Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. Z. na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1927/16 o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2016 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić zażalenie. 2

Zarządzeniem z dnia 21 listopada 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1927/16, Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwał A. Z. do uiszczenia wpisu od skargi na sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w kwocie 200 zł w terminie siedmiu dni od daty doręczenia przedmiotowego wezwania. Jak podano, wysokość wpisu sądowego ustalona została stosownie do § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 221, poz. 2193) - dalej: rozporządzenie.

Zażalenie na powyższe zarządzenie złożył A. Z., wnosząc o jego uchylenie. Ponadto wniósł o zwrócenie się z pytaniem prawnym do Trybunału Konstytucyjnego, czy art. 220 § 1 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w związku z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości opłat kancelaryjnych pobieranych w sprawach sądowoadministracyjnych jest zgodny z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP, gdyż wysokość opłaty będącej daniną publiczną została określona w rozporządzeniu zamiast w ustawie. W uzasadnieniu zażalenia skarżący przedstawił swoje wątpliwości co do określania stawek wpisów sądowych od skarg na decyzje dotyczące określonej kwoty pieniężnej i tych, gdzie taka kwota nie jest określona, co jego zdaniem stanowi naruszenie zasady równego traktowania wszystkich skarżących akty administracyjne do sądów wojewódzkich. Wskazał również, że postępowanie w sprawie dostępu do informacji publicznej jest co do zasady bezpłatne i takie też powinno być postępowanie sądowe w tym przedmiocie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) – dalej: P.p.s.a., strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki (art. 214 § 1 P.p.s.a.). Zgodnie zaś z art. 230 § 1 P.p.s.a., od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały. Pismami tymi są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania (§ 2 powołanego artykułu). A zatem, przepis art. 230 § 1 P.p.s.a. ustanawia ogólną zasadę, że skarga podlega opłacie. O rodzaju wpisu decyduje charakter sprawy, w której skargę wniesiono, a dokładnie to, czy przedmiot skargi wiąże się bezpośrednio z określonym świadczeniem pieniężnym. Warunkiem koniecznym do ustalenia wpisu stosunkowego jest więc istnienie bezpośredniego związku między aktem lub czynnością będącą przedmiotem skargi, a należnością pieniężną, co ma miejsce wtedy, kiedy z zaskarżonego aktu lub czynności da się wprost wyprowadzić obowiązek uiszczenia określonej kwoty pieniężnej.

W niniejszej sprawie Przewodniczący Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zastosował powyższy przepis prawidłowo, wzywając A. Z. do uiszczenia wpisu od wniesionej skargi. W myśl § 2 ust. 6 rozporządzenia wpis stały w sprawach skarg niewymienionych w ust. 1-5 tego przepisu wynosi 200 zł. Poprawnie zatem zaskarżonym zarządzeniem wezwano skarżącego do uiszczenia wpisu w tej wysokości. Należy zwrócić uwagę, że obowiązku uiszczenia wpisu sądowego nie mają tylko podmioty ustawowo zwolnione od kosztów sądowych wymienione w art. 239 P.p.s.a. lub te, które uzyskały prawo pomocy obejmujące takie zwolnienie (art. 241 - 245 P.p.s.a.). Wnoszący skargę nie zalicza się do żadnej z powyższych grup, bowiem sprawa nie należy do kategorii spraw zwolnionych ustawowo.

Obowiązek uiszczenia niniejszego wpisu został uregulowany w ustawie (art. 233 P.p.s.a.). Stosownie do treści tego przepisu "Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz szczegółowe zasady pobierania wpisu. W rozporządzeniu należy uwzględnić, że wpis nie może być niższy niż sto złotych, wpis stosunkowy nie może być wyższy niż 4% wartości przedmiotu zaskarżenia i nie może przekraczać stu tysięcy złotych, a wpis stały wyższy niż dziesięć tysięcy złotych, oraz że wpis stały powinien być zróżnicowany w zależności od rodzaju i charakteru sprawy". Zatem wysokość wpisu w przedmiotowej sprawie została określona na podstawie upoważnienia ustawowego i w jego granicach. Nie można zatem zgodzić się z zarzutem naruszenia wskazanych w zażaleniu przepisów art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP. Tym samym zbędne jest wystąpienie do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym o treści podanej w zażaleniu. Zgodnie z art. 193 Konstytucji RP, każdy sąd może przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. Warunkiem wystąpienia z takim pytaniem jest jednak powzięcie przez sąd, a nie przez skarżącego, uzasadnionych wątpliwości co do konstytucyjności przepisów regulujących daną materię. Naczelny Sąd Administracyjny, rozpoznając zażalenie wniesione w niniejszej sprawie nie miał wątpliwości co do zgodności z Konstytucją RP przepisów regulujących kwestię wysokości wpisu w niniejszej sprawie, w związku z czym nie uwzględnił wniosku skarżącego zgłoszonego w tym przedmiocie.

Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 i art. 198 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.

-----------------------

2