drukuj    zapisz    Powrót do listy

6113 Podatek dochodowy od osób prawnych 6560, Interpretacje podatkowe Podatek dochodowy od osób prawnych, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, Uchylono zaskarżony akt, I SA/Bk 351/22 - Wyrok WSA w Białymstoku z 2022-10-28, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Bk 351/22 - Wyrok WSA w Białymstoku

Data orzeczenia
2022-10-28 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2022-08-29
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Sędziowie
Andrzej Melezini /sprawozdawca/
Marcin Kojło /przewodniczący/
Paweł Janusz Lewkowicz
Symbol z opisem
6113 Podatek dochodowy od osób prawnych
6560
Hasła tematyczne
Interpretacje podatkowe
Podatek dochodowy od osób prawnych
Skarżony organ
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
Treść wyniku
Uchylono zaskarżony akt
Powołane przepisy
Dz.U. 2020 poz 1406 art. 38k ust.1
Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marcin Kojło, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 października 2022 r. sprawy ze skargi E. Sp. z o.o. w B. na pisemną interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2022 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej E. Sp. z o.o. w B. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dnia 15 marca 2022 r. do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wpłynął wniosek E. Sp. z o.o. (dalej jako: "wnioskodawca", "Spółka") z 4 marca 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe):

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Posiada siedzibę na terenie Rzeczpospolitej Polskiej i na tym terenie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest produkcja wyrobów kosmetycznych i toaletowych. W ramach tej działalności zajmuje się ona produkcją środków do dezynfekcji m.in. antybakteryjnych żeli do rąk, a także płynów do dezynfekcji, które posiadają status produktów biobójczych w rozumieniu ustawy z dnia 9 października 2015 roku o produktach biobójczych.

W związku z wybuchem pandemii COVID-19 wystąpił wzrost zapotrzebowania na produkowane przez wnioskodawcę środki do dezynfekcji rąk oraz powierzchni. W związku ze zwiększonym popytem i oczekiwaniami klientów, Spółka podjęła decyzję o zwiększeniu produkcji. W celu zwiększenia produkcji niezbędne było znalezienie pomieszczeń produkcyjnych o większym metrażu. Wnioskodawca 20 marca 2020 r. zawarł umowę najmu hali produkcyjnej. W celu zapewnienia odpowiednich warunków bezpieczeństwa w pomieszczeniach produkcyjnych dokonano nabycia budowy instalacji nawiewno-wywiewnej. Instalacja ta była niezbędna do rozpoczęcia produkcji żeli antybakteryjnych w nowej hali magazynowej, z uwagi na fakt magazynowania alkoholu i wyrobów alkoholowych, które stwarzają zagrożenie pożarowe. Dodatkowo w celu wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych niezbędne było zaadaptowanie hali poprzez wstawienie ścian działowych, pomalowanie wnętrz, wybudowanie magazynu surowców.

W związku z tym wnioskodawca nabył następujące rzeczy ruchome: 10 sierpnia 2020 r. - półki siatkowe, 17 sierpnia 2020 r. - lampy bakteriobójcze, 6 sierpnia 2020 r. - stolarka aluminiowa, 28 września 2020 r. - meble, 24 sierpnia 2020 r. - regały paletowe, 9 września 2020 r. - regały, 19 października 2020 r. - instalacja glikolowa i dodatkowa instalacja wodnokanalizacyjna, 19 października 2020 r. - lampy, 27 października 2020 r. - meble, 21 października 2020 r. - wanny ociekowe.

Inwestycja była wykonywana w pełni przez podmioty trzecie. W związku z nią wnioskodawca nabył następujące usługi: 22 maja 2020 r. - usługa budowlana roboty zgodnie z umową z 28 marca 2020 r., 22 czerwca 2020 r. - wykonanie kanalizacji sanitarnej do maszyn i instalacji zimnej wody, 22 czerwca 2020 r. - usługa budowlana roboty zgodnie z umową z 28 marca 2020 r., 29 lipca 2020 r. - montaż rolet, 20 lipca 2020 r. - usługa budowlana - wykładziny, 8 lipca 2020 r. - wykonanie linii, rozdzielności elektrycznej, 8 lipca 2020 r. - wykonanie instalacji elektrycznej, 3 sierpnia 2020 r. - wykonanie robót budowlanych, 31 sierpnia 2020 r. - montaż stolarki aluminiowej, 31 sierpnia 2020 r. - montaż systemu sygnalizacji pożaru, 11 sierpnia 2020 r. - usługa budowlana - roboty dodatkowe, 10 września 2020 r. - dostawa i montaż hydrantu, 10 września 2020 r. - przeniesienie hydrantu oraz wykonanie dokumentacji podwykonawczej, 14 września 2020 r. - konsultacje techniczne dotyczące instalacji elektrycznej i teleinformatycznej, 8 września 2020 r. - usługa budowlana, 24 września 2020 r. - instalacja wentylacji mechanicznej, 11 maja 2020 r. - wykonanie kanalizacji sanitarnej, 9 października 2020 r. - wykonanie instalacji elektrycznej, 12 października 2020 r. - montaż systemu detekcji gazu, 9 września 2020 r. - prace hydrauliczne, 3 listopada 2020 r. - modernizacja instalacji p. poż., 26 października 2020 r. - usługa budowlana, 19 października 2020 r. - montaż wentylatorów, 26 października 2020 r. - wykonanie instalacji sanitarnej, 30 października 2020 r. - prace hydrauliczne, 4 grudnia 2020 r. - usługa budowlana, 17 listopada 2020 r. - obudowa ścian z blachy, 28 listopada 2020 r. - prace hydrauliczne, 2 grudnia 2020 r. - montaż drzwi, 4 grudnia 2020 r. - usługa budowlana, 4 grudnia 2020 r. - instalacje wodne, 7 grudnia 2020 r. - zintegrowany system telefoniczny, 21 grudnia 2020 r. - instalacja wentylacji mechanicznej, 30 grudnia 2020 r. - usługa budowlana, 31 grudnia 2020 r. - oświetlenie awaryjne.

Przewidywany okres używania nabytej inwestycji jest dłuższy niż rok. Ponadto Spółka podkreśla, że wykorzystuje je na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Inwestycje opisane powyżej zostały poczynione w 2020 r. i w tym samym roku rzeczy te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych wnioskodawcy. Powyższe inwestycje będą wykorzystywane w całym zakładzie produkcyjnym. Należy jednak podkreślić, że wyłącznym powodem poczynienia tych nakładów było zwiększenie produkcji żeli antybakteryjnych służących w walce z pandemią COVID-19. To zwiększenie produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych wymogło na wnioskodawcy znalezienie oraz zaadaptowanie nowej hali produkcyjnej, a także wyposażenie tej hali w odpowiedni system wentylacji. W poprzednim miejscu prowadzenia działalności wnioskodawca nie był w stanie zwiększyć produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, w szczególności z uwagi na zbyt mały metraż pomieszczeń produkcyjnych oraz brak prawidłowej instalacji wentylacyjnej. Z uwagi na zmniejszenie zapotrzebowania na żele oraz płyny antybakteryjne obecnie wskazane powyżej inwestycje są wykorzystywane również w celu wytwarzania innych produktów.

W oparciu o tak przedstawiony stan faktyczny Spółka zadała następujące pytanie: Czy - w świetle zaprezentowanego stanu faktycznego - Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w postaci nabycia opisanych powyżej rzeczy oraz usług na potrzeby adaptacji hali produkcyjnej w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z COVID-19, w oparciu o art. 38k ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej jako: "u.p.d.o.p.")?

Wnioskodawca stanął na stanowisku, że Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w postaci wybudowania dodatkowych pomieszczeń w wynajmowanej hali w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych służących walce z COVID-19 w oparciu o art. 38k u.p.d.o.p.

W interpretacji indywidualnej z [...] czerwca 2022 r., nr [...], Dyrektor KIS uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Organ interpretacyjny, biorąc pod uwagę przepisy u.p.d.o.p. oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, wskazał, że wnioskodawca poczynił inwestycje w postaci nabycia opisanych powyżej rzeczy oraz usług na potrzeby adaptacji wynajętej hali produkcyjnej. Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że środek trwały w postaci inwestycji w obcym środku trwałym został przez wnioskodawcę wytworzony. Nie można więc w tym przypadku mówić o nabyciu środka trwałego, co stanowi jeden z warunków skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 38k u.p.d.o.p. W kontekście analizowanej sprawy oznacza to brak możliwości skorzystania z jednorazowej amortyzacji, o której mowa w ww. artykule.

Nie zgadzając się z powyższym aktem, Spółka reprezentowana przez pełnomocnika wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Zaskarżając interpretację indywidualną w całości, zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 38k ust. 1 w zw. z art. 16a ust. 1 oraz art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p., poprzez dokonanie niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego, a w konsekwencji uznanie jako nieprawidłowego stanowiska skarżącej zaprezentowanego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z 4 marca 2022 r., w sprawie oceny skutków opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych.

W oparciu o powyższe zarzuty autor skargi wniósł o: uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej oraz zasądzenie kosztów postępowania zgodnie z normami przepisanymi.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:

Skarga okazała się zasadna.

Przedmiotem sporu jest ustalenie, czy Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w postaci nabycia opisanych we wniosku rzeczy oraz usług na potrzeby adaptacji hali produkcyjnej w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych służących walce z COVID-19, w oparciu o art. 38k u.p.d.o.p.

W ocenie skarżącej Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w postaci wybudowania dodatkowych pomieszczeń w wynajmowanej hali w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo-produkcyjnych w produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych służących walce z COVID-19 w oparciu o art. 38k u.p.d.o.p.

Natomiast w ocenie organu skarżąca poczyniła inwestycje w postaci nabycia opisanych we wniosku rzeczy oraz usług na potrzeby adaptacji wynajętej hali produkcyjnej, co skutkuje tym, że środek trwały w postaci inwestycji w obcym środku trwałym został przez Spółkę wytworzony. Powyższe powoduje, że nie doszło do nabycia środka trwałego, co stanowi jeden z warunków skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 38k u.p.d.o.p.

Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 38k u.p.d.o.p.: (1) Podatnicy mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, które zostały nabyte w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o COVID-19, i wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie od 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19. (2) Za towary, o których mowa w ust. 1, uważa się w szczególności: maseczki ochronne, respiratory, środki odkażające, medyczną odzież ochronną, ochraniacze na obuwie, rękawiczki, okulary, gogle, środki do dezynfekcji i higieny rąk.

Niewątpliwie możliwość skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w ww. przepisie jest uzależniona od spełnienia, w sposób kumulatywny, dwóch przesłanek, tj.: (1) środek trwały musi zostać nabyty w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem Covid-19, (2) musi on zostać wprowadzony do ewidencji w konkretnie określonym czasie.

Powyższe rozwiązanie zostało wprowadzone do obrotu prawnego na mocy art. 6 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568), tzw. specustawy.

W uzasadnieniu rządowego projektu ustawy (druk sejmowy nr 299, IX Kadencja) projektodawca zaznaczył, że: "zaistniała potrzeba wprowadzenia szczególnych rozwiązań mających na celu przeciwdziałanie negatywnym skutkom gospodarczym tej sytuacji. Konieczne stało się opracowanie pakietu osłonowego dla firm, zapobiegającego zwłaszcza utracie płynności w ramach prowadzonych przez nie działalności. Przedkładany projekt ustawy pozwoli na uruchomienie nadzwyczajnych instrumentów wspierających przedsiębiorców w tym okresie. Dokonuje on szeregu zmian w specustawie, nie tylko poszerzając i rozwijając niektóre występujące już w niej rozwiązania, ale także wprowadzając nowe mechanizmy.".

Dodatkowo, zgodnie z art. 16a ust. 1 u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: (1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, (2) maszyny, urządzenia i środki transportu, (3) inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Należy przy tym zaznaczyć, że zgodnie z art. 16a ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają również, niezależnie od przewidywanego okresu używania, przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych.

Komentowany mechanizm ustawowy należy zatem interpretować jako podatkowe uproszczenie w amortyzacji środków trwałych, które zostało wprowadzone w sytuacji wyjątkowej z uwagi na wystąpienie pandemii COVID-19.

Jak wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych z językowego punktu widzenia zauważalna jest różnica pomiędzy nabyciem, a wytworzeniem składnika majątku. Różnica polega na tym, że nabywa się - pochodnie lub pierwotnie – już gotowy składnik majątkowy, przy czym nabycie ma charakter jednorazowy. Wytwarza się natomiast składnik wymagający procesu wytwórczego, rozłożonego w czasie i składającego się z etapów produkcji. (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2018 r., o sygn. akt III SA/Wa 1897/17, CBOSA).

Przechodząc do oceny stanu faktycznego sprawy należy podkreślić, że spółka we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zaznaczyła, że: "w związku z wybuchem pandemii COVID-19 wystąpił wzrost zapotrzebowania na produkowane przez Wnioskodawcę środki do dezynfekcji rąk oraz powierzchni. W związku ze zwiększonym popytem i oczekiwaniami klientów Wnioskodawca podjął decyzję o zwiększeniu produkcji. W celu zwiększenia produkcji niezbędne było znalezienie pomieszczeń produkcyjnych o większym metrażu.".

Wnioskodawca: (1) zawarł umowę najmu hali produkcyjnej, (2) w celu zapewnienia odpowiednich warunków bezpieczeństwa w pomieszczeniach produkcyjnych dokonano nabycia budowy instalacji nawiewno-wywiewnej. Instalacja ta była niezbędna do rozpoczęcia produkcji żeli antybakteryjnych w nowej hali magazynowej, z uwagi na fakt magazynowania alkoholu i wyrobów alkoholowych, które stwarzają zagrożenie pożarowe, (3) dodatkowo w celu wsparcia funkcji magazynowo- produkcyjnych niezbędne było zaadaptowanie hali poprzez wstawienie ścian działowych, pomalowanie wnętrz, wybudowanie magazynu surowców.

We wniosku wskazano na nabycie skonkretyzowanych rzeczy ruchomych oraz usług, z uwagi na fakt, że inwestycja była wykonywana w pełni przez podmioty trzecie.

W ocenie Spółki: "To zwiększenie produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych wymogło na Wnioskodawcy znalezienie oraz zaadaptowanie nowej hali produkcyjnej, a także wyposażenie tej hali w odpowiedni system wentylacji. W poprzednim miejscu prowadzenia działalności Wnioskodawca nie był w stanie zwiększyć produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, w szczególności z uwagi na zbyt mały metraż pomieszczeń produkcyjnych oraz brak prawidłowej instalacji wentylacyjnej."

Przede wszystkim należy podkreślić, że w sprawie nie budzi wątpliwości fakt, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym Spółka poniosła udokumentowany wydatek w celu adaptacji wynajmowanej hali, w tym zarówno na towary jak i usługi.

Biorąc powyższy stan faktyczny i prawny pod uwagę, w ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie doszło do nabycia towarów i usług (szczegółowo wyartykułowanych we wniosku). Jednym z argumentów przemawiających za tym jest to, że towary i usługi wskazane we wniosku zostały wykonane i wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Co więcej - towary oraz usługi w celu dokonania inwestycji zostały nabyte od podmiotów trzecich, co dodatkowo świadczy o nabyciu a nie wytworzeniu środka trwałego.

Przy ocenie możliwości zastosowania preferencji wynikającej z art. 38k u.p.d.o.p. ważne jest również to, że inwestycja została dokonana w celu dostosowania wynajmowanej hali do potrzeb produkcyjnych związanych z wytwarzaniem żeli oraz płynów antybakteryjnych. Nakład ten został poczyniony ze środków własnych Spółki i był on niezbędny do zwiększenia produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych, a zatem w celu zwalczania pandemii COVID-19. Bez zamontowania instalacji wentylacyjnej oraz zaadaptowania pomieszczeń (postawienia ścian działowych, odmalowania, stworzenia magazynu surowców) nie byłoby możliwe rozszerzenie produkcji żeli oraz płynów antybakteryjnych. Przechowywany alkohol i wyroby na bazie alkoholu są poważnym zagrożeniem pożarowym. Brak instalacji wentylacyjnej narażałby pracowników na utratę zdrowia lub życia, a Spółkę na poniesienie znacznych strat majątkowych. Ponadto bez wstawienia ścian działowych w hali produkcyjnej, odmalowania pomieszczeń oraz stworzenia magazynu surowców, nie byłoby możliwe, rozpoczęcie produkcji, bowiem wynajęta hala nie była przystosowana do uruchomienia linii produkcyjnej umożliwiającej wytwarzanie żeli oraz płynów antybakteryjnych.

Organ w sposób lakoniczny, minimalistyczny i bezrefleksyjny udzielając interpretacji indywidualnej, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe wskazał, że jak wynika z wniosku Spółka poczyniła inwestycje w postaci nabycia opisanych we wniosku rzeczy oraz usług na potrzeby adaptacji wynajętej hali produkcyjnej. Zdaniem organu z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że środek trwały w postaci inwestycji w obcym środku trwałym został wytworzony, co powoduje, że nie można w tym przypadku mówić o nabyciu środka trwałego, co stanowi jeden z warunków skorzystania z jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, o którym mowa w art. 38k u.p.d.o.p.

W ocenie Sądu stanowisko organu jest dyskryminujące tę część przedsiębiorców, która w nadzwyczajnej (pandemicznej) sytuacji podjęła się wyzwania, które polegało na szybkim zwiększeniu produkcji, umożliwiającej wytwarzanie żeli oraz płynów antybakteryjnych służących walce z pandemią COVID-19, w sposób opisany w stanie faktycznym sprawy.

Dokonanie wykładni celowościowej art. 38k u.p.d.o.p. powinno prowadzić do wniosku, że nagły i niezaplanowany w normalnych warunkach rynkowych wydatek przedsiębiorstwa, który związany jest z niedającą się przewidzieć sytuacją pandemiczną, który wpisuje się w strategię walki z Covid-19, powinien być rekompensowany formą ulgi inwestycyjnej, poprzez możliwość zastosowania przyśpieszonej amortyzacji.

W ocenie Sądu nawet gdyby przyjąć, że w opisywanym stanie faktycznym środek trwały w postaci inwestycji w obcym środku trwałym został przez Spółkę wytworzony, również w tym przypadku art. 38k u.p.d.o.p. miałby zastosowanie. Nie rodzi bowiem powyższe, żadnych negatywnych skutków podatkowych, a przyczynia się do stabilizacji płynności finansowej podmiotu gospodarczego w przypadku nagłego zwiększenia kosztów w nadzwyczajnej, pandemicznej sytuacji.

Ograniczenie zastosowania preferencji do środków trwałych wyłącznie nabytych niewątpliwie wynikałoby z wykładni językowej art. 38k u.p.d.o.p. Jednak wykładnia celowościowa musi prowadzić do odmiennego wniosku.

W ocenie Sądu trudno oprzeć się wrażeniu, że preferencja, która została wprowadzona przez ustawodawcę celem wsparcia przedsiębiorców, interpretowana jest przez organ w przedstawionym stanie faktycznym w sposób nie tylko zawężający możliwość jej zastosowania, ale również w sposób dyskryminujący.

Reasumując, w ocenie Sądu w rozpoznawanej sprawie zostały spełnione przesłanki do zastosowania preferencji, o której mowa w art. 38k u.p.d.o.p. Spółce przysługuje prawo do dokonania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od poczynionych inwestycji w postaci nabycia opisanych we wniosku rzeczy oraz usług na potrzeby adaptacji hali produkcyjnej w celu niezbędnego wsparcia funkcji magazynowo produkcyjnych w procesie wytwarzania żeli antybakteryjnych, służących walce z COVID-19, w oparciu o art. 38k u.p.d.o.p.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. "a" p.p.s.a. O kosztach postępowania orzeczono natomiast zgodnie z art. 200 i art. 205 § 2 i 4 p.p.s.a.

Ponownie rozpoznając sprawę organ związany będzie oceną prawną oraz wskazaniami zawartymi w wyroku



Powered by SoftProdukt