Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Halina Kremis Sędzia WSA Alicja Palus Protokolant Małgorzata Boaro po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lutego 2013 r. sprawy ze skargi J.S. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we W. z dnia ... w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian wpisu w operacie ewidencji gruntów i budynków oddala skargę.

Skarżący w dniu 5 stycznia 2012 r. wniósł do Starosty M. o dokonanie zmian w dokumentacji geodezyjnej dla działki nr ... przez zmianę działki w części budowlanej na zagrodową. W uzasadnieniu podał, że na działce prowadzi ograniczoną działalność rolniczą (pasieka, hodowla roślin ogrodowych i łąkowych), lecz wymagane jest dla uzyskania środków na cele restrukturyzacyjne, korzystania z preferencji cenowych i pożyczek bankowych, aby działka w całości była zagospodarowana rolniczo.

W uzupełnieniu z dnia 18 stycznia 2012 r. skarżący domagał się uaktualnienia rejestrów geodezyjnych i kartograficznych, gdyż działkę nr ... wykorzystuje rolniczo, zaś rolnikiem jest od 1965 r., a od 1978 r. jest właścicielem gospodarstwa rolnego we W..

Pismem z dnia 31 maja 2012 r. organ I instancji na podstawie art. 79 § 1 i art. 85 § 1 k.p.a. oraz § 47 ust. 3 rozporządzenia z dnia 29 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 38, poz. 454) wyznaczył termin oględzin działki, a także wezwał skarżącego do przedłożenia dokumentów potwierdzających zmianę sposobu zagospodarowania działki.

Decyzją z dnia 11 lipca 2012 r. Starosta na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia

17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm.) oraz § 47 ust. 3 i 68 ust. 3 pkt 1 cyt. rozporządzenia orzekł o odmowie wprowadzenia do ewidencji gruntów wnioskowanej zmiany dotychczasowego użytku gruntowego B (tereny mieszkaniowe) o powierzchni 0,33 ha na nowy użytek gruntowy grunty rolne zabudowane. Jak ustalono, zmianę użytku gruntu z terenów rolnych zabudowanych na tereny mieszkaniowe wprowadzono do działki nr 35/3 stanowiącej obecnie własność skarżącego w dniu 9 lutego 2004 r. w wyniku aktualizacji ewidencji z udziałem ówczesnego właściciela.

W umowie notarialnej nabycia działki przez skarżącego w 2007 r. określono przedmiot nabycia jako działkę nr ... obejmującą grunty orne 0,34 ha, łąki trwałe

0,33 ha i tereny mieszkaniowe 0,33 ha zabudowane budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz budynkami gospodarczymi. Według planu miejscowego z 2003 r. obszar zabudowany działki jest przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne lub usługi turystyki. Oględziny potwierdziły dotychczasowy sposób użytkowania działki. Na łące usytuowano 9 uli. Grunty zabudowane zostały wyłączone z produkcji rolnej w 2003 r. W okresie późniejszym nie nastąpiła zmiana sposobu użytkowania budynków. Nie służą one produkcji rolniczej. Nie można zaliczyć terenów wyłączonych z produkcji rolnych do gruntów rolnych zabudowanych.

Przy wzięciu pod uwagę kryteriów zawartych w załączniku nr 6 ust. 3 pkt 1 rozporządzania należało wydać decyzję odmowną, gdyż nie uległ zmianie faktyczny stan zagospodarowania zabudowanej części działki.

W odwołaniu od decyzji skarżący nadal domagał się aktualizacji w dokumentacji geodezyjnej działki i podkreślił, że nie zna podstawy wydzielenia działki budowlanej z rolniczej oraz związanej z nim dokumentacji. Do odwołania dołączył dokumentację fotograficzną mającą świadczyć o rolniczym użytkowaniu działki. W tzw. memorandum stwierdził, że do prowadzenia pasieki korzysta z budynków gospodarczych oraz piwnicy i garażu. W protokole z oględzin okoliczności te pominięto.

Organ odwoławczy przeprowadził uzupełniające dowody z aktualnego wypisu z rejestru gruntów i budynków, kopii mapy ewidencji i mapy zasadniczej oraz dokumentacji przedstawiającej historię wpisów działki nr ... w operacie ewidencji gruntów.

Zaskarżoną decyzją organ utrzymał powyższą decyzję w mocy. W uzasadnieniu przytoczył ustalenia, że działka nr ... powstała w wyniku podziału w 1994 r. działki rolnej stanowiącej własność G. K. którą ten sprzedał jako niezabudowaną S. K.. W tymże 1994 r. S. K. uzyskał pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego. W 1995 r. darował działkę J. K.. W 1999 r. na wniosek J. K. dokonano zmiany wpisu w ewidencji gruntów przez wyłączenie części zabudowanej z gruntów rolnych (B/Rv,BŁV). W 2004 r. dokonano zmiany użytku gruntowego z terenów rolnych zabudowanych na tereny mieszkaniowe na podstawie dokumentacji z aktualizacji ewidencji gruntów, bez zastrzeżeń ze strony J. K.. W 2004 r. K. K. sprzedał działkę z budynkiem mieszkalnym J.Ż., ta zaś w 2007 r. sprzedała ją skarżącemu, jako nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz budynkami gospodarczymi (pieczarkarnia, drewutnia, garaż). Organ wskazał, że kryteria zaliczania gruntów do poszczególnych rodzajów użytków gruntowych i rodzaje tych użytków zostały ustalone w załączniku nr 6 do rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków.

Do terenów mieszkaniowych B zalicza się grunty niewykorzystywane do produkcji rolniczej, zajętej pod budynki mieszkalne. Przedmiotem obrotu w 2004 r. i 2007 r. była m.in. część działki o powierzchni 0,33 ha obejmująca tereny mieszkaniowe. Tereny mieszkaniowe nabyte przez rolnika nie zmieniają swego charakteru. Z ustaleń nie wynika, aby nastąpiła zmiana sposobu użytkowania budynków. Omawiany użytek gruntowy jest zgodny z przebiegiem granic przeznaczenia terenu według planu miejscowego.

W skardze do sądu administracyjnego skarżący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie art. 7 w związku z art. 77 k.p.a przez niewyjaśnienie rzeczywistego sposobu użytkowania działki, art. 80 k.p.a. przez pominięcie dowodu z oględzin, które

wykazały rolnicze wykorzystanie działki i budynku do prowadzenia gospodarstwa pszczelarskiego, art. 81 k.p.a. przez dokonanie ustaleń w oparciu o dokumenty oraz art. 107 § 3 k.p.a. bez bezpodstawną odmowę uznania za prawdziwe twierdzeń skarżącego, ponadto naruszenie § 35 ust. 7, § 44 ust. 2, 6 i 8, § 46, § 47, § 54 i § 68 rozporządzenia przez bezpodstawną odmowę aktualizacji danych ewidencyjnych. Według skarżącego istotne jest obecne, rzeczywiste przeznaczenie terenu, czyli faktyczny sposób wykorzystania działki polegający na prowadzeniu gospodarstwa pszczelarskiego. Niezbędne jest do tego posiadanie zaplecza technicznego, w tym pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym. Z przepisów rozporządzenia nie wynika, aby niedopuszczalna była wnioskowana zmiana oznaczenia gruntu w związku z jego wyłączeniem z produkcji rolnej w 2004 r. i oznaczeniem go jako teren mieszkaniowy. Faktyczny stan nieruchomości nie uległ zmianie od 2003 r., kiedy dokonano zmiany ewidencji, zaś na terenie działki i budynku prowadzone jest gospodarstwo pszczelarskie. Do skargi dołączono wypis z rejestru gruntów z 2003 r. gdzie zaznaczono funkcje terenu – tereny mieszkaniowe i użytek – grunty orne, łąki trwałe, klasa gleboznawcza V, powierzchnia użytku 0,2100 i 0,1200 (ha) oraz udokumentowanie prowadzenia przez skarżącego hodowli pszczół i bycia producentem rolnym w 2003 i 2004 r.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie w oparciu o dotychczasową argumentację. W okresie 2003-2004 r. doprowadzono oznaczenie użytków gruntowych części działki nr ... do zgodności z definicją zawartą w załączniku nr 6 do rozporządzenia i stanem faktycznego użytkowania. Grunty wyłączone z produkcji rolnej nie podlegają ponownej klasyfikacji gruntów. Działka w tej określonej części znajduje się na obszarze terenów mieszkaniowych zgodnie z planem miejscowym. Nie nastąpiły zmiany w sposobie użytkowania budynków uzasadniające zmianę ewidencji na tereny rolne zabudowane.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

We wszelkich postępowaniach rejestrowych, czy to sądowych, czy administracyjnych, regułą jest dokonywanie wpisów w oparciu o określone dokumenty, zazwyczaj dołączone przez wnioskodawców, zaś dokonywanie przez dany organ samodzielnych ustaleń w oparciu o inne środki dowodowe jest niedopuszczalne bądź istotnie ograniczone. Taką właśnie regułę w przypadku prowadzenia ewidencji gruntów i budynków ustanawia art. 22 ust. 3 p.g.k. (Dz. U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287). W nin. sprawie skarżący wezwany przez starostę do dostarczenia dokumentów uzasadniających aktualnie zmianę dotychczasowego wpisu w zakresie rodzaju użytków gruntowych, dowodów takich nie przedłożył. Poszczególne rodzaje dokumentów niezbędnych do uwidocznienia w ewidencji określonych danych wymienia rozporządzenie wykonawcze wydane na podstawie art. 26 ust. 2 p.g.k. (rozporządzenie z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków Dz. U. Nr 38, poz. 454, patrz § 12, § 35, § 36, § 46). Rozporządzenie to przewiduje pomocniczo wykorzystanie innych dowodów (§ 35 pkt 7 ,,wyniki oględzin", § 37 ,,terenowe pomiary") przy zakładaniu ewidencji. Natomiast przy aktualizacji operatu ewidencyjnego mowa jest o dokumentach lub danych udokumentowanych (§ 44 pkt 2, § 45 ust. 1), zaś przepis § 35 stosuje się jedynie odpowiednio (§ 45 ust. 2). Skarżący nie powołując się na jakikolwiek dokument dotyczący rodzaju użytków gruntowych części działki, wywodził konieczność aktualizacji ewidencji w tym zakresie wyłącznie z dowodu z oględzin, mogących stanowić dowód jedynie uzupełniający oraz z dokumentów dotyczących prowadzenia gospodarstwa rolnego. Były to dowody niewystarczające, co szczegółowo i w sposób przekonujący uzasadnił organ (por. wyrok i OSK 1030/07). Organ zasadnie powołał się na dowody z szeregu dokumentów, uzasadniających ujęcie w ewidencji części działki jako terenów mieszkaniowych ,,B". Wymaga podkreślenia, że ustalenia i oceny organu musiały być ograniczone ponadto z uwagi na zakres wniosku. Wniosek skarżącego dotyczył w sposób wyraźny aktualizacji, czyli uwzględnienia zmian uzasadniających obecnie ocenę o konieczności dostosowania ewidencji do obecnego stanu działki. Organ nie mógł więc zajmować się oceną prawidłowości aktualizacji dokonanej w okresie 2003-2004 r. (por. wyrok I OSK 343/10). Sąd również nie znalazł potrzeby szerszego rozważenia tej kwestii, pozostającej poza granicami rozpoznawanej sprawy. Skarżący zarzucił w skardze naruszenie wszelkich przepisów rozporządzenia mogących mieć teoretycznie związek z dokonywaniem aktualizacji ewidencji, a więc i dokonaniem wnioskowanej zmiany rodzaju użytku. Przepisy te, o ile była potrzeba ich stosowania przez organ, nie zostały naruszone. Z ustawowego nakazu utrzymywania ewidencji w stanie aktualności nie wynika, że organ miał powinność uwzględniania nieudokumentowanego wniosku. Z okoliczności, ze skarżący wykorzystuje część pomieszczeń domu jednorodzinnego dla potrzeb prowadzonej działalności z zakresu pszczelarstwa, okoliczności nie negowanej przez organ, wcale nie wynika konieczność zakwalifikowania zajętej przez dom części działki do gruntów rolnych zabudowanych. Organ orzeczniczy nie narusza prawa materialnego przez to, że korzysta z kompetencji na niekorzyść wnioskodawcy w oparciu o ustalenia faktyczne wykluczające uwzględnienie wniosku.

Dlatego i zgodnie z art. 151 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.