Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.),, Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz, Protokolant Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lutego 2010 r. sprawy ze skargi Z. F. na bezczynność Rektora Uniwersytetu Technologicznego w S. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej oddala skargę.

Pismem z dnia [...]r., skierowanym do Rektora Politechniki , Z. F. zwrócił się z prośbą o udostępnienie mu kopii pisma zbiorowego studentów [...] roku z dnia [...]r. stanowiącego o odebraniu wykładowcy prawa wykonywania funkcji nauczyciela akademickiego w zakresie przedmiotu "Seminarium Dyplomowe". Wnioskodawca w uzasadnieniu wskazał, iż informacje zawarte w przedmiotowym piśmie dotyczą jego osoby, a ponadto mają one charakter informacji publicznej. Nadto skarżący wystąpił też o wydanie kopii pisma studenta z [...].

W odpowiedzi Rektor Politechniki pismem z dnia [...]r. poinformował wnioskodawcę, że adresatem wniosku studentów był dziekan Wydziału E., w związku z czym jego staranie o udostępnienie tego pisma są mylnie kierowane.

W związku z powyższym, Z. F. pismem dnia [...]r. zwrócił się do Dziekana Wydziału E. Z. Uniwersytetu Technologicznego (powstał z połączenia z Akademii Rolniczej i Politechniki ) o udostępnienie w/w pisma.

W odpowiedzi Dziekan WE pismem z dnia [...]r. odmówił wydania kopii w/w pisma, wskazując iż wnioskodawca już wcześniej zwracał się w tej sprawie do ówczesnego dziekana WE oraz rektora Politechniki , sprawa ta została już zatem rozpatrzona przez władze uczelni zgodnie z obowiązującymi procedurami.

W sprawie prowadzona była następnie dalsza wymiana korespondencji pomiędzy Z. F., a władzami uczelni.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Z. F. wniósł o stwierdzenie bezczynności Rektora ZUT polegającej na nie wydaniu w sprawie żadnej decyzji dotyczącej udostępnienia kopii żądanego przez niego pisma. Zdaniem skarżącego, według przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, osoba dysponująca informacją publiczną, zobowiązana jest udostępnić ją

w żądanej formie, w określonym ustawą terminie lub wydać decyzję odmowną. Tymczasem w przedmiotowej sprawie nie została wydana skarżącemu żadna informacja ani też decyzja o odmowie wydana tej informacji.

W odpowiedzi na skargę Rektor ZUT wniósł o odrzucenie skargi,

ewentualnie o jej oddalenie. W treści uzasadnienia organ podniósł, iż prywatne pisma studentów skierowane do Dziekana nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, w związku z czym nie podlegają one ujawnieniu, w trybie tam przewidzianym. Skoro zatem informacja, której ujawnienia skarżący się domaga nie ma charakteru informacji publicznej, skarga zdaniem organu jest bezprzedmiotowa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3§2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje min : orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt1-4 (art. 3 § 2 pkt 8 wspomnianej ustawy).

Przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie określają na czym polega stan bezczynności organów administracji publicznej, jednak w orzecznictwie sądowym oraz doktrynie prawniczej zgodnie przyjmuje się, że z taką bezczynnością mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie, lub wprawdzie prowadzi postępowanie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności (por. J Woś: Postępowanie sądowoadministracyjne, Wyd. Prawnicze PWN, Warszawa 1996)-

Sąd zaznacza, że w niniejszej sprawie nie występował wymóg wyczerpania świadków zaskarżenia określony w art. 52§1 ustawy p.p.s.a. W tym względzie należy powołać się na ugruntowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym pogląd, iż

w przypadku skargi na bezczynność organu administracji publicznej w przedmiocie dostępu do informacji publicznej, stronie nie przysługuje na drodze administracyjnej żaden środek zaskarżenia.

W myśl art. 61 ust. 1 Konstytucji RP obywatel ma prawo do uzyskania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne.

Ustawa z 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej statuuje w art. 1 i 2 generalną zasadę udostępniania informacji, wskazuje równocześnie na różne sposoby wykonywania tego obowiązku - wymienione w art.7 ust. 1 tej ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, ze z początkowych pism kierowanych przez skarżącego do władz uczelni nie wynika jednoznacznie, iż domaga się on wydania pism studentów w oparciu o dostęp do informacji publicznej.

Wynika to dopiero pośrednio z treści pisma z [...]r. oraz z pisma

z[...]., w którym skarżący zaznacza, że zawarte w pismach informacje mają charakter informacji publicznych.

Podkreślenia wymaga, iż tak w doktrynie, jak i w orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do szeroko rozumianych władz publicznych oraz wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. (por. M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002).

Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy konieczne jest wyjaśnienie, czy: dokumenty, których żąda wnioskodawca stanowią informację publiczną oraz czy wniosek rozpatrzono w prawem przewidzianej formie.

W ocenie Sądu pismo studentów z [...]r. oraz pismo studenta- przewodniczącego samorządu studenckiego z [...]r. nie stanowią informacji publicznej.

Jak wynika z zebranego materiału dowodowego były to prywatne pisma studentów, którym nie można przypisać cech dokumentu publicznego.

Pisma zostały włączone do akt osobowych studentów. Treść pism została określona przez skarżącego w piśmie do Rektora Politechniki - obecnie Uniwersytet Technologiczny – [...]r. i wynika z niego, że studenci zamieścili w nich opinię o nauczycielu akademickim.

Zdaniem Sądu trafna jest uwaga Rektora ZUT, że skarżący w sposób jednoznaczny nigdy nie wskazał, iż wgląd w przedmiotowe pisma chce uzyskać w trybie informacji publicznej.

W sposób nie budzący żadnych wątpliwości zostało to przedstawione dopiero

w skardze na bezczynność skierowanej przez skarżącego do tut. Sądu.

Wobec oczywistego wyrażenia intencji w skardze Rektor Uniwersytetu Technologicznego stwierdził w odpowiedzi na skargę, że informacja której domaga się skarżący nie jest informacją publiczną.

Zdaniem Sądu, pisma skierowane przez studentów do Dziekana Wydziału są ich korespondencją prywatną i nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu Konstytucji RP oraz ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Dokumenty, których wydania kopii domagał się skarżący są dokumentami prywatnymi.

Sąd nie podziela też argumentu skarżącego, że Rektor powinien wydać decyzję odmowną w przedmiotowej sprawie

Odmowa udostępnienia informacji publicznej wymaga wydania decyzji administracyjnej tylko wtedy, gdy chodzi o informację publiczną w rozumieniu ustawy

z [...]r.

W przeciwnym razie, jeżeli żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ powiadamia wnoszącego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa zainteresowany może zweryfikować stanowisko organu wnosząc skargę na bezczynność, co miało miejsce w niniejszej sprawie.

W opinii Sądu w sprawie objętej skargą brak było podstaw aby wydać decyzję administracyjną. Wprawdzie pisma, które kierowały władze uczelni do skarżącego nie stwierdzały wprost, że żądane informacje nie mają charakteru informacji publicznych ale, w ocenie Sądu, jest to zrozumiałe w kontekście treści pism skarżącego kierowanych do uczelni.

Podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji nie pozostawał tu

w bezczynności gdyż przedmiotem wniosku nie były informacje publiczne bowiem tylko wtedy należałoby udzielić informacji (art. 10 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej) lub też w przypadku odmowy udostępnienia informacji ze względu na wyłączenie jej jawności podmiot zobowiązany byłby wydać decyzję administracyjną

(art. 16 w/w ustawy).

Z tych przyczyn Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie

art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oddalił skargę.