Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz po rozpoznaniu w dniu 22 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia S. Sp. z o.o. we Wrocławiu na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 17 czerwca 2021 r., sygn. akt III SA/Wr 281/21 w zakresie odrzucenia skargi oraz zwrotu uiszczonego wpisu sądowego w sprawie ze skargi S. Sp. z o.o. we Wrocławiu na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier hazardowych bez koncesji postanawia: oddalić zażalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu (dalej: WSA, sąd pierwszej instancji), objętym zażaleniem postanowieniem z 17 czerwca 2021 r., sygn. akt III SA/Wr 281/21, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej cyt. jako: ppsa), odrzucił skargę S. sp. z o.o. we Wrocławiu (dalej: Spółka, skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z [...] marca 2021 r. w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach bez koncesji oraz zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 ppsa zwrócił skarżącej uiszczony wpis sądowy od skargi.

Z uzasadnienia sądu pierwszej instancji wynika, że badając skargę wniesioną przez Spółkę na opisaną wyżej decyzję sąd stwierdził, że do skargi nie dołączono pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej dla adwokat J. M., która podpisała skargę, dokumentu określającego umocowanie do udzielenia pełnomocnictwa w imieniu skarżącej, a także nie uiszczono wpisu od skargi w wysokości 5000 zł. Zarządzeniami z 19 maja 2021 r., doręczonymi w dniu 31 maja 2021 r., Przewodniczący Wydziału wezwał pełnomocnika skarżącej do usunięcia wskazanych braków fiskalnych i formalnych skargi, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym terminie skarżąca uiściła wpis sądowy od skargi, natomiast w uzupełnieniu braków skargi złożono odpis pełny KRS.

Pełnomocnik Spółki nie przedłożył jednak pełnomocnictwa dla adwokat J. M. do działania w imieniu skarżącej. Złożono jedynie pełnomocnictwo udzielone przez Spółkę adwokat P. M.

Uzasadniając odrzucenie skargi sąd pierwszej instancji stwierdził, że pełnomocnik skarżącej, który podpisał i wniósł skargę – pomimo wezwania i prawidłowego pouczenia – w przewidzianym terminie nie uzupełnił braków formalnych, bowiem nie nadesłał pełnomocnictwa do działania w imieniu skarżącej.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pełnomocnik skarżącej adwokat J. M. wniosła o jego uchylenie. Zaskarżonemu postanowieniu strona zarzuciła naruszenie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa poprzez uznanie że "pełnomocnik nie usunął w zakreślonym terminie braków formalnych skargi, tj. nie złożył pełnomocnictwa, podczas gdy pełnomocnik w terminie, tj. 7 czerwca 2021 roku uzupełnił ten brak.".

Dyrektor IAS we Wrocławiu nie ustosunkował się do treści zażalenia.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 34 ppsa, strony i ich organy lub przedstawiciele ustawowi mogą działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocników. Z przepisu tego wynika zasada wolnego wyboru sposobu działania przed sądem administracyjnym, polegająca na tym, że strony same decydują o tym, czy w postępowaniu sądowoadministracyjnym będą występowały osobiście czy przez pełnomocnika (np. postanowienie NSA z 5 kwietnia 2018 r., sygn. akt II FZ 143/18, to i kolejne cytowane orzeczenia dostępne na stronie internetowej w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Zgodnie z art. 46 § 1 pkt 4 ppsa każde pismo kierowane do sądu administracyjnego powinno zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. W przypadku składania pisma przez pełnomocnika, zgodnie z art. 46 § 3 ppsa, do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo lub jego wierzytelny odpis, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który w danej sprawie nie złożył jeszcze tych dokumentów przed sądem. Pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa, pełnomocnik obowiązany jest złożyć do akt sprawy przy pierwszej czynności procesowej (art. 37 § 1 ppsa). W myśl art. 35 § 1 i 2 ppsa pełnomocnikiem osoby prawnej lub przedsiębiorcy, w tym nieposiadającego osobowości prawnej, może być adwokat lub radca prawny, a ponadto inny skarżący lub uczestnik postępowania, jak też pracownik tej jednostki albo jej organu nadrzędnego.

Braki w zakresie pisemnego dokumentu potwierdzającego istnienie pełnomocnictwa uprawniającego do reprezentowania strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym podlegają uzupełnieniu na wezwanie, w trybie art. 49 ppsa, który przewiduje, że jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni, pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej (§ 1). W odniesieniu do skargi przepisy przewidują rygor jej odrzucenia w razie nieuzupełnienia w wyznaczonym terminie braków formalnych (art. 58 § 1 pkt 3 ppsa). Natomiast skarga poprawiona lub uzupełniona w terminie wywołuje skutki od dnia jej wniesienia (art. 49 § 3 ppsa).

Wobec powyższego prawidłowo sąd pierwszej instancji wezwał pełnomocnika skarżącej do uzupełnienia braków formalnych skargi przez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej przed sądami administracyjnymi, pod rygorem odrzucenia skargi.

Skarżąca nie kwestionuje okoliczności, że 31 maja 2021 r. otrzymała wezwanie sądu do usunięcia braków formalnych skargi, natomiast nie zgadza się z oceną sądu, że tego wezwania nie wykonała i w związku z tym zarzuca sądowi pierwszej instancji wadliwe odrzucenie skargi.

Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) podziela ocenę sądu pierwszej instancji, że niezastosowanie się do wezwania sądu w tym zakresie stanowi podstawę do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa. W ocenie NSA, w rozpoznawanej sprawie, mimo pewnych niedostatków uzasadnienia, prawidłowo sąd pierwszej instancji odrzucił skargę Spółki. WSA wskazał, że podstawą odrzucenia skargi było nieprzedłożenie pełnomocnictwa do działania w imieniu Spółki dla adwokat J. M., która podpisała i wniosła skargę na opisaną na wstępie decyzję Dyrektora IAS. Dlatego WSA odrzucił skargę na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 ppsa.

Z akt sądowych niezbicie wynika, że w odpowiedzi na wezwanie sądu pełnomocnik Spółki nadesłał: pismo przewodnie datowane na 7 czerwca 2021 r. (k. 36), a wraz z nim pełnomocnictwo procesowe udzielone 1 lipca 2019 r. adwokat P. M. (k. 37 akt sądowych), informację odpowiadającą odpisowi pełnemu z KRS na dzień 7 czerwca 2021 r. (k. 38-43), opłatę od pełnomocnictwa udzielonego adwokat J. M. (k. 44), oraz potwierdzenie uiszczenia przelewem wpisu sądowego od skargi (k. 45 ).

W rozpoznawanej sprawie pełnomocnik skarżącej dopiero przy zażaleniu przedłożył zatem pełnomocnictwo udzielone adwokat J. M., wbrew twierdzeniom znajdującym się w zażaleniu.

Skarżąca została prawidłowo pouczona o skutkach niewykonania wezwania sądu, a profesjonalny pełnomocnik tym bardziej powinien mieć świadomość możliwych negatywnych dla strony skutków wiążących się z brakiem wykazania prawidłowego umocowania adwokata, który podpisał skargę.

W konsekwencji Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 1 i 2 ppsa, orzekł jak w sentencji.