Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Andrzej Melezini, , po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 24 października 2018 r. sprawy ze skargi "S." s.c. w B. na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. w przedmiocie wydania postanowienia w zwrocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za miesiąc marzec 2017 roku. oddala skargę

K. S. i K. K., wspólnicy spółki cywilnej "S." s.c. złożyli do tut. Sądu skargę na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. w związku z brakiem wydania postanowienia o zwrocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanego w deklaracji korygującej VAT-7 za marzec 2017 r. w kwocie 208.711,00 zł.

W skardze zarzucono naruszenie art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm. – dalej: "u.p.t.u.") w zw. z art. 291 i 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2018 r. póz. 800 z późn. zm. – dalej: "o.p."), poprzez pozbawiony podstaw prawnych brak zwrotu nadwyżki podatku VAT, mimo upływu terminu na dokonanie powyższej czynności, w związku z zakończeniem kontroli podatkowej w dniu [...] czerwca 2018 r., a tym samym zakończeniem procedury weryfikacji zasadności zwrotu VAT. Zdaniem strony skarżącej, w związku z tym, że zakończono kontrolę podatkową, na podstawie art. 87 ust. 2 u.p.t.u. organ miał obowiązek dokonać zwrotu podatku.

Równocześnie wskazano, że przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki podatku dokonane postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2018 r. było bezskuteczne. Wcześniejszym postanowieniem z dnia [...] grudnia 2017 r. ustalono termin dokonania zwrotu na [...] kwietnia 2018 r. Jednak postanowienie z dnia [...] kwietnia 2018 r. nie zostało doręczone podatnikowi ani jego pełnomocnikowi przed upływem terminu przedłużenia zwrotu dokonanego postanowieniem z dnia [...] grudnia 2017 r., tylko [...] maja 2018 r. Oznacza to, że co najmniej od [...] maja 2018 r. organ pozostawał w bezczynności w zwrocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wnioskowanym przez podatnika.

Z uwagi na powyższe Skarżący wnieśli o stwierdzenie, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. w postępowaniu w zakresie zwrotu podatku VAT za marzec 2017 r. dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa oraz

o zobowiązanie tego organu do wydania postanowienia o zwrocie różnicy podatku od towarów i usług, wykazanego w deklaracji podatkowej VAT-7 za marzec 2017 r.

w kwocie 208.711,00 zł wraz z odsetkami naliczonymi w sposób wskazany w art. 87 ust. 2 zdanie 3 u.p.t.u.

Odpowiadając na skargę Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. wniósł o jej oddalenie.

Przedstawiają stan faktyczny organ wskazał, że w dniu [...] czerwca 2017 r. Spółka złożyła deklarację korygującą VAT-7 za marzec 2017 r., w której wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w wysokości 321.040,00 zł, w tym do zwrotu na rachunek bankowy w kwocie 277.034,00 zł i do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w kwocie 44.006,00 zł. Część kwoty wynikającej z korekty deklaracji VAT-7 za marzec 2017 r., w wysokości 68.263,00 zł, organ zwrócił

na rachunek bankowy Spółki w dniu [...] lipca 2017 r.

W dniu [...] czerwca 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. wszczął wobec Spółki kontrolę podatkową w zakresie sprawdzenia prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług za marzec 2017 r. na podstawie deklaracji VAT-7, którą upoważnieniem z dnia [...] czerwca 2017 r. rozszerzył o sprawdzenie prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług za okres lipiec 2015 r. - luty 2017 r. oraz kwiecień 2017 r.

W toku prowadzonej kontroli podatkowej, z uwagi na konieczność weryfikacji prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. postanowieniem z dnia [...] lipca 2017 r. przedłużył termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wykazanej w korekcie deklaracji podatkowej VAT-7 za marzec 2017 r. w kwocie 208.771 zł, do dnia [...] września 2017 r. Na to postanowienie pełnomocnik Spółki złożył zażalenie. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. postanowieniem z dnia [...] października 2017 r. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

Wobec potrzeby dalszej weryfikacji zasadności zwrotu VAT, Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. postanowieniami z dnia [...] września 2017 r., z dnia [...] grudnia 2017 r. oraz z dnia [...] kwietnia 2018 r., w toku prowadzonych czynności kontrolnych ponownie przedłużył terminy zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazaną w deklaracji korygującej VAT-7 za marzec 2017 r., kolejno do dnia [...] grudnia 2017 r., [...] kwietnia 2018 r. oraz [...] września 2018 r.

Protokół kontroli podatkowej został doręczony pełnomocnikowi Spółki, w dniu [...] czerwca 2018 r., który wniósł w dniu [...] czerwca 2018 r. (data nadania w placówce pocztowej [...] czerwca 2018 r.) zastrzeżenia. Przedstawione argumenty nie wpłynęły na zmianę stanowiska kontrolujących, o czym poinformowano pełnomocnika w piśmie z dnia [...] czerwca 2018 r.

Niezależnie od powyższego, pismem z dnia [...] lipca 2018 r. pełnomocnik Spółki, złożył do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. ponaglenie na bezczynność Naczelnika Urzędu Skarbowego w B., przejawiającą się brakiem dokonania przez organ zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, wykazanego w deklaracji podatkowej VAT-7 za marzec 2017 r. w kwocie 208.711,00 zł w związku z zakończeniem kontroli podatkowej w dniu [...] czerwca 2018 r. Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej uznał ponaglenie za nieuzasadnione.

Odnosząc się do zarzutów zawartych w skardze organ stwierdził, że do chwili obecnej nie dokonał zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w deklaracji korygującej VAT-7 za marzec 2017 r., z uwagi na istniejące wątpliwości w zakresie prawa odliczenia podatku naliczonego, z tytułu faktur VAT wystawionych przez firmę G. w B. W konsekwencji istnienia wątpliwości, a tym samym potrzeby przeprowadzenia dalszej weryfikacji zasadności zwrotu, Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w toku kontroli podatkowej postanowienie o przedłużeniu terminu zwrotu nadwyżki VAT, do konkretnie wskazanej w nim daty, tj. do dnia [...] września 2018 r., co jest zgodne z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 października 2016 r. sygn. akt I FPS 2/16.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnił, iż w sytuacji, gdy organ podatkowy dokonuje przedłużenia terminu zwrotu po raz pierwszy, np. w ramach kontroli podatkowej, przedłużenie terminu zwrotu, aby było skuteczne i prawidłowe, bezwzględnie musi nastąpić przed upływem terminu zwrotu wynikającego

z deklaracji, który wynosi 25, 60 lub 180 dni od złożenia rozliczenia (i niekiedy wniosku o zwrot). Natomiast w sytuacji, gdy w ramach zakończonego postępowania kontrolnego nie wyeliminowano wątpliwości co do rozliczenia podatnika, oczywistym jest, iż nie podlega on zwrotowi (w sensie materialno-technicznym), a przedłużony

do konkretnej daty termin zwrotu dokonywany w procedurze czynności sprawdzających jest wciąż obowiązującym w sensie materialnoprawnym. Organ zauważył przy tym, że kontrolowany podatnik ma prawo wnieść, w terminie 14 dni od otrzymania protokołu, zastrzeżenia do protokołu kontroli podatkowej (art. 291 § 1 o.p.), dokonać korekty rozliczenia (art. 81b § 1 pkt 2 lit. a o.p.), zaś kontrolujący mają obowiązek ustosunkowania się do wniesionych zastrzeżeń również w terminie 14 dni (art. 291 § 2 o.p.). Natomiast zgodnie z przepisem art. 165b § 1 o.p., w przypadku ujawnienia przez kontrolę podatkową nieprawidłowości co do wywiązywania się przez kontrolowanego z obowiązków wynikających z przepisów prawa podatkowego oraz niezłożenia przez podatnika deklaracji lub niedokonania przez niego korekty deklaracji w całości uwzględniającej ujawnione nieprawidłowości, organ podatkowy wszczyna postępowanie podatkowe w sprawie, która była przedmiotem kontroli podatkowej, nie później niż w terminie 6 miesięcy od zakończenia kontroli.

W związku z powyższym, postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2018 r., doręczonym w dniu [...] sierpnia 2018 r., organ wszczął z urzędu w stosunku Spółki postępowanie podatkowe w sprawie podatku od towarów i usług za III - IV kwartał 2015 roku, styczeń - grudzień 2016 r. oraz styczeń - kwiecień 2017 r. Skomplikowany stan faktyczny niniejszej sprawy wymagał, przed wszczęciem postępowania podatkowego, dokładnego przeanalizowania materiału dowodowego zgromadzonego w toku kontroli podatkowej (karty w ilości 1028) celem uznania zasadności wszczęcia tego postępowania.

Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 291 i 216 o.p. w związku z art. 87 ust. 2 u.p.t.u. organ wyjaśnił, że przedłużenie terminu zwrotu do 28 września 2018 r. do czasu jego upływu, nie wymaga kolejnego jego przedłużenia na skutek zmiany tylko trybu weryfikacji. Czynności podejmowane przez organ podatkowy mają na celu rozpoznanie sprawy w sposób wnikliwy, tj. zmierzający do wyczerpującego zbadania wszystkich okoliczności faktycznych związanych z tą sprawą, aby w ten sposób odtworzyć jej rzeczywisty obraz i uzyskać podstawę do trafnego zastosowania przepisu prawa. Organ podatkowy obowiązany jest do przeprowadzenia niezbędnych dowodów w sprawie. Błędnym byłoby zaś zbyt pochopne i przedwczesne rozstrzygnięcie.

Organ zauważył ponadto, że postanowieniem z dnia [...] września 2018 r. przedłużono termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym

w wysokości 208.771,00 zł wynikającej z deklaracji korygującej VAT-7 za marzec 2017 r., do dnia [...] grudnia 2018 r. ze względu na konieczność dokonania, w ramach wszczętego postępowania podatkowego, weryfikacji rozliczenia podatku VAT za wskazany miesiąc.

Odnosząc się z kolei do kwestii bezskutecznego przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2018 r., organ zauważył, iż wyrok składu 7 sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, z dnia 23 kwietnia 2018 r. sygn. I FSK 255/17, nakazuje skuteczne doręczanie postanowień przedłużających termin zwrotu różnicy, przed ich upływem.

Reasumując organ uznał, że postępowanie w sprawie zwrotu nadwyżki podatku VAT za marzec 2017 r. było zgodne z obowiązującymi zasadami oraz przepisami prawa, a tym samym zarzut bezczynności w związku z brakiem wydania postanowienia o zwrocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej

w deklaracji korygującej VAT-7 za marzec 2017 r. jest bezzasadny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje.

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej: "p.p.s.a."), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.

Nie ulega wątpliwości, że z bezczynnością organu mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ administracji publicznej nie podejmuje żadnych czynności lub wprawdzie prowadzi postępowanie w sprawie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku, nie kończy go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu lub też nie podejmuje przewidzianej prawem czynności. Bezczynność organu, czyli niekorzystanie z kompetencji, którą ze względu na zaistnienie wymaganych przez prawo okoliczności organ jest obowiązany wykorzystać, stanowi specyficzny przejaw nielegalności zachowań administracji publicznej (por. M. Miłosz, Bezczynność organu administracji publicznej

w postępowaniu administracyjnym, Warszawa 2012 r., s. 92).

Rozpoznając skargę na bezczynność Sad jest zobowiązany do skontrolowania, czy organ zrealizował swoje obowiązki, w tej konkretnej sprawie wynikające z przepisów art. 87 ust. 1 i 2 u.p.t.u. Stosownie do powyższych regulacji, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest

w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy (art. 87 ust. 1 u.p.t.u.). Z kolei zgodnie z art. 87 ust. 2 u.p.t.u. zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Przywołane przepisy dotyczące zwrotu różnicy podatku nie wyrażają bezwzględnego obowiązku zwrotu we wskazanym terminie. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może bowiem przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty. (art. 87 ust. 2 zdanie 2 ustawy). Powyższe oznacza, że termin dokonania zwrotu różnicy w podatku od towarów i usług uzależniony jest od tego czy w sprawie trwa weryfikacja rozliczenia podatnika w ramach jednej z wymienionych procedur weryfikacyjnych, przy czym organy weryfikując rozliczenie podatkowe podejmują działania w ramach jednego z trybów wskazanych w tym przepisie. Termin dokonania zwrotu różnicy w podatku od towarów i usług uzależniony jest od tego czy w sprawie trwa weryfikacja rozliczenia podatnika w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego. Termin ten oznacza zatem, że w sytuacji, gdy w sprawie organy weryfikując rozliczenie podatkowe podejmują działania w ramach jednego z trybów wskazanych w tym przepisie przedłużenie zwrotu jest zasadne.

Taka sytuacja miała miejsce w rozpatrywanym przypadku, gdyż organ czterokrotnie wydawał postanowienia o przedłużeniu terminu zwrotu podatku naliczonego nad należnym wykazanego w deklaracji VAT-7 za marzec 2017 r.

([...] lipca 2017 r., [...] września 2017 r., [...] grudnia 2017 r. i [...] kwietnia 2017 r.), czyniąc to w ramach weryfikacji tego rozliczenia podatkowego dokonywanej

w ramach kontroli podatkowej.

Ze stanu sprawy wynika, że w dniu [...] czerwca 2017 r. strona skarżąca wystąpiła o zwrot nadwyżki w podatku VAT, wynikającego ze złożonej korekty deklaracji VAT-7 za marzec 2017 r. Część kwoty wynikającej z korekty tej organ zwrócił na rachunek bankowy Spółki w dniu [...] lipca 2017 r. W międzyczasie, w dniu [...] czerwca 2017 r. organ wszczął wobec Spółki kontrolę podatkową w zakresie sprawdzenia prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług za marzec 2017 r. na podstawie deklaracji VAT-7, którą upoważnieniem z dnia [...] czerwca 2017 r. rozszerzył o sprawdzenie prawidłowości i rzetelności rozliczenia podatku od towarów i usług za okres lipiec 2015 r. - luty 2017 r. oraz kwiecień 2017 r. Jednocześnie w dniu [...] lipca 2017 r. organ przedłużył do dnia [...] września 2017 r. termin zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wykazanej w korekcie deklaracji podatkowej VAT-7 za marzec 2017 r. Wobec potrzeby dalszej weryfikacji zasadności zwrotu VAT, organ kolejnymi postanowieniami z dnia [...] września 2017 r., z dnia [...] grudnia 2017 r. oraz z dnia [...] kwietnia 2018 r., w toku prowadzonych czynności kontrolnych, ponownie przedłużył terminy zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym - kolejno do dnia [...] grudnia 2017 r., do dnia [...] kwietnia 2018 r. oraz do dnia [...] września 2018 r. Przedmiotowa kontrola została zakończona doręczeniem w dniu [...] czerwca 2018 r. protokołu kontroli podatkowej. Następnie organ rozpatrzył zastrzeżenia strony, o czym poinformował pełnomocnika w piśmie z dnia [...] czerwca 2018 r. i w dniu [...] sierpnia 2018 r. wydał postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego. W ramach tego postępowania, postanowieniem z dnia [...] września 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. przedłużył termin zwrotu przedmiotowej nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do dnia [...] grudnia 2018 r.

Strona skarżąca wywodzi, że po zakończeniu kontroli podatkowej brak było podstaw prawnych do wstrzymania zwrotu różnicy VAT. Skoro bowiem zakończony został tryb postępowania, w ramach którego wydane zostało postanowienie z dnia [...] kwietnia 2018 r. o przedłużeniu tego zwrotu do dnia [...] września 2018 r., to postanowienie to utraciło moc obowiązującą i jest bezprzedmiotowe, a organ miał obowiązek niezwłocznie dokonać zwrotu różnicy podatku. W takim przypadku – jak twierdzą Skarżący – przedłużenie terminu zwrotu wygasa albo z upływem terminu wskazanego w postanowieniu albo z momentem weryfikacji rozliczeń podatkowych

w ramach kontroli podatkowej (tu miałoby to nastąpić najpóźniej [...] czerwca 2018 r. – tj. w dniu doręczenia protokołu kontroli podatkowej).

Zdaniem Sądu przekonanie to jest błędne.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że przywołane w skardze wyroki tut. Sądu zapadły w innych okolicznościach faktycznych, kiedy to zakończyła się kontrola podatkowa, a postanowienia przedłużające termin zwrotu nadwyżki VAT wskazywały moment tego zwrotu jako "zakończenie weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach kontroli podatkowej".

Wymaga ponadto przytoczenia zapatrywanie wyrażone przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu uchwały I FPS 2/16. Naczelny Sąd Administracyjny nie zgodził się mianowicie z poglądem, że naczelnik urzędu skarbowego, któremu ustawodawca na zasadzie wyłączności powierzył uprawnienie do przedłużania powyższego terminu, korzystając z tego uprawnienia działa zawsze w takiej procedurze, w jakiej odbywają się czynności weryfikujące rozliczenie podatnika. Wprowadzone od dnia 1 grudnia 2008 r. nowe brzmienie art. 87 ust. 2 u.p.t.u. nie przesądza o istnieniu takiej zależności, a wręcz przeciwnie - zdaniem NSA - wymaga zarzucenia takiego zapatrywania. Przepis art. 87 ust. 2 u.p.t.u. nie przesądza kwestii łączności trybu weryfikacji zasadności zwrotu różnicy podatku z trybem przedłużania terminu tego zwrotu. Jednocześnie nie powinno ulegać wątpliwości, że wpływ do organu rozliczenia podatnika z wykazaną kwotą zwrotu (deklaracji VAT-7), wiąże się sam przez się z czynnościami sprawdzającymi. Bez tego organ nie byłby bowiem

w stanie w ogóle zdiagnozować, czy zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania. Co więcej, zwrot wykazanej kwoty do zwrotu odbywa się

w czynnościach sprawdzających. Można więc przyjąć, że to co się tyczy samego wydłużania terminu zwrotu również ma miejsce w trakcie tak postrzeganych czynności sprawdzających, zaś weryfikacja rozliczenia podatnika, która czasowo może stać na przeszkodzie do zakończenia zwrotem czynności sprawdzających, realizowana jest w tych procedurach, które zostały dla niej wskazane jako możliwe.

Wypowiadając pogląd o oderwaniu procedury, w jakiej dochodzi do przedłużenia terminu zwrotu różnicy podatku, od procedury, w której prowadzona jest weryfikacja rozliczenia podatkowego, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że ustalenie przy pierwszym przedłużeniu daty, do której wydłużono termin zwrotu biorąc pod uwagę rodzaj trwającej weryfikacji nie wymaga - do czasu upływu wydłużonego terminu - kolejnego jego przedłużenia na skutek zmiany tylko trybu weryfikacji. Jeśli natomiast trwanie danej procedury weryfikacyjnej będzie miało wykroczyć poza tak wyznaczony termin, wówczas zajdzie potrzeba - przed jego upływem - dalszego przedłużenia na podstawie przepisów właściwych dla tego rodzaju weryfikacji, z powodu której to przedłużenie jest realizowane.

Skład orzekający w niniejszej sprawie podziela powołane wyżej stanowisko zawarte w uzasadnieniu uchwały z dnia [...] października 2016 r. Wobec tego, gdy toczy się kontrola podatkowa oraz weryfikacja zasadności zwrotu różnicy podatku – stwierdzić należy, że toczą się dwa niezależne od siebie postępowania,

a postanowienie wydane w ramach weryfikacja zasadności zwrotu różnicy podatku pozostaje nadal skuteczne i to nawet w przypadku, gdy po zakończeniu kontroli podatkowej, wszczęte zostaje postępowanie podatkowe. W realiach rozpatrywanego przypadku, przedłużenie terminu zwrotu różnicy VAT do [...] września 2018 r. nie wymaga zatem do czasu jego upływu kolejnego przedłużenia li tylko dlatego, że zmienił się tryb weryfikacji rozliczeń podatkowych i wszczęto postępowanie podatkowe.

Wobec powyższego organ nie jest bezczynny w rozpoznaniu wniosku strony

o zwrot różnicy w podatku VAT, bowiem skuteczne jest przedłużenie terminu zwrotu tej różnicy, które zostało dokonane w toku prowadzonej kontroli podatkowej,

a później w trakcie wszczętego postępowania podatkowego.

Odnosząc się do stanowiska strony, że bezskuteczne było przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki VAT dokonane postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2018 r., bowiem akt ten został doręczono po upływie przedłużenia wcześniej dokonanego, Sąd zwraca uwagę, że problem ten budził kontrowersje w orzecznictwie sądowym.

Obecnie, za utrwalone należy uznać zapatrywanie wyrażone przez skład 7 sędziów NSA w wyroku z dnia 23 kwietnia 2018 r. I FSK 255/17, że w stanie prawnym obowiązującym w 2015 r., określony w art. 87 ust. 2 w związku z ust. 6 u.p.t.u. termin do zwrotu różnicy podatku został przedłużony, jeżeli przed jego upływem podatnikowi doręczono postanowienie naczelnika urzędu skarbowego o przedłużeniu terminu zwrotu różnicy podatku do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanej w ramach czynności sprawdzających. Przyjąć jednak trzeba argument organu, że okoliczność wydania postanowienia z dnia [...] kwietnia 2018 r. i jego doręczenia [...] maja 2018 r. (tak więc po terminie, do którego przedłużono termin zwrotu nadwyżki podatku na mocy wcześniejszego postanowienia w tym przedmiocie z dnia [...] grudnia 2017 r.) wynikała z niejednolitego orzecznictwa sądowego w tym temacie, a wiedzę o wspomnianym wyroku NSA organ uzyskał już po dacie ostatnio wymienionego postanowienia. Doręczenie postanowienia z dnia [...] kwietnia 2018 r. po upływie terminu zwrotu do dnia [...] kwietnia 2018 r., nie spowodowało, że akt ten nie wszedł do obrotu prawnego. Nadmienić przy tym trzeba, że ocena prawidłowości postanowienia o przedłużeniu terminu wydawanego w trybie art. 87 ust. 2 u.p.t.u. dokonywana jest w odrębnym postępowaniu. Wydane w analizowanym przypadku postanowienia nie zostały wyeliminowane z obiegu prawnego i są wiążące, wywołując skutek w postaci przedłużenia terminu do dokonania zwrotu podatku VAT.

W tym stanie rzeczy nie można się zgodzić ze Skarżącymi, że organ pozostaje w bezczynności w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej w korekcie deklaracji VAT za marzec 2017 r.

Uznając, że zarzuty skargi są pozbawione podstaw Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 151 w zw. z art. 119 pkt 4 i art. 120 p.p.s.a.