drukuj    zapisz    Powrót do listy

6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s, Budowlane prawo, Inspektor Nadzoru Budowlanego, Oddalono skargę, VII SA/Wa 1321/09 - Wyrok WSA w Warszawie z 2009-10-27, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VII SA/Wa 1321/09 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2009-10-27 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2009-07-31
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Elżbieta Zielińska-Śpiewak
Krystyna Tomaszewska /przewodniczący sprawozdawca/
Mirosława Kowalska
Symbol z opisem
6014 Rozbiórka budowli lub innego obiektu budowlanego, dokonanie oceny stanu technicznego obiektu, doprowadzenie obiektu do s
Hasła tematyczne
Budowlane prawo
Sygn. powiązane
II OSK 576/10 - Wyrok NSA z 2011-04-01
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Budowlanego
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2000 nr 98 poz 1071 art. 157 par. 1 i par. 2, art. 138 par. 1 pkt
Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r.- Kodeks postępowania administracyjnego - tekst jednolity
Dz.U. 2006 nr 156 poz 1118 art. 48 ust. 2,
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - tekst jednolity
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), , Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak, Sędzia WSA Mirosława Kowalska, Protokolant Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2009 r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] czerwca 2009 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2009r. Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpoznaniu wniosku R. G. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją GINB z dnia [...] maja 2009 r. znak: [...], utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] maja 2009 r., którą to decyzją organ odmówił stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007r. oraz poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] lipca 2007 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że wskutek przeprowadzonego przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. postępowania ustalono, iż na działce przy ul. [...] w S. usytuowany jest garaż konstrukcji metalowej o wymiarach 3,00 m x 5,00 m. Obiekt ten został zrealizowany przez R. G. w sierpniu 2006 r., bez pozwolenia na budowę. Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2007 r. PINB w S. wstrzymał roboty budowlane przy budowie garażu oraz nałożył na R. G. obowiązek przedstawienia następujących dokumentów: 1/ zaświadczenia Burmistrza Miasta i Gminy S. o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej, w dniu wszczęcia postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego, 2/ czterech egzemplarzy projektu budowlanego wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami wymaganymi przepisami szczególnymi oraz zaświadczeniem o wpisie projektanta na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego, aktualnym na dzień opracowania projektu 3/ oświadczenia o posiadanym prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane .

W związku z niedostarczeniem przez R. G. dokumentów wskazanych w w/w postanowieniu PINB w S., decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. organ powiatowy, działając na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego, nakazał R.G. rozbiórkę samowolnie wybudowanego garażu na działce przy ul. [...] w S.. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007 r. znak: [...].

Pismem z dnia 13 lutego 2009r. R. G. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007 r. oraz decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] lipca 2007r.

GINB podniósł, że zgodnie z art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 7.07.1994 r. Prawo budowlane w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania weryfikowanej decyzji [...] WINB z dnia [...] września 2007 r., właściwy organ nakazuje, z zastrzeżeniem ust. 2, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego, lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę. Stosownie zaś do art. 48 ust. 2 , jeżeli budowa: 1) jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności: a) ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo b) ustaleniami ostatecznej, w dniu wszczęcia postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, 2) nie narusza przepisów, w tym techniczno-budowlanych, w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego części do stanu zgodnego z prawem - właściwy organ wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych. Z art. 48 ust. 3 wynika natomiast, iż w postanowieniu o wstrzymaniu robót budowlanych ustala się wymagania dotyczące niezbędnych zabezpieczeń budowy oraz nakłada obowiązek przedstawienia: 1) zaświadczenia wójta, burmistrza albo prezydenta miasta o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ostatecznej, w dniu wszczęcia postępowania, decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego; 2) dokumentów, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 1, 2 i 4 oraz ust. 3. Zgodnie z art. 48 ust. 4 ustawy niespełnienie obowiązków, o których mowa w art. 48 ust. 3 skutkuje orzeczeniem nakazu rozbiórki, o którym mowa w art. 48 ust. 1 ustawy.

Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego podniósł, że z uwagi na okoliczność, iż w przedmiotowej sprawie zobowiązany nie przedłożył w zakreślonym postanowieniem PINB w S. z dnia [...] kwietnia 2007r. terminie, żadnych dokumentów warunkujących - w świetle art. 48 Prawa budowlanego z 1994r. - odstąpienie od nakazu rozbiórki, organ nadzoru budowlanego stopnia powiatowego zobligowany był do nakazania rozbiórki samowolnie wybudowanego garażu na działce przy ul. [...] w S..

Jednocześnie organ podkreślił, że przedmiotowy garaż konstrukcji stalowej, o wymiarach 3,00 m x 5,00 m nie mieści się w katalogu obiektów, o których mowa w art. 29 i 30 Prawa budowlanego, tj. obiektów zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. Zdaniem organu nie można bowiem zaliczyć tego garażu do wolnostojących budynków gospodarczych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego. Zgodnie bowiem z § 3 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r., Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), pod pojęciem budynku gospodarczego rozumie się budynek przeznaczony do niezawodowego wykonywania prac warsztatowych oraz do przechowywania materiałów, narzędzi, sprzętu i płodów rolnych służących mieszkańcom budynku mieszkalnego, budynku zamieszkania zbiorowego, budynku rekreacji indywidualnej, a także ich otoczenia, w zabudowie zagrodowej przeznaczony również do przechowywania środków produkcji rolnej i sprzętu oraz płodów rolnych. Obiekt garażu natomiast (jego przeznaczenie i warunki techniczne, jakie winien spełniać) został scharakteryzowany w przepisie § 102 w/w rozporządzenia.

W ocenie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego przyjąć zatem należy, iż budowa garażu, niezależnie od jego wymiarów, wymaga - w świetle art. 28 Prawa budowlanego - uzyskania pozwolenia na budowę. Odnosząc się do zarzutów zawartych we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ wskazał ponadto, iż fakt trwałego związania obiektu z gruntem bądź brak takiego trwałego połączenia obiektu z gruntem nie przesądza o tym, czy wymagane jest pozwolenie na budowę, czy też nie. O tym, czy wymagane jest pozwolenie na budowę, czy też zgłoszenie właściwemu organowi, przesądza treść art. 29 i 30 Prawa budowlanego. Organ stwierdził, że z żadnego z tych przepisów nie wynika, że tego typu garaż (niezależnie od tego, czy jest połączony trwale z gruntem, czy też nie) zwolniony jest z uzyskania pozwolenia na budowę. W ocenie GINB przedmiotowego garażu blaszanego w żaden sposób nie można zaliczyć, jak twierdzi skarżący, do tymczasowych obiektów budowlanych.

Zdaniem Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego decyzja z dnia [...] maja 2009 r. znak: [...], odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji [...] WINB z dnia [...] września 2007r. oraz decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] lipca 2007 r., jest prawidłowa. Weryfikowana decyzja [...] WINB z dnia [...] września 2007r. i decyzja PINB w S. z dnia [...] lipca 2007 r. nie są dotknięte żadną z wad prawnych określonych w art. 156 kpa.

Skargę na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Warszawie z dnia [...] czerwca 2009 r. [...] złożył R. G.. Skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego polegające na uznaniu, że obiekt wzniesiony na jego nieruchomości jest obiektem budowlanym, a w szczególności, że jest on budowlą wymagającą uzyskania pozwolenia na budowę; naruszenie art. 28 kpa poprzez niewykazanie, że R. G. powinien i może być stroną w postępowaniu administracyjnym.

R. G. podkreślił, że na działce przy ul. [...] w S. ustawiony został wolnostojący budynek o przeznaczeniu gospodarczym, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 2 prawa budowlanego , którego wybudowanie nie wymagało uzyskania pozwolenia na budowę. Zdaniem skarżącego decyzja nakazująca rozbiórkę była zatem sprzeczna z art. 48 Prawa budowlanego.

Skarżący stwierdził ponadto, że błędne jest stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, że obiekt wzniesiony na jego działce jest garażem o wymiarach 3x5 m . Taka kwalifikacja obiektu narusza nie tylko art. 28 i art. 3 pkt 1 i 3 ustawy prawo budowlane, ale także § 102 rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, bowiem zgodnie z § 102 zakwalifikowanie obiektu jako garażu uzależnione jest od spełnienia szeregu warunków technicznych (np. od istnienia odpowiedniej wysokości i szerokości wrót garażowych, od istnienia elektrycznej instalacji oświetleniowej. instalacji przeciwpożarowej, wpustów podłogowych z syfonem i osadnikami oraz zapewnieniem wymiany powietrza).

W skardze podniesiono, że zrelizowany przez skarżącego obiekt nie ma też przymiotu samodzielnego obiektu, a wynika to z faktu, że nie jest on garażem zamkniętym w rozumieniu rozporządzenia, posadowiony jest w powietrzu i nie jest ani trwale, ani tymczasowo związany z gruntem. R. G. podniósł, że zawieszenie tej konstrukcji w powietrzu na bloczkach betonowych, to nie tylko brak trwałego lub tymczasowego połączenia obiektu z gruntem, ale także brak możliwości zakwalifikowania takiego obiektu w ogóle jako obiektu budowlanego w rozumieniu art. 3 Prawa budowlanego.

R.G. stwierdził też, że w toku postępowań administracyjnych nie zbadano stanu prawnego nieruchomości, na której znajduje się przedmiotowy obiekt, co nie pozwala z prawnego i faktycznego punktu widzenia przypisywać skarżącemu pozycji strony w postępowaniu administracyjnym oraz nie pozwala kategorycznie wypowiedzieć się, czy może on być uznany za inwestora w rozumieniu Prawa budowlanego.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Skarga jest nieuzasadniona.

W rozpoznawanej sprawie kontrolowane decyzje zapadły w postępowaniu nieważnościowym, które ma charakter nadzwyczajny, a jego celem jest wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji dotkniętej kwalifikowaną wadą nieważności.

Stwierdzić należy, że Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego prawidłowo przeprowadził postępowanie nieważnościowe uznając brak przesłanek z art. 156 § 1 kpa stanowiących podstawę stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007r. oraz poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] lipca 2007 r.

Przedmiotową decyzją organ powiatowy, działając na podstawie art. 48 ust. 2 i 3 Prawa budowlanego, nakazał R. G. rozbiórkę samowolnie wybudowanego garażu na działce przy ul. [...] w S.. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2007r. znak: [...].

Prawidłowe jest stanowisko Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, iż zrealizowany przez skarżącego R. G. w sierpniu 2006r., garaż typu " blaszak" wymagał pozwolenia na budowę gdyż nie mieścił się w katalogu obiektów, o których mowa w art. 29 i 30 Prawa budowlanego zwolnionych z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę.

Zdaniem Sądu, nie może budzić żadnych wątpliwości fakt, że przedmiotowy garaż jest obiektem budowlanym w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit "b" ustawy z dnia7 lipca 1994r. – Prawo budowlane, którego postawienie wymaga co do zasady uprzedniego uzyskania przez inwestora pozwolenia na budowę (wyrok NSA z 7 listopada 2007 r., II OSK 1443/06, niepubl.).

Tym samym za nie uzasadniony należy uznać zarzut skargi, że ustawienie przedmiotowego garażu nie wymagało pozwolenia na budowę, gdyż nie jest on obiektem stałym, nie jest trwale lub tymczasowo związany z gruntem lecz posadowiony jest w powietrzu na betonowych bloczkach.

Zauważyć należy, iż bez znaczenia dla obowiązku uzyskania przez inwestora pozwolenia na budowę garażu pozostaje kwestia jego związania z gruntem.

O tym, kiedy wymagane jest pozwolenie na budowę, czy zgłoszenie decyduje treść art. 29 i art. 30 ustawy – Prawo budowlane.

Z żadnego z tych przepisów nie wynika, że tego typu garaż niezależnie od tego, czy jest połączony trwale z gruntem, czy też nie zwolniony jest z uzyskania pozwolenia na budowę.

Przedmiotowego garażu blaszanego wbrew twierdzeniom skarżącego nie można również zaliczyć do tymczasowych obiektów budowlanych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12 Prawa budowlanego.

Obiekty te muszą bowiem spełniać dwa warunki jednocześnie, a mianowicie muszą być niepołączone trwale z gruntem i przewidziane do rozbiórki lub przeniesienia w inne miejsce w terminie określonym w zgłoszeniu, o którym mowa w art. 30 ust 1.

Brak legitymowania się przez inwestora stosownym pozwoleniem na budowę obligował organy nadzoru budowlanego do podjęcia działań w kierunku legalizacji samowoli budowlanej bądź wydania decyzji nakazującej rozbiórkę.

Kontrolowana w postępowaniu nieważnościowym decyzja rozbiórkowa zapadła po uprzedniej próbie legalizacji wskutek niewykonania obowiązków nałożonych na inwestora R. G..

Wbrew zarzutowi skargi stan prawny nieruchomości na której posadowiony jest przedmiotowy blaszany garaż nie ma znaczenia dla ustalenia kto jest inwestorem w rozumieniu Prawa budowlanego.

Inwestorem jest osoba która postawiła garaż, a nie właściciel nieruchomości na której garaż został usytuowany.

Z akt sprawy (protokołu oględzin z dnia 17.10. 2006r.) wynika, że inwestorem jest skarżący, który uczestnicząc w oględzinach stwierdził, że " postawiłem garaż bo mi teściowa pozwoliła. Ja jestem inwestorem tego garażu".

Uznając, że zaskarżona decyzja, nie narusza prawa skargę należało oddalić na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. nr 153, póz. 1270 ze zm.).



Powered by SoftProdukt