Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Lech po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. O. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt II SA/Gd 511/08 o odrzuceniu skargi D. O. na uchwałę Rady Miejskiej w Miastku z dnia 14 marca 2008 r., nr 16/V/2008 w przedmiocie wyrażenia zgody na oddanie nieruchomości gruntowej postanawia: oddalić skargę kasacyjną.

Postanowieniem z dnia 23 września 2008 r., sygn. akt II SA/Gd 511/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę D. O. na uchwałę Rady Miejskiej w Miastku z dnia 14 marca 2008 r., nr 16/V/2008, w przedmiocie wyrażenia zgody na oddanie nieruchomości gruntowej, wskazując, że wpis od tej skargi został uiszczony po terminie.

Sąd wskazał, że termin do wniesienia skargi w niniejszej sprawie upłynął z dniem 11 czerwca 2008 r., to jest z upływem 30 dni od doręczenia odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Natomiast przedmiotowy wpis został uiszczony w dniu 26 maja 2008 r., lecz na rachunek Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, który to Sąd w Bydgoszczy przekazał ten wpis na rachunek Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku w dniu 30 czerwca 2008 r., a więc po terminie.

Sąd podkreślił, że skarga w niniejszej sprawie została wniesiona przez adwokata, a zgodnie z art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania, albo odrzuca się bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

Na to postanowienie skargę kasacyjną złożył pełnomocnik skarżącej, adwokat G. W., zarzucając mu naruszenie art. 219 § 2 i art. 221 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 2 ust. 3 pkt 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193), poprzez odrzucenie skargi w sytuacji, gdy opłata została uiszczona. Podniesiono, że wpis od skargi został wniesiony w terminie, bowiem opłaty sądowe są dochodami budżetu państwa w ramach jednej części budżetu państwa, zatem wpis od przedmiotowej skargi wniesiony na konto Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy zamiast Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, zdaniem pełnomocnika skarżącej, uznać należy za uiszczony w terminie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

zgodnie z art. 183 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. W sprawie nie występują przesłanki nieważności określone w art. 183 § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, zatem Naczelny Sąd Administracyjny związany był granicami skargi kasacyjnej.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 220 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona należna opłata.

Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd, o czym stanowi art. 220 § 3 wskazanej wyżej ustawy.

Natomiast, jak stanowi art. 221 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej. Stwierdzić zatem należy, że celem wskazanego przepisu jest uiszczenie, bez wezwania, opłaty stałej od pisma wnoszonego przez adwokata lub radcę prawnego. Oznacza to, że uchybienie obowiązkowi należytego opłacenia pisma w rozumieniu powołanego przepisu może polegać nie tylko na uiszczeniu opłaty sądowej w niewłaściwej wysokości, czy też po upływie przewidzianego w ustawie terminu, lecz również na uiszczeniu opłaty na niewłaściwy rachunek bankowy, to jest inny niż rachunek wojewódzkiego sądu administracyjnego, który jest właściwy do rozpoznania sprawy. Należy bowiem wskazać, iż zgodnie z art. 219 § 2 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek bankowy właściwego sądu. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, wskazany przepis jest tak jasny, że nie wymaga żadnej interpretacji. Na tej podstawie należy zatem stwierdzić, że nie jest dopuszczalne skuteczne dokonywanie opłaty w innej formie, niż przewidziana we wskazanym przepisie.

Sposób uiszczenia wpisu sądowego precyzuje przepis § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193 z późn. zm.), zgodnie z którym przy uiszczaniu wpisu - zarówno gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego, jak i na rachunek bankowy tego sądu - należy wskazać tytuł wpłaty, rodzaj pisma, od którego wpis jest uiszczany, oraz sygnaturę akt sądowych.

W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącej, będący adwokatem, dokonał przelewu wpisu od skargi w wysokości 300 zł na rachunek bankowy, który nie jest jednak rachunkiem bankowym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.

Wprawdzie pełnomocnik prawidłowo oznaczył nazwę Sądu i wysokość wpisu, jednak wpłata została dokonana na rachunek Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.

Zatem, w rozpoznawanej sprawie, Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, że wpisu uiszczonego na rachunek Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, nie można uznać za skutecznie dokonany wpis od skargi.

Wskazać nadto należy, że strona reprezentowana była przez adwokata, który jako profesjonalny pełnomocnik podlega dodatkowym wymogom związanym z wykonywaniem tego zawodu, w związku z czym oczekiwać można od niego należytej staranności w prowadzeniu spraw przed sądem.

W związku z tym uznać należy zarzuty skargi kasacyjnej za nieusprawiedliwione.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 182 i art. 184 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowił, jak w sentencji.