drukuj    zapisz    Powrót do listy

6140 Nadanie stopnia i tytułu naukowego oraz potwierdzenie równoznaczności dyplomów, świadectw i tytułów, Stopnie i tytuły naukowe, Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów, Oddalono skargę, I SA/Wa 278/08 - Wyrok WSA w Warszawie z 2008-06-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I SA/Wa 278/08 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2008-06-26 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2008-02-27
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Agnieszka Miernik
Elżbieta Lenart /sprawozdawca/
Monika Nowicka /przewodniczący/
Symbol z opisem
6140 Nadanie stopnia i tytułu naukowego oraz potwierdzenie równoznaczności dyplomów, świadectw i tytułów
Hasła tematyczne
Stopnie i tytuły naukowe
Sygn. powiązane
I OSK 1264/08 - Wyrok NSA z 2009-03-05
Skarżony organ
Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 190, 151
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Nowicka Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Lenart (spr.) Asesor WSA Agnieszka Miernik Protokolant Monika Chorzewska-Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi E. G. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie nadania stopnia doktora oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] grudnia 2006 r., nr [...] Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów utrzymała w mocy uchwałę Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] w L. z dnia [...] października 2005 r. o uchyleniu uchwały z dnia [...] maja 2003 r. o nadaniu E. G. stopnia naukowego doktora nauk [...] oraz o odmowie nadania tego stopnia.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Centrala Komisja do Spraw Stopni i Tytułów - działając z urzędu - postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2005 r. nr [...] wznowiła postępowanie w sprawie przewodu doktorskiego na Wydziale [...] Uniwersytetu [...] w L. o nadaniu E. G. stopnia doktora nauk [...] w zakresie [...] – w związku z uzyskaniem informacji, że rozprawa doktorska E. G. powstała z niedopuszczalnym wykorzystaniem prac innych autorów.

W toku wznowionego postępowania został na nowo wszczęty przewód doktorski dla oceny pracy doktorskiej pt. [...]. Powołano nowych recenzentów: prof. dr hab. A. C. oraz prof. dr hab. A. B. - którzy wydali jednoznacznie negatywne opinie. W wyniku tajnego głosowania Rada Wydziału w dniu [...] października 2005 r. podjęła uchwałę o uchyleniu uchwały z dnia [...] maja 2003 r. o nadaniu E. G. stopnia naukowego doktora nauk [...] w zakresie [...] oraz odmówiła nadania jej stopnia doktora nauk [...].

Od powyższej uchwały E. G. odwołała się do Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów.

Centralna Komisja powołała dwóch recenzentów prof. dr hab. J. K. oraz prof. dr hab. J. A., którzy również wydali negatywne opinie. Po przeprowadzeniu analizy sprawy i dyskusji na posiedzeniu Sekcji Nauk [...], członkowie Sekcji wypowiedzieli się przeciw uchyleniu uchwały. W związku z tym Prezydium Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów podjęło uchwałę o utrzymaniu w mocy uchwały Rady Wydziału.

Organ wskazał, że zarówno w postępowaniu przed Radą Wydziału, jak i przed Centralną Komisją do Spraw Stopni i Tytułów wykazano w sposób nie budzący wątpliwości, że praca doktorska E. G. nie spełnia wymogu ustawowego określonego w art. 13 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595 ze zm.) - nie stanowi bowiem oryginalnego rozwiązania problemu naukowego i nie może być dowodem umiejętności samodzielnego prowadzenia pracy naukowej. Centralna Komisja wskazała, że z porównania pracy skarżącej z rozprawą doktorską M. B. [...] (Akademia [...] B. 1999 r.) wynika, że w 120 stronach pracy można doliczyć się 54 stron przepisanych wprost z pracy M. B. Takie postępowanie narusza prawo autorskie oraz dobre obyczaje w nauce. Ponadto w tej sprawie toczy się postępowanie przygotowawcze prowadzone przez Prokuraturę Okręgową w L. (sygn. [...]).

Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi E. G. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Skarżąca - wnosząc o uchylenie decyzji - przedstawiła 11 zarzutów, dotyczących naruszenia przez organy przepisów ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki. W szczególności wskazała, że ustawa ta nie daje żadnych możliwości organowi do zmian w sposób niekorzystny dla odwołującego się. Ponadto podniosła, że Komisja w ogóle nie analizowała zarzutów zgłoszonych w odwołaniu: brak jest dowodów na powołanie dwóch recenzentów, którzy wydali negatywne opinie, a skarżąca była odsunięty od postępowania odwoławczego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując w całości stanowisko przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Wyrokiem z dnia 4 czerwca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Warszawie oddalił skargę E. G.

Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595 ze zm.), przesłankami do wznowienia postępowania, oprócz przewidzianych w art. 145 § 1 kpa, może być ujawnienie okoliczności wskazujących na to, że stopień doktora został nadany na podstawie dorobku powstałego z naruszeniem prawa, w tym praw autorskich lub dobrych obyczajów w nauce. Z akt sprawy bezspornie wynika (opinie recenzentów Rady Wydziału i Centralnej Komisji), że praca E. G. nie jest samodzielnym dziełem, bowiem zawiera szereg zapożyczeń z innej pracy, co każe zgodzić się z oceną organu, iż zostały naruszone prawa autorskie, a zwłaszcza dobre obyczaje w nauce - te ostatnie zaś muszą być odczytywane także w świetle art. 13 ww. ustawy, statuującego warunki jakim ma odpowiadać praca doktorska. Sąd stwierdził także, że w postępowaniu zakończonym zaskarżoną decyzją, materiał dowodowy został zgromadzony w sposób przewidziany przepisami, a wydane rozstrzygnięcie znajduje w nich oparcie.

W dniu 27 sierpnia 2007 r. wpłynęła skarga kasacyjna E. G.

Została ona oparta na szeregu zarzutów naruszenia przepisów postępowania - w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Skarżąca wnosiła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Po rozpoznaniu skargi Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 8 stycznia 2008 r. uchylił zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 czerwca 2007 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu orzeczenia Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż zasadny jest jedynie zarzut skargi kasacyjnej polegający na nie wyjaśnieniu nieścisłości dotyczących podejmowania przez Radę Wydziału uchwał z dnia [...] października 2005 r. Wskazał, że ze znajdującego się w aktach sprawy protokołu z posiedzenia Rady z tego dnia, prowadzonego przez Dziekana Wydziału, wynika, iż powołał on komisję skrutacyjną w składzie czteroosobowym, zaś załącznikiem do tego protokołu jest protokół komisji skrutacyjnej składającej się z trzech osób - i to zupełnie innych niż powołane przez prowadzącego posiedzenie, wskazanych na wstępie protokołu z posiedzenia tej Rady. Ponadto znajdujący się w aktach sprawy protokół z posiedzenia Rady został podpisany nie przez prowadzącego posiedzenie, ale inną osobę.

Wobec tego, rozpoznając ponownie sprawę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie powinien - w trybie art. 106 § 3 i § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) - wyjaśnić wątpliwości odnośnie składu komisji skrutacyjnej w dniu [...] października 2005 r. i podpisania protokołu z posiedzenia Rady w dniu [...] października 2005 r. przez osobę nie prowadzącą posiedzenia.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, co oznacza, że w zakresie dokonywanej kontroli sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji orzekając w sprawie nie naruszyły prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik postępowania.

Natomiast w myśl art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) - Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Zarządzeniem z dnia 12 marca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie działając zgodnie z zaleceniami Naczelnego Sądu Administracyjnego - wobec stwierdzonych rozbieżności, co do składu komisji skrutacyjnej powołanej przez Dziekana Wydziału [...] Uniwersytetu [...] w L. prof. dr hab. K. J. do przeprowadzenia głosowania nad uchwałą Rady Wydziału [...] podjętą w dniu [...] października 2005 r. o odmowie nadania E. G. stopnia doktora nauk [...] w ponownie wszczętym przewodzie doktorskim, a składem tejże komisji wykazanym w protokole z [...] posiedzenia Rady Wydziału [...] w dniu [...] października 2005 r. - zwrócił się do Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] w L. o wskazanie - w jakim składzie komisja skrutacyjna dokonała w dniu [...] października 2005 r. przeprowadzenia tajnego głosowania nad w/w uchwałą Rady Wydziału [...]. Z protokołu z [...] posiedzenia Rady Wydziału [...] w dniu [...] października 2005 r. wynikało, że przewodniczący obradom Dziekan prof. dr hab. K. J. powołał wspomnianą komisję skrutacyjną w składzie: prof. dr hab. T. D., prof. dr hab. A. F., prof. dr hab. J. F. i student P. L. Natomiast z protokołu komisji skrutacyjnej powołanej dla przeprowadzenia tajnego głosowania w w/w sprawie wynika, że w składzie komisji byli: prof. J. K., prof. Z. K. i prof. P. K.

W odpowiedzi na powyższe zarządzenie, Dziekan Wydziału [...] Uniwersytetu [...] w L. prof. dr hab. K. J. pismem z dnia 1 kwietnia 2008 r. poinformował Sąd, że w skład komisji skrutacyjnej, która przeprowadziła głosowanie nad uchwałą z dnia [...] października 2005 r. dotyczącą odmowy nadania stopnia doktora nauk [...] E. G., wchodziły następujące osoby : prof. dr hab. J. K., prof. dr hab. Z. K. i prof. dr hab. P. K.. Do pisma dołączył prawidłowy protokół z [...] posiedzenia Rady Wydziału [...] z dnia [...] października 2005 r. W protokole tym został wskazany skład komisji skrutacyjnej zgodny z przedstawionym w piśmie przewodnim. Zgodnie z protokołem obradom przewodniczył Dziekan Wydziału [...] prof. dr hab. K. J., który podpisał protokół.

Ponadto pismem z dnia 23 kwietnia 2008 r. Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów - w nawiązaniu do wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2008 r. w sprawie E. G. - potwierdziła skład komisji skrutacyjnej podany we w/w piśmie Dziekana (prof. dr hab. J. K., prof. dr hab. Z. K. i prof. dr hab. P. K.). Wyjaśniła też, że skład ten jest zgodny ze sporządzonym protokołem. Wskazała też, że na pierwszej stronie protokołu z [...] posiedzenia Rady Wydziału [...] z dnia [...] października 2005 r. wystąpiła oczywista omyłka pisarska polegająca na wskazaniu nazwisk innych osób, aniżeli członkowie powołanej komisji skrutacyjnej. Prawidłowo winni być wskazani prof. dr hab. J. K., prof. dr hab. Z. K. i prof. dr hab. P. K.

Natomiast odnośnie podpisu pod tym protokołem, złożonym przez Prodziekana Wydziału [...] do spraw Nauki dr hab. n. med. A. A., Komisja wyjaśniła, że działał on w oparciu o upoważnienie udzielone przez Dziekana Wydziału [...] prof. dr hab. K. J. przebywającego na urlopie wypoczynkowym w czasie wysyłania protokołu wraz z dokumentacją na adres Komisji. Natomiast obradom w dniu [...] października 2005 r. przewodniczył Dziekan Wydziału [...] prof. dr hab. K. J. - co wynika wyraźnie z treści protokołu.

Do pisma Komisja załączyła wyjaśnienie Dziekana Wydziału [...] Uniwersytetu [...] w L. wraz z prawidłowo podpisanym protokołem z dnia [...] października 2005 r. i z właściwym składem komisji skrutacyjnej powołanej przez Dziekana. Dołączyła też oświadczenie Dziekana z dnia 17 kwietnia 2008 r., dotyczące upoważnienia Prodziekana ds. Nauki dr hab. prof. nadz. A. A. do podpisywania wszelkich pism wychodzących z dziekanatu podczas jego nieobecności. Ponieważ Komisja poprosiła o protokół w trybie pilnym - wydrukowana wersja w dniu 13 grudnia 2006 r. została podpisana przez aktualnie urzędującego Prodziekana.

Na rozprawie w dniu 12 czerwca 2008 r. Sąd postanowił dopuścić uzupełniający dowód z dokumentów w postaci pisma Uniwersytetu [...] w L. z dnia 1 kwietnia 2008 r. wraz z załączonym doń protokołem z [...] posiedzenia Rady Wydziału Lekarskiego z dnia [...] października 2005 r. oraz z pisma Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów z dnia 23 kwietnia 2008 r. wraz z załączonymi doń dokumentami.

Natomiast Sąd oddalił wniosek dowodowy złożony przez pełnomocnika skarżącej – jako nie mający żadnego znaczenia w sprawie, wobec treści wskazań Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Rozpoznając ponownie sprawę Sąd uznał, że wszystkie niejasności w materiale dowodowym sprawy zostały - zgodnie z zaleceniami Naczelnego Sądu Administracyjnego - dokładnie wyjaśnione powyższymi pismami i nie miały one wpływu na prawidłowość rozstrzygnięcia w postępowaniu administracyjnym.

Zaskarżona decyzja Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów utrzymująca w mocy uchwałę Rady Wydziału [...] Uniwersytetu [...] w L. o uchyleniu uchwały o nadaniu E. G. stopnia naukowego doktora nauk [...] oraz o odmowie nadania tego stopnia - jest zgodna z prawem.

Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

.



Powered by SoftProdukt