drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, Inne, Inne, uchylono decyzję I i II instancji, II SA/Bd 965/10 - Wyrok WSA w Bydgoszczy z 2011-03-30, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Bd 965/10 - Wyrok WSA w Bydgoszczy

Data orzeczenia
2011-03-30 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-09-10
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy
Sędziowie
Elżbieta Piechowiak /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Hasła tematyczne
Inne
Sygn. powiązane
I OSK 1199/11 - Wyrok NSA z 2011-10-06
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
uchylono decyzję I i II instancji
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 3 ust. 17
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 3 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Dnia 30 marca 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 marca 2011 r. sprawy ze skargi [...] Szpitala [...] w B. na rozstrzygnięcie Dyrektora [...] Oddziału [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w B. z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] w przedmiocie informacji publicznej 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie oraz poprzedzające je rozstrzygnięcie Dyrektora [...] Oddziału [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w B. z dnia [...] czerwca 2010r. nr [...], 2. zasądza od Dyrektora [...] Oddziału [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w B. na rzecz skarżącego kwotę 257 zł (dwieście pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 16 kwietnia 2010 r. Wielospecjalistyczny Szpital im. dr. [...] zwrócił się do Dyrektora [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] o udzielenie informacji o ilości wykonanych usług w miesiącach styczeń, luty, marzec 2010 r., kwiecień (z podziałem na miesiące):

- N01 Poród,

- N02 Poród Mnogi lub Przedwczesny,

- N03 Patologia Ciąży lub Płodu z Porodem > 5 dni,

- N09 Ciężka Patologia Ciąży z Porodem Kompleksowe > 10 dni,

Diagnostyka Rozszerzona, Leczenie Diagnostyka Rozszerzona, Leczenie

- N11 Ciężka Patologia Ciąży z Porodem Kompleksowe > 10 dni z Pw,

- N20 Noworodek Wymagający Normalnej Opieki

w następujących publicznych zakładach opieki zdrowotnej: Szpitalu [...], Zakładzie Opieki Zdrowotnej [...], Wojewódzkim Szpitalu [...].

W odpowiedzi na wniosek, pismem z dnia [...] r. Dyrektor [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] wskazał, iż żądana informacja stanowi informację przetworzoną, wobec czego wnioskodawca winien wykazać, iż działa w interesie publicznym, a informacje o których chce się dowiedzieć mają szczególne znaczenie. Odmówiono przekazania danych ujętych we wniosku do czasu wykazania przez wnioskodawcę szczególnego interesu publicznego.

W związku z powyższym w piśmie z dnia 4.05.2010 r. wnioskodawca wyjaśnił, iż wprawdzie nie wnosił o udzielenie informacji będących informacjami przetworzonymi, co szczegółowo wykazał, lecz mimo to wyjaśnił potrzebę uzyskania informacji, wskazując, że są one niezbędne w celu dostosowania zasobów Szpitala do funkcjonującego w regionie potencjału medycznego i potrzeb w tym zakresie, a wniosek jest podyktowany działaniem w interesie publicznym, tj. pacjentów korzystających ze świadczeń zdrowotnych, oraz publicznych nakładów finansowych przeznaczanych na tworzenie odpowiedniej bazy lokalowej, sprzętowej i kadrowej. Wskazano, że informacje te mają szczególne znaczenie, bowiem pozwolą na dostosowanie zasobów szpitala do rozmiaru potrzeb pacjentów korzystających ze świadczeń zdrowotnych we wnioskowanym zakresie.

Pismem z dnia [...] r. Dyrektor [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] odmówił udostępnienia żądanych informacji powołując się na brzmienie przepisu art. 135 ustawy z dnia 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., Nr 164 póz. 1027 z późn. zm.), podnosząc, iż przepis ten nic nie stanowi o ujawnianiu stopnia wykonywanych usług przez świadczeniodawcę, a jest on przepisem szczególnym w stosunku do przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.)..

Powołując się na art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wnioskodawca złożył w dniu 23.06.2010 r. wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Wskazał w nim, iż w obowiązującym stanie prawnym zasadą jest jawność i powszechny dostęp do informacji publicznej, a zgodnie z art. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, informację publiczną stanowi każda informacja o sprawach publicznych. Nie ulega wątpliwości w ocenie wnioskodawcy, że żądane dokumenty wchodzą w zakres informacji publicznej, nie sposób bowiem uznać za racjonalny pogląd, iż treść umowy jest jawna, natomiast nie jest jawna informacja o zakresie realizacji tej umowy. Strona zwróciła również uwagę, że nie sposób zgodzić się z zawartą informacją, iż skoro przepis art. 135 ustawy z dnia 27.08.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie mówi o ujawnianiu stopnia wykonywanych usług przez świadczeniodawcę, to żądane informacje jako dotyczące realizacji umowy nie mogą zostać udzielone wnioskodawcy.

Pismem z dnia [...] r. podmiot zobowiązany ponownie odmówił udostępnienia żądanej dokumentacji podtrzymując wcześniejszą argumentację opartą na przepisie art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

W skardze do sądu Wielospecjalistyczny Szpital [...] wniósł o uchylenie zaskarżonego stanowiska i stwierdzenie obowiązku podmiotu zobowiązanego do udzielenia żądanej informacji publicznej, zarzucając zaskarżonej odmowie udzielenia informacji publicznej:

1) naruszenie przepisu art. 2 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 i art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez bezpodstawne nie udostępnienie informacji w sposób i w formie zgodnej z wnioskiem wbrew obowiązkowi wynikającemu z tych regulacji prawnych;

2) naruszenie art. 13 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, polegające na nie udzieleniu informacji publicznej niezwłocznie, bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku;

3) naruszenie przepisu art. 135 ustawy z 27.08.2004 r. o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027).

Zdaniem strony skarżącej informacja publiczna winna być udostępniona wnioskującemu niezwłocznie (art. 3 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej), bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku (art. 13 ust. 1), przy czym przyjęcie przez ustawodawcę 14 - dniowego terminu wynika z faktu, iż postępowanie w sprawie udostępnienia informacji publicznej stanowi procedurę uproszczoną i niesformalizowaną, dlatego ewentualna zwłoka musi mieć charakter niezbędny, tj. uzasadniony (tak: M. Kłaczyński, S. Szuster "Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej", 2003). Podniesiono też, że takie działania jednoznacznie negatywnie ocenił NSA w wyroku z dnia 7 marca 2003 r. (sygn. II SA 3604/02) wskazując, iż kilkakrotne odmawianie informacji publicznej z powołaniem się na różne motywy świadczy o próbie uniknięcia spełnienia żądania skarżącego. Dlatego nie może ulegać wątpliwości, że rzeczywistym dążeniem Podmiotu zobowiązanego jest pozbawienie wnioskodawcy prawa uzyskania informacji publicznej, a to jest niezgodne z prawem.

Odnośnie zarzutu naruszenia przepisu art. 135 ustawy o świadczeniach zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych skarżący podtrzymał argumentację zawartą w swoim piśmie z dnia 23.06.2010 r., w którym wskazał, że nie wnosił o udzielenie informacji dotyczących treści umowy, a tego dotyczy przepis art. 135 w/w ustawy, a ponadto brzmienie przepisu art. 135 ww. ustawy nie wyklucza złożenia wniosku o udzielenie informacji publicznej. W ocenie skarżącego odmienny pogląd byłby całkowicie nieracjonalny, bowiem idąc takim tokiem rozumowania należałoby przyjąć, iż ustawodawca z jednej nakazuje informowanie o każdej zawartej umowie, a z drugiej zakazywałby udzielania informacji o ilości udzielonych świadczeń w oparciu o takiej umowy i dla takiej interpretacji brak jest racjonalnego uzasadnienia skoro art. 135 ust. 1 formułuje jedną z podstawowych zasad systemu - zasadę jawności kontraktów z Funduszem wobec osób trzecich.

W odpowiedzi na skargę Dyrektor [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej wskazując, że po ponownej analizie akt sprawy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego rozstrzygnięcia, ponieważ zostało podjęte w oparciu o obowiązujące przepisy prawa. Organ podniósł, iż skarżący bezpodstawnie zakłada, że żądana informacja publiczna nie jest informacją publiczną przetworzoną wbrew twierdzeniom skarżącego, bowiem organ nie dysponuje informacją z której wprost wynikałyby dane których się on domaga, a w celu uzyskania żądanej informacji organ musi ją przetworzyć wykonując określone czynności, dlatego zasadne było żądanie wykazania przez skarżącego interesu publicznego dla uzyskania tego rodzaju informacji. Zdaniem organu nie został naruszony art. 13 ust. 1 w związku z art. 3 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, albowiem organ po przyjęciu wniosku skarżącego z dnia 16 kwietnia 2010 r., pismem z dnia 19 kwietnia 2010 r. wezwał go do wykazania interesu publicznego, lecz wskazanego interesu publicznego skarżący nie przedstawił.

Nawiązując do regulacji zawartej w art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych organ wskazał, że jest to przepis szczególny w stosunku do przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, bowiem gdyby ustawodawca dopuścił ujawnienie informacji na temat zakresu wykonania umów przez świadczeniodawcę, to w art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych rozszerzyłby dyspozycję wskazanego przepisu o wskazaną kwestię.

W związku z powyższym uwzględniając przepis art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, skoro katalog informacji o umowach o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zawarty w powołanym przepisie art. 135 jest zamknięty, to wobec tego już z tych przyczyn w ocenie organu brak jest podstaw do ujawnienia danych o wykonaniu umów przez świadczeniodawców powołanych we wniosku. Niezależnie od powyższego wskazano, że prawo skarżącego podlega ograniczeniu na podstawie art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej ze względu na tajemnicę przedsiębiorcy, do których należy zaliczyć świadczeniobiorców, którzy nie upoważnili Funduszu w zawartych umowach do ujawnienia informacji, których domaga się skarżący.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności w niniejszej sprawie zachodziła konieczność doprecyzowania określenia organu będącego podmiotem zobowiązanym do udzielenia informacji publicznej Zgodnie z art. 96 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ( tekst jednolity: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 ze zm.) Narodowy Fundusz Zdrowia jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną. W skład Funduszu wchodzi centrala i oddziały wojewódzkie (art. 96 ust. 2). Stosownie zaś do przepisu art. 98 ust. 1 pkt 4 oraz art. 107 tej ustawy dyrektor oddziału wojewódzkiego jest organem Funduszu, kieruje oddziałem wojewódzkim Funduszu i reprezentuje Fundusz na zewnątrz w zakresie właściwości danego oddziału. W myśl art. 114 ustawy Fundusz zarządza środkami finansowymi, które są środkami publicznymi. Z tego względu jako organ w niniejszej sprawie występuje Dyrektor Oddziału.

Odnosząc się zaś do merytorycznej strony wyroku podkreślenia wymaga, że prawo do informacji zagwarantowane jest w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z przepisem art. 61 ust. 1 Konstytucji jest to prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne.

Zasady udzielania informacji publicznej normuje ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. W myśl przepisu art. 1 ust. 1 tej ustawy informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych. Co do zasady udostępnienie informacji publicznej następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem (art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej) W zależności zaś od treści dokumentu podlegającego udostępnieniu podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji ocenia, czy może on być udostępniony w całości, czy też z powodu ograniczeń wymienionych w art. 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej należy zawarte w nim informacje przetworzyć.

W rozpoznawanej sprawie powstały spór pomiędzy stroną skarżącą a Dyrektorem [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] dotyczy w pierwszej kolejności zagadnienia, czy żądana przez wnioskodawcę informacją jest tzw. informacją publiczną prostą (art. 2 ustawy), czy też przetworzoną (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy).

Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie zawiera definicji informacji przetworzonej. W projekcie do powyższej ustawy stwierdza się, że informacja przetworzona to informacja "w postaci segregowanej, syntetycznej lub analitycznej w takim zakresie, w jakim jest to istotne dla ogółu obywateli, czyli w postaci umożliwiającej ocenę i wnioskowanie. Oznacza to zatem podjęcie przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji działania o charakterze intelektualnym w odniesieniu do zbioru informacji, który jest w jego posiadaniu i nadania skutkom tego działania cech informacji."

W orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że informacja prosta to informacja, której zasadnicza treść nie ulega zmianie przed jej udostępnieniem. Uznano, że np. samo usunięcie danych podlegających ochronie (np. danych osobowych) nie powoduje, że staje się ona informacją przetworzoną. Natomiast informacją przetworzoną jest to jakościowo nowa informacja, która nie istnieje w przyjętej treści i postaci, chociaż jej źródłem są materiały znajdujące się w posiadaniu zobowiązanego podmiotu. Udzielenie informacji przetworzonej poprzedza więc wytworzenie nowej informacji. Zabieg ten – co do zasady – wymaga dokonania stosownych działań, tj.: analiz, obliczeń, zestawień, podsumowań, które połączone są z zaangażowaniem intelektualnym (wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2010r., sygn. akt I OSK 1727/09, dostępny w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa. gov.pl). Innymi słowy, informacja przetworzona to informacja, którą podmiot zobowiązany na dzień złożenia wniosku nie dysponuje (nie posiada gotowej informacji odpowiadającej żądaniu), w związku z czym jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności połączonych z sięgnięciem do dokumentacji źródłowej oraz zaangażowaniem do tych czynności określonych środków osobowych i finansowych (vide wyroki NSA z 17 października 2006 r. I OSK 1374/05 – Lex 281369, WSA w Olsztynie z 25 lutego 2010 991/09 –cbois, WSA w Warszawie z 27 czerwca 2007 r., II SA/Wa 112/07 –Lex 340009, WSA w Krakowie z 25 marca 2008 r. SAB/Kr 122/07 –cbois).

Przetworzenie informacji jest zebraniem lub zsumowaniem pojedynczych wiadomości będących w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, wymagającym samodzielnego ich zredagowania związanego z koniecznością przeprowadzenia przez tenże podmiot czynności analitycznych, których końcowym efektem jest dokument pozwalający na dokonanie przez wnioskodawcę samodzielnej interpretacji i oceny. Informacja przetworzona jest więc jakościowo nową informacją powstałą w wyniku czynności technicznych i określonego działania intelektualnego na zbiorze informacji prostych już znajdujących się w posiadaniu podmiotu zobowiązanego, przygotowaną specjalnie dla wnioskodawcy według wskazanych przez niego kryteriów (wyrok NSA z 30 października 2008 r. I OSK 951/08 – Lex 570419).

Z kolei w literaturze przedmiotu za informację przetworzoną uznano "taką informację publiczną, która została opracowana przez podmiot zobowiązany przy użyciu dodatkowych sił i środków na podstawie posiadanych przez niego danych, w związku z żądaniem wnioskodawcy i na podstawie kryteriów przez niego wskazanych. Niewątpliwie proces przetwarzania, w którym istotnym elementem jest włożenie wysiłku intelektualnego w przygotowanie tej informacji, musi prowadzić do uzyskania jakościowo nowej informacji wobec materiału wyjściowego. Mamy tu zatem do czynienia z opracowaniem informacji jednostkowych i wykreowaniem nowego typu informacji, które można określić mianem informacji źródłowych" (E. Jarzęcka-Siwik, Ograniczenie dostępu do informacji przetworzonej. Przegląd Sądowy Nr 7-87 2004, s. 157). Zgodnie z tym stanowiskiem informacja przetworzona to taka informacja, która została przygotowana "specjalnie" dla wnioskodawcy wedle wskazanych przez niego kryteriów, gdy podmiot zobowiązany do udzielenia informacji nie dysponuje na dzień złożenia wniosku gotową informacją, a jej udostępnienie wymaga podjęcia dodatkowych czynności polegających na sięgnięciu np. do dokumentacji źródłowej. Nie jest to zatem czynność mechaniczna sprowadzająca się do automatycznego usuwania danych, lecz poprzedzona musi być złożonymi działaniami myślowymi. Wymaga bowiem podjęcia przez podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji działania o charakterze intelektualnym w odniesieniu do zbioru informacji, który jest w jego posiadaniu (art. 4 ust. 3 ustawy) i nadania skutkom tego działania cech informacji (H.lzdebski - Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Komentarz. Warszawa 2001 r. s. 31, R.Stefanicki - Ustawa o dostępie do informacji publicznej – Wybrane zagadnienia w świetle orzecznictwa sądowego PiP 2004 r, nr 2, s. 97).

Dokonując oceny zaskarżonego rozstrzygnięcia w kontekście powyższych rozważań uznać należy, że organ błędnie zakwalifikował żądaną informację do kategorii przetworzonych, nie wyjaśniając przy tym dlaczego zakwalifikował te dane do kategorii informacji przetworzonej i jednocześnie nie uzasadnił, dlaczego przedmiotowy wniosek nie spełnia przesłanki "szczególnie ważnego interesu publicznego". Zaznaczyć należy, iż dane, o które zwracał się we wniosku wnioskodawca są danymi statystycznymi, które przekazywane są do Funduszu w trybie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20.czerwca 2008r. w sprawie zakresu informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych (Dz.U. Nr 123, poz.801). Na mocy tego rozporządzenia nałożono na świadczeniodawców obowiązek przekazywania do oddziału wojewódzkiego Funduszu danych dotyczących każdego świadczenia wynikającego z umowy o udzieleniu świadczeń opieki zdrowotnej (§ 5-7 i 9), a w §11 tego aktu wskazano, że dane te świadczeniodawcy przekazują odnośnie każdego okresu sprawozdawczego, którym jest miesiąc kalendarzowy. Oznacza to, że dane te w formie elektronicznej pozostają w zasobach informacji, którymi dysponuje organ. W istocie zatem wnioskodawca żąda jedynie dostępu do danych źródłowych, które wynikają z bazy danych gromadzonych przez Fundusz. Żądana informacja ma zatem charakter informacji publicznej prostej, typowo statystycznej. Strona skarżąca wniosła o udzielenie jej danych statystycznych według kryteriów określonych powszechnie obowiązującymi przepisami prawa. Nie ma w tym przypadku znaczenia okoliczność, że informacja ta zapisana jest w wersji elektronicznej, a jej udostępnienie wymaga uruchomienia Modułów Systemu Informatycznego oraz wyszukiwarki programu komputerowego służących do generowania pożądanych danych z systemu. Dokonanie selekcji tych danych z systemu informatycznego stanowi czynności techniczne, które muszą być podjęte zawsze, gdy rozpatrywany jest wniosek o udostępnienie informacji publicznej. Odmienny pogląd prowadziłby do niemożliwego do zaakceptowania z punktu widzenia racjonalności ustawodawcy wniosku, iż wszystkie informacje udostępniane w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej mają charakter informacji przetworzonych.

Wyjaśnić również należy, że podnoszony w odpowiedzi na skargę argument czasochłonności wygenerowania żądanych informacji oraz ewentualne koszty z tym związane nie przesądzają o tym, czy dana informacja publiczna ma charakter prosty czy przetworzony. Pracochłonność i koszty rozpatrzenia wniosku mogą być podstawą ewentualnego obciążenia wnioskodawcy kosztami udzielenia informacji publicznej na podstawie art. 15 ust. 1 omawianej ustawy.

W ocenie sądu, wbrew stanowisku zaprezentowanemu w odpowiedzi na skargę nie może budzić wątpliwości odczytanie intencji strony skarżącej co do zakresu żądanej informacji. Z tego względu argumentacja zawarta w zaskarżonym rozstrzygnięciu z powołaniem się na treść art. 135 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych nie zasługuje na aprobatę. Przepis ten reguluje zasadę jawności kontraktów, podczas gdy strona skarżąca żądała informacji o ich wykonaniu.

Wskazać ponadto należy, że w odpowiedzi na skargę organ nieskutecznie powołał się również na ograniczenie w dostępie do żądanej informacji z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy (art. 5 ust. 2 omawianej ustawy) jako okoliczność uzasadniającą zaskarżone rozstrzygnięcie. Wskazanie tej przesłanki odmowy udostępnienia informacji publicznej na etapie postępowania sądowego jest nieskuteczne i nie może być przedmiotem oceny przez Sąd. Odpowiedź na skargę stanowi jedynie wykonanie obowiązku o charakterze procesowym w postępowaniu sądowoadministracyjnym i jako takie nie może kreować nowej materialnoprawnej podstawy zaskarżonego rozstrzygnięcia.

Reasumując, w ocenie Sądu żądana informacja publiczna nie może być zaliczona do informacji przetworzonej, a zatem Dyrektor [...] Narodowego Funduszu Zdrowia w [...] w sposób nieuprawniony żądał od strony skarżącej wykazania szczególnego interesu prawnego lub faktycznego. Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy na podstawie art. 145 §1 pkt. 1 lit "a" p.ps.a. tj. naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy -orzekł jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200, 205 § 2 p.p.s.a oraz §14 ust.2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U nr 163, poz.1349 ze zm.)



Powered by SoftProdukt