drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, , Prokurator, zobowiązano do podjęcia czynności lub wydania decyzji, II SAB/Kr 9/07 - Wyrok WSA w Krakowie z 2007-04-18, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 9/07 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2007-04-18 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2007-01-23
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Anna Szkodzińska /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Sygn. powiązane
I OSK 1154/07 - Wyrok NSA z 2008-07-22
Skarżony organ
Prokurator
Treść wyniku
zobowiązano do podjęcia czynności lub wydania decyzji
Sentencja

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ dnia 18 kwietnia 2007r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Szkodzińska /spr/ Sędziowie NSA: Joanna Tuszyńska Andrzej Niecikowski Protokolant: Edyta Domagalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 marca 2007 r.. sprawy ze skargi Stowarzyszenia [...] w K. na bezczynność Prokuratora Apelacyjnego w K. 1. Zobowiązuje Prokuratora Apelacyjnego w K. do podjęcia czynności lub wydania decyzji administracyjnej załatwiających sprawę z wniosku skarżącego Stowarzyszenia [...] w K. o udostępnienie informacji z dnia [...] 2006 r. - w terminie 14 dni. 2. Nakazuje pobrać od Prokuratora Apelacyjnego w K. na rzecz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. kwotę 200 zł. tytułem nieuiszczonego wpisu.

Uzasadnienie

II SAB/Kr 9/07

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] 2006 r. Stowarzyszenie [...] w K., na podstawie ustawy o dostępie do informacji publicznej zwróciło się do Prokuratora Okręgowego w K. o przesłanie kserokopii wszystkich materiałów znajdujących się w aktach o sygnaturze [...]. We wniosku żądano przesłania kopii dokumentów drogą elektroniczną, za wyjątkiem kopii okładek, które -wedle żądania - miały być przesłane pocztą.

Wniosek został opatrzony pieczęcią z nazwą i adresem Stowarzyszenia, podpisany przez Przewodniczącego Stowarzyszenia P. B.

W dniu [...] 2006 r. Prokurator Apelacyjny, na podstawie art. 64 § 2 kpa wezwał Stowarzyszenie do "uzupełnienia braku wniosku poprzez wskazanie przedmiotu żądanej informacji publicznej" w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania. Wyjaśnił przy tym, że wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej "może być objęte pytanie o określone fakty, zaś udostępnienie informacji w sprawie zawisłej w organie prokuratury nie może być traktowane jako tożsame z udostępnieniem akt sprawy".

W skierowanej do Stowarzyszenia w dniu [...] 2006 r. odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Prokurator Apelacyjny stwierdził, że w związku z brakiem odpowiedzi na wezwanie skierowane w trybie art. 64 kpa, wniosek o udostępnienie informacji pozostawiono bez rozpoznania.

W dniu [...] 2007 r. Stowarzyszenie [...] wniosło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Prokuratora Apelacyjnego w załatwieniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia [...] 2006 r. W uzasadnieniu skargi Stowarzyszenie wskazało, że reakcja podmiotu zobowiązanego do udostępniania informacji winna nastąpić niezwłocznie

po złożeniu wniosku, nie później niż w ciągu 14 dni. Organ może zaś odmówić udostępnienia informacji tylko w wypadkach wskazanych w ustawie i tylko w formie decyzji administracyjnej

Prokurator Apelacyjny w K. wniósł o oddalenie skargi podtrzymując stanowisko wyrażone w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył:

Przede wszystkim wskazać należy, że sprawa oznaczona sygnaturą [...], której akta przedłożono wraz z odpowiedzią na skargę, dotyczy zażalenia złożonego w trybie art. 37 kpa przez P. B. Przedmiotem zażalenia była bezczynność Prokuratora Okręgowego w załatwieniu wniosku o udostępnienie informacji publicznej, a akta zawierają dokumenty związane z załatwianiem tego zażalenia.

Nie może ulegać żadnej wątpliwości, że akta te stanowią informację publiczną, której udostępnianie reguluje ustawa o dostępie do informacji publicznej. Ta okoliczność zresztą przez Prokuratora Apelacyjnego nie była kwestionowana. Prokurator stwierdził jednakowoż, że ustawa zobowiązuje jedynie do udzielania informacji o faktach, a nie przewiduje udostępniania kopii całych akt. Takie też stanowisko zaprezentował w piśmie z dnia [...] 2006 r. skierowanym do Stowarzyszenia.

Tak wyrażony przez Prokuratora pogląd uznać należy za błędny. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 a) ustawy o dostępie do informacji publicznej udostępnieniu podlega treść i postać dokumentów urzędowych. Dokumentem urzędowym zaś jest treść oświadczenia woli lub wiedzy utrwalona i podpisana w dowolnej formie przez funkcjonariusza publicznego w ramach jego kompetencji, skierowana do innego podmiotu lub złożona do akt sprawy. Skoro więc, stosownie do przepisu art. 14 ust.1 udostępnienie informacji co do zasady ma następować w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, to nie ma uzasadnionych podstaw generalne twierdzenie, że ową formą nie może być kserokopia dokumentu. Tryb zaś postępowania w wypadku niemożności udostępnienia informacji w sposób i w formie wskazanych we wniosku reguluje przepis art. 14 ust. 2 ustawy, a do tego trybu Prokurator się nie zastosował.

W piśmie z dnia [...] 2006 r. Prokurator Apelacyjny , powołując się na przepis art. 64 § 2 kpa, wezwał Stowarzyszenie do "uzupełnienia braku wniosku

poprzez wskazanie przedmiotu żądanej informacji". Podkreślić przede wszystkim należy, że tak sformułowane pismo jest nieczytelne i może nastręczać problemy w interpretacji. Wszak przedmiot żądanej informacji został dość dokładnie we wniosku o jej udostępnienie określony, a w omawianym piśmie nie wskazano i nie opisano braku, który wymagałby "uzupełnienia". Brak formalny, mogący podlegać uzupełnieniu w trybie art. 64 § 2 kpa, nie może być utożsamiany z ewentualną niezasadnością, czy niedopuszczalnością zgłoszonego przez stronę żądania. Efektem negatywnej oceny zgłoszonego i należycie sprecyzowanego żądania jest stosowne, merytoryczne rozstrzygnięcie, a nie pozostawienie tego żądania bez rozpoznania.

Uwagi powyższe nie oznaczają, że Sąd podziela stanowisko, jakoby w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej miały zastosowanie wprost przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Do tej ustawy ustawa o dostępie do informacji publicznej odsyła jedynie w art. 16 w odniesieniu tylko do decyzji administracyjnych. Jednocześnie jednak ustawa o dostępie do informacji publicznej nie reguluje w sposób szczegółowy wszystkich elementów postępowania związanego z wnioskami o udostępnienie informacji publicznej: Nie ma bowiem wątpliwości, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej wszczyna postępowanie administracyjne, w ramach którego mogą być podejmowane różnorakie czynności. Z założenia ma to jednak być postępowanie odformalizowane i szybkie. Ustawodawca nie przewidział żadnych szczególnych wymagań ani co do wniosku, ani co do osoby wnioskodawcy, określił natomiast stosunkowo krótkie terminy instrukcyjne dla podmiotu zobowiązanego. Te dwie, dające się wyraźnie wyróżnić zasady postępowania, determinować muszą wynik dokonywanej w ramach badania zarzutu bezczynności, sądowej oceny podejmowanych przez podmiot zobowiązany czynności.

Jest rzeczą oczywistą, że także i w ramach takiego postępowania może okazać się konieczne uzupełnienie złożonego wniosku o udostępnienie informacji. Każdy wniosek, niezależnie od tego, jaki rodzaj postępowania ma wszczynać, musi zawierać co najmniej takie dane i być na tyle precyzyjny, aby możliwe było jego załatwienie zgodnie z prawem. Nie można więc wykluczyć, że także i wnioskowi o udostępnienie informacji publicznej nie będzie nadany bieg, jeśli jego treść nie pozwoli na ustalenie przedmiotu i istoty żądania, a wnioskujący takiego braku nie uzupełni. Czynności zmierzające do uzupełnienia takiego wniosku, czy też ustalenia

rzeczywistej treści żądania nie będą co prawda podejmowane w trybie art. 64 kpa, ale w realizacji ogólnych zasad wynikających zarówno z przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej, jak i z art. 6 - 12 kpa. Te ostatnie bowiem, jakkolwiek zamieszczone w kodeksie mającym zastosowanie do postępowań w sprawach rozstrzyganych decyzją administracyjną, mają charakter uniwersalny i należy je odnosić do każdego działania administracji /władzy/ publicznej.

Jak zaś wyżej wskazano w okolicznościach niniejszej sprawy skierowanie do Stowarzyszenia pisma zawierającego wezwanie do uzupełnienia wniosku nie znajdowało uzasadnienia, a co za tym idzie, zastosowanie rygoru pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia ocenione być musi jako stan bezczynności.

Dlatego też, na podstawie art. 149 i art. 223 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w wyroku.



Powered by SoftProdukt