drukuj    zapisz    Powrót do listy

6110 Podatek od towarów i usług 6560, Interpretacje podatkowe Podatek od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej, Oddalono skargę, I SA/Łd 442/17 - Wyrok WSA w Łodzi z 2017-09-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Łd 442/17 - Wyrok WSA w Łodzi

Data orzeczenia
2017-09-13 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2017-04-13
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi
Sędziowie
Bogusław Klimowicz /przewodniczący/
Teresa Porczyńska /sprawozdawca/
Tomasz Adamczyk
Symbol z opisem
6110 Podatek od towarów i usług
6560
Hasła tematyczne
Interpretacje podatkowe
Podatek od towarów i usług
Sygn. powiązane
I FSK 74/18 - Wyrok NSA z 2020-06-24
Skarżony organ
Dyrektor Izby Skarbowej
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2011 nr 177 poz 1054 art. 29 ust. 1
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Porczyńska (spr.) Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2017 r. sprawy ze skargi Gminy W. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] r. do Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów został złożony wniosek Gminy W. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od towarów i usług.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina W. (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Na terenie Gminy istnieją tereny nieskanalizowane. Są to zasadniczo małe miejscowości wiejskie zlokalizowane na obrzeżach Gminy, usytuowane w znacznej odległości od terenów zurbanizowanych, mających dostęp do klasycznej kanalizacji sanitarnej, opartej o system połączonych rurociągów podziemnych.

W takich przypadkach, z uwagi na bardzo wysokie koszty oraz trudności natury technicznej, organizacyjnej i prawnej, niezwykle utrudnionym byłoby doprowadzanie klasycznej sieci kanalizacji do tych terenów.

W świetle powyższych uwarunkowań chcąc zapewnić wszystkim mieszkańcom Gminy odpowiednie standardy sanitarne, Gmina realizowała projekt w zakresie budowy na posesjach mieszkańców takich miejscowości przydomowych oczyszczalni ścieków (dalej: POS, Oczyszczalnie). Gmina w roku 2012 zrealizowała budowę 29 sztuk POS na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy.

Realizacja inwestycji w zakresie budowy POS należy do zadań własnych Gminy, jako sprawa z zakresu kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych i zaopatrzenia w wodę związana z zaspokajaniem zbiorowych potrzeb wspólnoty. Podstawę prawną stanowi tu przede wszystkim art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.).

POS składają się z wykonanego z tworzywa sztucznego zbiornika, systemu rur, filtrów, zaworów, kominów odpowietrzających, pompy i innego osprzętu. Są one każdorazowo zamontowane na działce stanowiącej własność mieszkańca (są wkopane w ziemię) w bezpośredniej bliskości budynku mieszkalnego i oczywiście podłączone do jego wewnętrznej instalacji sanitarnej.

W związku z inwestycją polegającą na budowie POS Gmina we wstępnej fazie projektu zawierała z zainteresowanymi mieszkańcami Gminy (dalej jako: "Mieszkańcy" oraz "Usługobiorcy") tzw. porozumienia, dotyczącego przyszłej budowy POS. Na podstawie powyższego porozumienia właściciel nieruchomości zobowiązywał się do dokonania wpłaty w określonej procentowo i kwotowo wysokości oraz w określonym w terminie, celem partycypacji w kosztach budowy POS. Porozumienia Gmina zawarła w 2010 r. i w tym samym roku otrzymała część kwoty będącej udziałem właściciela nieruchomości w budowie POS.

Następnie, Gmina w 2011 r. zawarła z mieszkańcami stosowne umowy cywilnoprawne określające wzajemne obowiązki i uprawnienia, w tym także wskazujące wysokość (wpłaconej na podstawie porozumienia) partycypacji Mieszkańca w kosztach budowy POS (zwana dalej: "Umową"). Umowy te zawierane były, co do zasady, przed realizacją inwestycji, zaś Mieszkańcy przystępowali do Umów dobrowolnie.

Tym samym w ramach zawartych porozumień oraz Umów, Mieszkańcy zobowiązali się do uczestnictwa w kosztach budowy POS poprzez zapłatę własnego udziału finansowego w określonej wysokości, będącego de facto wynagrodzeniem za usługę świadczoną przez Gminę na rzecz Usługobiorców. Wynagrodzenie to stanowiło, co wskazywano w Umowie, źródło finansowania inwestycji w POS. Innymi słowy, w przypadku braku uiszczenia ww. wynagrodzenia przez Usługobiorcę, Gmina nie zrealizowałaby inwestycji w przydomową oczyszczalnię ścieków na jego posesji.

W związku z realizacją inwestycji Gmina otrzymywała wpłaty/wynagrodzenie od Mieszkańców związane z budową POS wynikające z porozumienia i Umowy.

Umowy regulują również kwestie związane z przebiegiem inwestycji, jak np. nieodpłatne udostępnienie nieruchomości przez Usługobiorców na rzecz Gminy, na której ta zamontowała Oczyszczalnię w celu umożliwienia wykonania robót przez wykonawcę POS itp. Zgodnie z umową wybudowane urządzenia stanowią własność Gminy od daty odbioru technicznego i dopiero po upływie wskazanego w umowie okresu Gmina przekaże wybudowane urządzenia odbiorcy.

W zawieranych z Usługobiorcami Umowach, Gmina udostępnia Usługobiorcom do korzystania POS, zobowiązując ich jednocześnie do bieżącej i prawidłowej eksploatacji Oczyszczalni, do ponoszenia całości kosztów związanych z właściwą eksploatacją oczyszczalni, w tym do ponoszenia kosztów utrzymania oraz eksploatacji wybudowanych urządzeń zgodnie z ich przeznaczeniem i instrukcją obsługi.

Gmina poza dokonaniem zakupu i montażu POS na nieruchomości Mieszkańca, udostępniła POS Mieszkańcowi do korzystania w ramach jednego wynagrodzenia. W opinii Gminy, kompleksowe świadczenia wykonywane przez Gminę na rzecz Mieszkańców na podstawie Umów powinny być traktowane jako kompleksowa usługa oczyszczania ścieków. Do wykonania POS (oraz realizacji innych czynności związanych z ich funkcjonowaniem) Gmina zaangażowała osoby trzecie, tj. podwykonawców, od których otrzymywała faktury VAT z wykazanym VAT naliczonym.

Przez cały okres obowiązywania umowy POS pozostanie własnością Gminy. Gmina zachowuje też prawo do rozporządzania POS i pozostaje jej jedynym posiadaczem. Z tego też względu, mieszkańcy nie będą upoważnieni do rozporządzania POS faktycznie czy prawnie, nie będą mogli też w żaden sposób bez zgody Gminy ingerować w POS, w tym w strukturę zamontowanych tam urządzeń, ani ingerować w sposób funkcjonowania POS, w tym przyłączać jej do innych instalacji. Zgodnie z Umową po upływie okresu 7 lat Gmina przekaże wybudowane urządzenia odbiorcy.

Jak wspomniano powyżej, inwestycja w POS została dofinansowana ze środków unijnych. W celu pozyskania dofinansowania Gmina zawarła z Samorządem Województwa Ł. umowę o przyznanie pomocy w ramach działania "Podstawowe usługi dla gospodarki i ludności wiejskiej" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich (dalej: PROW) na lata 2007-2013 (dalej także: Umowa o dofinansowanie).

Umowa o dofinansowanie, przyznając Gminie dofinansowanie na poziomie 75% wartości poniesionych przez Gminę kosztów kwalifikowanych netto (bez VAT), zobowiązywała Gminę do wybudowania i zamontowania na wskazanych terenach POŚ oraz spełnienia szeregu warunków formalnych, w szczególności Gmina zobowiązała się do nieprzenoszenia bez zgody Samorządu, w trakcie realizacji operacji oraz przez okres 5 lat od dnia otrzymania płatności ostatecznej w ramach dofinansowania, posiadania lub prawa własności do wybudowanej za pomocą uzyskanych środków przedmiotowej infrastruktur). Jednakże poza tym nie narzuca Gminie żadnej konkretnej formy wykorzystania POS. W szczególności Umowa o dofinansowanie nie reguluje ani nie odnosi się do samej kwestii świadczenia przez Gminę usług w zakresie oczyszczania ścieków za pomocą POS. Ponadto, w dokumentach składanych do instytucji finansujących nie istnieje rubryka (pole), w których Gmina mogłaby określić jakie będzie przeznaczenie mienia (wpisania w odpowiednią rubrykę, zaznaczenia odpowiedniego pola itp.) tzn. określenia do jakich czynności będą służyć wybudowane Oczyszczalnie. Niemniej jednak, Gmina pragnie ponownie podkreślić, iż wybudowane POS będą służyły do czynności opodatkowanych VAT. tj. świadczenia kompleksowej usługi oczyszczania ścieków.

Gmina podkreśliła, iż warunkiem wykonania na posesji danego Mieszkańca montażu i udostępnienia POS oraz świadczenia przez Gminę kompleksowej usługi oczyszczania ścieków, było dokonanie przez mieszkańca na rzecz Gminy wpłaty kwoty, o której mowa w indywidualnej Umowie podpisanej z każdym mieszkańcem z osobna. Uiszczona przez Usługobiorcę kwota de facto stanowi wynagrodzenie za zapewnienie Mieszkańcowi dostępu do kompleksowych usług w zakresie oczyszczania ścieków przy pomocy POS.

Gmina wskazała też, iż planuje wystąpić do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur przy Urzędzie Statystycznym w Ł. z wnioskiem o potwierdzenie klasyfikacji statystycznej wykonywanych przez Gminę usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej: PKWiU).

Gmina dotychczas nie odliczyła podatku naliczonego z tytułu powyższych wydatków gdyż w pierwszej kolejności Gmina chce potwierdzić prawidłowość dokonania takiego odliczenia w drodze interpretacji indywidualnej Ministra Finansów.

W opinii Gminy, omawiane usługi powinny zostać sklasyfikowane, jako "usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków" w grupowaniu 37.00.11.0 PKWiU. Wnioskodawca wskazał, że Inwestycja będąca przedmiotem wniosku była realizowana w latach 2009 - 2012. Gmina otrzymywała wpłaty od mieszkańców w dwóch etapach:

- w 2010 r. - w miesiącach maj i czerwiec oraz

- w 2012 r. - w miesiącu grudniu - w związku z rozliczeniem wykonanej na nieruchomości mieszkańca inwestycji.

Faktury zakupowe związane z przedmiotową inwestycją są wystawione, na Gminę W.. Niemniej jednak Gmina otrzymała jedną fakturę VAT w 2012 r., która została wystawiona na dane Urzędu Gminy w W..

Gmina otrzymywała faktury zakupowe w związku z realizacją inwestycji w roku 2009, 2010 oraz w 2012.

Gmina nie zadeklarowała podatku należnego z tytułu otrzymanych wpłat od mieszkańców na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków, ponieważ nie posiada pewności czy wykonana przez nią usługa podlega opodatkowaniu. W związku z tym, Gmina wystąpiła z wnioskiem o interpretację także w tym zakresie, zadając we wniosku następujące pytanie: "Czy wykonywana przez Gminę, na podstawie Umów, kompleksowa usługa oczyszczania ścieków obejmująca świadczenia opisane w stanie faktycznym stanowiła/stanowi usługę podlegającą opodatkowaniu VAT?" (pytanie nr 1 we wniosku).

W przypadku uzyskania interpretacji indywidualnej Ministra Finansów potwierdzającej, iż wykonywane przez Gminę usługi podlegają opodatkowaniu, Gmina wówczas dokona stosownych korekt deklaracji w których zadeklaruje podatek należny z tytułu otrzymania wpłat od mieszkańców na budowę przydomowych oczyszczalni ścieków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Gminę kompleksowej usługi oczyszczania ścieków była, w świetle przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2013 r. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Gminę kompleksowej usługi oczyszczania ścieków była, w świetle przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2013 r. kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. działający z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów interpretacją z [...] r. uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu organ zauważył, że podstawą opodatkowania - jak wynika z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej: ustawa o VAT - jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z ww. przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku. Z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę.

Mając na uwadze powyższe organ stwierdził, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której wystąpią skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie.

W opinii organu wydającego interpretację przekazane dla Wnioskodawcy środki finansowe na realizację ww. projektu polegającego na wybudowaniu POS w części w jakiej stanową dofinansowanie do konkretnej instalacji dla danego mieszkańca należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze) mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Organ podkreślił bowiem, że otrzymane przez Gminę środki nie zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy lecz będą mogły zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie, tj. na wykonanie konkretnej instalacji POS do konkretnej posesji.

Tym samym otrzymane przez Gminę środki na realizację projektu (pokrywające w 75% cenę instalacji POS do konkretnej posesji) stanowić będą w istocie należności za świadczone usługi.

Tym samym podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług będzie nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą będzie uiszczał mieszkaniec biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części w jakiej dofinansowują one cenę świadczonych na rzecz mieszkańców usług (tj. 75%).

Zatem stanowisko wnioskodawcy, że podstawą opodatkowania jest obrót, rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku, które pomija kwestię obrotu, który zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, należało uznać za nieprawidłowe.

Podstawą opodatkowania będzie w przedmiotowej sprawie bowiem zarówno wpłata od mieszkańca jak i dofinansowanie otrzymane przez Wnioskodawcę na pokrycie części ceny, która byłaby wyższa gdyby nie to dofinansowanie.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem, po uprzednim bezskutecznym wezwaniu organu do usunięcia naruszenia prawa, Gmina W. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, kwestionowanemu rozstrzygnięciu Gmina zarzucając naruszenie:

I. przepisów prawa materialnego polegające na dopuszczeniu się błędu wykładni art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., poprzez jego błędną interpretację prowadzącą do wniosku, że otrzymana przez Gminę na pokrycie kosztów inwestycji dotacja stanowi jednocześnie zapłatę za usługę oraz dotację mającą bezwzględny i bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług, a tym samym podlega opodatkowaniu, metodą liczoną "od stu".

II. przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik spraw, tj.: art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), poprzez działanie naruszające zasadę pogłębiania zaufania do organów, ze względu na brak merytorycznej poprawności i staranności działania organu, w tym w szczególności przyjęcie stanowiska wprost przeciwnego do dotychczas zajmowanego w identycznych sprawach oraz w tym samym stanie prawnym.

Mając na uwadze powyższe skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej interpretacji, stwierdzenie, że stanowisko gminy było prawidłowe oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi zważył, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, jako że organ wydając zaskarżoną interpretację indywidualną nie naruszył prawa.

Istotą sporu w analizowanej sprawie jest wyjaśnienie czy podstawą opodatkowania dla świadczonej przez Gminę kompleksowej usługi oczyszczania ścieków była, w świetle przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2013 r. kwota należna od nabywcy z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (jak twierdzi Gmina). Czy też podstawą opodatkowania jest (jak twierdzi organ wydający interpretację) stanowiąca obrót kwota należna, obejmująca całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej, stanowiąca wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za daną konkretną dostawę. Zatem na kwotę stanowiącą podstawę opodatkowania składają się kwoty od nabywców, pomniejszone o kwoty należnego podatku oraz otrzymane przez Gminę środki na realizację projektu (pokrywające w 75% cenę instalacji POS do konkretnej posesji).

Odwołując się do regulacji prawnych przypomnieć należy, że art.29a ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, dalej "ustawa VAT" (tekst jedn. Dz.U. 2017.1221 ze zm.) stanowi, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację wynika, że wnioskodawca nie ma wątpliwości, iż usługa oczyszczania ścieków, obejmująca świadczenie opisane we wniosku, stanowi odpłatną usługę opodatkowaną podatkiem VAT (art.5 ust.1 pkt.1 ustawy VAT), z czym zgodził się organ interpretacyjny i podlega opodatkowaniu.

Zgodnie zatem z art.29a ust.5 tej ustawy w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Interpretacja cytowanych przepisów uzasadnia stwierdzenie, że dotacje pokrywające koszt świadczonych usług w całości bądź w części, podlegają opodatkowaniu jako składnik ceny czynności, z którą są związane. Opodatkowane są według takiej stawki jak czynności, których dotyczą. Jeśli dotacje dotyczą czynności niepodlegającej opodatkowaniu, to także one same nie mogą podlegać opodatkowaniu. Także wtedy, gdy dotacja pokrywa całą kwotę należną na świadczenie usług bądź dostawę towarów, opodatkowanie dotyczy konkretnej czynności, a nie dotacji. Opodatkowana jest wówczas czynność odpłatna, gdzie odpłatnością jest dotacja.

Sąd podziela stanowisko, że omawiane usługi powinny zostać sklasyfikowane, jako "usługi związane z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków" w grupowaniu 37.00.11.0 PKWiU.

Należy zatem ustalić czy otrzymana dotacja będzie stanowić zapłatę za usługę, czyli podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.

O uznaniu dotacji za podstawę opodatkowania VAT decyduje, jak wynika z przywołanego art.29a ust.1 ustawy VAT jej bezpośredni związek z ceną sprzedawanych towarów lub świadczonych usług. Związek ten powinien być tego rodzaju, że kwota otrzymanej dotacji lub subwencji musi stanowić kwotę należną dostawcy lub świadczącemu usługi w związku z konkretnym świadczeniem wykonywanym na rzecz innego podmiotu, stanowiąc tym samym część wynagrodzenia za takie świadczenia.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości wynika, że określenie związku pomiędzy dotacją a świadczeniem usług czy dostawą towaru - jako "bezpośredniego"- ma istotne znaczenie dla opodatkowania. W uzasadnieniu wyroku w sprawie C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) podkreślono, że sam tylko fakt, iż dotacja (czy inny sposób dofinansowania) wpływa na ostateczną cenę świadczenia (co niemal zawsze ma miejsce), nie może być decydujący dla uznania, że dotacja ta powinna zwiększać podstawę opodatkowania. Jednocześnie wyjaśniono, że do uznania dotacji (subwencji itp.) za zwiększającą podstawę opodatkowania konieczne jest stwierdzenie, że dotacja ta jest dokonywana w celu sfinansowania konkretnej czynności opodatkowanej (dostawy towarów lub świadczenia usług). Opowiedziano się więc za takim rozumieniem przepisów, aby opodatkowanie dotacji następowało tylko w stosunku do takich dotacji, które odpowiadają całości lub części wynagrodzenia z tytułu takiej czynności. Dotacja powinna być związana także z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że jeżeli podatnik otrzymuje dofinansowanie w postaci dotacji w celu sfinansowania dostawy towarów (świadczenia usług), z której pokrywa jakąś część ceny należnej od każdego mieszkańca Gminy za świadczoną na rzecz poszczególnych mieszkańców usługę, to tego rodzaju dopłata stanowi element podstawy opodatkowania. Natomiast jeśli dofinansowanie w postaci dotacji przeznaczone jest na pokrycie ogólnych kosztów działalności, związek bezpośredni między przyznanymi środkami finansowymi a ceną towaru nie występuje. Taka dotacja zostaje bowiem przeznaczona na ogólną działalność podmiotu, nie stanowi natomiast dofinansowania dostawy konkretnych towarów czy świadczenia konkretnych usług.

Z wniosku wynika, że Gmina otrzymała dofinansowanie na realizację projektu polegającego na wybudowaniu POS w części w jakiej stanową dofinansowanie do konkretnej instalacji dla uczestniczącego w programie mieszkańca Gminy. Dofinansowanie należy uznać za otrzymane od osoby trzeciej środki (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), mające bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę wskazanych wyżej usług. Podkreślenia wymaga, że otrzymane przez Gminę środki nie zostaną przeznaczone na ogólną działalność Wnioskodawcy lecz będą mogły zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie, tj. na wykonanie konkretnej instalacji POS do konkretnej posesji.

Tym samym otrzymane przez Gminę środki na realizację projektu (pokrywające w 75% cenę instalacji POS do konkretnej posesji) stanowić będą w istocie należności za świadczone usługi.

Koszty realizacji projektu zostaną pokryte przez Gminę, częściowo ze środków uzyskanych od mieszkańców uczestniczących w projekcie, a częściowo ze środków wskazanego na wstępie programu operacyjnego.

W tej sytuacji, zdaniem Sądu organ zasadnie ocenił, że przedmiotowa dotacja ma charakter kompensujący cenę z tytułu usługi wykonanej w ramach projektu, na który Gmina uzyskała częściowe dofinansowanie. Nie można więc zgodzić się ze skarżącą, że wartość świadczenia Gminy nie jest w jakikolwiek sposób uzależniona od kwoty otrzymanej dotacji. Poprzez dofinansowanie projektu dotacją mieszkańcy zapłacili Gminie tylko takie wynagrodzenie jakie odpowiadało uzupełnieniu części kosztów projektu sfinansowanych przez Gminę ze środków z otrzymanej dotacji.

Mimo odmiennej oceny wnioskodawcy, z przedstawionego stanu faktycznego wynika więc, że dotacja otrzymana przez Gminę wpływa na wartość jej świadczenia na rzecz mieszkańców i jest wykorzystywana w celu sfinansowania konkretnych czynności opodatkowanych – w tym przypadku świadczenia usług.

Niezasadne zatem są zarzuty Spółki dotyczące naruszenia art. 29a ust 1 ustawy o VAT, gdyż organ trafnie przyjął, że dotacja powinna zostać uwzględniana jako element podstawy opodatkowania. Interpretacja została wydana w oparciu o okoliczności stanu faktycznego, które wynikały z opisu zawartego we wniosku

Z powyższych względów na podstawie art. 151 P.p.s.a. Sąd orzekł jak w sentencji.

P.C.



Powered by SoftProdukt