drukuj    zapisz    Powrót do listy

6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty, Podatki inne, Dyrektor Izby Skarbowej, uchylono decyzję II i I instancji, I SA/Kr 1303/19 - Wyrok WSA w Krakowie z 2020-02-25, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Kr 1303/19 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2020-02-25 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2019-11-20
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Grażyna Firek /przewodniczący sprawozdawca/
Waldemar Michaldo
Wiesław Kuśnierz
Symbol z opisem
6116 Podatek od czynności cywilnoprawnych, opłata skarbowa oraz inne podatki i opłaty
Hasła tematyczne
Podatki inne
Sygn. powiązane
III FSK 3123/21 - Wyrok NSA z 2021-04-22
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
uchylono decyzję II i I instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2018 poz 165 art. 73 ust 1 pkt 8
Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych - tekst jedn.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek (spr.) Sędzia: WSA Wiesław Kuśnierz Sędzia: WSA Waldemar Michaldo Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Boczkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Z. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] września 2019 r. Nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej i określenia wysokości należności z tytułu podatku od gier za I-XI 2014 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie [...]zł (cztery tysiące sto siedemnaście złotych).

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Nowa Huta decyzją nr [...] z dnia 17 maja 2019 r. orzekł o odpowiedzialności podatkowej Z. S.A w W. jako płatnika oraz określił wysokość należności z tytułu pobranego, a niewpłaconego podatku od gier -turnieju gry pokera -za styczeń 2014 r. w kwocie [...]zl., za luty 201.4 r. w kwocie [...]zł., za marzec 2014 r. w kwocie [...]zł., za kwiecień 2014 r. w kwocie [...]zł., za maj 2014 r. w kwocie [...]zł., za czerwiec 2014 r. w kwocie [...]zł., za lipiec 2014 r. w kwocie [...]zł., za sierpień 2014 r. w kwocie [...]zł., za wrzesień 2014 r. w kwocie [...]zł. i za październik 2014 r. w kwocie [...]zł.

W jej uzasadnieniu organ wskazał, że Funkcjonariusze Urzędu Celnego w K. przeprowadzili kontrolę w kasynie gier H. w K. przy ul. [...], w zakresie wywiązywania się przez Spółkę z obowiązku podatkowego w podatku od gier z tytułu urządzania pokera w formie turnieju gry pokera. W toku kontroli ustalono, że Spółka, jako płatnik podatku od gier - pokera rozgrywanego w formie turniejów pokera urządzanych w kasynie - w deklaracjach POG-P za poszczególne miesiące od stycznia 2014 r. do listopada 2014 r. nieprawidłowo określiła podstawy opodatkowania podatkiem od gier, a w konsekwencji zaniżyła należny podatek od gier. Jak wynika z treści protokołu kontrolujący stwierdzili, że podstawa opodatkowania wyliczona w dniu wygranej oraz zobowiązanie podatkowe wyliczone przez Spółkę jest zgodne z wyliczeniem kontrolujących, jednak w miesięcznym rozliczeniu podatku wplata tego podatku jest różna, tzn. podatek z każdego dnia od każdego gracza nie jest sumowany, a obliczany ponownie po uwzględnieniu kwoty wpisowego za okres całego miesiąca. Kontrolujący wykazali, że Spółka zaniżyła należny podatek od gier w kwotach wskazanych w sentencji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] decyzją z dnia 27 listopada 2017 r. nr [...] określił Spółce zobowiązania podatkowe w podatku od gier za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2014 r. w następujących kwotach: za styczeń - [...] zł., za luty - [...] zł., za marzec - [...] zł., za kwiecień - [...] zł., za maj - [...] zł., za czerwiec - [...] zł.,

za lipiec - [...] zł.,za sierpień -8.442 zł., za wrzesień - [...] zł., za październik - [...] zł., za listopad - [...] zł.

Spółka odwołała się od ww. decyzji do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K., który po przeprowadzeniu postępowania w dniu 14 maja 2018 r. decyzją nr [...] uchylił w całości ww. decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Organ w ww. rozstrzygnięciu wskazał, że organ I instancji błędnie uznał Spółkę za podatnika podatku od gier, podczas gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego wynikało, że Spółka była urządzającą turnieje gry w pokera i zgodnie z art. 75 ust. 6 i 7 u.g.h. winna dokonywać czynności jakie ciążą na płatniku określonym w art. 8 Ordynacji podatkowej. Organ II instancji uznał, że okoliczność ta nie była jednak poddana analizie w toku postępowania pierwszoinstancyjnego, mimo że w sentencji decyzji częściowo powołano stosowną podstawę prawną. Jako, że decyzja organu I instancji nie spełniała wymogów art. 210 § 1 pkt 6 w zw. z § 4 Ordynacji podatkowej co do uzasadnienia prawnego, organ uznał za konieczne, na podstawie art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej, uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji celem przeprowadzenia postępowania we wskazanym zakresie i w przypadku potwierdzenia nieprawidłowości w postępowaniu Spółki jako płatnika podatku od gier - wydania odpowiedniego rozstrzygnięcia w oparciu o adekwatną podstawę prawną.

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...], mając na uwadze ustalenia ujęte w protokole kontroli z 19 września 2016 r., po ponownym przeprowadzaniu postępowania, wskazaną na wstępie decyzją orzekł o odpowiedzialności podatkowej Spółki jako płatnika i określił Spółce, jako płatnikowi podatku od gier - pokera rozgrywanego w formie turnieju gry pokera, wysokość należności z tytułu pobranego, a niewpłaconego podatku od gier za poszczególne miesiące od stycznia do listopada 2014 r. w kwotach wskazanych w sentencji tej decyzji.

W odwołaniu od powyższej decyzji, Spółka, zaskarżając ją w całości i zarzucając naruszenie prawa materialnego, tj.:

1.naruszenie art. 71 ust. 2 pkt. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t. j. Dz. U. z 2018 r. poz. 165 ze zm.) - dalej: "u.g.h." poprzez przyjęcie, że opodatkowaniu podlega udział w pojedynczych rozgrywkach turnieju gry pokera zamiast udział w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry;

2.naruszenie art. 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. poprzez przyjęcie, że kwotą wpisowego za udział w turnieju jest wyłącznie wartość wpłaty dokonanej przez uczestnika na poszczególne rozgrywki, w których osiągnięta została wygrana przekraczająca wartość tejże wpłaty, z pominięciem wpłat dokonanych na, poczet turnieju w dniach, w których nie uzyskano wygranej lub uzyskano wygraną w kwocie niższej niż wartość wpłaty z danego dnia- wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w sprawie, stosownie do art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) O. p.

Decyzją z dnia 6 września 2019 r. nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. po rozpatrzeniu powyższego odwołania utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Po przywołaniu treści art. 71 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, w brzmieniu obowiązującym w dacie powstania obowiązku podatkowego (Dz.U. z 2009 r. Nr 201 poz.1540 ze zm.-dalej u.g.h.), art. 71 ust 3 u.g.h, art. 75 ust.6 i 7 u.g.gh. oraz art. 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania, a następnie ustalił, że w kontrolowanym okresie Spółka prowadziła działalność na podstawie koncesji Ministra Finansów nr [...] z dnia 21 lutego 2012r. ze zm. zezwalającej na prowadzenie kasyna gier [...] zlokalizowanego w K., ul. [...]. W okresie objętym kontrolą tj.: od 01.12.2013r. do 30.11.2014r. w ww. kasynie Spółka urządziła cztery turnieje gry w pokera pod nazwą [...], a szczegółowe zasady i warunki każdego z nich określał zatwierdzony przez Ministra Finansów regulamin. W trakcie trwania turnieju Spółka wypłacała grającym wygrane, obliczała i pobierała podatek od gier należny od każdej wygranej uzyskanej przez każdego z grających, a następnie wpłacała należny podatek od gier na rachunek Izby Celnej w K.. Wskazane turnieje gry w pokera rozgrywane były na zasadach gry "[...]" i składały się z rozgrywek eliminacyjnych, półfinałów i finału. Opłata za udział w każdym z turniejów składała się z opłaty kasynowej oraz z wpisowego do turnieju. Opłata kasynowa stanowiła dochód kasyna. Wysokość opłaty kasynowej i wpisowego dla każdej rozgrywki ustalał dyrektor kasyna. Wpisowe do turnieju to kwota, która jest częścią puli nagród turniejowych i podlega wypłatom dla graczy, którzy zajęli miejsce upoważniające do nagrody.

Zgodnie z zapisem zawartym w rozdziale IV regulaminów ww. turniejów pokera, wypłata wygranej następowała w kasynie gry w dniu uzyskania wygranej, a wypłacane wygrane pomniejszane były o podatek od gier. Oznacza to, że obliczenie należnego podatku od każdego z graczy następowało na koniec każdego dnia w trakcie prowadzonych turniejów.

Organ stwierdził, iż Spółka prawidłowo obliczała należny podatek od wygranych uzyskanych przez poszczególnych graczy w pojedynczych rozgrywkach przeprowadzanych każdego dnia wskazanych turniejów i prawidłowo wypłacała graczom wygrane, tzn. kwotę wygranej pomniejszano o wpisowe uiszczone przez gracza przed przystąpieniem do danej rozgrywki, i od tak wyliczonej podstawy opodatkowania ustalano należny podatek stanowiący jej 25 %, a wypłacana wygrana pomniejszana była o wartość obliczonego podatku. Jednakże, wpłaty podatku za okresy miesięczne, były mniejsze się od sumy podatków wyliczonych w poszczególnych dniach danego okresu rozliczeniowego. Spółka bowiem, zamiast zsumować kwoty podatku obliczone od wygranych uzyskiwanych przez graczy w poszczególnych dniach okresu rozliczeniowego, ponownie obliczała należny podatek dla poszczególnych graczy, sumując wszystkie wygrane i wszystkie kwoty wpisowego w danym miesiącu i od różnicy tych wartości obliczała należny podatek.

W ocenie organu odwoławczego, w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera, przepisy ustawy o grach hazardowych w żadnej mierze nie dopuszczają możliwości sumowania osobno "wygranych" i osobno "wpisowego" i na bazie takich sum dokonywania obliczenia podstawy opodatkowania podatkiem od gier. Zatem zastosowany przez Spółkę sposób obliczania podstawy opodatkowania i tym samym należnego podatku od gier należy uznać za nieprawidłowy i niezgodny z powołaną ustawą.

Odnosząc się do stanowiska Spółki zawartego w uzasadnieniu odwołania, że brzmienie przepisów ustawy o grach hazardowych w sposób wyraźny i jednoznaczny wskazuje, iż przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest udział w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera (a nie udział w pojedynczych rozgrywkach) oraz, że podstawę opodatkowania stanowi w takim przypadku kwota wygranej pomniejszona o kwotę wpisowego za udział w turnieju (a nie kwota wygranej w pojedynczej rozgrywce pomniejszona o kwotę wpisowego za udział w tej pojedynczej rozgrywce), organ odwoławczy wskazał, że gra w pokera rozgrywanego w formie turnieju różni się od gry w pokera urządzanej w kasynie na podstawie stosownej koncesji tym, że w pojedynczych rozgrywkach (pojedynczych partiach) uczestnicy grają pomiędzy sobą (krupier rozdaje karty tylko graczom), a w tradycyjnym pokerze grają z "kasynem" (krupier rozdaje karty także sobie). Ponadto w pokerze rozgrywanym w formie turnieju wygrywający mogą uczestniczyć w dalszych rozgrywkach eliminacyjnych do półfinału i finału, w którym można wygrać atrakcyjne nagrody. Jednakże podstawowe zasady pokera rozgrywanego w formie turnieju pomiędzy jego uczestnikami, jak i rozgrywanego w formie pojedynczych partii urządzanych tradycyjnie w kasynie, niczym się nie różnią. Gra w pokera rozgrywanego w formie turnieju, z uwagi na możliwość rywalizacji bezpośrednio pomiędzy uczestnikami wydaje się atrakcyjniejsza niż tradycyjna gra urządzana przez kasyno i stanowi dodatkową ofertę proponowaną okazjonalnie, na podstawie stosownych zezwoleń. W takich turniejach kasyno jest niejako gospodarzem i nadzorującym poszczególne rozgrywki, a nie jest ich uczestnikiem.

Organ zauważył również, że ustawa o grach hazardowych nie zawiera definicji turnieju gry pokera. Nie określa nadto zasad, zgodnie z którymi takie turnieje mają być rozgrywane. Dlatego też turnieje takie mogą przybierać różne formuły, na podstawie zaakceptowanego przez Ministra Finansów regulaminu, a jedną z dopuszczalnych metod rozgrywania turnieju jest system pucharowy. W tej formule wpisowe wnoszone jest na początku turnieju. Zwycięstwo w poszczególnych partiach eliminacyjnych daje prawo gry w kolejnych rozgrywkach aż do rozgrywki finałowej. Pula na wygraną budowana jest w oparciu o wniesione na początku turnieju kwoty wpisowego. Gracze uzyskują wygraną dopiero w partii finałowej, po rozegraniu całej serii rozgrywek. Jak wynika z zapisów regulaminów przedmiotowych turniejów, Spółka nie organizowała turniejów gry pokera w systemie pucharowym, o czym świadczy chociażby fakt wynikający ze znajdujących się w aktach sprawy zestawień zawartych w tabelach nr 5, 6, 7 i 8 dotyczących rozliczenia podatku od gier dla przedmiotowych turniejów. W poszczególnych rozgrywkach turniejów brały wielokrotnie udział te same osoby, niezależnie od tego, czy odnosiły wygrane, czy też nie. Turnieje składały się z wielu pojedynczych gier (partii), gdzie gracze wnoszą wpisowe za udział w każdej rozgrywce, a po rozegraniu każdej z nich zwycięzca otrzymuje wygraną. Suma wpisowego wszystkich graczy stanowiła pulę wygranych, z zastrzeżeniem, że z każdej eliminacyjnej puli pobiera się część do rozgrywki półfinałowej i finałowej. W czasie rozgrywek eliminacyjnych prowadzony był ranking w celu kwalifikacji do rozgrywek półfinałowych i rozgrywki finałowej. Przedmiotowe turnieje gry w pokera rozgrywane były w drugim z opisanych systemów.

Organ odwoławczy stwierdził, że ustawa o grach hazardowych nie zawiera definicji wygranej. Zgodnie z powszechnym rozumieniem tego słowa wygrana to kwota lub rzecz wygrana lub przeznaczona do wygrania (Słownik Języka Polskiego, tom 6, Wydawnictwo Naukowe PWN, str. 142). W ocenie organu, w związku z rozgrywaniem turniejów gry w pokera w ww. formule każdorazowe uzyskanie wygranej przez gracza, na każdym etapie turnieju, rodzi zobowiązanie podatkowe. Żaden z przepisów ustawy o grach hazardowych nie przewiduje możliwości sumowania kwot wpisowego i kwot wygranych za okresy miesięczne w trakcie danego turnieju. W związku z tym, takie sumowanie nie jest możliwe, a każda wygrana rodzi zobowiązanie podatkowe. Tym bardziej, że gracz może się wycofać z turnieju po uzyskaniu wygranych w kilku partiach. W przypadku, gdyby ten sam gracz brał udział w grze aż do rozgrywki finałowej, to okoliczność ta także nie miałaby wpływu na wysokość wcześniejszych wygranych.

Odnosząc się do stanowiska Spółki zawartego w uzasadnieniu odwołania, w kontekście wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 7 marca 2017 r., sygn. akt I Sa/Gd 1429/16, organ II instancji zauważył, że przewidziany przez ustawę o grach hazardowych miesięczny okres obliczania podatku od gier w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry w pokera, nie może być uznany za argument potwierdzający stanowisko przedstawione we wskazanym wyroku. Moment zaistnienia wygranej aktualizuje bowiem wobec płatnika, tj. podmiotu urządzającego turniej gry w pokera, obowiązek wpłaty pobranego podatku na właściwy rachunek poprzez dokonanie odpowiedniego rozliczenia w deklaracji podatkowej dla podatku od gier w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie. Okresy miesięczne dotyczą zatem obowiązków płatnika do złożenia deklaracji podatkowej oraz obliczenia, pobrania oraz wpłacenia podatku od gier. Ponadto, zd. organu, stanowisko Sądu przedstawione w powołanym wyroku zawiera istotną sprzeczność. Sąd bowiem akceptuje stosowane przez płatnika sumowanie kwot wpisowego i kwot wygranych w okresach miesięcznych, a jednocześnie stwierdza, że podstawą opodatkowania turnieju pokera jest kwota wygranej pomniejszona o sumaryczną kwotę wpisu za cały turniej. Należy tymczasem zwrócić uwagę, że turnieje gry w pokera często są rozgrywane w okresie dłuższym niż jeden miesiąc. Chybione wydaje się również porównanie przez Sąd opodatkowania turnieju gry w pokera do konstrukcji podatku dochodowego, gdzie przychód pomniejsza się o koszt jego uzyskania. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera bowiem szczegółowe zasady dotyczące kosztów uzyskania przychodu. Przepisów takich nie zawiera natomiast ustawa o grach hazardowych.

Mając powyższe na uwadze trudno, zd. organu, przyjąć, że grę w pokera rozgrywanego w formie turnieju można traktować jako jedną grę losową, w której należy obliczyć podatek od wygranych w sposób zastosowany przez Spółkę.

W świetle całokształtu zaprezentowanej argumentacji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. uznał za prawidłowe stanowisko organu I instancji zawarte w zaskarżonej decyzji, a w konsekwencji stwierdził, iż zarzuty dotyczące naruszenia przepisów prawa materialnego w zakresie wskazanym w odwołaniu, nie mają uzasadnionych podstaw.

Na poparcie stanowiska organów obu instancji Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. wskazał wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Po [...], którym Sąd, w analogicznej sprawie, przychylił się do argumentacji organów podatkowych.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Z. S.A. w Warszawie wskazaną wyżej decyzję zaskarżyła w całości i zarzuciła jej naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

1.naruszenie art 71 ust 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 165 ze zm. - dalej: "u.g.h.") poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest udział w pojedynczych rozgrywkach turnieju gry pokera zamiast udział w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry;

2.naruszenie art 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że kwotą wpisowego za udział w turnieju jest wyłącznie wartość wpłaty dokonanej przez uczestnika na poszczególne rozgrywki, w których osiągnięta została wygrana przekraczająca wartość tejże wpłaty, z pominięciem wpłat dokonanych na poczet turnieju w dniach, w których nie uzyskano wygranej lub uzyskano wygraną w kwocie niższej niż wartość wpłaty z danego dnia.

Mając na względzie wskazane zarzuty, Spółka wniosła o: uchylenie w całości zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm prawem przepisanych.

W jej uzasadnieniu Spółka przywołała argumenty uprzednio wskazane w odwołaniu, konkludują, że stanowisko organów podatkowych jest chybione.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i przytoczył argumenty uprzednio przywołane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, zważył, co następuje:

Sąd administracyjny w ramach kontroli działalności administracji publicznej, przewidzianej w art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. : Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 – dalej p.p.s.a.), uprawniony jest do badania czy przy wydaniu zaskarżonego aktu nie doszło do naruszenia przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania, nie będąc przy tym związanym granicami skargi (art. 134 p.p.s.a.). Orzekanie - w myśl art. 135 p.p.s.a. - następuje w granicach sprawy będącej przedmiotem kontrolowanego postępowania administracyjnego, w której został wydany zaskarżony akt lub czynność i odbywa się z uwzględnieniem wówczas obowiązujących przepisów prawa. Wady, skutkujące koniecznością uchylenia aktu administracyjnego, stwierdzeniem jego nieważności bądź wydania z naruszeniem prawa, przewidziane są w przepisie art. 145 § 1 p.p.s.a. W wypadku niestwierdzenia takich wad, sąd skargę oddala, co wynika z art. 151 p.p.s.a.

Kontrolując zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K., jak i poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, w oparciu o wyżej wskazane reguły, Sąd uznał, że naruszają one prawo w sposób powodujący konieczność ich wyeliminowania z obrotu prawnego, a zatem skarga zasługuje na uwzględnienie.

Kwestią sporną w niniejszej sprawie stanowi sposób ustalenia podstawy opodatkowania w podatku od gier w pokerze rozgrywanym w formie turnieju.

Zd. Spółki, podstawę opodatkowania gracza należy obliczyć jako różnicę: sumy uzyskanych wygranych w danym miesiącu i sumy uiszczonego wpisowego w danym miesiącu.

Zd. organów podatkowych, podstawę opodatkowania z tytułu uczestnictwa w tym samym turnieju ustala się każdego dnia odrębnie, nie wliczając wpłat gracza poniesionych w dniach, w których nie uzyskał on wygranej lub wygrana nie przekraczała wysokości wpłaty. Organy przy tym powołały się na treść regulaminu turniejów pokera.

Zd. Sądu, uprawnione w tym sporze jest stanowisko strony skarżącej.

W pierwszym rzędzie należy wskazać, że zgodnie art. 71 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych , w brzmieniu obowiązującym w dacie powstania obowiązku podatkowego(tj. Dz. U. z 2018 r. poz. 165 ze zm. - dalej: "u.g.h."), przedmiotem opodatkowania podatkiem od gier jest udział w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry w pokera. Stosownie do art. 71 ust. 3 u.g.h. w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry w pokera, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przystąpienia do turnieju.

Art. 75 ust. 6 i 7 u.g.h. stanowi, że podmiot urządzający turniej gry pokera jest obowiązany jako płatnik do: złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracji podatkowych dla podatku od gier (pkt 1), obliczenia, pobierania oraz wpłacania podatku od gier na rachunek właściwej izby celnej (pkt 2) - dla podatku od gier w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry w pokera, za okresy miesięczne, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie.

Stosownie do art. 73 ust. 1 pkt. 8 podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera - kwota wygranej pomniejszona o kwotę wpisowego za udział w turnieju, a stawka podatku zgodnie z art. 74 pkt 4 wynosi 25%.

Treść cyt. wyżej przepisów, zd. Sądu, jednoznacznie wskazuje, że kwota wygranej i wpisowe w turnieju pokera mają być ujmowane kompleksowo za udział w turnieju, w całym turnieju, bez podziału na poszczególne dni turnieju, czy wyodrębnienie poszczególnych gier, które na turniej się składają.

Podstawą, zatem opodatkowania w nin. sprawie jest kwota wygranej pomniejszona o kwotę wpisowego za udział w turnieju, przy czym, co należy szczególnie podkreślić , ustawodawca w art. 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. nie wskazał jakiegokolwiek ograniczenia, które mogłoby wskazywać, że pomniejszenia należy dokonywać jedynie w dniach uzyskania wygranej. Słusznie więc argumentuje strona skarżąca, że gdyby istniało takie ograniczenie, ustawodawca wyraźnie dokonałby zapisu wskazując, np. że podstawę opodatkowania w pokerze rozgrywanym w formie turnieju gry pokera stanowi kwota wygranej pomniejszona o kwotę dziennego wpisowego za udział w turnieju. Skoro ustawodawca takiego ograniczenia nie zawarł (ani jakiegokolwiek innego tego rodzaju), to należy przyjąć, że wpisowe - koszt gracza obejmuje zarówno dni wygranej ,jak i pozostałe dni turnieju w miesiącu rozliczeniowym. Użyte w ustawie pojęcie "wpisowe" należy rozumieć, zd. Sądu, jako każdorazową opłatę za udział (start) w turnieju. Zatem nie można uznać za prawidłowe stanowiska organów, zgodnie z którym wygraną można pomniejszyć jedynie o wpisowe uiszczone w dniach rozgrywek, w których uczestnik uzyskał wygraną (w miesiącu rozliczeniowym).

Jak słusznie też zauważono, dokonanej przez organy podatkowe interpretacji art. 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. sprzeciwia się zasada lege non distinguente nec nostrum distinguere - dyrektywa wykładni prawa, zgodnie z którą nie należy rozróżniać, czego ustawa nie rozróżnia. Nadto, przyjęcie stanowiska organów doprowadziłoby do sytuacji, że płatnik pobrałby podatek również wtedy, gdy gracz co prawda uzyskałby dochód w pojedynczym dniu, ale w rozliczeniu miesięcznym turnieju osiągnąłby stratę.

Skoro art. 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. nie wprowadza żadnych rozróżnień co do możliwości obniżenia podstawy opodatkowania tylko od dni, w których gracz uzyskał wygraną, nie ma podstaw do wprowadzania takich rozróżnień w drodze wykładni.

W tej sytuacji Sąd podzielił stanowisko strony skarżącej , że skoro omawiana gra hazardowa została zdefiniowana w ustawie jako poker rozgrywany w formie turnieju gry, to wyrażenie to należy interpretować w ten sposób, że nie są opodatkowane pojedyncze rezultaty gry w pokera, lecz wynik pokera rozgrywanego w formie turnieju gry. Jeszcze raz podkreślenia wymaga, że przepisy ustawy nie wskazują, aby opodatkowaniu podlegała gra w pokera rozumiana jako pojedyncza partia gry (rozgrywka), lecz turniej, w którym rozgrywanych jest kilkanaście lub więcej partii gry składających się na jedną grę hazardową zdefiniowaną jako "poker rozgrywany w formie turnieju gry pokera" lub "turniej gry pokera". Powyższe, potwierdzają zapisy ustawy konsekwentnie odnoszące się do turnieju, tj. art. 71 ust. 2 pkt 2 i ust. 3, art. 73 ust. 1 pkt 8 oraz art. 75 ust. 1 u.g.h.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że zaskarżona decyzja, jak poprzedzająca decyzja organu I instancji naruszają przepis prawa materialnego, tj. art. 73 ust. 1 pkt 8 u.g.h. , a naruszenie to miało wpływ na wynik sprawy.

Rozpoznając ponownie sprawę organ uwzględni stanowisko zaprezentowane w nin. uzasadnieniu, iż podstawą opodatkowania turnieju pokera jest kwota wygranej pomniejszona o sumaryczną kwotę wpisu za cały turniej.

Należy nadto wskazać, że takie stanowisko, jak wyżej zaprezentowano, zajął WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 7 marca 2017 r. sygn.akt I SA/Gd [...], jak i WSA w Warszawie w wyrokach z dnia 22 stycznia 2020 sygn. akt III SA/Wa [...] oraz z dnia 17 lutego 2020 r. sygn. akt III SA/Wa [...] (wszystkie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych NSA) ,a Sąd orzekający w sprawie nin. w pełni je podzielił.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) w zw. z art. 135 p.p.s.a. orzekł jak w pkt I sentencji wyroku, a o kosztach postępowania orzekł jak w pkt II sentencji wyroku na zasadzie art. 200 p.p.s.a w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a. w zw. z § 2 ust. 1 pkt 1)e) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 sierpnia 2018 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U poz. 1687).



Powered by SoftProdukt