drukuj    zapisz    Powrót do listy

6219 Inne o symbolu podstawowym 621 6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym), Samorząd terytorialny, Inne, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 42/12 - Wyrok NSA z 2012-04-25, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 42/12 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2012-04-25 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-01-05
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Jacek Fronczyk
Jerzy Bujko /sprawozdawca/
Maria Wiśniewska /przewodniczący/
Symbol z opisem
6219 Inne o symbolu podstawowym 621
6391 Skargi na uchwały rady gminy w przedmiocie ... (art. 100 i 101a ustawy o samorządzie gminnym)
Hasła tematyczne
Samorząd terytorialny
Sygn. powiązane
I SA/Wa 64/11 - Wyrok WSA w Warszawie z 2011-09-28
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 142 poz 1591 art. 90 ust. 1, art. 94 ust. 1
Ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - t. jedn.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska Sędziowie: Sędzia NSA Jerzy Bujko (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant st. inspektor sądowy Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt I SA/Wa 64/11 w sprawie ze skargi M.Ś. na uchwałę Zarządu Dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy z dnia [...] września 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umieszczenia na liście oczekujących na najem lokalu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 września 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, że uchwała Zarządu Dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy z dnia [...] września 2010 r. nr [...] odmawiająca umieszczenia M. i P.Ś. na liście oczekujących na najem lokalu została wydana z naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wyjaśnił, że wnioskiem z dnia [...] maja 2010 r. M.Ś. i P.Ś. zwrócili się do Urzędu m.st. Warszawy o przyznanie lokalu komunalnego w związku z wypowiedzeniem im umowy najmu lokalu nr [...] przy ul. F[...] w Warszawie stanowiącego obecnie własność prywatną. Przedmiotowy lokal został im przyznany z miejskiego zasobu komunalnego. Ponieważ skarżący nie byli w stanie opłacać podwyższonego przez nowych właścicieli czynszu, w dniu 16 sierpnia 2009 r. została im wypowiedziana umowa najmu.

Zaskarżoną uchwałą Zarząd Dzielnicy Praga-Południe negatywnie rozpatrzył wniosek o zawarcie umowy najmu lokalu mieszkalnego oraz zakwalifikowania i umieszczenia skarżących na liście osób oczekujących na najem lokalu z mieszkaniowego zasobu m.st. Warszawy.

Pismem z dnia 8 października 2010 r. skarżący wezwali Zarząd Dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia prawa.

Uchwałą z dnia 24 listopada 2010 r. organ oddalił powyższe wezwanie.

Skargę na przedmiotową uchwałę wnieśli M.Ś. i P.Ś., podnosząc, iż narusza ona ich prawo do umieszczenia na liście osób oczekujących na najem lokalu. Podkreślili, że jako podstawę odmowy Zarząd Dzielnicy Praga-Południe wskazał nieprawdziwe fakty, w szczególności to, że właściciele lokalu wyrażają zgodę na zamieszkiwanie w nim przez skarżących, mimo że stanowisko właścicieli w tym względzie jest niejasne.

Na rozprawie sądowej w dniu 28 września 2011 r. skarżący złożyli do akt sprawy kopię wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. akt I C 1010/10 we własnej sprawie z powództwa M.M. i H.M. o eksmisję – uwzględniającego powództwo oraz odraczającego jej wykonanie do chwili zawarcia z nimi umowy najmu przez m.st. Warszawa.

Stwierdzając wydanie zaskarżonej uchwały z naruszeniem prawa wymienionym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że stosownie do § 2, 4 i 24 ust.1 uchwały Rady m.st. Warszawy z dnia 9 lipca 2009 r. nr LVIII/1751/2009, aby pozytywnie ocenić wniosek skarżących należało uznać ich za osoby, które nie mają zaspokojonych potrzeb mieszkaniowych. Sąd wskazał, że pismem z dnia 1 grudnia 2008 r. umowa najmu lokalu nr [...] przy ulicy [...] w Warszawie została wypowiedziana zgodnie z art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 ze zm.) w związku z zamiarem zamieszkania w lokalu przez współwłaściciela. Po raz kolejny umowa ta została wypowiedziana w dniu 16 sierpnia 2009 r. na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy z uwagi na zaległości najemców w zapłacie czynszu. Poprawność powyższego wypowiedzenia potwierdzona została wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Południe z dnia 23 lutego 2011 r., sygn. akt I C 1010/10. Zatem uznać należało, że skarżący zamieszkują w przedmiotowym lokalu bez tytułu prawnego. Bezspornym jest więc, że potrzeby lokalowe skarżących są niezaspokojone.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła M.Ś., domagając się stwierdzenia nieważności uchwały Zarządu Dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy z dnia [...] września 2010 r. ewentualnie uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania. W skardze kasacyjnej zarzucono zaskarżonemu wyrokowi naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 147 § 1 p.p.s.a. poprzez stwierdzenie, że zachodzą przesłanki pozwalające na stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały oraz art. 7 p.p.s.a poprzez wyznaczenie terminu rozprawy w terminie ośmiu dni po upływie terminu w jakim możliwe było orzeczenie nieważności zaskarżonej uchwały. A także zarzucono naruszenie prawa materialnego, tj. art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) poprzez przyjęcie, że przepisy te mają zastosowanie w niniejszej sprawie, podczas gdy z akt sprawy nie wynika, że zaskarżona uchwała został przedstawiona wojewodzie w trybie nadzoru.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie zawiera usprawiedliwionych podstaw.

Skarżąca podniosła w jej treści, że w sprawie nie może mieć miejsca zastosowanie przepisu art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) stanowiącego, iż nie stwierdza się nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy po upływie roku od dnia ich podjęcia, gdyż zakwestionowana w sprawie uchwała nie została przedłożona wojewodzie, zgodnie z art. 90 ust. 1 wymienionej ustawy. Stanowisko to jest błędne i wynika z wadliwej wykładni wskazanych przepisów. Z przepisu art. 90 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wynika obowiązek przedkładania przez wójtów wojewodom uchwał rady gminy, a więc kolegialnego organu stanowiącego tej jednostki samorządu terytorialnego. Obowiązek ten nie obejmuje natomiast zarządzeń i podobnych czynności organów wykonawczych gminy. Uchwały zarządu Dzielnicy Praga-Południe, jako jednostki pomocniczej gminy wykonującej powierzone jej obowiązki należące do kompetencji organów gminy, nie są zrównane – z punktu widzenia dyspozycji art. 90 ust. 1 u.s.g. – z uchwałami rady gminy. Są formą wyrażenia stanowiska przez kolegialny organ samorządowej osoby prawnej mający kompetencje organu wykonawczego gminy a nie organu stanowiącego. Uchwały te mogą podlegać nadzorowi wojewody, lecz wójt nie ma ustawowego obowiązku przedkładania ich wojewodzie w terminie 7 dni, jak stanowi art. 90 ust. 1 u.s.g. W tej sytuacji należy stwierdzić, że nieprzedstawienie zaskarżonej przez małżonków Ś. uchwały wojewodzie nie stanowiło naruszenia prawa i nie miało żadnego wpływu na bieg terminu jednego roku z art. 94 ust. 1 u.s.g., w jakim sąd mógł stwierdzić nieważność zakwestionowanej uchwały.

W sprawie nie doszło też do naruszenia art. 147 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. – dalej p.p.s.a.). Zgodnie z tym przepisem uwzględniając skargę na uchwałę organu gminy sąd stwierdza nieważność tej uchwały w całości lub części, albo stwierdza, że została ona wydana z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie jej nieważności. W rozpoznawanej sprawie takim szczególnym przepisem jest art. 94 ust. 1 u.s.g., zgodnie z którym nie stwierdza się nieważności uchwały lub zarządzenia organu gminy, jeżeli upłynął już 1 rok od dnia ich podjęcia. W takiej sytuacji, gdy istniały przesłanki stwierdzenia nieważności, sąd administracyjny orzeka o niezgodności z prawem przedmiotowej uchwały lub zarządzenia. Należy przy tym zauważyć, że zgodnie z art. 94 ust. 2 zdanie 2 u.s.g. uchwała lub zarządzenie tracą moc prawną z dniem orzeczenia o ich niezgodności z prawem.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie naruszył więc przepisu art. 147 p.p.s.a. ani też art. 7 tej ustawy, orzekając na podstawie wymienionego przepisu. Wyznaczenie terminu rozprawy i rozpoznanie tej sprawy po upływie roku od dnia podjęcia kwestionowanej uchwały było uzasadnione wpływem spraw do Sądu i nie stanowiło naruszenia prawa.

Skarga kasacyjna nie przedstawiła więc uzasadnionych podstaw. Dlatego podlegała ona oddaleniu na podstawie art. 184 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt