drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, , Urząd Patentowy RP, Uchylono zaskarżoną decyzję, VI SA/Wa 768/06 - Wyrok WSA w Warszawie z 2006-10-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 768/06 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2006-10-30 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2006-04-14
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Dorota Wdowiak
Izabela Głowacka-Klimas
Pamela Kuraś-Dębecka /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Sygn. powiązane
II GSK 113/07 - Wyrok NSA z 2007-09-20
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś – Dębecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka – Klimas Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant Anna Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2006 r. sprawy ze skargi B. w K., Niemcy na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2005 r. Urząd Patentowy RP działający w trybie postępowania spornego po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] listopada 2005 r. sprawy o unieważnienie prawa ochronnego udzielonego na znak towarowy BROWN DD KING o numerze [...] na rzecz I. Spółki z o.o. z siedzibą w W. na skutek sprzeciwu firmy B. GmbH, Niemcy, na podstawie art. 246 i 247 ust. 2 w związku z art. 132 ust. 2 pkt 2 i pkt 3, art. 131 ust. 1 pkt 2 oraz art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.- dalej jako p.w.p.) oraz art. 98 k.p.a. w związku z art. 256 ust. 2 ustawy p.w.p. oddalił sprzeciw.

Do wydania powyższej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu [...] sierpnia 2004 r. do Urzędu Patentowego wpłynął sprzeciw niemieckiej firmy B. GmbH z siedzibą w K., Niemcy wobec decyzji Urzędu Patentowego z dnia [...] października 2003 r. o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy BROWN DD KING o numerze [...]. Uprawnionym do tego znaku jest I. Spółka z o.o. z siedzibą w W., a znak przeznaczony jest do oznaczania towarów z klasy 7, 8, 9, 11, 14, 18, 21 i 28.

Są to następujące towary: maszynki do mielenia mięsa, miksery, sokowirówki, odkurzacze; maszynki do golenia, noże, sztućce; radia i telewizory samochodowe, radiomagnetofony, głośniki, elektroniczne, gry telewizyjne, aparaty telefoniczne, wagi kuchenne i łazienkowe, żelazka; czajniki elektryczne, elektryczne ekspresy do kawy, lampy oświetleniowe, lampki na choinkę, suszarki do włosów, tostery; zegary; parasole; miski emaliowane, garnki, czajniki, ekspresy do kawy nieelektryczne; gry automatyczne zręcznościowe, hulajnogi.

Sprzeciwiający podniósł, że przedmiotowe prawo ochronne wydane zostało z naruszeniem art. 132 ust. 2 pkt 2 i 3, art. 131 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy p.w.p. Naruszenie art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. sprzeciwiający upatruje w podobieństwie spornego znaku do znaków uprzednio zarejestrowanych na rzecz sprzeciwiającego, a mianowicie sześciu znaków towarowych BRAUN.

Są to:

1) słowny znak towarowy BRAUN o numerze [...] przeznaczony do oznaczania elektrycznych urządzeń do golenia na sucho i obcinania włosów;

2) słowny znak towarowy BRAUN o numerze [...] przeznaczony do oznaczania towarów w klasach 7, 8, 9 i 11. Są to: elektryczne urządzenia do użytku domowego i kuchennego, w szczególności roboty kuchenne, urządzenia do zagniatania, mieszania, ubijania, miksowania, rozdrabniania, siekania, do puree, do krojenia, tarcia i ucierania; maszynki do mięsa, sokowirówki, wyciskacze do owoców cytrusowych, młynki zbożowe, młynki do kawy, przyrządy do otwierania puszek, elektryczne i gazowe przyrządy do pielęgnacji włosów; elektryczne żelazka, kalkulatory, elektryczne urządzenia do suszenia włosów, elektryczne ekspresy do kawy, elektryczne dmuchawy, elektryczne opiekacze, części wymienionych towarów;

3) słowno - graficzny znak towarowy BRAUN o numerze [...] przeznaczony m.in. do oznaczania towarów z klas 7, 8, 9, 11, 14 i 21. Są to: elektryczny sprzęt kuchenny, a mianowicie: roboty kuchenne, miksery, krajalnice w plastry, noże, urządzenia do mielenia, maszynki do mielenia mięsa, urządzenia do wyrabiania ciasta, do mieszania, urządzenia do ucierania, sokowirówki, wyciskacze do owoców, wyciskacze do owoców cytrusowych, otwieracze do puszek, młynki do kawy, młynki do zbóż, urządzenia do ostrzenia noży, części do wyżej wymienionych artykułów (kl. 7); golarki elektryczne, urządzenia do strzyżenia i depilacji do użytku osobistego, elektryczne urządzenia do depilacji wraz z pokrowcami i podstawkami do tych urządzeń, urządzenia do depilacji woskiem, urządzenia do pielęgnacji włosów działające na gaz lub za pomocą spalania katalitycznego, pojemniki z gazem do wyżej wymienionych przedmiotów, części do wyżej wymienionych produktów w szczególności nasadki do ostrzy i noże do golarek elektrycznych (kl. 8); elektryczne urządzenia do pielęgnacji włosów, żelazka elektryczne, wagi, elektryczne urządzenia gospodarstwa domowego do czyszczenia jak odkurzacze, filtry papierowe do odkurzaczy, froterki, lokówki podgrzewane elektrycznie, kalkulatory, urządzenia elektryczne rejestrujące temperaturę, ładowarki do baterii, urządzenia do odtwarzania dźwięku i obrazu takie jak odbiorniki radiowe, wzmacniacze, głośniki, adaptery, magnetofony, magnetowidy, kable elektryczne, wtyczki elektryczne, wyłączniki (kl. 9); elektryczne suszarki do włosów i elementy takie jak nasadki i dyfuzory, suszarki do włosów działające na gaz lub za pomocą spalania katalitycznego, wentylatory stołowe i termowentylatory, elektryczne dzbanki do kawy i ekspresy do kawy, elektryczne urządzenia do gotowania, smażenia, pieczenia, opiekacze, w szczególności opiekacze do pieczywa, rożna, zasobniki ciepła, urządzenia do gotowania jajek, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 11); zegarki i budziki w szczególności elektryczne, a także ich części (kl. 14); urządzenia niemedyczne do higieny ustnej jak szczoteczki do zębów, urządzenia do czyszczenia protez zębowych, także elektryczne, aparatura kuchenna i artykuły gospodarstwa domowego obsługiwane ręcznie, pudełka i pojemniki kuchenne i gospodarcze (z wyjątkiem wykonanych z aluminium i platerowanych) takie jak półmiski i misy, maszynki do kawy ze szkła, filtry do kawy i herbaty, nieelektryczna aparatura i przybory do pielęgnacji włosów takie jak szczotki i grzebienie (kl. 21).

4) słowno - graficzny znak towarowy BRAUN o numerze [...] przeznaczony m.in. do oznaczania towarów z klas 8, 9 11, 21. Są to: elektryczne urządzenia do strzyżenia włosów, urządzenia do depilacji do użytku osobistego, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 8); wagi do użytku domowego, w tym do ważenia ludzi, przyrządy elektryczne do pomiarów danych meteorologicznych i analizy powietrza do użytku domowego i osobistego, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 9), urządzenia do topienia wosku podgrzewanego elektrycznie, urządzenia do oczyszczania, odsalania i filtrowania wody do użytku domowego, elektryczne pojemniki do gotowania, przyrządy do oczyszczania i nawilżania powietrza, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 11); elektryczny sprzęt do czyszczenia zębów i części do wyżej wymienionego produktu (kl. 21)

5) słowny znak towarowy BRAUN o numerze [...] przeznaczony m.in. do oznaczania towarów w klasach: 7, 8, 9 i 11 Są to: elektryczny sprzęt kuchenny, a mianowicie: roboty kuchenne, miksery, krajalnice w plastry, noże, urządzenia do mielenia, maszynki do mielenia mięsa, urządzenia do wyrabiania ciasta, do mieszania, urządzenia do ucierania, sokowirówki, wyciskacze do owoców, wyciskacze do owoców cytrusowych, otwieracze do puszek, młynki do kawy, młynki do zbóż, urządzenia do ostrzenia noży, części do wyżej wymienionych artykułów (kl. 7); golarki elektryczne, elektryczne urządzenia do strzyżenia włosów, urządzenia do depilacji do użytku osobistego, części do wyżej wymienionych artykułów, w szczególności nasadki do ostrzy i noże do golarek elektrycznych, (kl. 8); urządzenia do pielęgnacji włosów, pojemniki z gazem do wyżej wymienionych produktów, wagi do użytku domowego, w tym do ważenia ludzi, przyrządy elektryczne do pomiarów danych meteorologicznych i analizy powietrza do użytku domowego i osobistego, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 9); urządzenia do topienia wosku podgrzewanego elektrycznie, urządzenia do pielęgnacji włosów, pojemniki z gazem do wyżej wymienionych produktów, urządzenia elektryczne do przygotowywania jogurtów, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 11);

6) słowny znak towarowy BRAUN o numerze [...], przeznaczony do oznaczania m.in. towarów zawartych w klasach: 11, 14 i 21. Są to: elektryczne suszarki do włosów i elementy takie jak nasadki i dyfuzory, wentylatory stołowe i termowentylatory, aparaty i urządzenia do oczyszczania, zmiękczania i filtrowania wody w gospodarstwie domowym, aparaty do oczyszczania i nawilżania powietrza, części wyżej wymienionych produktów, elektryczne ekspresy do kawy i urządzenia do cappuccino oraz kawy z ekspresu, urządzenia do pieczenia elektrycznego, opiekacze, w szczególności opiekacze do pieczywa i rożnów, zasobniki ciepła, elektryczne urządzenia do gotowania jaj, części do wyżej wymienionych produktów (kl. 11); elektryczne zegarki i budziki oraz ich części (kl. 14); urządzenia niemedyczne do higieny ustnej jak szczoteczki do zębów, urządzenia do czyszczenia protez zębowych, drobna aparatura kuchenna i artykuły gospodarstwa domowego obsługiwane ręcznie, pudełka i pojemniki kuchenne i gospodarcze (z wyjątkiem wykonanych z aluminium i platerowanych) takie jak półmiski i misy, maszynki do kawy ze szkła, filtry do kawy i herbaty, nieelektryczna aparatura i przybory do pielęgnacji włosów takie jak szczotki i grzebienie (kl. 21).

W sprzeciwie podkreślono identyczność lub podobieństwo towarów oznaczanych przeciwstawionymi znakami oraz podobieństwo znaków na płaszczyźnie fonetycznej, znaczeniowej i wizualnej. Dokonując analizy podobieństwa na płaszczyźnie wizualnej wskazano na szczególną rolę elementów słownych oraz "łudzące podobieństwo" elementu słownego BROWN do oznaczenia BRAUN i nieznaczne różnice w ich zapisie. Uznano, że słowo: KING podobnie jak słowa "super", "extra" czy "prima" jest jednym z częściej spotykanych na rynku i nie ma charakteru wyróżniającego, a jedynie podkreśla wysoką ("królewską") jakość produktu. Przywołano uzasadnienie wyroku Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] lutego 2004 r. (Sygn. akt [...]), w ocenie którego słowo to jest "kolejnym elementem maskującym działania naśladowcze". Zdaniem sprzeciwiającego różnice graficzne nie mają znaczenia wobec faktu uzyskania przez niemiecką firmę B. praw ochronnych na znaki towarowe słowne. Podkreślono wieloletnią obecność towarów firmy B. wskazując, że im bardziej znany jest dany znak towarowy, tym ryzyko pomyłki jest większe. Oceniając podobieństwo na płaszczyźnie znaczeniowej skarżący wskazał, że zarówno wyraz BRAUN jak i BROWN mają to samo znaczenie i są tłumaczone na język polski jako "brązowy". Znaczenie zaś tych wyrazów, z uwagi na poziom znajomości języków w Polsce jest zrozumiałe dla przeciętnego odbiorcy.

Wskazując naruszenie art. 132 ust. 2 pkt 3 p.w.p. przytoczono informacje dotyczące historii firmy B., wieloletniej obecności firmy również na rynku polskim oraz podkreślono wysoką jakość jej towarów oraz fakt, iż produkty oznaczone znakiem BRAUN są z łatwością rozpoznawalne i jednoznacznie kojarzone przez nabywców z towarami niemieckiej firmy.

Z kolei sprzeczność z prawem, porządkiem publicznym i dobrymi obyczajami, (art. 131 ust. l pkt 2 u.p.w.p.) połączono z używaniem spornego znaku, co stanowi czyn nieuczciwej konkurencji oraz odpowiada hipotezie normy art. 296 ust. 2 pkt 2 i 3 p.w.p., które to przepisy definiują przypadki naruszenia prawa ochronnego. Przytoczono rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego w [...], w którym uznał, że wprowadzanie do obrotu towarów oznaczonych m.in. słownym i słowno - graficznym oznaczeniem BROWN KING stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Strona przyznała, że wprawdzie wyrok został wydany w stosunku do innego niż I. podmiotu to jednak kwestie podobieństwa dotyczyły tych samych oznaczeń. Zdaniem strony sprzeczność z dobrymi obyczajami łączy z pasożytniczym czerpaniem z renomy cudzego oznaczenia.

Zgłoszenie w złej wierze sprzeciwiający tłumaczy świadomością obecności firmy B. na rynku oraz renomą jej znaków towarowych, które musiały być znane konkurencji. Ponadto podnosi, że zgłoszenie spornego znaku towarowego miało miejsce w czasie gdy toczył się już przeciwko uprawnionemu proces o naruszenie praw ochronnych oraz naruszenie zasad uczciwej konkurencji wytoczony przez sprzeciwiającego. Podkreślono, że firma I. Sp. z o.o. wprowadzała na rynek towary opatrzone oznaczeniami wykazującymi jeszcze dalej idące podobieństwo do znaków firmy B. Do akt sprawy dołączono inne oznaczenia uprawnionego stosowane w obrocie. Naruszenie art. 131 ust. 1 pkt 1 p.w.p. uprawniony upatruje w naruszeniu praw wynikających z rejestracji jego znaków towarowych oraz prawa do jego firmy.

Uprawniony do znaku towarowego BROWN DD KING w piśmie z dnia [...] grudnia 2004 r. uznał sprzeciw za bezzasadny. W piśmie uzupełniającym z dnia [...] marca 2005 r. podkreślił, że większość materiałów dołączonych do akt sprawy przez wnoszącego sprzeciw odnosi się w rzeczywistości do innych oznaczeń nie będących przedmiotem niniejszego postępowania spornego (Urząd Patentowy w Wielkiej Brytanii, gdzie sporny znak towarowy został zarejestrowany w tej samej postaci co w Polsce). Uprawniony wskazał, że powoływanie się przez wnioskodawcę na materiały, w tym na prywatne opinie równoznaczne z oświadczeniami powoda oraz z postępowania wytoczonego przed Sądem Apelacyjnym w [...], a dotyczącego innego znaku towarowego jest nadużyciem. W postępowaniu zaś przed Sądem Okręgowym w [...] uprawniony nie był stroną w sporze.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. uprawniony stwierdził, że analiza podobieństwa oznaczeń została dokonana przez sprzeciwiającego w sposób wybiórczy i sprzeczny z postulatami orzecznictwa. Znak towarowy powinien być bowiem oceniany jako całość. Przeciwstawione znaki wykazują daleko idące różnice zarówno na płaszczyźnie wizualnej, znaczeniowej oraz fonetycznej. Element słowny BROWN nie jest wyeksponowany, a na znak składają się również inne elementy słowne oraz graficzne. Dokonując porównania towarów uprawniony stwierdził, że określona grupa towarów dla których przeznaczony jest znak sporny nie jest identyczna ani nawet podobna do towarów oznaczanych znakami towarowymi BRAUN. Są to następujące towary: sztućce, elektroniczne gry telewizyjne, aparaty telefoniczne, parasole, lampki na choinkę, lampy oświetleniowe, gry automatyczne oraz hulajnogi.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia prawa do renomowanego znaku towarowego wskazano na brak materiału dowodowego pozwalającego na uznanie takiej renomy. Dowodem takim nie mogą być natomiast zapewnienia sprzeciwiającego o renomie znaku BRAUN. Co do zarzutu naruszenia art. 131 ust. 1 pkt 2 u.p.w.p. stwierdzono, że powoływanie się na art. 296 p.w.p. jest bezzasadne z uwagi na fakt korzystania przez uprawnionego z przysługującego mu prawa podmiotowego. Dopóki zaś używającemu służy prawo podmiotowe do używania oznaczenia, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie, wykonywanie prawa w zakresie wyłączności uzyskanej w postępowaniu przed Urzędem Patentowym wyłącza zarzut bezprawności. Z kolei zarzut dotyczący czynu nieuczciwej konkurencji, na który powołuje się sprzeciwiający wiąże się z postępowaniem sądowym skierowanym do innego podmiotu a sprzeczność z dobrymi obyczajami powinna odnosić się do samej struktury znaku. Sporny znak nie zawiera natomiast jakichkolwiek elementów sprzecznych z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami.

Natomiast w związku z zarzutem zgłoszenia znaku w złej wierze uprawniony stwierdził, że zarówno w dniu zgłoszenia spornego znaku jak i w dniu sporządzenia odpowiedzi na wniesiony sprzeciw nie zostało wszczęte postępowanie sądowe przeciwko uprawnionemu mające za przedmiot sporny znak. Postępowanie, na które powołuje się wnioskodawca dotyczyło natomiast innego znaku, którego używania uprawniony zaprzestał i zmienił postać używanych oznaczeń, przez co wykazał wolę prowadzenia działalności gospodarczej bez naruszenia praw osób trzecich.

Na rozprawie w dniu [...] listopada 2005 r. został wycofany zarzut dotyczący naruszenia art. 131 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo własności przemysłowej. Skarżący wskazał, że renoma znaku BRAUN została stwierdzona w wyroku sądowym i zwrócił uwagę, że powołany art. 131 ust. 1 pkt 2 u.p.w.p. w dacie złożenia sprzeciwu posiadał inne brzmienie. Przytoczone zaś w sprzeciwie wyroki sądowe oraz opinie mają wyłącznie znaczenie posiłkowe. Postępowanie w Sądzie Okręgowym w [...] było wytoczone przeciwko innym firmom to dotyczyło m.in. znaku towarowego BROWN DD KING.

Wydając zaskarżoną decyzję z dnia [...] listopada 2005 r. Urząd Patentowy stwierdził, że nie wszystkie towary oznaczane spornym znakiem są towarami identycznymi lub podobnymi do towarów oznaczanych znakami towarowymi sprzeciwiającego. Takimi towarami identycznymi są: maszynki do mielenia mięsa, miksery, sokowirówki, odkurzacze, maszynki do golenia, radia i telewizory samochodowe, radiomagnetofony, głośniki, wagi kuchenne i łazienkowe, żelazka, elektryczne ekspresy do kawy, suszarki do włosów, tostery, zegary oraz miski emaliowane. Za towary podobne, należące do tego samego rodzaju Urząd Patentowy uznał czajniki i ekspresy do kawy nieelektryczne oraz noże jako podobne do noży elektrycznych bowiem identyczna jest ich funkcja oraz duże prawdopodobieństwo sąsiadowania tych towarów w punktach sprzedaży (podobnie jak elektrycznych i nieelektrycznych wag) pozwalają na uznanie podobieństwa tych towarów. To samo dotyczy garnków jako podobnych do mis i półmisków. Mając na uwadze powyższe organ zaliczył również sztućce do towarów podobnych do noży gdyż są to artykuły kuchenne, sprzedawane nie tylko w kompletach, ale także osobno. Natomiast towarami niepodobnymi są elektroniczne gry telewizyjne, gry automatyczne zręcznościowe, aparaty telefoniczne, lampy, lampki na choinkę oraz parasole i hulajnogi bowiem są to towary należące zdecydowanie do innych branż (telekomunikacyjnej, oświetleniowej, gier, w tym gier telewizyjnych), pełnią inne funkcje i nie stanowią szeroko rozumianych artykułów gospodarstwa domowego. Przeciwnie, są zazwyczaj sprzedawane przez sklepy specjalistyczne i nie będą "sąsiadować na tej samej półce sklepowej" z towarami oznaczanymi znakami BRAUN. Dla uznania podobieństwa towarów nie wystarcza uznanie, że towary te przeznaczone są do powszechnego użytku i mogą być oferowane w tych samych placówkach handlowych. Prowadziłoby to do uznania jednorodzajowości towarów o różnym przeznaczeniu oraz różnych, zupełnie odmiennych (jak w przypadku np. artykułów spożywczych) składnikach. Zdaniem organu przeciętny klient jest świadomy specjalizacji rynku, gdyż w praktyce nie spotyka np. aparatów telefonicznych oraz maszynek do mielenia mięsa oznaczanych tym samym znakiem towarowym. Również umieszczenie towarów w tej samej klasie towarowej klasyfikacji nicejskiej nie determinuje jednorodzajowości towarów. Klasyfikacja, stworzona dla celów badawczych ogólnie grupuje towary zaliczane do określonej szeroko rozumianej branży. W ramach jednej klasy znajdują się jednak zazwyczaj różne towary, nie związane ze sobą rodzajowo i niepodobne do siebie.

Mając to uwadze organ stwierdził, że dołączone do sprzeciwu opinie prawne oraz kopia wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] października 2003 roku (Sygn. akt [...]) nie mają znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia, gdyż dotyczą innych niż znak sporny oznaczeń. I tak: dołączona do akt sprawy opinia sporządzona przez radcę prawnego, panią M. B. oraz rzecznika patentowego, panią H. D. dotyczy oznaczenia BROWN England, przedstawionego w innej kompozycji graficznej. Również opinia rzecznika patentowego, pani S. P. oraz dr W. W. dotyczy innego, słowno graficznego oznaczenia BROWN, w której podkreśla się zresztą, że znak ten składa się wyłącznie z jednego elementu słownego (obok odmiennych niż sporny znak elementów graficznych). Opinia prof. dr hab. U. P. dotyczy innego oznaczenia BROWN, występującego w innej kompozycji graficznej. Wyrok Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia [...] października 2003 dotyczy także innego oznaczenia (BROWN DD), w uzasadnieniu którego Sąd wyraźnie stwierdza, że "przedmiotem sporu nie jest w/w znak, a oznaczenie nałożone na sprzęt AGD, sprowadzany przez pozwaną do Polski i tylko ta postać oznaczenia uznana przez powoda za imitację jego znaku czyli naśladownictwo zabronione ze względu na ryzyko pomyłki była przedmiotem oceny Sądu Okręgowego (...) O tym, czy dane oznaczenia są podobne w stopniu mogącym wywoływać omyłki odbiorców decydują każdorazowo okoliczności konkretnej sprawy". Również przywołanie na rozprawie rozstrzygnięcia Urzędu Patentowego w sprawie znaku towarowego DD BROWN o numerze [...] nie stanowi jakiegokolwiek dowodu przemawiającego za uznaniem w przedmiotowej sprawie przeciwstawionych oznaczeń za podobne, gdyż zastosowanie analogii przy całej odmienności znaku spornego i znaku zarejestrowanego pod numerem [...] jest niedopuszczalne.

Organ stwierdził, iż fundamentalną i niekwestionowaną przez orzecznictwo zasadą wspomnianej oceny jest zasada oceniania znaku towarowego jako całości, gdyż sama powtarzalność wyodrębnionych elementów nie musi determinować stworzenia ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd (patrz wyrok SN z 11.03.1999 r. III RN 136/98, wyrok NSA z 12.05.2003 r. Sygn. akt. II SA 1486/02). Oceny podobieństwa oznaczeń niemieckiej firmy B. oraz spornego oznaczenia BROWN DD KING dokonał Sąd Okręgowy w [...], w wyroku z dnia [...] lutego 2004 roku. Wyrok ten kończył w niniejszej instancji postępowanie prowadzone z powództwa firmy B. przeciwko A. Spółka Jawna z siedzibą w T. oraz firmie P. z siedzibą w N., Cypr. Przywołany wyrok sądu powszechnego oraz powyższa ocena nie zwalnia Urzędu Patentowego z obowiązku przeprowadzenia badania porównawczego oraz uzasadnienia podstawy prawnej i faktycznej decyzji. W ocenie organu podniesione argumenty uzasadniające rozstrzygnięcie na podstawie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie znajdują zastosowania przy ocenie podobieństwa oznaczeń na gruncie ustawy - Prawo własności przemysłowej. W wyroku Sądu dokonana została wprawdzie ocena przeciwstawionych oznaczeń na płaszczyźnie fonetycznej, znaczeniowej i wizualnej to jedna dotyczyła ona serii oznaczeń stosowanych przez pozwanych w obrocie. Te same argumenty dotyczyły więc oznaczeń: słownego BROWN, słownego BROWN KING, słowno - graficznego oznaczenia BROWN oraz słowno - graficznego oznaczenia BROWN KING. Organ nie podzielił poglądu o podobieństwie tych oznaczeń w rozumieniu art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. Mając na uwadze całościową ocenę znaku towarowego należy zwrócić uwagę na proporcje w sile odróżniającej poszczególnych elementów, a także ich oryginalność, rozmiar i miejsce w znaku. Dokonanie oceny porównawczej powinno się odbywać na różnych płaszczyznach postrzegania mając na uwadze jednocześnie ogólne wrażenie jakie znaki wywierają na odbiorcy. W niniejszej sprawie bez wątpienia elementami dominującymi są elementy słowne. Będą to odpowiednio BRAUN oraz BROWN KING. Elementy graficzne spornego znaku towarowego to elementy popularne i wyeksploatowane (stylizowana korona, podkreślenie w postaci czerwonej linii). Rozpatrując oznaczenia na płaszczyźnie wizualnej organ stwierdził, że element słowny DD z uwagi na szczególny sposób zapisu może pozostać nieczytelny. Pomiędzy dominującymi elementami znaków towarowych istnieją jednak wyraźne różnice. Żaden z przeciwstawionych elementów nie jest identyczny, a uznanie elementu słownego KING za element drugorzędny i informacyjny jest nietrafne. Wyraz KING nie jest stosowanym, a tym bardziej często stosowanym określeniem informacyjnym służącym do opisania wymienionych w decyzji towarów. Powyższy argument mógłby znaleźć uzasadnienie w przypadku oznaczania znakiem towarowym BROWN DD KING towarów tytoniowych, z uwagi na występujące tam określenie "king size". Ponadto wyraz "king" nie jest przymiotnikiem odpowiednikiem wyrazu "królewski" byłby wyraz "royal". Wyraz KING jest tej samej wielkości i zapisany jest tą samą czcionką co wyraz BROWN (odmienną zresztą niż przeciwstawione, słowno - graficzne znaki BRAUN). Elementy dominujące (dwuwyrazowy BROWN KING oraz jednowyrazowy BRAUN) nie stwarzają ryzyka wprowadzenia w błąd. Wprawdzie faktem jest, że dla odbiorcy priorytetowe znaczenie mają zbieżne elementy przeciwstawionych oznaczeń to jednak nie może to prowadzić do uznania oznaczeń za podobne tylko dlatego, że w znakach znajduje się podobny, wybrany element. Prowadziłoby to do paraliżu rynku, z uwagi na bardzo szeroką (i w tym kontekście nieuzasadnioną) ochronę już zarejestrowanych znaków towarowych. Uznanie natomiast, że przedmiotem oceny jest porównanie wyłącznie elementu słownego BRAUN i jednego (choć nie jedynego w znaku) elementu dominującego BROWN pozostawałoby w sprzeczności z istniejącym orzecznictwem oraz spowodowałoby dowolną ocenę dowodów, przekraczającą zasadę swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 80 kpa. Brak podobieństwa znaków towarowych potwierdza ocena dokonana na płaszczyźnie fonetycznej. O ile bowiem element słowny DD w warstwie wizualnej nie odgrywa roli dominującej to trudno zaprzeczyć że dwie następujące po sobie spółgłoski są wyraźnie słyszalne. Oddzielają one pozostałe elementy słowne, mające określone znaczenie przez co utrwalają się w pamięci odbiorców. Nie można więc hipotetycznie zakładać, że litery te będą pomijane podczas na przykład werbalnej prezentacji towaru. A zatem również na płaszczyźnie fonetycznej mamy do czynienia z podobieństwem (identycznością) jednego elementu. Dla części odbiorców będzie to jedynie podobieństwo, gdyż znak BROWN DD KING będzie odczytywany zgodnie z pisownią, a nie zasadami wymowy obowiązującymi w języku angielskim. Jednakże poprzez możliwość reklamy towaru w środkach masowego przekazu oraz faktyczną i wciąż poszerzającą się grupę osób posługujących się językiem angielskim (choćby w stopniu podstawowym) elementy słowne będą odczytywane w większości poprawnie, a przez to w stosunku do wyrazów BRAUN i BROWN identycznie. Oba elementy posiadają takie samo znaczenie, gdyż wyraz BRAUN oznacza w języku niemieckim tyle co "brązowy", a oznaczenie BROWN DD KING w języku angielskim: "brązowy król DD". Wprawdzie zbieżność występująca choćby na jednej z płaszczyzn rozpatrywania podobieństwa oznaczeń pozwala sądzić o podobieństwie przeciwstawionych znaków, to jednak powyższy pogląd został sprecyzowany przez doktrynę stwierdzającą konieczność wnikliwszej oceny. Kolegium podziela w tym względzie pogląd prof. M. Kępińskiego cytowanego przez prof. R. Skubisza w Prawie znaków towarowych Komentarz, Warszawa 1997 r. który stwierdza, że "zbieżność występująca na jednej z płaszczyzn może być w innych płaszczyznach utwierdzona lub zneutralizowana".

Dokonując oceny znaków jako całości organ uznał, że porównanie ich na płaszczyźnie wizualnej nie może prowadzić do ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd. Znaki te różnią się bowiem zarówno w swych elementach dominujących jak i pozostałych elementach - wprawdzie drugorzędnych, jednakże w żaden sposób nie nawiązujących w swej stylistyce do oznaczeń niemieckiej firmy. Ocena dokonana na pozostałych płaszczyznach choć już nie tak oczywista również potwierdza odmienne wrażenie jakie przeciwstawione znaki towarowe wywołują na odbiorcach.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 132 ust. 2 pkt 3 p.w.p. Urząd Patentowy stwierdził, że renoma znaków towarowych sprzeciwiającego nie została udowodniona w postępowaniu spornym toczącym się przed Urzędem Patentowym. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 stycznia 2005 r. wydanym po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. AG (Sygn. akt VI SA/Wa 997/04) uznano, że "za fakt powszechnie znany może być uznany tylko taki fakt, który odpowiada rzeczywistości i którego istnienia nie można obalić dowodem przeciwnym. Za fakt notoryjny nie może być uznany fakt nieznany stronom, bowiem fakt taki jest sporny między stronami i powinien być udowodniony na zasadach ogólnych (A. Wróbel w: M. Jaśkowska, A. Wróbel "Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz". Zakamycze 2000 r., teza 12 do komentarza do art. 77 kpa; jak również w uzasadnieniu wyroku "Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 maja 2003 r. sygn. akt II SA 2741/02).- istniał spór co do renomy.

Organ nie podzielił zarzutu naruszenia art. 131 ust. 2 pkt 1 (zła wiara). Powołano się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lutego 2004 r. (Sygn. akt 6 II 615/02) gdzie stwierdzono: "Nie można stawiać zarzutu kolizji: czyimś prawem podmiotowym do znaku, jeżeli ustalono, że nie może być mowy o wprowadzaniu odbiorców w błąd co do pochodzenia towaru brak ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd w rozumieniu art. 132 ust. 2 pkt 2 u.p.w.p.", gdyż - co zostało dowiedzione - sporny znak towarowy nie jest podobny do znaków sprzeciwiającego, a korzystanie z prawa ochronnego przez uprawnionego nie narusza praw wnioskodawcy.

Organ za bezpodstawny uznał również zarzut naruszenia art. 131 ust. 1 pkt 2 ustawy p.w.p., który w dacie zgłoszenia sprzeciwu obowiązywał w następującym brzmieniu: "Nie udziela się praw ochronnych na oznaczenia, których używanie jest sprzeczne z prawem, porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami". I. Spółce z o.o. przysługuje prawo podmiotowe do używania spornego oznaczenia i wykonywanie powyższego prawa nie może powodować bezprawności. Wykonywanie prawa podmiotowego wyłącza przesłankę bezprawności używania znaku towarowego. Potwierdza to również przytoczone przez stronę orzecznictwo (wyrok Sądu Najwyższego z dnia [...] maja 2003 r. (Sygn. akt [...]). Wspomniane postępowanie sądowe nie było skierowane przeciwko uprawnionemu do znaku BROWN DD KING, a zatem podmiot ten pozbawiony był możliwości przedstawienia swojego stanowiska.

Odnosząc się zaś do zarzutu używania oznaczenia sprzecznie z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami należy stwierdzić, że powyższa sprzeczność dotyczyć może wyłącznie samej postaci znaku. Artykułu 132 ust. 1 pkt 2 ustawy p.w.p. nie można utożsamiać z art. 8 pkt 1 ustawy o znakach towarowych, gdzie naruszenie zasad współżycia społecznego definiowano w praktyce jako negatywne zachowanie się podmiotu uprawnionego do znaku towarowego. Potwierdza to nie tylko ostatnia obowiązująca redakcja powyższego przepisu określająca w sposób bardziej klarowny intencję ustawodawcy, ale również istnienie innych przepisów ustawy odnoszące się wprost do takich zachowań czy działań podmiotu uprawnionego (np. czerpanie korzyści z cudzej renomy). W postaci spornego znaku nie sposób dostrzec sprzeczności z porządkiem publicznym czy dobrymi obyczajami.

W obszernej skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skarżąca B. GmbH zarzuciła rażące naruszenie przepisów postępowania, a w szczególności:

- art. 7, art. 8 k.p.a., art. 28 i art. 30 § 3 oraz art. 95 § 1 k.p.a.,

- art. 77 § 4 k.p.a.,

- art. 75 § 1 i art. 80 oraz art. 94 § 2 k.p.a.,

- art. 107 § 3 k.p.a., a nadto

- art. 132 ust. 2 pkt 2 i 3, art. 131 ust. 1 pkt 2 oraz art. 131 ust. 2 pkt. 1 p.w.p i wniosła o uchylenie decyzji w całości.

W zakresie naruszenia przepisów art. 28 i art. 30 § 3 oraz art. 95 § 1 k.p.a. skarżąca podniosła, iż w postępowaniu spornym toczącym się przed Urzędem Patentowym RP na rozprawie w dniu [...] listopada 2005 r. organ dopuścił do występowania w sprawie p. A. N. na podstawie złożonego na rozprawie pełnomocnictwa do występowania w imieniu osoby fizycznej p. H. T., a nie ww. spółki. Dopuszczenie do występowania po stronie uprawnionego osoby, która nie udokumentowała prawidłowego umocowania stanowi rażące naruszenie przepisów postępowania. W ten sposób doszło również do naruszenia przepisów art. 7, art. 75 § 1 oraz art. 80 k.p.a. gdyż Urząd Patentowy RP dopuścił wyjaśnienia osoby trzeciej jako dowód w sprawie i podjął decyzję m.in. na ich podstawie.

Naruszenie przepisów art. 7, art. 8, art. 77 § 1, art. 77 § 4, art. 80 i art. 94 § 2 oraz 107 § 3 k.p.a. skarżąca upatruje w tym, iż w sprawie [...] toczącej się między tymi samymi stronami w decyzji z dnia [...] maja 2005 r. kończącej postępowanie w tej sprawie Urząd Patentowy RP przyznał, że BRAUN posiada pewną renomę na rynku. Towary oznaczone tym znakiem są dostępne w sprzedaży od wielu lat, są powszechnie znane i cenione. Stały się symbolem dobrej jakości i funkcjonalności. Uzyskana przez nie renoma stała się certyfikatem jakości, siłą wpływającą na wybór tak oznaczonych towarów wśród szerokiej gamy towarów tego samego rodzaju. Zdaniem skarżącej, przyjęcie przez organ odmiennego stanowiska w sprawie renomy oznaczeń używanych przez firmę B. GmbH od stanowiska zaprezentowanego we wcześniejszej ostatecznej decyzji stanowi naruszenie art. 8 k.p.a., gdyż firma B. GmbH dysponując tą wcześniejszą decyzją mogła zakładać w przedmiotowej sprawie, że Urząd Patentowy RP postąpi zgodnie z zasadą jednolitości postępowania, zwłaszcza, że ta dokonana już ocena renomy dotyczyła dokładnie tych samych znaków towarowych tego samego podmiotu. Skoro już raz Urząd Patentowy RP uznał, że jest mu wiadoma renoma oznaczeń firmy B. GmbH, to brak uznania jej w tym przypadku stanowi naruszenie art. 77 § 4 k.p.a. Odmienna ocena tego samego stanu fatycznego odnoszącego się do znaków towarowych firmy B. GmbH w dwóch postępowaniach Urzędu Patentowego RP stanowi także naruszenie art. 7 k.p.a., gdyż trudno mówić, że Urząd Patentowy RP jako organ administracji publicznej stoi na straży praworządności i podejmuje wszelkie kroki niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. W tym przypadku Urząd Patentowy RP nie podjął wszelkich możliwych kroków by swoje ewentualne wątpliwości co do istnienia renomy znaków firmy B. GmbH rozwiać, tym samym naruszył przepis art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 i art. 94 § 2 k.p.a.

Ponadto skarżąca zwraca uwagę, że kwestią istnienia renomy znaków towarowych firmy B. GmbH zajmował się sąd powszechny we wszystkich instancjach w postępowaniu wszczętym z powództwa firmy B. GmbH w Sądzie Okręgowym w [...] zakończonym wyrokiem z dnia [...] lutego 2004 r. (sygn. akt [...]) przeciwko spółkom "A" Sp. j. oraz "P." Co. i dotyczącym wprowadzenia na polski obszar celny towarów opatrzonych oznaczeniem "BROWN KING" tożsamym ze znakiem nr [...] zarejestrowanym w Urzędzie Patentowym RP na rzecz I. Sp. z o. o. jako BROWN DD KING. Postępowanie to ostatecznie zakończył wyrok Sądu Najwyższego z dnia [...] października 2005 r. Obie pozwane spółki powoływały się w toku procesu na umowę "promesę licencyjną na oznaczenie BROWN DD KING" podpisaną z firmą I. Sp. z o. o. Wobec powyższego to postępowanie sądowe dotyczyło tego samego znaku co sprawa sporna przed Urzędem Patentowym RP nr [...]. W toku tego procesu sądy wszystkich instancji, w tym Sąd Najwyższy uznały istnienie renomy oznaczeń firmy B. GmbH, co znajduje odzwierciedlenie w wydanych wyrokach. Także Sąd Najwyższy w uzasadnieniu swego wyroku z dnia [...] października 2005 r. (sygn. akt [...]) stwierdza m.in., że "pozwani używają w obrocie gospodarczym znaku towarowego podobnego do znaku renomowanego dla towarów identycznych i podobnych, co umożliwia im zdobywanie klienteli bez poniesienia własnych nakładów i kosztów na promocję i reklamę oraz wysiłków na rzecz dobrej jakości towaru. Korzystają zatem z ustalonej renomy towaru, przychylnego nastawienia klienteli do znaku, stosowanego wcześniej dla innych towarów. Następuje zatem przeniesienie zarówno pozytywnych wyobrażeń jak i popytu uprawnionego przedsiębiorcy, na towar oznakowany znakiem łudząco podobnym do wcześniej zarejestrowanego znaku towarowego mającego status renomowanego. Negatywne następstwa działalności pozwanych pogłębia fakt, że wprowadzane przez ich towary na rynek wykazują niski poziom cech jakościowych, co oczywiście grozi zniszczeniem renomy wyrobów strony powodowej. Narusza zatem nie standardy uczciwości w obrocie, lecz wprost godzi w pozycję i stabilizację gospodarczą uprawnionego do używania renomowanego znaku towarowego."

Zdaniem strony Urząd Patentowy RP zaniechał rozpatrzenia przedłożonego materiału dowodowego w postaci wyroku Sądu Apelacyjnego w [...],[...] Wydział [...], z dnia [...] października 2003 r. (sygn. akt [...]) wraz z uzasadnieniem oraz opinii prof. U. P., dr.W. W. i rzecznika patentowego S. P. oraz rzecznika patentowego H. D. i radcy prawnego M. B., co stanowi naruszenie przepisu art. 77 § 1 k.p.a., a ocena dokonana przez Urząd Patentowy RP w tym stanie rzeczy narusza przepis art. 80 k.p.a. Ponadto stwierdzenie Urzędu Patentowego RP, iż ww. dowody (wyrok i opinie) nie mają znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia, gdyż dotyczą innych niż znak sporny oznaczeń jest bezpodstawne, gdyż Urząd Patentowy RP rozpatrywał te dowody wyłącznie na okoliczność stwierdzenia podobieństwa znaków firm B. GmbH i I. Sp. z o. o., a nie na okoliczność wykazania renomy znaków firmy niemieckiej. Taka wybiórcza ocena tych dowodów stanowi naruszenie przepisu art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a. Wszystkie bowiem te opinie, jak i wspomniany wyrok zawierają stwierdzenia podkreślające powszechną znajomość i renomę oznaczeń firmy B. GmbH. Zatem pominięcie w uzasadnieniu zaskarżanej decyzji, że ww. dowody powołane zostały na okoliczność wykazania renomy znaków towarowych firmy B. GmbH stanowi rażące naruszenie przepisów dotyczących wymogów, które powinno spełniać prawidłowe uzasadnienie decyzji administracyjnej, tj. przepisu art. 107 § 3 k.p.a.

Odnośnie naruszenia przepisu art. 132 ust. 2 pkt 2 i 3 p.w.p. analiza podobieństwa towarów dokonana przez Urząd Patentowy w ocenie skarżącej wykazała znaczną zbieżność zakresu wykazu towarów dla spornego znaku nr [...] z zakresem wyłączności wynikającym z rejestracji znaków firmy B. GmbH. Na rynku są bowiem co najmniej trzy firmy oferujące sprzęt AGD są także producentami aparatów telefonicznych, co więcej, oferują ten sprzęt w tym samym sklepie. Przykładowo towary te są dostępne w sklepach RTV-EURO AGD, co uwidoczniono na fotografiach załączonych do skargi.

Zdaniem skarżącej element słowny "BROWN" jest podobny do elementu "BRAUN" ze względu na zbieżność dwóch pierwszych i ostatniej litery i identyczną liczbę liter w tych dwóch wyrazach. Ponadto pierwszy człon spornego oznaczenia jest identyczny z wcześniejszymi znakami firmy B. GmbH. Warstwa znaczeniowa znaku firmy I. to "BRĄZOWY KRÓL", a znaków firmy niemieckiej to "BRĄZOWY", a zatem w przypadku porównywanych oznaczeń występuje podobieństwo także w tej płaszczyźnie, a zatem warstwą słowną tego znaku nie może być BROWN DD KING, a jedynie BROWN KING. Potwierdzeniem tej tezy są przykładowo oferty sprzedaży artykułów oznaczonych tym znakiem zamieszczane w popularnej giełdzie internetowej [...].

Nietrafny jest również, zdaniem skarżącej, pogląd, iż znak BROWN KING będzie odczytywany zgodnie z pisownią, a nie wymową angielską przez znaczącą liczbę konsumentów, gdyż jak pokazują dane statystyczne liczba osób uczących się języka angielskiego już na poziomie gimnazjum wynosi 72%, a w szkołach ponadgimnazjalnych ponad 84 % (dane: Rocznik Statystyczny RP za rok 2004 Wyd. GUS). Powszechnie wiadomo, iż naukę języka angielskiego bardzo często rozpoczyna się już w wieku przedszkolnym lub w szkole podstawowej. Jednymi z pierwszych poznawanych słówek są właśnie nazwy kolorów. Trudno sobie zatem wyobrazić, by ktokolwiek inaczej odczytywał słowo BROWN niż BRAUN, czyli identycznie jak brzmi słowny znak firmy niemieckiej. W znaku BROWN KING nr [...] występują oprócz elementów słownych elementy graficzne (korona i podkreślenie w postaci czerwonej linii), które Urząd Patentowy RP z jednej strony uznaje za popularne i wyeksploatowane, z drugiej strony uznaje przy całościowej ocenie znaku, iż mają one jakieś znaczenie.

Ocena podobieństwa oznaczeń dokonana przez Urząd Patentowy RP nie uwzględnia jednak faktu, iż znaki towarowe firmy B. GmbH są znakami renomowanymi i znanymi konsumentom, co ma wpływ na zakres ich kojarzenia przez uczestników rynku. Siła oddziaływania znaku BRAUN jest na tyle duża, iż istnieje duże ryzyko, iż przeciętny nabywca popełni błąd polegający na skojarzeniu znaku BROWN KING nr [...] ze znakami firmy B. GmbH, co spełnia przesłankę wyrażoną w przepisie art. 132 ust 2 pkt 2 p.w.p., a takie skojarzenie niewątpliwie musi prowadzić w przypadku znaku renomowanego do przyniesienia zgłaszającemu nienależytej korzyści lub wystąpienia szkodliwych czynników dla odróżniającego charakteru bądź renomy wcześniejszych znaków firmy B. GmbH, co spełnia przesłankę art.132 ust. 2 pkt 3 p.w.p.

Zarzucane naruszenie przepisów art. 131 ust. 1 pkt 2 oraz art. 131 ust. 2 pkt 1 poprzez błędną ich wykładnię dotyczy stanowiska organu w kwestii przyznania firmie I. prawa podmiotowego do używania spornego oznaczenia w związku z czym wykonywanie powyższego prawa nie może powodować jego bezprawności. Na tę okoliczność skarżąca wskazuje, że orzecznictwie i doktrynie podkreśla się, iż ochrona prawna wynikająca z rejestracji znaku towarowego jest ochroną jedynie formalną i sam fakt rejestracji danego znaku nie rozstrzyga o braku kolizji rejestrowanych znaków z innymi prawami podmiotowymi osób trzecich, a co za tym idzie nie przesądza zgodności z prawem określonego zachowania. Rejestracja znaku nie wyłącza bowiem bezprawności używania zarejestrowanego oznaczenia. Ponadto, w sprawie prawnej dopuszczalności używania w obrocie oznaczenia BROWN KING, tożsamego ze znakiem towarowym nr [...] wypowiedziały się już sądy powszechne, w tym Sąd Najwyższy w powoływanych wcześniej wyrokach.

W odpowiedzi na skargę Urząd Patentowy podtrzymał swoje stanowisko w sprawie i wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej. Podniósł, iż wadliwość pełnomocnictwa podniesiona przez skarżącego, którą stwierdza również Urząd, nie może być jednak w żaden uznana za rażące naruszenie przepisów postępowania. W kwestii dowodu renomy wskazał, że istnienie renomy znaków towarowych firmy B. GmbH powinno być udowodnione na dzień zgłoszenia spornego znaku towarowego do Urzędu Patentowego.

Uczestnik postępowania I. Spółka z o.o. w W. wniósł o oddalenie skargi i poparł stanowisko Urzędu Patentowego.

W toku postępowania przed Sądem strona skarżąca rozszerzyła swoje stanowisko i złożyła pismo zawierające kopię raportu z badania opinii publicznej pt. "Świadomość i odrębna rozpoznawalność marek Braun i Brown DD King na polskim rynku". Z raportu tego wynika, iż spośród badanych marek marka Braun jest szeroko znana, obie marki zostały uznane za podobne oraz podobieństwo to stwarza realne ryzyko pomyłki.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle powołanego przepisu ustawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w zakresie swojej właściwości ocenia zaskarżoną decyzję administracyjną z punktu widzenia jej zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji.

Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (vide: art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

W ocenie Sądu analizowana pod tym kątem skarga spółki B. GmbH z siedzibą w K. w Niemczech zasługuje na uwzględnienie, albowiem zaskarżona decyzja Urzędu Patentowego RP z dnia [...] listopada 2005 r., narusza prawo.

Zdaniem Sądu odmawiając unieważnienia prawa ochronnego na zgłoszony znak towarowy BROWN DD KING o numerze [...], Urząd Patentowy RP dopuścił się naruszenia przepisów postępowania, a w szczególności art. 8 k.p.a. oraz w konsekwencji art. 7 k.p.a. i art. 77 § 1 k.p.a. – poprzez pominięcie istotnych dla sprawy dowodów strony skarżącej dotyczących renomy znaków towarowych zarejestrowanych na rzecz firmy B., a tym samym niepełne odniesienie się do tych dowodów.

Naruszenie wspomnianych przepisów procedury administracyjnej mogło mieć – w ocenie Sądu - istotny wpływ na ostateczny wynik sprawy, a więc stanowi dostateczną podstawę prawną do uchylenia przez sąd administracyjny zaskarżonej decyzji Urzędu Patentowego RP.

Zdaniem Sądu należy na wstępie stanowczo podkreślić, iż Urząd Patentowy RP wydając zaskarżoną decyzję administracyjną w sprawie unieważnienia prawa ochronnego, był związany rygorami procedury administracyjnej, określającej jego obowiązki w zakresie sposobu przeprowadzenia postępowania, a następnie końcowego rozstrzygnięcia sprawy (vide: art. 256 ust. 1 p.w.p.).

Związanie rygorami procedury administracyjnej oznacza, że Urząd Patentowy R.P. jest obowiązany m.in. do przestrzegania zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa (art.8 k.p.a.). Z zasady wyrażonej w art. 8 k.p.a. wynika przede wszystkim wymóg praworządnego i sprawiedliwego prowadzenia postępowania i rozstrzygnięcia sprawy przez organ administracji publicznej, co jest zasadniczą treścią zasady praworządności. Tylko postępowanie odpowiadające takim wymogom i decyzje wydane w wyniku postępowania tak ukształtowanego mogą wzbudzać zaufanie obywateli do organów administracji publicznej, nawet wtedy, gdy decyzje administracyjne nie uwzględniają ich żądań. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 7 grudnia 1984 r., sygn. akt III SA 729/84, ONSA 1984, nr 2, poz. 117, podkreślił, że w celu realizacji tej zasady konieczne jest przede wszystkim ścisłe przestrzeganie prawa, zwłaszcza w zakresie dokładnego wyjaśnienia okoliczności sprawy, konkretnego ustosunkowania się do żądań i twierdzeń stron oraz uwzględnienia w decyzji zarówno interesu społecznego, jak i słusznego interesu obywateli, przy założeniu, że wszyscy obywatele są równi wobec prawa. Organ administracji jest ponadto obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i ocenić cały materiał dowodowy (art. 7, art.77 § 1 i art. 80 k.p.a.) oraz uzasadnić swoje rozstrzygnięcie według wymagań określonych w przepisie art. 107 § 3 k.p.a.

Zdaniem Sądu zasadny jest zarzut naruszenia art. 8 k.p.a. w związku z art.. 77 § 4 k.p.a., bowiem nie wymagają dowodu fakty znane organowi z urzędu. Tymczasem w innej sprawie o nr [...], toczącej się między tymi samymi stronami, w której B. GmbH powoływała się na te same znaki towarowe co w sprawie niniejszej, wskazując na ich renomę, w decyzji z dnia [...] maja 2005 r. kończącej postępowanie Urząd Patentowy RP przyznał, że "znak BRAUN posiada pewną renomę na rynku. Towary oznaczone tym znakiem są dostępne w sprzedaży od wielu lat, są powszechnie znane i cenione. Stały się symbolem dobrej jakości i funkcjonalności. Uzyskana przez nie renoma stała się certyfikatem jakości, siłą wpływającą na wybór tak oznaczonych towarów wśród szerokiej gamy towarów tego samego rodzaju.". W przeciwieństwie do prezentowanego stanowiska w sprawie [...] w rozpoznawanej sprawie organ nie uwzględnił renomy znaku BRAUN powołując się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w sprawie A. (sygn. akt VI SA/Wa 997/04), gdzie uznano, iż kwestia renomy wymaga udowodnienia. Urząd stwierdził w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że renoma znaków towarowych nie została udowodniona przez stronę skarżącą.

W orzecznictwie istnieje ugruntowane stanowisko co do tego, iż nieuzasadniona zmienność poglądu organu stanowi naruszenie art. 8 k.p.a. a co za tym idzie także naruszenie art. 32 Konstytucji RP. Naczelny Sąd Administracyjny wielokrotnie podkreślał, iż organy administracji mogą zmieniać pogląd co do treści prawidłowego rozstrzygnięcia, które powinno zapaść w danego typu sprawach, ale musi taką zmianę dokładnie uzasadnić zwłaszcza wtedy, gdy dotyczy tego samego adresata. Dlatego też zmienność poglądów prawnych wyrażonych w decyzjach organów administracji w odniesieniu do tego samego adresata, wydanych na tle takich samych stanów faktycznych, ze wskazaniem tej samej podstawy prawnej decyzji i bez bliższego uzasadnienia takiej zmiany, stanowi niewątpliwe naruszenie art. 8 k.p.a., gdyż może spowodować uzasadnione podważenie zaufania obywateli do organów Państwa oraz wpłynąć ujemnie na świadomość i kulturę prawną obywateli (wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 1998r., I SA/Łd 65/97). Zdaniem NSA organ administracji może zmienić pogląd co do treści prawidłowego rozstrzygnięcia, które powinno zapaść w danego typu sprawach, ale musi taką zmianę dokładnie uzasadnić, w szczególności wówczas, gdy zmienia pogląd w decyzjach wydanych w stosunku do tego samego adresata. Również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w swoim wyroku z dnia 5 października 2004 r. (sygn. akt II SA 3196/03) wskazał, że wynikająca z art. 32 ust. 1 Konstytucji zasada równości wobec prawa oraz prawo do równego traktowania przez władze publiczne wyraża się w sferze prawa administracyjnego m.in. tym, że podmioty o tym samym statusie prawnym mogą na gruncie tych samych przepisów oczekiwać takich samych rozstrzygnięć orzekających o przyznaniu bądź odmowie przyznania uprawnień, które z tych przepisów wynikają. Tym bardziej jest oczywiste, że ten sam podmiot, działając na podstawie tych samych przepisów, w tej samej sytuacji prawnej, może oczekiwać na wydanie tożsamych co do istoty decyzji administracyjnych. Orzecznictwo organu może ewoluować i podlegać zmianom, o ile organ wykaże, że są ku temu uzasadnione przyczyny.

W rozpoznawanej sprawie Urząd Patentowy uznał, że brak było materiału dowodowego świadczącego o renomie znaków firmy B. Tymczasem strona skarżąca w toku postępowania administracyjnego złożyła następujące dokumenty:

- prawomocny wyrok Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] listopada 2002 r. w sprawie z powództwa B. GmbH przeciwko I Spółce z o.o. z siedzibą w W. o czyny nieuczciwej konkurencji dotyczące znaku towarowego słowno-graficznego BRAUN oraz znaku BROWN, uwzględniający żądania powoda i zakazujący pozwanemu oznaczania znakiem BROWN z umieszczoną linią prostą i dwiema dużymi literami DD ustawionymi symetrycznie, wprowadzania do obrotu i reklamy sprzętu AGD. Wyrok ten został tylko nieznacznie zmieniony przez Sąd Apelacyjny w [...]. W uzasadnieniu wyroku z dnia [...] października 2003 r. Sąd Apelacyjny w [...] stwierdził, że "Powód jest jednym ze znanych i renomowanych producentów sprzętu AGD. Jego wyroby są powszechnie znane i cenione na rynku" (sygn. akt [...], str. 15 uzasadnienia wyroku).

- wyrok Sądu Okręgowego w [...] z dnia [...] lutego 2004 r. (sygn. akt. [...]) z powództwa skarżącej przeciwko "A. Spółce Jawnej w T. oraz firmie "P." Co. Ltd. z siedzibą w N. na Cyprze z tytułu popełnienia czynów nieuczciwej konkurencji. Sprawa dotyczyła oznaczenia BROWN DD KING. W uzasadnieniu tego wyroku na stronie 10 Sąd ten stwierdził, iż " słowno-graficzny znak towarowy BRAUN należy do renomowanych – tzw. "mocnych" znaków towarowych, co oznacza, że w świadomości konsumentów jest kojarzony z uznanymi produktami dobrej jakości, pochodzącymi od producenta o dużej renomie w branży drobnego elektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego i elektrycznych urządzeń służących do higieny i pielęgnacji ciała".

W zaistniałej sytuacji brak uwzględniania tych okoliczności przez Urząd Patentowy i pominięcie dowodów renomy znaków zarejestrowanych na rzecz firmy B. bez wskazania istotnych przyczyn, dla których uznano, iż załączone do sprzeciwu wyroki sądów powszechnych nie mogą stanowić dowodów w sprawie tej renomy należy uznać za uchybienie przepisom postępowania, w tym także art. 75 § 1 k.p.a. Wbrew stanowisku organu nie ma znaczenia kwestia, jakie oznaczenia używane przez pozwanych były poddane ocenie sądów gospodarczych i kto był stroną pozwaną. Ważne jest, że w tych postępowaniach została poddana ocenie i uznana renoma znaków towarowych zarejestrowanych na rzecz firmy B.

Oczywiste jest, iż stosownie do przepisu art. 80 k.p.a. organ administracji publicznej ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego czy dana okoliczność została udowodniona lecz ocena ta nie może być dowolna, zwłaszcza gdy chodzi o kwestie mające istotne znaczenie dla ostatecznego rozstrzygnięcia. Organ ma prawo do dokonywania własnych ustaleń ale te ustalenia muszą być poczynione w oparciu o wszechstronną analizę wszystkich dowodów złożonych w sprawie. W wyroku z dnia 19 września 1988 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, iż w sprawach, w których na stronie spoczywa ciężar wskazania konkretnych faktów i zdarzeń, z których wywodzi ona dla siebie określone skutki prawne, a twierdzenia strony w tym zakresie są ogólnikowe i lakoniczne, obowiązkiem organu prowadzącego postępowanie jest wezwanie strony do uzupełnienia i sprecyzowania tych twierdzeń. Dopiero gdy strona nie wskaże takich konkretnych okoliczności, można z tego wywieść negatywne dla niej wnioski (sygn. akt II SA 1947/98, ONSA 1988/2/82).

W rozpoznawanej sprawie, jeśli organ miał jakiekolwiek wątpliwości co do stanowiska strony w omawianej kwestii to powinien wezwać stronę do uzupełnienia lub sprecyzowania tych twierdzeń, uprzedzając stronę o skutkach zaniedbania i udzielić terminu na ewentualne zgłoszenie dalszych dowodów na okoliczność renomy.

W ocenie Sądu wskazane wyżej powody i całkowite pominięcie istotnych dla skarżącej spółki elementów związanych z renomą nie pozwala na pełne skontrolowanie legalności zaskarżonej decyzji. Z tej przyczyny należy uznać, iż uchybienia formalne poczynione w toku postępowania przez organ, uniemożliwiły Sądowi prawidłowe ustosunkowanie się do wszystkich zarzutów skargi i wypowiedzenia się co do zasadności podjętego rozstrzygnięcia pod względem materialnoprawnym. Nieprawidłowości te mogły mieć istotny wpływ na wynik sprawy, albowiem w przypadku przyjęcia zasadności tezy strony skarżącej dotyczącej istnienia renomy znaków firmy B., Urząd Patentowy RP zobowiązany byłby uwzględnić tę okoliczność w pierwszej kolejności bowiem ma ona wpływ na zakres ochrony znaków towarowych zarejestrowanych na rzecz B. GmbH. Dlatego też, aby rozstrzygnięcie organu ocenić w sposób prawidłowy, Sąd musi dysponować stanowiskiem organu zawierającym pełne odniesienie do wszystkich dowodów przedstawionych w sprzeciwie. Sąd administracyjny nie czyni bowiem własnych ustaleń w sprawie, a jedynie ocenia zaskarżony akt pod względem jego zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi. Taka kontrola jest jednak możliwa tylko w warunkach wyczerpujących istotę zagadnień ustaleń faktycznych i prawnych dokonanych przez organ administracyjny rozstrzygający sprawę. Z tych też przyczyn uwzględnienie przez Sąd wniosku strony skarżącej o dopuszczenie dowodu z badania opinii publicznej "Świadomość i odrębna rozpoznawalność marek BRAUN i BROWN DD KING na polskim rynku" nie było zasadne gdyż badanie takie zostało przeprowadzone po zakończeniu postępowania administracyjnego.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, iż w toku ponownego postępowania organ winien – w ocenie Sądu – uwzględniając powyższe zastrzeżenia - szczegółowo ustosunkować się do wszystkich zarzutów sprzeciwu. Organ zobowiązany jest rozważyć, czy kwestia renomy znaków BRAUN nie wymaga głębszego wyjaśnienia i uzupełnienia, mając na względzie złożone dokumenty w postaci wyroków sądów powszechnych i ewentualnie dopuścić inne dowody, jeżeli zostaną zgłoszone. Należy pamiętać, że o ile zwykłe znaki towarowe chronione są wyłącznie w sytuacji, gdy występuje ryzyko wywołania bezpośredniego lub pośredniego wprowadzenia w błąd co do pochodzenia towaru, o tyle ochrona oznaczeń renomowanych obejmuje także sytuacje, w których możliwe jest samo skojarzenie między konfrontowanymi oznaczeniami (Piotrowska J., St.Prawn. 1999/4/5/ - t.1 Ochrona renomowanych znaków towarowych w systemie prawnym Unii Europejskiej.).

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Jednocześnie Sąd – działając w oparciu o przepis art. 152 cyt. ustawy – stwierdził, że uchylona decyzja Urzędu Patentowego RP nie podlega wykonaniu.



Powered by SoftProdukt