Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie WSA Bożena Popowska WSA Tomasz Grossmann Protokolant st. sekr. sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 września 2012 r. sprawy ze skargi W. E. S. sp. z o.o. w W. na przewlekłe prowadzenie postępowania Starosty W. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej oddala skargę

Podaniem wniesionym do Starostwa Powiatowego w W. dnia c stycznia 2012 r., W. E. S. w W. (dalej Wnioskodawca bądź Skarżący) powołując art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm., dalej udip) zwróciła się o udostępnienie w formie pliku komputerowego przesłanego na wskazany adres poczty elektronicznej informacji dotyczących numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych nr [...],[...] i [...] w W. (obręb [...]) za pomocą współrzędnych punktów określających przebieg linii granicznych oraz numerycznego opisu konturów budynków posadowionych na w/w działkach, wyznaczonych przez prostokątne rzuty na płaszczyznę poziomą zewnętrznych płaszczyzn ścian zewnętrznych kondygnacji przyziemnych budynków (k. 6 akt administracyjnych).

W odpowiedzi na powyższe podanie, Starosta W. (dalej Starosta) pismem z dnia [...] stycznia 2012 r., nr [...] (dalej pismo z [...] stycznia 2012 r.) poinformował Wnioskodawcę, że żądane informacje nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu udip. Dane geodezyjne dotyczące granic oraz współrzędnych punktów granicznych, a także współrzędne narożników budynków, są danymi zgromadzonymi w zasobie użytkowym powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Udostępnianie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego uregulowane jest szczególnymi przepisami prawa materialnego jakim są ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz. U. 2010 r., nr 193, poz. 1287 ze zm., dalej pgik) i rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie określenia rodzajów materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, sposobu i trybu ich gromadzenia i wyłączania z zasobu oraz udostępniania zasobu (Dz. U. nr 49, poz. 493, dalej rozporządzenie z 1999 r.).

Starosta wyjaśnił, że zasób geodezyjny i kartograficzny gromadzony jest w grupach asortymentowych. W poszczególnych grupach asortymentowych dokumentację techniczną zasobu geodezyjnego i kartograficznego rozdziela się, uwzględniając cel oraz sposób wykorzystania materiałów, na następujące grupy funkcjonalne:

1) zasób bazowy, który stanowią materiały źródłowe, służące za podstawę następnych opracowań gromadzonych w zasobie,

2) zasób użytkowy, który stanowią materiały służące do bezpośredniego i powszechnego udostępniania,

3) zasób przejściowy, który stanowią nie zakwalifikowane do zasobu bazowego i użytkowego materiały pomocnicze.

Żądane przez Wnioskodawcę dokumenty zgromadzone są w zasobie bazowym, udostępnianym tylko na podstawie zgłoszenia pracy geodezyjnej, podmiotom uprawnionym czyli geodetom i firmom geodezyjnym (k. 8-9 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] stycznia 2012 r. (prezentata Starostwa W. z [...] stycznia 2012 r.) Wnioskodawca, powołując art. 16 ust. 1 udip podkreślił, że odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 udip następuje w formie decyzji. Pismo z 18 stycznia 2012 r. nie spełnia wymogu załatwienia sprawy w sposób przewidziany prawem (k. 10 akt administracyjnych).

W odpowiedzi Starosta pismem z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] wyjaśnił, że dane geodezyjne dotyczące granic oraz współrzędnych punktów granicznych, a także współrzędne narożników budynków są danymi zgromadzonymi w zasobie użytkowym powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Nie są one udostępniane w trybie udip. Z uwagi na to, że udostępnienie żądanych przez Wnioskodawcę informacji regulują inne przepisy prawa materialnego, brak było podstaw do odmowy udostępnienia informacji publicznej w formie decyzji administracyjnej (k. 12 akt administracyjnych).

W piśmie z dnia [...] stycznia 2012 r. Wnioskodawca zauważył, że przykładowy, otwarty katalog danych stanowiących informację publiczną wymieniony został w art. 6 udip. Starosta nie może zasłaniać się, że ma obowiązek udostępniać tylko i wyłącznie informacje wymienione w tym artykule. Odmowa udostępnienia informacji publicznej następuje w formie decyzji od której przysługuje odwołanie, a nie w formie zwykłego pisma, które nie podlega kontroli instancyjnej (k. 14 akt administracyjnych).

Decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z dnia [...] lutego 2012 r.) Starosta W. na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej kpa) umorzył postępowanie w sprawie udostępnienia informacji publicznej w postaci współrzędnych punktów granicznych działek nr [...], [...] i [...] położonych w obrębie [...] miasta W. i współrzędnych narożników budynków znajdujących się na przedmiotowych działkach, z uwagi na brak przedmiotu postępowania.

W uzasadnieniu Starosta, opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśnił, że żądane przez Wnioskodawcę informacje jako dane stanowiące powiatowy zasób geodezyjny i kartograficzny nie są informacją publiczną.

Starosta nie miał obowiązku wydania decyzji administracyjnej o odmowie udostępnienia informacji publicznej, lecz zawiadomił jedynie Wnioskodawcę, że żądane dane nie mieszczą się w pojęciu objętym udip.

W związku z kolejnymi pismami Wnioskodawcy dotyczącymi udostępnienia danych powiatowego zasobu geodezyjnego jako informacji publicznej i faktem, że żądane dane informacją publiczną nie są, Starosta decyzją umorzył postępowanie w sprawie (k. 15-17 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] stycznia 2012 r. Wnioskodawca wniósł do Wojewody W. (dalej Wojewoda) zażalenie na postępowanie Starosty w sprawie wniosku o udostępnienie informacji publicznej wskazując, że Starosta odmawiając udostępnienia informacji publicznej w jednoznaczny sposób zmierza do obejścia przepisów udip (k. 50 akt administracyjnych). Tytułem uzupełnienia powyższego zażalenia, Wnioskodawca pismem z dnia [...] lutego 2012 r. wskazał, że Starosta jest w błędzie twierdząc, że informacje o które wystąpił nie są informacjami publicznymi (k. 55-56 akt administracyjnych).

Postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] (dalej postanowienie z dnia [...] lutego 2012 r.) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Poznaniu (dalej Wojewódzki Inspektor bądź WINGiK), na podstawie art. 37 § 1 kpa w zw. z art. 7b pgik stwierdził, że skarga na przewlekłe postępowanie organu jest niezasadna w związku z udzieleniem odpowiedzi na wniosek z [...] stycznia 2012 r.

W uzasadnieniu Wojewódzki Inspektor, dokonując wykładni przepisów udip wskazał, że dane dotyczące granic i współrzędnych punktów granicznych, a także współrzędne narożników budynków o które zwrócił się Wnioskodawca do Starosty pismem z [...] stycznia 2012 r. i [...] stycznia 2012 r., nie mieszczą się w pojęciu objętym udip. Są one gromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. Z art. 6 pkt 3 lit. f udip należy wywieść wniosek, że udostępnieniu podlega informacja publiczna o prowadzonych rejestrach, ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawartych, nie zaś informacje zawarte w tych rejestrach. Tryb udostępniania danych z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego reguluje pgik i rozporządzenie z 1999 r.

Dane stanowiące państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny nie stanowią informacji publicznej w myśl udip. W sytuacji gdy wnioskodawca żąda udzielenia informacji, które nie są informacjami publicznymi, organ nie ma obowiązku wydawania decyzji o odmowie udzielenia informacji, lecz zawiadamia jedynie wnoszącego, że żądane dane nie mieszczą się w pojęciu objętym ową ustawą. Obowiązek wydania decyzji administracyjnej ustawodawca przewidział tylko w takim wypadku, gdy informacja, której udostępnienia żąda określony podmiot jest informacją publiczną, a organ odmawia jej udostępnienia. W związku z tym, że Starosta pismem z [...] stycznia 2012 r. i [...] stycznia 2012 r. poinformował Wnioskodawcę, że żądane przez Niego informacje stanowią dane powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i nie podlegają udostępnianiu na zasadach określonych w udip, skarga na przewlekle postępowanie Starosty w sprawie wniosku o udostępnienie informacji publicznej jest niezasadna. Brak podstaw do wyznaczenia terminu do rozpatrzenia wniosku z 16 stycznia 2012 r., gdyż został on rozpoznany (k. 21-25 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] lutego 2012 r. Wnioskodawca złożył odwołanie od decyzji z dnia [...] lutego 2012 r. wskazując, że bazy danych Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego są rejestrami publicznymi. Informacje o udostępnienie których Wnioskodawca wystąpił dnia [...] stycznia 2012 r. nie mają charakteru niejawnego i nie podlegają ochronie określonej w ustawie o ochronie informacji niejawnych. Na stronie internetowej geoportal.gov.pl są widoczne współrzędne, tj. informacje publiczne (k. 28-29 akt administracyjnych).

Decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] (dalej decyzja z [...] marca 2012 r.) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lesznie (dalej SKO albo Kolegium) na podstawie art. 138 § 2 kpa uchyliło decyzję z [...] lutego 2012 r. w całości i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu SKO wskazało wewnętrzną sprzeczność decyzji z [...] lutego 2012 r. Z jednej strony organ I instancji stwierdził, że w przypadku, gdy żądane dane nie są informacją publiczną należy poinformować o tym Wnioskodawcę zwykłym pismem, a z drugiej strony organ I instancji decyzją umorzył postępowanie w sprawie. Decyzja Starosty nie zawiera uzasadnienia, tj. podania powodów, które legły u przekonania, ze postępowanie w sprawie jest bezprzedmiotowe. Kolegium wskazując na to, że tryb z udip nie obejmuje dostępu do materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego winien rozważyć, czy dane o udostępnienie których ubiega się Wnioskodawca nie powinny zostać Mu wydane na podstawie przepisów prawa geodezyjnego (k. 38-46 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] lutego 2012 r. Wnioskodawca wezwał Starostę do usunięcia naruszenia prawa, wskazując na treść wniosku z [...] stycznia 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej (k. 17, 20 akt sądowych).

W odpowiedzi z dnia [...] marca 2012 r., doręczonej tego dnia Wnioskodawcy, Starosta podkreślił, że dane geodezyjne dotyczące granic oraz współrzędnych punktów granicznych, a także współrzędne narożników budynków są danymi zgromadzonymi w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym, i nie są przedmiotem udostępniania na zasadach określonych w udip (k. 19 akt sądowych; k. 79, 70 akt administracyjnych).

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu (dalej WSA) z dnia [...] marca 2012 r. Skarżący zakwestionował bezczynność Starosty i biurokratyczne prowadzenie postępowania w sprawie wniosku z [...] stycznia 2012 r.

W uzasadnieniu Skarżący wyjaśnił, że na początku stycznia 2012 r. udał się do biura Geodezji w Starostwie Powiatowym celem uzyskania informacji o współrzędnych dotyczących należących do Niego gruntów i budynków. Ponieważ w biurze Geodezji odmówiono wglądu do ewidencji gruntów i budynków oraz podania współrzędnych, w dniu [...] stycznia 2012 r. Skarżący złożył do Starosty wniosek o udostępnienie informacji publicznej.

Zdaniem Skarżącego, Starosta nie może zasłaniać się, że informacje o współrzędnych, zgromadzone w Państwowym Zasobie Geodezyjnym i Kartograficznym, są własnością organu, więc nie mogą być udostępnione.

Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy [z dnia 17 lutego 2005 r.] o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne ([Dz. U. z 2005 r., nr 64, poz. 565 ze zm.], dalej ustawa z 2005 r.) rejestr publiczny to: rejestr, ewidencja wykaz, lista, spis albo inna forma ewidencji, służące do realizacji zadań publicznych, prowadzone przez podmiot publiczny na podstawie odrębnych przepisów ustawowych. Bazy danych Państwowego Zasobu Geodezyjnego i Kartograficznego to rejestry publiczne. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U. 2010 r., nr 76, [poz. 489], dalej ustawa z 2010 r.), organy administracji prowadzące rejestry publiczne, które zawierają zbiory związane z wymienionymi w załączniku do ustawy tematami danych przestrzennych, tworzą i obsługują, w zakresie swojej właściwości, sieć usług dotyczących zbiorów i usług danych przestrzennych. Informacje o Skarżącym, tj. o położeniu budynków oraz granicach gruntów i ich położeniu, są informacjami jawnymi. Starosta stosownie do art. 24 ust. 5 pkt 1 pgik ma obowiązek udostępnić dane na żądanie podmiotu, którego dotyczy udostępniany zbiór danych (k. 3-5 akt sądowych).

W odpowiedzi na skargę z dnia [...] kwietnia 2012 r., nr [...], Starosta wniósł o jej oddalenie oraz obciążenie Skarżącego kosztami postępowania (k. 6-8 akt sądowych).

W załączniku do protokołu rozprawy z dnia [...] września 2012 r. Skarżący ustosunkowując się do odpowiedzi na skargę z [...]kwietnia 2012 r. wyjaśnił, że udzielenie informacji publicznej o którą wniósł w styczniu 2012 r. mogło być dokonane niezwłocznie, ponieważ informacja ta istnieje w zasobie użytkowym powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Oznacza to, że nie było wymagane przeprowadzenie żadnego postępowania wyjaśniającego ani dowodowego (k. 37-38, 39 akt sądowych).

Prawomocnym postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r. IV SAB/Po 34/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 i 2 ppsa odrzucił skargę Skarżącego na bezczynność, zawartą w piśmie Skarżącego z 20 marca 2012 r. (k. 1, 3 -5 akt IV SAB/Po 35/12; akta IV SAB/Po 34/12).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga podlegała oddaleniu.

Przedmiotem kontroli zgodności z prawem w niniejszym postępowaniu była zarzucona Staroście przez Skarżącego bezczynność i przewlekłe i biurokratyczne prowadzenie postępowania w załatwieniu wniesionego do organu administracji dnia [...] stycznia 2012 r. podania o udzielenie informacji publicznej dotyczącej:

1) numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych nr [...],[...] i [...] w W. (obręb [...]) za pomocą współrzędnych punktów określających przebieg linii granicznych,

2) numerycznego opisu konturów budynków posadowionych na w/w działkach, wyznaczonych przez prostokątne rzuty na płaszczyznę poziomą zewnętrznych płaszczyzn ścian zewnętrznych kondygnacji przyziemnych budynków.

Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd poczynił ustalenia faktyczne przedstawione wyżej, dotyczące jej przebiegu przed organami administracji publicznej, czyniąc podstawą poniższych rozważań.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2012 r., poz. 270, dalej ppsa) nie definiują pojęcia bezczynności. W piśmiennictwie przyjmuje się jednak, że bezczynność organu administracji publicznej zachodzi wówczas, gdy w prawnie określonym terminie wymieniony organ nie podjął w sprawie żadnych czynności, albo wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, jednakże mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie zakończył postępowania stosownym aktem administracyjnym, lub nie podjął wymaganej czynności, przewlekłość postępowania stanowi kwalifikowaną formę bezczynności (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis 2012, s. 43-44, uw. 37, 38; T. Woś, w: red. T. Woś, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LexisNexis 2011, s. 109). Sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów, stosownie do art. 149 ppsa, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku, wynikających z przepisu prawa. Oznacza to, że celem skargi na bezczynność organu administracji, jest doprowadzenie do wydania przez ten organ decyzji administracyjnej (lub innego aktu) w sprawie wszczętej żądaniem strony.

W rozpoznawanej sprawie Starosta nie dopuścił się zarzucanej mu bezczynności ani przewlekłego prowadzenia postępowania. Prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne zostało zaliczone przez ustrojodawcę w art. 61 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78, poz. 483, sprost. 2001 r., nr 28, poz. 319; zm. 2006 r., nr 200, poz. 1471, 2009 r., nr 114, poz. 964) do wolności i praw politycznych. Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy (art. 61 ust. 4 Konstytucji RP). Zgodnie z art. 1 ust. 1 udip, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu udip, podlegającą udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach określonych w przywołanej ustawie. Przepisy ustawy nie naruszają innych ustaw określających zasady dostępu do informacji będących informacjami publicznymi (art. 1 ust. 2 udip).

Oznacza to, że pewne rodzaje informacji publicznej mogą być ujawnione tylko w specjalnym trybie, bądź na odmiennych zasadach. Informacje publiczne dzieli się na dwie kategorie: podlegające udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie o dostępie do informacji publicznej oraz takie, które podlegają udostępnieniu na zasadach i w trybie przewidzianym w ustawach szczególnych (M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, TNOiK 2002, s. 27). Ograniczenie udostępnienia informacji na podstawie art. 1 ust. 2 udip nie oznacza, że nie stanowi ona informacji publicznej, ale że została ona wyłączona z kategorii informacji podlegających ujawnieniu w tym trybie.

Taką właśnie ustawą wprowadzającą odmienny tryb dostępu do informacji publicznej w zakresie numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych za pomocą współrzędnych punktów określających przebieg linii granicznych oraz numerycznego opisu konturów budynków, zawartych w ewidencji gruntów i budynków, jest ustawa Prawo geodezyjne i kartograficzne i wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze. W razie obowiązywania odmiennych regulacji prawnych dotyczących udostępniania określonego rodzaju informacji publicznych, na zasadzie lex specialis mają one pierwszeństwo przed udip, która nie może naruszać szczególnych zasad dostępu do tego rodzaju informacji (; wyrok NSA z 20.3.2012 r., I OSK 2451/11, baza orzeczeń NSA). Uzyskanie dostępu do informacji publicznej w szczególnym trybie związane jest ze specyfiką regulacji ustaw szczególnych względem udip oraz odrębnymi wymogami uzyskania tego typu informacji w sposób fachowy i rzetelny. Jeżeli ustawodawca określił szczególne sposoby uzyskiwania określonego rodzaju informacji, zastosowanie ogólnej regulacji udip prowadziłoby do obejścia tych zasad, co mogłoby przełożyć się również na jakość i rzetelność udzielanej informacji publicznej. Już w tym miejscu należy zasygnalizować, że szczególny tryb udostępniania danych i informacji zgromadzonych w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym określony został w przepisach rozdziału 7 pgik (wyrok NSA z 01.10.2010 r., I OSK 1193/10; wyrok WSA w Opolu z 12.4.2012 r., II SAB/Op 8/12; wyrok WSA w Warszawie z 29.8.2012 r., VIII SAB/Wa 23/12, baza orzeczeń NSA). Jedną z istotnych różnic między dostępem do informacji publicznej, regulowanej przez ustawę o dostępie do informacji publicznej, jest jej nieodpłatność (art. 7 ust. 2 udip – z zastrzeżeniem art. 15). Tymczasem dostęp do informacji zawartej w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym jest co do zasady odpłatny (art. 40, 41, 41b – z zapewnieniem nieodpłatnego wydawania wypisów i wyrysów z operatu ewidencyjnego podmiotom wymienionym w art. 40 ust. 3d upgk.

Ogólna definicja pojęcia informacji publicznej o której stanowi art. 1 ust. 1 udip doprecyzowana została w art. 6 ust. 1 udip, w którym wymieniono rodzaje spraw, jakich mogą dotyczyć informacje o charakterze informacji publicznych. Doktryna i orzecznictwo sądowe przyjmuje szerokie rozumienie pojęcia "informacja publiczna". Za taką uznaje się treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej, związanych z nimi, bądź w jakikolwiek sposób ich dotyczących. Informacją publiczną są zatem zarówno treści dokumentów bezpośrednio wytworzone przez organy władzy publicznej, jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań, nawet gdy nie pochodzą wprost od nich. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej i dotyczących sfery jego działalności. Bez znaczenia jest to, w jaki sposób dokumenty te znalazły się w posiadaniu organu i jakiej sprawy dotyczą. Ważne natomiast jest to, by dokumenty takie służyły realizowaniu zadań publicznych przez organ i odnosiły się do niego bezpośrednio (wyrok NSA z: 20.01.2012 r., I OSK 2118/11; 07.3.2012 r., I OSK 2265/11; 27.3.2012 r., I OSK 155/12, baza orzeczeń NSA).

Odnosząc powyższe uwagi do rozpoznawanej sprawy, Starosta nie pozostaje bezczynny wobec podania wniesionego przez Skarżącego dnia [...] stycznia 2012 r., ponieważ już pismem z [...] stycznia 2012 r. udzielił pisemnej odpowiedzi na złożony przez Skarżącego wniosek. Starosta w prawidłowy sposób wyjaśnił, że sprawy dotyczące państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego uregulowane zostały w pgik. Elementem składowym państwowego zasobu jest m. in. zasób powiatowy. Gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz jego udostępnianie zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym, stosownie do art. 40 ust. 3 pkt 3 pgik, w zakresie zasobów powiatowych należy do starostów. W art. 40 ust. 3c pgik ustawodawca wprowadził zasadę odpłatności w związku z wykonywanymi czynnościami związanymi z udostępnieniem tych informacji. Szczegółowe zasady udostępniania zasobu powiatowego zostały określone w rozporządzeniu z 1999 r. Rozporządzenie to obowiązywało w momencie udzielenia Skarżącemu odpowiedzi na podanie z 16 stycznia 2012 r. Utrata jego mocy obowiązującej nastąpiła dnia 8 czerwca 2012 r., w związku z wejściem w życie ustawy z 2010 r. i odpadnięciem podstawy prawnej do funkcjonowania powyższego rozporządzenia, stosownie do art. 23 pkt 13 lit. c w zw. z art. 35 i 36 ustawy z 2010 r. Z § 10 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z 1999 r. wynikało w sposób pośredni, że udostępnienie zasobu polegające na umożliwieniu wglądu do oryginałów materiałów lub sprzedaży ich kopii, sporządzanych także na nośnikach informacji na podstawie zamówień na mapy i informacje obejmuje zasób użytkowy, a nie zasób bazowy. Utrata mocy obowiązującej przez rozporządzenie z 1999 r. nie oznacza, że w chwili obecnej podmiotom prywatnym przysługuje niczym nieograniczony dostęp do wszystkich rodzajów danych ewidencyjnych zgromadzonych w powiatowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym. Może to być przedmiotem oceny w odrębnym postępowaniu, toczącym się na podstawie Prawa geodezyjnego i kartograficznego i przepisów wykonawczych. W ocenie Sądu, Starosta pismem z 18 stycznia 2012 r. w sposób wystarczający udzielił odpowiedzi na wniesione przez Skarżącego podanie i wobec tego zarzut wystąpienia po jego stronie stanu bezczynności ani przewlekłego prowadzenia postępowania należało uznać za niezasadny.

Decyzja z [...] lutego 2012 r. została wyeliminowana z obrotu prawnego ostateczną decyzją SKO z [...] marcia 2012 r. (k. 38-46, 15-17 akt administracyjnych). Jedynie zatem na marginesie należy zwrócić uwagę, że Starosta niezasadnie wydał decyzję z [...] lutego 2012 r. wskazując w uzasadnieniu, że nie miał obowiązku jej wydawania, a postąpił tak w związku licznymi pismami Skarżącego i po uznaniu, że żądane dane nie stanowią informacji publicznej. Stosownie do art. 16 ust. 1 udip, organ administracji winien wydać decyzję w przypadku odmowy udostępnienia informacji publicznej oraz w razie umorzenia postępowania w przypadku określonym w art. 16 ust. 1 udip. Jedynie w tej sytuacji ustawodawca w art. 16 ust. 2 udip nakazał stosowanie przepisów kpa. Art. 16 ust. 1 udip ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy konieczna jest odmowa udzielenia informacji lub umorzenie postępowania i spełniony jest nadto warunek przedmiotowy (informacja ma charakter informacji publicznej) oraz podmiotowy (podmiot jest zobowiązany do udzielenia informacji). Brak jednego z tych elementów oznacza zakaz załatwienia sprawy w drodze decyzji administracyjnej (I. Kamińska, M. Rozbicka-Ostrowska, Ustawa o dostępie do informacji publicznej. Komentarz, LexisNexis 2012 r., s. 206, uw. 1). Wskazując Skarżącemu w piśmie z 18 stycznia 2012 r. na szczególny tryb uzyskiwania informacji z powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego Starosta winien był poprzestać na udzieleniu informacji w formie zwykłego pisma informacyjnego (wyrok NSA z 1.10.201 r., I OSK 1193/10).

Odnosząc się do argumentacji podniesionej w skardze do sądu administracyjnego z [...] marca 2012 r., okazały się one niezasadne. Przywołane przez Skarżącego ustawy z 2005 i 2010 r. nie obejmują zakresem zastosowania trybu udzielania informacji z powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Analizując zakres przedmiotowy ustawy z 2005 r. można dojść do wniosku, że jej celem pozostaje ochrona interesu publicznego przejawiająca się w określeniu technicznych wymagań procesów informatyzacji realizacji zadań publicznych. Natomiast ustawa z 2010 r. określa zgodnie z jej art. 1 ust. 1 zasady tworzenia oraz użytkowania infrastruktury informacji przestrzennej oraz właściwe w tych sprawach organy administracji. Z kolei przywołane przez Skarżącego rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. nr 38, poz. 454, dalej rozporządzenie z 2001 r.) nie określa zasad dostępu do powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Przepisy § 60 ust. 1 pkt 2, § 61 i § 63 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z 2001 r. mają charakter techniczny i wskazują na rodzaje danych ewidencyjnych poszczególnych rodzajów nieruchomości gruntowych i budynkowych.

Starosta nie dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w udzieleniu Skarżącemu informacji publicznej, ponieważ już w przeciągu dwu dni od wniesienia przez Skarżącego podania udzielił Mu wystarczającej informacji na temat zasad i trybu uzyskania żądanych informacji. Mając powyższe na uwadze Sąd działając na podstawie art. 151 ppsa oddalił skargę.