Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Emilia Lewandowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. P. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2017 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: odrzucić skargę

H. P. (dalej: skarżąca) pismem z 24 lutego 2017 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2017 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie. Minister podniósł, że na ww. decyzję stronie przysługiwało złożenie wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, a nie skarga do sądu administracyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.", Sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

Stosownie natomiast do treści art. 52 § 1 P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 P.p.s.a.).

Przepisy te wyrażają generalną zasadę, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego wymaga uprzedniego uruchomienia środków prawnych dostępnych w administracyjnym toku instancji.

Ze złożonej w niniejszej sprawie skargi wyraźnie wynika, że jej przedmiotem jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2017 r., znak: [...] odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] lutego 1965 r. znak: [...] w części dotyczącej jej punktu drugiego, tj. przejęcia na własność Państwa gospodarstwa rolnego.

Decyzja ta wydana została zatem w pierwszej instancji. Wskazać przy tym należy, że zaskarżona decyzja zawierała prawidłowe pouczenie o możliwości, trybie i terminie złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, z czego skarżąca nie skorzystała.

Tym samym wniesienie przez skarżącą skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2017 r., znak: [...], tj. orzeczenie wydane w pierwszej instancji, uznać należy za niedopuszczalne.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.