Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz, Asesor WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Starszy referent Beata Basak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi D.M.G. na bezczynność Burmistrza Miasta w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Miasta do udzielenia M.D.G. informacji zgodnie z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej z dnia 8 czerwca 2005r. w terminie 30 dni od daty uprawomocnienia się wyroku; II. nakazuje ściągnąć od Burmistrza Miasta na rzecz Skarbu Państwa – Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie kwotę 100 ( sto) złotych tytułem nie uiszczonego wpisu.

W skardze z dnia 24 sierpnia 2005 r. D.M.G. podnosi, że Urząd nie udostępnił mu informacji publicznej w zakresie kompetencji i kwalifikacji pracownika socjalnego zatrudnionego w Ośrodku Pomocy Społecznej .

Skarżący uważa, że w myśl przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej pismo Urzędu o lakonicznej treści nie jest odpowiedzią na jego wniosek o udostępnienie takiej informacji.

W odpowiedzi na skargę Burmistrz wnosi o oddalenie skargi, podkreślając, że skarżący otrzymał odpowiedź na konto poczty elektronicznej, jak wnosił we wniosku, w terminie zakreślonym przepisami. Nie podziela on poglądu skarżącego, że nastąpiła bezczynność organu, bo odpowiedzi udzielono w terminie i w zakresie w jakim organ dysponował danymi od Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Informacja o wykształceniu pracownika socjalnego odpowiedzialnego za przeprowadzenie wywiadów środowiskowych u skarżącego – jest informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Tak więc zasadność jej udostępnienia jest rozstrzygana na zasadach określonych w tej ustawie. Oznacza to, że organ powinien albo udostępnić wnioskowane informacje w drodze czynności materialno-technicznej albo wydać decyzję odmawiającą udzielenia żądanych informacji.

W sprawie niniejszej skarżący nie otrzymał informacji, o którą się zwrócił. Jego zapytanie dotyczyło wykształcenia konkretnego pracownika socjalnego, a zatem lakoniczna odpowiedź, że "wszyscy pracownicy socjalni, w tym pracownik odpowiedzialny za przeprowadzenie wywiadów środowiskowych (u skarżącego) zatrudnieni w Ośrodku Pomocy Społecznej, posiadają wykształcenie zgodne z wymaganiami zawartymi w art. 116 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej" – nie może być uznana za udostępnienie informacji publicznej.

Zdaniem Sądu skarżący prawidłowo skierował swój wniosek o udostępnienie informacji do Burmistrza. Jak wynika z § 177 statutu Gminy – w celu wykonywania swoich zadań Gmina może tworzyć jednostki organizacyjne wyodrębnione funkcjonalnie, a finansowane z budżetu Gminy (...). W załączniku Nr [...] do statutu Gminy jako jednostka organizacyjna Gminy wymieniony jest Ośrodek Pomocy Społecznej.

Tak więc zmierzając do udostępnienia skarżącemu żądanej przez niego informacji Burmistrza zwrócił się o podanie tej informacji do Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej. Nie wyegzekwował jednak odpowiedzi na wniosek skarżącego. Skoro odpowiedź była lakoniczna, nie zawierała informacji, o którą zwracał się skarżący, uznać należy, że nie została udzielona. A zatem zdaniem Sądu organ administracji pozostaje w bezczynności.

Dodatkowo podnieść należy, że nawet gdyby przyjąć, że Burmistrz nie jest organem właściwym do udostępnienia tego rodzaju informacji to skarga na jego bezczynność jest także uzasadniona.

Zgodnie bowiem z utrwalonym orzecznictwem organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności w każdym przypadku nie załatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa, jeżeli nie dopełnił czynności określonych w art. 36 kpa lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji (vide wyrok NSA z dnia 20 lipca 1999 r., I SAB 50/99, OSP 2000/6/87). Aby ustrzec się od zarzutu bezczynności w wypadku skierowania wniosku do niewłaściwego organu, należy niezwłocznie przekazać sprawę organowi właściwemu (vide wyrok NSA z dnia 21 grudnia 1999 r., V SAB 147/99, Lex nr 50019).

Mając na względzie powyższe okoliczności Sąd uznał, że skarga na bezczynność Burmistrza jest uzasadniona i na podstawie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270) orzekł jak w wyroku.

Orzeczenie o kosztach postępowania uzasadnia art. 223 § 2 wyżej powołanej ustawy.