Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędzia WSA Danuta Kania, Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 lutego 2021 r. sprawy ze skargi O. [...] S.A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych na rzecz O. [...] S. A. z siedzibą w W. kwotę 697 zł (słownie: sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r.

nr [...] podpisaną z upoważnienia organu przez P.D. - Dyrektora Zespołu ds. Sektora Zdrowia, Zatrudnienia i Szkolnictwa, na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.), zwanej dalej k.p.a. oraz art. 6 ust. 1 lit. f w zw. z art. 58 ust. 2 lit. d Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L 119, 4 maja 2016), zwanego dalej RODO, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi Organizacji [...] nr [...] S.A. z siedzibą w W., nakazał udostępnienie przez J. S.A. z siedzibą w K. na rzecz Organizacji [...] nr [...] S.A., z siedzibą w W., danych osobowych pracowników zatrudnionych w J. S.A. w dniu wydania niniejszej decyzji, w zakresie ich imion, nazwisk oraz miejsca świadczenia pracy celem przeprowadzenia referendum strajkowego.

Decyzja Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] sierpnia 2019 r. nr [...] została zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez J. S.A. z siedzibą w K.. Sprawa zarejestrowana została w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie pod sygn. akt II SA/Wa 2489/19.

W toku postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 2489/19 Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] września

2020 r. nr [...], podpisaną z upoważnienia organu przez P.D. – Z-cę Dyrektora Departamentu Skarg, na podstawie art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. 2020 r. poz. 256 ze zm.), po przeprowadzeniu z urzędu postępowania, stwierdził nieważność własnej decyzji z dnia [...] sierpnia 2019 r. nakazującej udostępnienie przez J. S.A. z siedzibą w K. na rzecz Organizacji [...] nr [...] S.A. z siedzibą w W. danych osobowych pracowników zatrudnionych

w J. S.A. w dniu wydania decyzji, w zakresie imion, nazwisk oraz miejsca świadczenia pracy celem przeprowadzenia referendum strajkowego.

W uzasadnieniu Prezes UODO wskazał m.in, że do Urzędu Ochrony Danych Osobowych wpłynęła skarga Organizacji [...] nr [...] S.A., z siedzibą w W. na nieudostępnienie przez Spółkę, danych osobowych wszystkich pracowników Spółki w zakresie imienia, nazwiska oraz miejsca świadczenia pracy celem przeprowadzenia referendum strajkowego (głosowania). W treści ww. skargi wnioskodawca (Związek) podniósł,

że pomimo skierowanego przez niego żądania dotyczącego udostępnienia danych pracowników Spółki w zakresie imienia, nazwiska oraz miejsca świadczenia pracy Spółka nie przekazała ww. danych, ograniczając swoje czynności jedynie do udostępnienia wykazu zawierającego numery pracowników przetwarzane w Spółce w ramach systemu SAP. Organ wskazał, jakich ustaleń faktycznych w tej sprawie dokonał. Podał, że po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wydał

[...] sierpnia 2019 r. decyzję administracyjną, w której nakazał Spółce udostępnienie na rzecz Związku, danych osobowych pracowników zatrudnionych w Spółce w dniu wydania decyzji, w zakresie ich imion, nazwisk oraz miejsca świadczenia pracy celem przeprowadzenia referendum strajkowego. Prezes UODO wskazał też, że w ustawowym terminie Spółka złożyła skargę na tę decyzję z dnia [...] sierpnia 2019 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Organ podał, że [...] czerwca 2020 r. w sprawie oznaczonej [...] wszczął z urzędu postępowanie nieważnościowe w stosunku do własnej decyzji z dnia [...] sierpnia 2019 r. Uzasadniając decyzję z dnia [...] września 2020 r. stwierdzającą nieważność decyzji z dnia [...] sierpnia 2019 r. Prezes UODO przytoczył treść art. 156 § 1 i 2 k.p.a. Wskazał następnie, że z uwagi na to, że nie zachodzą negatywne przesłanki stwierdzenia nieważności wymienione w art. 156 § 2 k.p.a. w postaci przedawnienia stwierdzenia nieważności, zobligowany jest do przeanalizowania, czy weryfikowana w niniejszym postępowaniu nieważnościowym decyzja Prezesa UODO nie jest dotknięta wadami, o których mowa w art. 156 § 1 k.p.a. Organ ustalił, że w sprawie nie zachodzi przesłanka z art. 156 § 1 pkt 1, 3, 4, 5, 6 i 7 k.p.a. Stwierdził natomiast, że decyzja z dnia [...] sierpnia 2019 r. wydana została z rażącym naruszeniem prawa (przesłanka stwierdzenia nieważności z art. 156 § 1 pkt 2 in fine k.p.a.), tj. z naruszeniem przepisu art. 58 ust. 2 RODO.

Wskazał, że rozpoznając wniosek Organizacji [...] w przedmiocie zobowiązania J. S.A. z siedzibą w K. do udostępnienia danych osobowych wszystkich jej pracowników, obejmujących informacje dotyczące imion, nazwisk oraz miejsca świadczenia pracy, potrzebnych dla zorganizowania referendum strajkowego, dokonał w odniesieniu do ustalonego w sprawie stanu faktycznego, subsumcji m.in. przepisów art. 58 ust. 2 RODO. Prezes UODO wskazał, że w następstwie wykładni przepisów naprawczych wskazanych w ww. artykule RODO, w oparciu o treść art. 58 ust. 2 lit. d w zw. art. 6 ust. 1 lit. f RODO, wydał 8 sierpnia 2019 r. decyzję administracyjną nakazującą udostępnienie przez Spółkę na rzecz Związku, danych osobowych pracowników zatrudnionych Spółce.

Prezes UODO wskazał, że zgodnie z motywem 122 RODO "każdy organ nadzorczy powinien być właściwy na terytorium swojego państwa członkowskiego do wykonywania uprawnień i wypełniania zadań powierzonych mu w myśl niniejszego rozporządzenia. (...) Powinno to dotyczyć rozpatrywania skarg wnoszonych przez osoby, których dane dotyczą, prowadzenia postępowań w sprawie stosowania niniejszego rozporządzenia oraz uświadamiania ryzyka, zasad, zabezpieczeń i praw związanych z przetwarzaniem danych osobowych". Podkreślił, że zgodnie z art. 55 ust. 1 RODO każdy organ nadzorczy jest właściwy do wypełniania zadań i wykonywania uprawnień powierzonych mu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na terytorium swojego państwa członkowskiego, natomiast do zadań organu nadzorczego należy prowadzenie postępowań w sprawie stosowania tego rozporządzenia (art. 57 ust. 1 lit. h RODO).

Prezes UODO podkreślił, że artykuł 58 RODO, określa uprawnienia organu nadzorczego. Przepisy art. 58 ust. 1, ust. 2 i ust. 3 RODO określają uprawnienia przysługujące każdemu organowi nadzorczemu - uprawnienia do prowadzenia postępowań, uprawnienia naprawcze i do nakładania kar, uprawnienia do udzielania zezwoleń i uprawnienia doradcze oraz uprawnienia do zgłaszania naruszeń organom wymiaru sprawiedliwości oraz do udziału w postępowaniu sądowym. Prezes UODO zaznaczył, że wśród ww. uprawnień organu nadzorczego – jakim jest Prezes Urzędu brak jest uprawnienia do nakazania administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu ujawnienia danych osobowych osobie trzeciej. Artykuł 58 ust. 6 RODO stanowi, że każde państwo członkowskie może przewidzieć w swoich przepisach, że jego organowi nadzorczemu przysługują poza uprawnieniami określonymi w ust. 1, ust. 2 i ust. 3 także inne uprawnienia. Wykonywanie tych uprawnień nie może utrudniać skutecznego stosowania przepisów rozdziału VII RODO. Prezes UODO stwierdził, że dla przedmiotowej sprawy organ nadzorczy nie znajduje takich przepisów - nie zostały one przewidziane w obecnym stanie prawnym. Wskazał jednocześnie, że zgodnie z art. 58 ust. 2 lit. c RODO, Prezesowi Urzędu przysługuje uprawnienie naprawcze w postaci prawa do nakazania administratorowi lub podmiotowi przetwarzającemu spełnienia żądania osoby, której dane dotyczą, wynikającego z praw przysługujących jej na mocy niniejszego rozporządzenia. Tym żądaniem może być prawo dostępu do danych, prawo do sprostowania danych, prawo do usunięcia danych, prawo do ograniczenia przetwarzania danych, prawo do przenoszenia danych oraz prawo do sprzeciwu

i niepodlegania decyzjom opartym na zautomatyzowanym przetwarzaniu. Organ wskazał, że powyższe przepisy ujmują prawa osób, których dane dotyczą, w sposób wyczerpujący. Żądanie udostępnienia danych osobowych osoby trzeciej nie zostało ujęte także wśród praw osób, których dane dotyczą.

Jednocześnie Prezes UODO podniósł, że zgodnie z zasadą jednolitości prawa Unii Europejskiej oraz motywem 129 RODO, aby zapewnić spójne monitorowanie

i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia w całej Unii, organy nadzorcze powinny mieć w każdym państwie członkowskim te same zadania i faktyczne uprawnienia, w tym uprawnienia do prowadzenia postępowań wyjaśniających, naprawcze, uprawnienia do nakładania kar oraz do udzielania zezwoleń i doradcze, w szczególności w przypadku skarg osób fizycznych, i - bez uszczerbku dla uprawnień organów prokuratorskich na mocy prawa państwa członkowskiego - uprawnienia do zgłaszania naruszeń niniejszego rozporządzenia organom wymiaru sprawiedliwości oraz do udziału

w postępowaniu sądowym.

Zasada jednolitości oznacza, że prawo unijne jest w całości i jednakowo stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Jednolitość zapewnia taki sam sposób stosowania prawa unijnego na terenie całej Unii Europejskiej i stanowi realizację wymogu spójnego porządku prawnego. W oparciu o ww. zasadę organy nadzorcze innych państw Unii Europejskiej (hiszpański, rumuński, francuski, bułgarski, estoński, włoski i szwedzki) zgodnie uznały brak możliwości wydawania rozstrzygnięć nakazujących udostępnienie danych osobowych osób trzecich w oparciu o przepisy RODO.

Prezes UODO wskazał, że przed 25 maja 2018 r. polski organ nadzorczy uznawał się za kompetentny do wydawania ww. nakazów na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 922 ze zm.). Artykuł ten wskazywał, że polski organ ochrony danych w przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych "w drodze decyzji administracyjnej, nakazuje przywrócenie stanu zgodnego z prawem", w tym mógł nakazać "uzupełnienie, uaktualnienie, sprostowanie, udostępnienie lub nieudostępnienie danych osobowych". Obecnie polska ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 r. (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781) nie zawiera podobnych przepisów.

Organ wskazał, że w myśl zasady legalizmu organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. Organ powołał też art. 8 k.p.a.

Prezes UODO stwierdził, że z uwagi na to, że J. S.A. nie udostępniła Organizacji Zakładowej danych osobowych wszystkich pracowników Spółki w zakresie imienia, nazwiska oraz miejsca świadczenia pracy celem przeprowadzenia referendum strajkowego, Prezes Urzędu nie był uprawniony w oparciu o art. 58 ust. 2 RODO do wydania decyzji nakazującej Spółce udostępnienie na rzecz Organizacji [...], powyższych danych osobowych.

Wobec powyższego naruszenie przepisu art. 58 ust. 2 RODO jakim obarczona jest decyzja z [...] sierpnia 2020 r., w ocenie Prezesa Urzędu nosi znamiona rażącego naruszenia prawa. Organ wskazał m.in., że rażące naruszenie prawa to takie naruszenie gdy charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Cechą rażącego naruszenia prawa jest zatem to, że treść decyzji pozostaje w sprzeczności z treścią przepisu przez proste ich zestawienie ze sobą (por. wyrok WSA z dnia 30 marca 2004 r., sygn. akt IV SA 3763/02, wyrok NSA z dnia 21 października 1992r., sygn. akt V SA 86/92). O "rażącym" naruszeniu prawa można mówić jedynie wtedy, gdy stwierdzone naruszenie ma znacznie większą wagę aniżeli stabilność ostatecznej decyzji administracyjnej (wyrok NSA z 30 listopada 1999 r., V SA/876/99, oraz wyrok NSA z 21 października 1992 r., V SA 86/92). Organ wskazał też m.in., że przypadki, gdy decyzja wydana jest z rażącym naruszeniem prawa mają miejsce wówczas, kiedy naruszono przepis prawa, którego treść bez żadnych wątpliwości interpretacyjnych może być ustalona w bezpośrednim rozumieniu, przepis jest jasny i precyzyjny. Stwierdził,

że treść przepisu art. 58 ust. 2 RODO nie budzi jakichkolwiek wątpliwości interpretacyjnych. Prezes UODO nie ma bowiem podstaw do wydania decyzji nakazującej Spółce udostępnienie na rzecz Związku, danych osobowych pracowników zatrudnionych w Spółce w dniu wydania decyzji, w zakresie ich imion, nazwisk oraz miejsca świadczenia pracy celem zorganizowania referendum strajkowego. Wskazał, że naruszenie przepisu art. 58 ust. 2 RODO ma oczywisty charakter, zaś naruszone przepisy mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących, uchybienie których winno być kwalifikowane jako rażące, tym bardziej w sytuacji gdy prowadzi do naruszenia podstawowych zasad postępowania administracyjnego (zasady praworządności oraz zasady pogłębiania zaufania).

Decyzja Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] września

2020 r. nr [...] stała się przedmiotem skargi Organizacji [...] S.A. z siedzibą w W., reprezentowanej przez adwokata, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Pełnomocnik wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, zarzucił naruszenie:

- art. 7 i art. 8 ust. 2 Konstytucji RP w związku z art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. poprzez wydanie decyzji pomimo toczącego się postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie,

- art. 6 ust. 1 lit. c, e-f RODO poprzez błędne przyjęcie, że wnioskodawca nie ma prawnie uzasadnionego interesu do żądania danych, a wskazanemu prawu nie odpowiada obowiązek uczestnika udzielania tych danych oraz kompetencja organu do zobowiązania uczestnika do przedłożenia tych danych,

- art. 58 ust. 2 lit. d RODO poprzez niezastosowanie przejawiające się w błędnym pominięciu, że organowi przysługuje uprawnienie naprawcze do nakazania administratorowi dostosowania operacji przetwarzania do przepisów niniejszego rozporządzenia, a w stosownych przypadkach wskazanie sposobu i terminu, a zatem przysługuje uprawnienie do nakazania takiego przetwarzania danych osobowych, które będą polegać na udostępnieniu i przekazaniu wnioskowanych danych wnioskodawcy dla realizacji jego uprawnienia określonego w art. 6 ust. 1 lit. c, e-f RODO,

- art. 20 i art. 28 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 1881 z późn. zm.), poprzez ich błędną wykładnię polegającą na ustaleniu, że do przeprowadzenia referendum nie są potrzebne żądane przez stronę dane.

W uzasadnieniu pełnomocnik skarżącego wskazał m.in., że Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych w drodze decyzji najpierw przyznał rację wnioskodawcy, by następnie swoją decyzję unieważnić i to pomimo trwania postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie. Pełnomocnik wskazał, że w uchwale NSA sygn. II GPS 1/17 z dnia 5 czerwca 2017 r. (w skardze omyłkowo wskazano I GPS 1/17) stwierdzono, że: "w trakcie postępowania sądowoadministracyjnego można wszcząć postępowanie administracyjne w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania w sprawie kontrolowanego przez sąd rozstrzygnięcia, jednakże organ administracji publicznej obowiązany jest zawiesić to postępowanie na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r, poz. 23 ze zmianami) do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego".

Pełnomocnik wskazał, że organ nie zastosował się do tego wymogu co oznacza, że w sprawie doszło do rażącego naruszenia art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. zgodnie z którym, organ administracji publicznej zawiesza postępowanie gdy rozpatrzenie sprawy

i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zdaniem pełnomocnika już tylko ta okoliczność nakazuje usunięcie z obiegu prawnego zaskarżonego orzeczenia. Wskazał nadto, że organ nie ma racji także z przyczyn merytorycznych. Zdaniem strony, organ nieprawidłowo pominął,

że przysługuje mu prawna możliwość nakazania takiego przetwarzania danych osobowych (tutaj: udostępnienia i przekazania), które będą polegać na udostępnieniu wnioskowanych danych wnioskodawcy dla umożliwienia realizacji jego uprawnienia określonego w art. 6 ust. 1 lit. c, e-f RODO. Pełnomocnik stwierdził, że organ ma prawo

i obowiązek wydać stosowny nakaz wobec uczestnika.

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, powołując się na ustalenia dokonane w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Skarga podlegała uwzględnieniu.

Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych nie był uprawniony do wszczęcia

z urzędu postępowania nieważnościowego w sprawie własnej decyzji z dnia [...] sierpnia 2019 r., będącej przedmiotem postępowania sądowoadministracyjnego (sygn. akt II SA/Wa 2489/19), a także do wydania decyzji w tym trybie.

Organ wiedział o toczącym się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym

w Warszawie postępowaniu w sprawie ze skargi J. S.A. na decyzję z dnia [...] sierpnia 2019 r. Mimo to wszczął z urzędu postępowanie nieważnościowe jej dotyczące, a także wydał decyzję w tym trybie nadzwyczajnym, czym naruszył art. 6 k.p.a., art. 157 § 2 k.p.a. i art. 158 k.p.a., co miało wpływ na wynik tej sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny już w uzasadnieniu uchwały składu siedmiu sędziów z dnia 5 czerwca 2017 r. sygn. akt II GPS 1/17 (orzeczenia.nsa.gov.pl) jednoznacznie wskazywał, że uruchomienie i przeprowadzenie nadzwyczajnego postępowania administracyjnego z urzędu, po wszczęciu postępowania przed sądem administracyjnym, może się odbyć tylko w ramach trybu określonego w art. 54 § 3 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (samokontrola) oraz ewentualnie trybu określonego w art. 117 § 1 tej ustawy (mediacja).

Pamiętać trzeba bowiem, że zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną,

z zastrzeżeniem art. 57a.

Wskazania wymaga jednocześnie, że powołana przez skarżącego w niniejszej sprawie uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 czerwca 2017 r. sygn. akt II GPS 1/17, zgodnie z którą: "W trakcie postępowania sądowoadministracyjnego można wszcząć postępowanie administracyjne w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania w sprawie kontrolowanego przez sąd rozstrzygnięcia, jednakże organ administracji publicznej obowiązany jest zawiesić to postępowanie na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zmianami) do czasu prawomocnego zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego", odnosi się wyłącznie do wszczęcia postępowania nadzwyczajnego na wniosek i tym zakresem objęta jest sentencja uchwały (v. uzasadnienie powołanej uchwały).

Wobec uchylenia zaskarżonej decyzji ze względów wyżej wskazanych przedmiotem oceny Sądu w tej sprawie nie mogły być podniesione w skardze kwestie prawidłowości zastosowania przepisów RODO.

Dodatkowo jedynie wskazania wymaga, że decyzja Prezesa UODO z dnia [...] września 2020 r. wydana została przez pracownika podlegającego wyłączeniu, na podstawie art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. Zgodnie z tym przepisem, pracownik organu administracji publicznej podlega wyłączeniu od udziału w postępowaniu w sprawie, w której brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji. Uregulowanie to ma na celu uniknięcie sytuacji, w której dana osoba, działając z upoważnienia piastuna organu, dwukrotnie bierze udział w wydaniu rozstrzygnięcia.

Zarówno decyzja Prezesa UODO z dnia [...] sierpnia 2019 r. jak i wydana w trybie nadzwyczajnym decyzja z dnia [...] września 2020 r., podpisane zostały z upoważnienia Prezesa UODO przez tego samego pracownika organu – P.D..

Sąd podziela prezentowany w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego pogląd, zgodnie z którym, określenie "brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji" zawarte w art. 24 § 1 pkt 5 k.p.a. dotyczy również pracownika orzekającego w postępowaniu w trybach nadzwyczajnych, takich jak stwierdzenie nieważności decyzji, który wcześniej brał udział w wydaniu decyzji będącej przedmiotem kontroli w trybie nadzwyczajnym. Istotą instytucji postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest bowiem ponowna kontrola decyzji, w celu ustalenia, czy nie jest ona obarczona jedną z wad skutkujących jej nieważnością, określonych w kodeksie postępowania administracyjnego (v. wyrok NSA z dnia sygn. akt II GSK 135/15, wyrok NSA z dnia 28 maja 2020 r. sygn. akt II OSK 857/20, orzeczenia.nsa.gov.pl).

Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) orzekł, jak

w punkcie 1 wyroku. O kosztach postępowania sądowego, jak w punkcie 2 wyroku, Sąd orzekł na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 powołanej ustawy. Do kosztów tych Sąd zaliczył uiszczony wpis sądowy w wysokości 200 zł, wynagrodzenie adwokata reprezentującego skarżącego, w wysokości 480 zł oraz opłatę skarbową od dokumentu pełnomocnictwa 17 zł.