drukuj    zapisz    Powrót do listy

6463 Wzory przemysłowe, Wyłączenie sędziego, Urząd Patentowy RP, Oddalono zażalenie, II GZ 243/09 - Postanowienie NSA z 2009-11-09, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II GZ 243/09 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2009-11-09 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-10-21
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Maria Myślińska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6463 Wzory przemysłowe
Hasła tematyczne
Wyłączenie sędziego
Sygn. powiązane
VI SA/Wa 1038/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-02-23
II GSK 668/10 - Wyrok NSA z 2011-06-15
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 19, art. 20 par. 1, art. 106 par. 1.
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Maria Myślińska po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia D. S. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1038/09 w zakresie oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie oddalenia sprzeciwu w sprawie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego postanawia: oddalić zażalenie

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 3 września 2009 r., sygn. akt VI SA/Wa 1038/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił wniosek D. S. o wyłączenie sędziego WSA w W. Andrzeja Czarneckiego w sprawie ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą we W. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...] w przedmiocie oddalenia sprzeciwu w sprawie unieważnienia prawa z rejestracji wzoru przemysłowego z następującym uzasadnieniem.

Na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2009 r. po złożeniu przez sędziego Andrzeja Czarneckiego sprawozdania z przebiegu sprawy, pełnomocnik uczestnika postępowania D. S. zgłosił wniosek o wyłączenie sędziego sprawozdawcy podnosząc, iż wygłoszone sprawozdanie obejmowało jedynie argumentację strony skarżącej z pominięciem argumentacji uczestnika postępowania i w związku z tym w ocenie uczestnika sędzia ten nie jest obiektywny i nie gwarantuje obiektywnego rozpoznania sprawy.

W piśmie z dnia 21 sierpnia 2009 r. pełnomocnik uczestnika postępowania uzupełnił wniosek o wyłączenie sędziego podnosząc, że referat sędziego sprawozdawcy nie zawierał ani jednego zdania odnoszącego się do stanowiska uczestnika w niniejszej sprawie co sprawiało wrażenie jakby takiego stanowiska w ogóle nie było. W ocenie pełnomocnika uczestnika postępowania pominięcie przedstawienia jego argumentacji jest sprzeczne z zasadą bezstronności wymaganą od członków składu orzekającego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalając wniosek, wskazał na treść przepisów art. 18, art. 19 i 20 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zawiej dalej p.p.s.a. i podniósł, iż uczestnik postępowania nie uprawdopodobnił zaistnienia przesłanek wynikających z powołanych przepisów, a mogących stanowić podstawę wyłączenia sędziego sprawozdawcy w niniejszej sprawie.

Sąd pierwszej instancji podniósł, iż zarzuty jakie skierował uczestnik postępowania we wniosku jak i w piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, a odnoszące się przede wszystkim do pominięcia argumentacji uczestnika w sprawozdaniu przedstawiającym stan sprawy nie stanowią o braku bezstronności sędziego jako podstawie jego wyłączenia. Ponadto Sąd pierwszej instancji podkreślił, iż tego rodzaju argumenty strona może podnosić w środkach odwoławczych od orzeczeń merytorycznych Sądu.

Sąd pierwszej instancji wskazując na powyższe oraz na treść oświadczenia sędziego Andrzeja Czarneckiego z dnia 18 sierpnia 2009 r. uznał, iż nie zachodziły jakiekolwiek z okoliczności wymienionych w art. 18 i 19 p.p.s.a. stanowiących podstawę do wyłączenia sędziego.

Zażaleniem pełnomocnik uczestnika postępowania D. S. zaskarżył powyższe postanowienie wnosząc o jego uchylenie, wydanie postanowienia o wyłączeniu sędziego Andrzeja Czarneckiego oraz o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Postanowieniu zarzucono naruszenie art. 19 p.p.s.a. poprzez nieuwzględnienie faktu, iż pomiędzy sędzią Andrzejem Czarneckim a uczestnikiem postępowania D. S. zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że wywołuje on wątpliwości co do bezstronności sędziego.

W uzasadnieniu autor zażalenia podniósł, iż referując przebieg sprawy sędzia Andrzej Czarnecki przedstawił zarzuty postawione przez stronę skarżącą Urzędowi Patentowemu nie przedstawiając odpowiedzi tego Urzędu i uczestnika postępowania czym naruszył art. 106 § 1 p.p.s.a. poprzez nieprzedstawienie stanu sprawy. W ocenie autora zażalenia zasadniczym powodem złożenia wniosku o wyłączenie sędziego referenta był fakt, iż w swoim referacie sędzia sprawozdawca przytoczył "pomówienia" strony skarżącej sprowadzające się do twierdzenia, że to pracownicy firmy T. są faktycznymi twórcami spornego wzoru przemysłowego, a przeciwko uczestniczce postępowania toczy się postępowanie przed [...] prokuraturą o kradzież cudzych rozwiązań. Zdaniem autora zażalenia ten fragment skargi nie powinien być zamieszczony w referacie, a to z uwagi na fakt, iż skarga dotyczy relacji skarżąca – Urząd Patentowy RP zaś powyższe twierdzenia przedstawione w skardze nie zostały nigdy udowodnione a postępowanie w sprawie karnej zostało umorzone. Zdaniem autora zażalenia sędzia Andrzej Czarnecki przytaczając w referacie "pomówienia" zawarte w skardze Spółki T. nie tylko sam był negatywnie nastawiony do uczestnika postępowania lecz informując o tych pomówieniach skład orzekający chciał uzyskać negatywne nastawienie całego składu do D. S.. Powyższe w ocenie autora zażalenia wypełnia przesłanki, o których mowa w art. 19 p.p.s.a.

Autor zażalenia zanegował również stanowisko Sądu pierwszej instancji dotyczące możliwości podniesienia zarzutu niewłaściwego przedstawienia stanu sprawy przez sędziego referenta w drodze środka zaskarżenia wskazując, iż tendencyjne i nieobiektywne przedstawienie stanu sprawy jest działaniem niezgodnym z art. 106 § 1 p.p.s.a. i pozwala wątpić w bezstronność sędziego, który już na tym etapie sprawy podchodzi do niej w sposób jednostronny i wybiórczy. Zdaniem autora zażalenia odsyłanie tego rodzaju zarzutu do postępowania kasacyjnego jest chybione gdyż pozbawia uczestnika postępowania prawa do bezstronności oceny w jednej instancji oraz prowadzi do nadmiernego wydłużenia postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie znajduje usprawiedliwionych podstaw.

We wniosku złożonym na rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w W. w dniu 18 sierpnia 2009 r. oraz w piśmie z dnia 21 sierpnia 2009 r. stanowiącym uzupełnienie tego wniosku, uczestnik postępowania D. S. domagała się wyłączenia sędziego Andrzeja Czarneckiego z uwagi na sposób złożenia przez niego referatu z dotychczasowego przebiegu sprawy. Strona podkreślała, iż referat został złożony "wybiórczo" bez wskazania na stanowisko uczestniczki postępowania oraz z przytoczeniem przez sędziego sprawozdawcę treści skargi Spółki T. w zakresie w jakim wskazywano na toczące się postępowanie karne przed organami prokuratury, a która to treść stawia uczestniczkę postępowania w negatywnym świetle. Również zażalenie, co wynika z treści uzasadnienia, sprowadza się w zasadzie do zarzutu nieprawidłowego, w ocenie autora zażalenia, sposobu zreferowania sprawy przez sędziego referenta.

Tak sformułowane stanowisko będące podstawą wniosku, konsekwentnie podtrzymywane w kolejnych pismach procesowych, w tym w zażaleniu, należy uznać co do istoty za zarzut naruszenia art. 106 § 1 p.p.s.a. zgodnie, z którym rozprawa rozpoczyna się od sprawozdania sędziego, który zwięźle przedstawia na podstawie akt stan sprawy ze szczególny uwzględnieniem zarzutów skargi. Jest on zatem zarzutem skierowanym przeciwko sposobowi prowadzenia i orzekania przez sędziego.

Zgodnie z treścią przepisu art. 19 p.p.s.a. sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeśli między nim a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego.

Wniosek strony, o którym mowa w powyższym przepisie, zgodnie z treścią art. 20 § 1 p.p.s.a. powinien uprawdopodabniać przyczyny wyłączenia sędziego. Oznacza to, iż na stronie żądającej wyłączenia sędziego od udziału w sprawie spoczywa obowiązek wskazania takich okoliczności, które uprawdopobniałyby istnienie stosunku osobistego pomiędzy stroną, a sędzią rzutującym na jego bezstronności.

Użyte w cytowanym art. 19 p.p.s.a. pojęcie stosunek osobisty należy rozumieć jako stosunek emocjonalny (przyjaźń, niechęć), stosunek natury gospodarczej lub stosunek spowodowany zależnością służbową i dopiero uprawdopodobnienie którejś z tych okoliczności może stanowić podstawę wniosku o wyłączenie sędziego.

Mając na uwadze treść wniosku, pisma uzupełniającego tenże wniosek oraz zażalenia uznać należy, iż uczestnik postępowania nie uprawdopodobnił aby pomiędzy nim, a sędzią referentem zachodził jakikolwiek stosunek osobisty w rozumieniu art. 19 p.p.s.a., czemu przeczy również oświadczenie sędziego A. Czarneckiego z dnia 18 sierpnia 2009 r., w którym sędzia wskazał na brak okoliczności mogących rzutować na jego bezstronność. Natomiast zarzut skierowany przeciwko sposobowi wygłoszenia referatu, a więc naruszenia art. 106 § 1 p.p.s.a., podnoszony przez uczestnika postępowania w ramach przesłanek warunkujących zastosowanie art. 19 p.p.s.a., będący subiektywnym przeświadczeniem strony o wadliwym i nieobiektywnym sposobie prowadzenia postępowania przez sędziego, nie może być podstawą żądania wyłączenia sędziego.

Tego typu zarzut, co trafnie podniósł Sąd pierwszej instancji, może być podnoszony w ramach środków zaskarżenia – skargi kasacyjnej, która ma na celu kontrolę zaskarżonego orzeczenia tak pod względem materialnym jak i procesowym w granicach jakie skarga kasacyjna w zakresie zarzutów nakreśli.

Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny w oparciu o przepis art. 184 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 1 i 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.



Powered by SoftProdukt