drukuj    zapisz    Powrót do listy

6559, Środki unijne, Minister Rozwoju Regionalnego, Oddalono skargę, V SA/Wa 1913/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2011-11-16, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

V SA/Wa 1913/11 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2011-11-16 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2011-09-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Beata Blankiewicz-Wóltańska
Jarosław Stopczyński /przewodniczący sprawozdawca/
Krystyna Madalińska-Urbaniak
Symbol z opisem
6559
Hasła tematyczne
Środki unijne
Sygn. powiązane
II GSK 2457/11 - Wyrok NSA z 2012-01-26
Skarżony organ
Minister Rozwoju Regionalnego
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2010 nr 234 poz 1536 art. 3 ust. 2 i 3
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska – Urbaniak, Sędzia WSA - Beata Blankiewicz - Wóltańska, Protokolant specjalista - Monika Włochińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2011 r. sprawy ze skargi [...] Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w [...] na informację Ministra Rozwoju Regionalnego z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu oddala skargę

Uzasadnienie

W odpowiedzi na odwołanie dotyczące rozstrzygnięcia Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (IOK) w sprawie protestu z dnia 24 czerwca 2011 r. dotyczącego wniosku o dofinansowanie projektu pt. "[...]", złożonego w ramach konkursu: DWF_5.4.2_7_2011, odrzuconego na etapie oceny formalnej, poinformowano wnioskodawcę – [...] Agencję Rozwoju Regionalnego (pismem z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...], iż odwołanie zostało rozpatrzone negatywnie.

W uzasadnieniu w/w pisma podkreślono m.in., że wnioskodawca podniósł zarzut, iż IOK dokonała niewłaściwej oceny formalnej wniosku o dofinansowanie realizacji projektu tym samym niesłusznie odrzuciła wniosek z powodu niespełnienia obowiązującego w ramach konkursu kryterium dostępu tj. "Projekt realizowany jest przez beneficjenta będącego: podmiotem wskazanym w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.) od co najmniej 24 miesięcy zarejestrowanym oraz prowadzącym działalność w sferze pożytku publicznego;

Poinformowano, iż IZ PO KL stwierdziła na podstawie zebranych informacji i dokumentacji oraz po dokonaniu wnikliwej analizy, iż ocena merytoryczna wniosku o dofinansowanie realizacji projektu oraz procedura rozpatrywania protestu zostały przeprowadzone w sposób prawidłowy.

Wniosek o dofinansowanie nie spełnia w/w kryterium dostępu z uwagi na fakt, iż "Beneficjent ma status prawny spółki akcyjnej – średnie przedsiębiorstwo" (informacja zamieszczona w pkt 2. 2, część II wniosku).

Podkreślono, że wnioskodawca w odwołaniu skierowanym do IZ PO KL podnosi, iż stanowisko IOK stoi w sprzeczności z rozstrzygnięciem Departamentu Wdrażania Europejskiego Funduszu Społecznego Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej [...] z dnia [...] września 2008 r., który uznał, że [...] Agencja Rozwoju Regionalnego może być wnioskodawcą w analogicznym działaniu.

IOK odnosząc się do pisma z dnia [...] września 2008 r. stwierdziła, iż w/w pismo "zostało sporządzone na gruncie obowiązywania przepisu, którego brzmienie zastąpiono ustawą z dnia 22 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie oraz niektórych innych ustaw obowiązującą od dnia 12 marca 2010 r. (Dz. U. Nr 28, poz.146), w związku z czym tezy w nim zawarte należy uznać za obecnie nieaktualne".

Wnioskodawca podnosi, natomiast iż dokumentacja konkursowa sporządzona 11 kwietnia 2011 r. również odnosi się do ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie w brzmieniu publikatora (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.) bez uwzględnienia zmiany dokonanej 12 marca 2010 r. (Dz. U. Nr 28, poz. 146). Tak więc dokumentacja konkursowa obejmuje stan prawny obecnie nieaktualny, którego dotyczyło pismo Departamentu Wdrażania Europejskiego Funduszu Społecznego [...] (...)".

IZ PO KL oświadczyła jednak, że nie zgadza się z w/w stanowiskiem wyrażonym przez wnioskodawcę.

Jak wskazuje sam Wnioskodawca, Dokumentacja konkursowa w pkt. 3.1 ("Kto może ubiegać się o dofinansowanie") odwołuje się do Dziennika Ustaw, w którym zamieszczono treść ogłoszonego aktu prawnego, tj. ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.). W opinii IZ PO KL, posłużenie się przez IOK w treści Dokumentacji konkursowej, skrótem "z późn. zm." oznacza, iż Wnioskodawca na etapie opracowywania założeń do wniosku o dofinansowanie realizacji projektu, zobowiązany był do przygotowania jego treści zgodnie z wersją ustawy obowiązującą na dzień ogłoszenia konkursu przez IOK, tj. 11 kwietnia 2011 r.

IZ PO KL przychyliła się jednoczenie do stanowiska IOK wyrażonego w piśmie z dnia [...] lipca 2011 r. (znak: [...]), zgodnie z którym spółka akcyjna nie jest organizacją pozarządową, tj. podmiotem wykazanym w art. 3 ust 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Wskazała ponadto, iż kryteria podmiotowe konkursu zostały ściśle zawężone i konkurs ogłoszony został dla zarejestrowanych oraz prowadzących działalność pożytku publicznego od co najmniej 24 miesięcy organizacji pozarządowych oraz osób prawnych, jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów o stosunku państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego zgodnie z art. 3 ust 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r., w związku z czym Wnioskodawca działający w formie spółki nie spełnia kryteriów dostępu weryfikowanych na etapie oceny formalnej.

Skargę na informację z dnia 17 sierpnia 2011 r. wniosła [...] Agencja Rozwoju Regionalnego zarzucając jej naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 3 ust 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie.

W uzasadnieniu skargi podkreślono m.in. że przed 12 marca 2010 r. art. 3 ust 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie brzmiał:

"Organizacjami porządkowymi są, niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku, osoby prawne lub jednostki nieposiadające osobowości prawnej utworzone na podstawie przepisów ustawy, w tym fundacje i stowarzyszenia, z zastrzeżeniem ust 4".

Po 12 marca 2010 r. art. 3 ust 2 w/w ustawy brzmi:

"Organizacjami porządkowymi są:

1) niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,

2) niedziałające w celu osiągnięcia zysku,

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia z zastrzeżeniem ust 4,

Zdaniem skarżącej zmiany w wskazanym przepisie – definiującym podmioty, które mogą być uznane za organizacje pozarządowe na gruncie ustawy – nie uzasadniają nie uznania [...] Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. w [...] jako organizacji pozarządowej.

[...] Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. w [...] nie jest jednostką sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych; nie działa w celu osiągnięcia zysku i jest osobą prawną.

W ocenie skarżącej, [...] Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. na gruncie wcześniej obowiązującego przepisu art. 3 ust 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, jak i na gruncie obecnie obowiązującego przepisu spełnia definicję organizacji pozarządowej. Cały ewentualny zysk wypracowany w Spółce jest przeznaczony na cele statutowe Spółki, w tym na działalność w sferze pożytku publicznego - § 17 ust. 2 Statutu Spółki.

Podkreślono, że w toku procedury odwoławczej po stronie organów rozpatrujących protest i odwołanie pojawił się argument związany z art. 3 ust 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Zdaniem skarżącej Spółki, treść art. 3 ust 3 pkt 4 tejże ustawy odnosi się do pojęcia "działalności pożytku publicznego", które jest pojęciem odrębnym od pojęcia "organizacji porządkowej" zdefiniowanej w art. 3 ust 2 ustawy. Definicja organizacji pozarządowej została bowiem dokonana przez ustawodawcę w art. 3 ust 2, a nie w art. 3 ust 3 ustawy.

W związku z powyższym zdaniem skarżącej zachowuje aktualność rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego z dnia 13 czerwca 2006 r. – SN (III CZP 122/2005).

W przedmiotowej uchwale SN nie tylko wyraził, pogląd iż spółka akcyjna niedziałająca w celu osiągnięcia zysku nie tylko posiada status organizacji pozarządowej w myśl art. 3 ust 2 ustawy o działalności pożytku publicznego i wolontariacie, ale również spółka akcyjna prowadząca działalność społecznie użyteczną w sferze zadań publicznych określonych w tej ustawie i niedziałająca w celu osiągnięcia zysku może nabyć status organizacji pożytku publicznego.

Zdaniem Skarżącej obecne brzmienie art. 3 ust 3 ustawy potwierdza wręcz to stanowisko Sądu Najwyższego.

Składając wniosek w przedmiotowym konkursie [...] Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. w [...] spełnia również warunek formalny związany z co najmniej 24 miesięcznym zarejestrowaniem oraz prowadzeniem działalności w sferze pożytku publicznego (rejestracje spółki w KRS-[...] kwietnia 2001 r. a jej działalność w sferze pożytku publicznego wynika, ze statutu oraz bieżącej działalności.

Powołując się na powyższe, skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji oraz związanych z nią wcześniejszych rozstrzygnięć w sprawie a nadto o zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko.

Sąd zważył co następuje:

Skarżąca formułuje w skardze jeden zarzut a mianowicie zarzut naruszenia art. 3 ust 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 234 z 2010 r. poz. 1536 – tekst jedn.).

Przepis ten stanowi, że organizacjami pozarządowymi są:

1) niebędące jednostkami sektora finansów publicznych, w rozumieniu ustawy o finansach publicznych,

2) niedziałające w celu osiągnięcia zysku,

- osoby prawne lub jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacje i stowarzyszenia z zastrzeżeniem ust 4.

Ustawodawca w omawianej regulacji prawnej wskazuje, iż organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie prowadzą działalność pożytku publicznego będącą działalnością społecznie użyteczną (art. 3 ust 1).

Taka działalność tzw. działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego,

2. stowarzyszenia jednostek samorządu terytorialnego,

3. spółdzielnie socjalne,

4. spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz kluby sportowe będące spółkami działającymi na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127 poz. 857 i Nr 151 poz. 1014) które:

- nie działają w celu osiągnięcia zysku oraz przeznaczają całość dochodu na realizację celów statutowych oraz nie przeznaczają zysku do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonariuszy i pracowników.

W ocenie sądu powyższe oznacza, że podmioty wymienione w art. 3 ust 3 ustawy nie są organizacjami pozarządowymi o których mowa w art. 3 ust 2 ustawy. Za takim stanowiskiem przemawia konstrukcja w/w przepisu oraz wyraźne wskazanie, że organizacjami pozarządowymi są te które wymieniono w art. 3 ust 2 pkt 1 i 2 ustawy.

Aby zatem odpowiedzieć na pytanie czy skarżąca jest spółką akcyjną spełniającą wymogi wskazane w art. 3 ust 3 pkt 4 ustawy należy dokonać analizy jej statutu pod kątem jej celów oraz przedmiotu działalności.

Statut ten zatwierdzony został uchwałą nr [...] Rady Nadzorczej [...] Agencji Rozwoju Regionalnego S.A. z dnia [...] stycznia 2011 r.

Stanowi on, że celem spółki jest prowadzenie działalności służącej rozwojowi Regionu Podkarpackiego poprzez skoncentrowanie i mobilizację lokalnych potencjałów dla:

1. tworzenia warunków rozwoju działalności gospodarczej podmiotów na własny rachunek,

2. integracji gospodarki regionu z gospodarką innych krajów,

3. wspomagania procesów restrukturyzacji Regionu,

4. efektywnego zgodnego z potrzebami i specyfiką województwa wykorzystania funduszy zagranicznych dostępnych w ramach programów pomocy – jako działalność prowadzona nie dla zysku,

5. stworzenie systemów gwarancji kredytowych w regionie wraz z instytucjonalną formą poręczeń przy wykorzystywaniu funduszy zagranicznych oraz kapitału własnego spółki,

6. uregulowania problemu zagospodarowania "mienia niechcianego",

7. rozwiązywania problemów związanych z ochroną środowiska naturalnego w tym: wspieranie nowoczesnych inwestycji ekologicznych (§ 5 statutu),

Jeżeli chodzi natomiast o przedmiot działalności skarżącej spółki to jest nim m.in.

- kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

- wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi,

- działalność rachunkowo-księgowa i doractwo podatkowe,

- obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania,

- pozostałe formy udzielania kredytów (§ 6 pkt 4, 6, 8 ,9 i 12 statutu),

Z treści statutu wynika również, że spółka prowadzi samodzielną gospodarkę finansową i zgodnie z zasadą samofinansowania opłaca z uzyskanych przychodów koszty działalności oraz zobowiązania wobec budżetu państwa (§ 15 pkt 1 statutu).

Przywoływany przez skarżącą § 17 statutu stanowi natomiast że:

1. Z kwoty zysku po potrąceniu opisów obowiązkowych tworzony jest:

a) kapitał zapasowy,

b) inne kapitały,

2. Pozostałą część zysku przeznacza się na realizację celu statutowego spółki.

W ocenie sądu powyższe zapisy statutu jednoznacznie wskazują na to, że skarżąca nie jest spółką akcyjną o której mowa w art. 3 ust 3 pkt 4 ustawy. Nie sposób bowiem uznać że:

1) nie działa w celu osiągnięcia zysku skoro przedmiotem jej działalności jest m.in. kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek,

2) przeznacza całość dochodów na realizację celów statutowych skoro § 17 pkt 2 statutu stanowi, że jedynie część zysku przeznacza się na takie cele.

Jeżeli chodzi o wyrok Sądu Najwyższego przywołany w skardze (z dnia 13 czerwca 2006 r. sygn. akt CZP 122/2005) to sąd zgadza się ze stanowiskiem organu wyrażonym w odpowiedzi na skargę, iż został on podjęty w odmiennym stanie prawnym a zatem teza w nim postawiona nie może znaleźć zastosowania w sprawie niniejszej. Artykuł 3 ust 3 ustawy w jej wersji wcześniejszej (Dz. U. Nr 155 z 2005 r. poz. 1298) stanowił bowiem, że działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez:

1) osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego,

2) stowarzyszenie jednostek samorządu terytorialnego,

Przepis ten nie wymieniał więc expresis verbis spółek akcyjnych. Obecnie zostały one zaliczone wprost do podmiotów prowadzących działalność pożytku publicznego pod warunkiem wszakże spełnienia wymagań wskazanych w art. 3 ust 3 pkt 4 ustawy (w wersji aktualnie obowiązującej).

Powyższe przemawiało za bezzasadnością skargi którą oddalono na podstawie art. 30 c ust 3 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.



Powered by SoftProdukt