Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędzia WSA Olga Żurawska – Matusiak (spr.) Protokolant ref. staż. Eliza Kusy po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2012 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia akt postępowania weryfikacyjnego oddala skargę

Wnioskiem z 31 maja 2011 r. A.G. (dalej jako skarżący), powołując się na ustawę z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz art. 51 ust. 3, art. 47 w związku z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP, zwrócił się do Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego o udostępnienie mu zgromadzonych i wytworzonych przez Komisję Weryfikacyjną WSI dokumentów dotyczących przeprowadzenia weryfikacji jego osoby, które dały Komisji Weryfikacyjnej podstawę do umieszczenia go przed zakończeniem tej weryfikacji w Raporcie z likwidacji WSI.

We wniosku podniósł, że chciałby zapoznać się z dowodami, które, zdaniem Komisji Weryfikacyjnej, świadczyły o złożeniu przez niego oświadczenia niezgodnego z prawdą, jak również poznać kryteria jakimi kierowała się Komisja, umieszczając jego dane w Raporcie.

Decyzją z [...] czerwca 2011 r. nr [...] Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, po rozpoznaniu wniosku skarżącego, na podstawie art. 16 ust.1 i art. 5 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228) i art. 17 ust. 1 ustawy z 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673 ze zm.) w związku z § 9 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 3 czerwca 2008 r. w sprawie sposobu i trybu udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w archiwach wyodrębnionych (Dz. U. Nr 107, poz. 679), odmówił udostępnienia akt postępowania weryfikacyjnego, z uwagi na ochronę informacji niejawnej stanowiącą tajemnicę państwową.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w archiwum Służby Kontrwywiadu Wojskowego znajdują się żądane przez skarżącego akta postępowania weryfikacyjnego, które przez Komisję Weryfikacyjną zostały oznaczone klauzulą "ściśle tajne", stosownie do wymogów określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. w sprawie trybu działania Komisji Weryfikacyjnej powołanej w związku z likwidacją Wojskowych Służb Informacyjnych (Dz. U. Nr 135, poz. 953). Jednocześnie organ podkreślił, że akta postępowań weryfikacyjnych zostały zaliczone do akt kategorii A zgodnie z zarządzeniem nr 0-6 Ministra Obrony Narodowej z 21 maja 2009 r. w sprawie wprowadzenia jednolitego rzeczowego wykazu akt w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego. Ponadto podniósł, że obowiązek archiwizacji oświadczeń weryfikacyjnych wraz z aktami postępowania weryfikacyjnego w trybie określonym dla informacji niejawnych w przepisach o ochronie informacji niejawnych, o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz o ochronie danych osobowych, wynikał z treści § 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. w sprawie trybu składania oświadczeń weryfikacyjnych w związku z likwidacją Wojskowych Służb Informacyjnych oraz sposobu ich ewidencjonowania, archiwizowania i udostępniania. Po zakończeniu działania przez Komisję Weryfikacyjną, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego stał się depozytariuszem części akt postępowania weryfikacyjnego.

Organ przyjął, że żądane przez skarżącego informacje, tj. akta postępowań weryfikacyjnych, wytworzonych przez Komisję Weryfikacyjną, stanowią informację publiczną, która na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych. W myśl art. 19 ust. 1 ustawy z 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. Nr 196, poz. 1631 ze zm.), klasyfikowanie informacji niejawnej oznaczało przyznanie tej informacji jednej z klauzul tajności. Wskazał, że z uwagi na zawartość akt oraz w związku z treścią załącznika nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. w sprawie trybu działania Komisji Weryfikacyjnej powołanej w związku z likwidacją Wojskowych Służb Informacyjnych, akta postępowań weryfikacyjnych zostały oznaczone klauzulą "ściśle tajne". Oznacza to, że informacje zawarte w aktach postępowania weryfikacyjnego podlegają szczególnej ochronie przepisów prawa, poprzez ograniczenie ich dostępności.

Organ podał, że aktualnie obowiązująca ustawa z 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych w art. 4 ust. 1 zezwala na udostępnienie informacji niejawnych wyłącznie osobom dającym rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo wykonywania czynności zleconych. W przypadku archiwów wyodrębnionych, do których należy archiwum Służby Kontrwywiadu Wojskowego, tryb udostępniania akt archiwalnych został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z 3 czerwca 2008 r. w sprawie sposobu i trybu udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w archiwach wyodrębnionych (Dz. U. Nr 107, poz. 679). Zgodnie z treścią § 9 pkt 4 tego rozporządzenia udostępnienie materiałów archiwalnych dla celów własnych osób fizycznych możliwe jest po upływie 30 lat od chwili ich wytworzenia, jeżeli udostępnienie takie nie naruszy prawnie chronionych interesów państwa, jednostek organizacyjnych i obywateli, danych osobowych zawartych w tych materiałach lub innych informacji podlegających ograniczonemu dostępowi. Organ wskazał, że w sprawie z wniosku A. G. od wytworzenia akt postępowania weryfikacyjnego nie upłynęło 30 lat, a ponadto żądanie zmierza do uzyskania informacji bezpośrednio mających walor informacji niejawnych, tworzących tajemnicę państwową. Zatem udostępnienie żądanej informacji naruszyłoby prawnie chroniony interes państwa.

Jednocześnie organ podkreślił, że Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego nie jest organem upoważnionym przez przepisy prawa do prowadzenia postępowania weryfikacyjnego żołnierzy byłych Wojskowych Służb Informacyjnych, jak również nie jest organem realizującym roszczenia osób pokrzywdzonych treścią Raportu.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy od powyższej decyzji skarżący wniósł o jej uchylenie i ponowne rozpatrzenie wniosku o udostępnienie zgromadzonych i wytworzonych przez Komisję Weryfikacyjną WSI dokumentów dotyczących przeprowadzenia jego weryfikacji. W treści wniosku podniósł, że dbając o swoje prawa osobiste chce zobaczyć dowody, które zdaniem Komisji Weryfikacyjnej świadczyły o kłamstwach złożonych w oświadczeniach, co skutkowało tym, iż przed zakończeniem weryfikacji jego osoby Przewodniczący Komisji Weryfikacyjnej zawarł w Raporcie informacje dotyczące jego osoby. Ponadto podkreślił, że o materiały dotyczące jego weryfikacji oraz działalności w czasie służby w WSW i WSI nie ubiegał się na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż materiały te dotyczą jego osoby i nie mogą być objęte zakresem tej ustawy, a także nie ubiegał się o udostępnienie informacji niejawnych. Wskazał, że ubiega się o dostęp do dokumentów i zbiorów danych dotyczących jego osoby, tj. o realizację praw zagwarantowanych w art. 51 ust. 3 i art. 47 w związku z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP.

Decyzją z [...] lipca 2011 r. nr [...] , na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] czerwca 2011 r.

W uzasadnieniu decyzji organ podał, że decyzja z [...] czerwca 2011 r. jest prawidłowa i została wydana po wyczerpującym zebraniu materiału dowodowego, dokładnym wyjaśnieniu stanu faktycznego sprawy i rozważeniu interesu społecznego oraz interesu strony. Organ podtrzymał w całości argumentację przedstawioną w decyzji pierwszoinstancyjnej. Stwierdził, że zastosowanie w decyzji art. 16 ust. 1 i art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej było właściwe, a motywy podjętej decyzji zostały obszernie wyjaśnione. Podniósł, że analiza akt postępowania weryfikacyjnego doprowadziła do przekonania, że obowiązek ochrony zawartych w nich informacji niejawnych powinien uzyskać prymat nad możliwością zapoznania się z nimi przez skarżącego.

W skardze na powyższą decyzję, która wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skarżący wniósł o uchylenie tej decyzji oraz decyzji ją poprzedzającej z [...] czerwca 2011 r. i zobowiązanie organu do udostępnienia skarżącemu żądanych dokumentów dotyczących jego weryfikacji oraz o zasądzenie kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego nie zawierają żadnych regulacji dotyczących dostępu do dokumentów i zbiorów danych, zatem dostęp do tych materiałów winien zostać udzielony na podstawie bezpośrednio stosowanych przepisów Konstytucji RP, tj. art. 8 Konstytucji RP. Wskazał, że zakwalifikowanie materiałów jego weryfikacji, jako informacji publicznej pozostaje w sprzeczności z art. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż te materiały dotyczą wyłącznie jego, a zatem nie są informacjami o sprawach publicznych. Jednocześnie skarżący podkreślił, że w sytuacji, gdy wobec niego nie toczy się już postępowanie weryfikacyjne, w sprawie nie mają zastosowania przepisy k.p.a., a akta postępowania weryfikacyjnego zostały przekazane Szefowi SKW jedynie w celu archiwizacji, to racjonalnym rozwiązaniem pozostaje uznać jego wniosek za żądanie oparte na przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę organ, podtrzymując dotychczasową argumentację, wnosił o jej oddalenie.

Na rozprawie 8 lutego 2012 r. skarżący sprecyzował, że w jego ocenie żądana informacja jest informacją publiczną.

Pełnomocnik organu wyjaśnił natomiast, że wszystkie dokumenty, które znajdują się w aktach postępowania weryfikacyjnego skarżącego, nie są dokumentami jawnymi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Sąd administracyjny wykonuje wymiar sprawiedliwości, poddając kontroli decyzje wydawane przez organy administracji publicznej pod względem ich zgodności z prawem, badając czy właściwie zastosowano przepisy prawa materialnego oraz przestrzegano przepisów proceduralnych w postępowaniu administracyjnym. Sąd jest władny wzruszyć zaskarżoną decyzję w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa. Nie każde jednak naruszenie prawa przez organy administracji publicznej daje Sądowi podstawę do uchylenia zaskarżonej decyzji. Art. 145 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej jako p.p.s.a.) określa w jakich sytuacjach decyzje podlegają uchyleniu.

Dokonując oceny zasadności wniesionej przez A. G. skargi od decyzji Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Sąd doszedł do przekonania, że skarga ta nie ma usprawiedliwionych podstaw, aczkolwiek nie całą argumentację w niej zawartą i wynikające z niej podstawy prawne można uznać za prawidłowe. Naruszenie to pozostaje jednak bez wpływu na wynik sprawy, gdyż rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonej decyzji jest – w ocenie Sądu – prawidłowe.

W rozpoznawanej sprawie organ uznał, że akta postępowań weryfikacyjnych, wytworzonych przez Komisję Weryfikacyjną należy zakwalifikować jako informację publiczną, do której dostęp regulują przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej.

W ocenie Sądu takie stanowisko organu jest nieprawidłowe.

W pierwszej kolejności zwrócić należy uwagę na zakres żądania skarżącego określony w jego wniosku z 31 maja 2011 r. Otóż skarżący wnioskował o udostępnienie mu zgromadzonych i wytworzonych przez Komisję Weryfikacyjną WSI dokumentów dotyczących jego weryfikacji, zaznaczając, że chciałby zobaczyć dowody, które miały świadczyć o jego kłamstwach w złożonych oświadczeniach.

Organ ustalił, że akta postępowania weryfikacyjnego skarżącego znajdują się w archiwum Służby Kontrwywiadu Wojskowego pod wskazanymi sygnaturami.

Kwestią kluczową w rozpoznawanej sprawie jest zatem to, że skarżący jest stroną postępowania weryfikacyjnego.

W orzecznictwie sądowoadministracyjnym ugruntowany jest pogląd, wyrażony w związku z dostępem do dokumentów zawartych w aktach postępowania administracyjnego, zgodnie z którym "trybów unormowanych w ustawie o dostępie do informacji publicznej oraz w Kodeksie postępowania administracyjnego nie można utożsamiać. Nie jest wyłączone uzyskanie, na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej, dostępu do dokumentów zawartych w aktach postępowania administracyjnego, gdyż stanowią one informację publiczną, jako odnoszące się do działań podmiotów publicznych. Dostęp do akt postępowania administracyjnego, na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, ograniczony jest jednak do podmiotów niebędących stronami postępowania administracyjnego. Dostęp do akt postępowania administracyjnego dla stron tego postępowania reguluje przepis art. 73 k.p.a. W tym zakresie, z mocy art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, wyłączone jest stosowanie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej" (tak NSA w wyroku z 18 września 2008 r. I OSK 194/08, dostępny na stronie internetowej cbois.nsa.gov.pl).

Powyższy pogląd znajduje pełne zastosowanie w przedmiotowej sprawie. Skarżącemu, jako stronie postępowania weryfikacyjnego, nie przysługuje wgląd w akta odnoszące się do jego osoby, na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Akta te w chwili obecnej znajdują się w archiwum wyodrębnionym Służby Kontrwywiadu Wojskowego, gdzie zostały przekazane po zakończeniu działalności Komisji Weryfikacyjnej, zgodnie z § 15 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. w sprawie trybu działania Komisji Weryfikacyjnej powołanej w związku z likwidacją Wojskowych Służb Informacyjnych (Dz. U. Nr 135, poz. 953). Zwrócić przy tym należy uwagę, że w aktach postępowania weryfikacyjnego, stosownie do § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, gromadzono wszystkie dokumenty uzyskane w toku postępowania, dotyczące osoby, która złożyła dane oświadczenie.

Dostęp do materiałów archiwalnych znajdujących się w archiwach wyodrębnionych, w dacie wydawania skarżonej decyzji, regulowany był przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z 3 czerwca 2008 r. w sprawie sposobu i trybu udostępniania materiałów archiwalnych znajdujących się w archiwach wyodrębnionych (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

W realiach rozpoznawanej sprawy istotny jest § 9 tego rozporządzenia, albowiem od wytworzenia materiałów archiwalnych nie upłynęło 30 lat. Stosownie do § 9 ust. 4 rozporządzenia organ, któremu jest podporządkowane archiwum lub osoba przez niego upoważniona może wyrazić pisemną zgodę na udostępnienie materiałów archiwalnych do celów własnych osób fizycznych, jeżeli udostępnienie materiałów archiwalnych dotyczących tych osób nie narusza prawnie chronionych interesów państwa, jednostek organizacyjnych i obywateli, danych osobowych zawartych w tych materiałach lub innych informacji podlegających ograniczonemu dostępowi. To właśnie w oparciu o powyższy przepis, a nie na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej skarżący mógł ubiegać się o udostępnienie mu akt postępowania weryfikacyjnego dotyczącego jego osoby.

Na omawiany przepis wskazał w skarżonej decyzji Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego i zastosował go w rozpoznawanej sprawie. Uznał, że rodzaj informacji zawartych w aktach postępowania weryfikacyjnego, obejmujący tajemnicę państwową w rozumieniu przepisów ustawy z 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych, podlega szczególnej ochronie przepisów prawa, m.in. poprzez ograniczenie ich dostępności i dlatego też nie można ich udostępnić stronie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że decyzja ostatecznie odpowiada prawu. Organ wprawdzie nieprawidłowo powoływał się w skarżonym rozstrzygnięciu na przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, ale uwzględnił też przepisy, które – w ocenie Sądu – winny znaleźć w rozpoznawanej sprawie zastosowanie. Zwrócić przy tym należy uwagę, że w podstawie prawnej, oprócz przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, organ wskazał też art. 17 ust. 1 ustawy z 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 123, poz. 698) w zw. z § 9 pkt 4 ww. rozporządzenia. Odwołanie się do art. 17 ust. 1 ustawy wydaje się być oczywistą omyłką, gdyż ustęp ten odnosi się do udostępniania materiałów archiwalnych po upływie 30 lat od ich wytworzenia. Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie występuje. Zastosowanie w sprawie, zwłaszcza w powiązaniu ze wskazanym przepisem rozporządzenia, ma ust. 1a tego artykułu. Stosownie do tego przepisu, niezależnie od wieku materiałów archiwalnych, można w drodze decyzji, odmówić ich udostępnienia, jeżeli:

1) ich stan fizyczny nie pozwala na udostępnienie;

2) udostępnienie miałoby spowodować naruszenie:

a) prawnie chronionych interesów Państwa, jednostek organizacyjnych i obywateli,

b) tajemnic prawnie chronionych.

Powyższy przepis stanowi zatem prawidłową, materialnoprawną podstawę zaskarżonej decyzji.

Jak wskazano wcześniej, po zakończeniu działalności Komisji Weryfikacyjnej akta postępowań osób, które nie zostały wyznaczone na stanowisko służbowe, nie zostały mianowane funkcjonariuszem lub nie zostały zatrudnione w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego ani w Służbie Wywiadu Wojskowego, zostały przekazane Szefowi Służby Kontrwywiadu. Akta te zostały opatrzone przez Komisję Weryfikacyjną klauzulą "ściśle tajne", stosownie do wymogów określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. Oznacza to, że rodzaj klauzuli tajności został określony dla akt postępowania weryfikacyjnego przepisami rozporządzenia. Wobec takiego ich zakwalifikowania, w § 16 tegoż rozporządzenia określono, że akta postępowań weryfikacyjnych podlegają archiwizacji w trybie określonym dla informacji niejawnych w przepisach o ochronie informacji niejawnych. Przepis o zbliżonej treści został zawarty w rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z 24 lipca 2006 r. w sprawie trybu składania oświadczeń weryfikacyjnych w związku z likwidacją Wojskowych Służb Informacyjnych oraz sposobu ich ewidencjonowania, archiwizowania i udostępniania (Dz. U. Nr 135, poz. 954). § 8 tego rozporządzenia określał, że oświadczenia wraz z aktami postępowań weryfikacyjnych archiwizuje się w trybie określonym dla informacji niejawnych w przepisach o ochronie informacji niejawnych, o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz w ochronie danych osobowych.

Klauzula "ściśle tajne", którą zostały opatrzone akta weryfikacyjne skarżącego, nie została dotychczas zmieniona. Jak wynika z oświadczenia pełnomocnika organu, złożonego na rozprawie sądowej, w aktach postępowania weryfikacyjnego skarżącego nie ma dokumentów jawnych, które mogłyby być mu udostępnione. Niesporne jest przy tym, że skarżący nie ma uprawnień do dostępu do informacji niejawnych.

Wobec tak ukształtowanych okoliczności faktycznych Sąd uznał, że organ prawidłowo ocenił, że nie może udostępnić skarżącemu wnioskowanych akt. Skoro akta te opatrzone zostały klauzulą "ściśle tajne", to ich udostępnienie niewątpliwie doprowadziłoby do naruszenia informacji podlegających ograniczonemu dostępowi. Takiemu ograniczonemu dostępowi podlegają niewątpliwie akta oznaczone klauzulą "ściśle tajne". Ich udostępnienie doprowadziłoby do naruszenia tajemnic prawnie chronionych, tj. tajemnicy państwowej, tym samym naruszając prawnie chroniony interes państwa. Stosownie do przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 182, poz. 1228) informacje niejawne mogą być udostępnione wyłącznie osobie dającej rękojmię zachowania tajemnicy i tylko w zakresie niezbędnym do wykonywania przez nią pracy lub pełnienia służby na zajmowanym stanowisku albo wykonywania czynności zleconych. Natomiast rękojmią zachowania tajemnicy jest zdolność osoby do spełniania ustawowych wymogów dla zapewnienia ochrony informacji niejawnych przed ich nieuprawnionym ujawnieniem, stwierdzona w wyniku przeprowadzenia postępowania sprawdzającego (art. 72 pkt 2 ww. ustawy). Skarżący tych warunków nie spełnia, co oznacza, że uwzględnienie jego wniosku doprowadziłoby do naruszenia informacji podlegających ograniczonemu dostępowi. Sam skarżący oświadczył przed Sądem, że nie chce dostępu do informacji niejawnych, objętych klauzulą "ściśle tajne". Na podkreślenie zasługuje przy tym – wobec twierdzeń skarżącego na rozprawie sądowej – że decyzja Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z [...] czerwca 2011 r. została wydana po rozpoznaniu wniosku skarżącego z 31 maja 2011 r., w którym to wniosku skarżący wnosił o udostępnienie mu zgromadzonych i wytworzonych przez Komisję Weryfikacyjną WSI dokumentów dotyczących przeprowadzania jego weryfikacji. Nie żądał zatem jedynie spisu treści jego akt weryfikacyjnych. Tak sformułowanego wniosku skarżący organowi nie przedstawił. Sąd nie ma zatem możliwości ani kompetencji, skoro taki wniosek nie był przez organ rozpoznawany, odnosić się do jego zasadności.

Wydając zaskarżoną decyzję, organ nie naruszył art. 51 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym każdy ma prawo dostępu do dotyczących go urzędowo dokumentów i zbiorów danych. Ograniczenie tego prawa może określić ustawa. Takie ograniczenie występuje w przedmiotowej sprawie. Akta, do których dostępu żąda skarżący stanowią materiał archiwalny. Nie mają do nich zatem zastosowania przepisy, na które wskazuje w skardze skarżący, tj. przepisy ustawy z 9 czerwca 2006 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego. Ograniczenia, o których mowa w powołanym przepisie Konstytucji RP wynikają natomiast z przepisów ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych i przepisy te przesądziły o odmowie uwzględnienia wniosku skarżącego.

Zwrócić przy tym należy uwagę, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 27 czerwca 2008 r., sygn. akt K5/07, do którego odwołuje się skarżący, dotyczył trwających postępowań weryfikacyjnych, a nie materiałów archiwalnych, do których dostęp został ustawowo określony. Zasadnie zwrócił uwagę organ, że nie jest upoważniony przez przepisy prawa do prowadzenia postępowań weryfikacyjnych żołnierzy byłych Wojskowych Służb Informacyjnych, do informowania osób weryfikowanych o etapie weryfikacji czy też jego wynikach, jak również do kontroli prawidłowości procesu weryfikacyjnego i realizacji roszczeń osób pokrzywdzonych treścią Raportu Przewodniczącego Komisji Weryfikacyjnej. Część akt postępowań weryfikacyjnych została przekazana Szefowi Służby Kontrwywiadu Wojskowego jedynie celem ich zarchiwizowania.

Wskazany w skardze art. 8 ust. 2 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.), podobnie jak przytoczony przepis Konstytucji RP, dopuszczają ograniczenie prawa do poszanowania prywatności w przypadkach przewidzianych przez ustawę, koniecznych w demokratycznym społeczeństwie z uwagi między innymi na bezpieczeństwo państwowe. Jak wskazano powyżej, przepisy rangi ustawowej takie ograniczenia wprowadziły.

Odnosząc się natomiast do regulacji zawartej w art. 13 Konwencji, na który to przepis powołuje się skarżący, a zgodnie z którym każdy, czyje prawa i wolności zawarte w niniejszej konwencji zostały naruszone, ma prawo do skutecznego środka odwoławczego do właściwego organu państwowego, także wówczas, gdy naruszenia dokonały osoby wykonujące swoje funkcje urzędowe, zauważyć należy, że skarżącemu środki, o których mowa w tym przepisie zostały zagwarantowane i z nich skorzystał. Wystąpił do Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z wnioskiem o ponowne rozpoznanie sprawy, a następnie skierował skargę na niekorzystne dla siebie rozstrzygnięcie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Organ, rozstrzygając w przedmiocie wniosku skarżącego, nie naruszył też praw skarżącego zagwarantowanych przepisem art. 47 Konstytucji RP.

Omówione powyżej przepisy nie zostały także naruszone poprzez, jak podaje skarżący, udostępnienie akt postępowania weryfikacyjnego innemu oficerowi, na podstawie prawomocnego wyroku WSA w Warszawie z 2 września 2009 r., II SAB/Wa 54/09.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że w powyższym orzeczeniu Sąd nie nakazał organowi udostępnienia akt postępowania weryfikacyjnego. Zobowiązał jedynie, wobec bezczynności organu, do rozpoznania wniosku zawierającego takie żądanie. Ja wynika z wyjaśnień pełnomocnika organu, w aktach tego oficera znajdowały się dokumenty, na które nie zostały nałożone klauzule tajności i to te dokumenty zostały udostępnione. Jednocześnie pełnomocnik organu podała, że również skarżącemu zostały wcześniej udostępnione żądane przez niego dokumenty, które nie zostały opatrzone klauzulą tajności. Skarżący powyższemu nie zaprzeczył. W tych okolicznościach nie można uznać, że sytuacja skarżącego i wskazanego przez niego oficera była tożsama, a organ zastosował wobec nich różny tryb postępowania. W świetle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego "równość w prawie" oznacza nakaz jednakowego traktowania podmiotów znajdujących się w sytuacjach podobnych. Zatem równo i według jednakowej miary, traktowane powinny być wszystkie podmioty prawa charakteryzujące się w równym stopniu daną cechą. Z naprowadzonych wyżej powód "zasada równości" w rozpoznawanej sprawie nie została naruszona.

Mając wszystkie powyższe względy na uwadze Sąd, na podstawie art. 151 p.p.s.a., orzekł jak w sentencji wyroku.