Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.), Sędzia NSA Leszek Kiermaszek, Protokolant Grzegorz Śliwa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2010 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję [...]Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych oddala skargę

W związku z wykonanym na podstawie zgłoszenia z dnia [...] remontem dachu w budynku mieszkalnym położonym w G. przy ulicy [...], wobec złożenia przez L.S. pisma domagającego się kontroli wykonania tego remontu, postępowanie w sprawie wszczął Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu [...]. Na podstawie poczynionych ustaleń, postanowieniem z dnia [...], zobowiązał inwestorów W. i P.K. do dostarczenia inwentaryzacji budowlanej wykonanej konstrukcji dachu oraz oceny technicznej wykonanych robót z uwzględnieniem omówienia ich prawidłowości i potwierdzającej zgodność ich wykonania z obowiązującymi normami, prawem budowlanym i warunkami technicznymi określając termin wykonania zobowiązania do [...].

Następnie decyzją z dnia [...] Nr [...], działając na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1, art. 80 ust. 2 pkt 1 , art. 81 ust. 1 pkt 2 oraz art. 83 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.jedn. Dz.U. z 2000, Nr 106, poz. 1126 ze zm.) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu [...] nakazał inwestorom – W. i P.K. usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości w celu doprowadzenia do odpowiedniego stanu technicznego poprzez wykonanie konkretnych prac, a mianowicie wymianę drewnianych narożnych słupków, założenie zastrzałów w dwóch kierunkach oraz zamocowanie nowych drewnianych słupków do legarów podłogowych, w terminie do [...].

Wniesione od powyższej decyzji odwołanie przez L.S., zostało rozpatrzone przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K., który decyzją z dnia [...], na mocy art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w zakresie nałożonych obowiązków, zmieniając termin ich wykonania na dzień do [...]. W uzasadnieniu tej decyzji, w zakresie zarzutów dotyczących wykonanego remontu dachu, organ wyjaśnił, że nałożone na inwestora obowiązki dotyczące poprawienia konstrukcji wsporczej dachu, wynikają z inwentaryzacji i oceny stanu technicznego tego dachu sporządzonego przez osobę uprawnioną.

Wobec wniesienia przez L.S. i M.S. skargi na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 8 września 2005 r. uchylił decyzję zarówno [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. jak i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego Powiatu [...], uznając, że tylko M.S., jako właścicielka sąsiedniej nieruchomości, jest stroną prowadzonego przed organami nadzoru budowlanego postępowania. W uzasadnieniu Sąd wyjaśnił, że dotychczasowe postępowanie prowadzone przez organy obu instancji prowadzone było wadliwie, w oparciu o błędnie przywołane przepisy prawa budowlanego. Przeprowadzone postępowanie wykazało bowiem, że dokonana w [...]r. wymiana konstrukcji dachu wraz z pokryciem na budynku inwestorów W. i P.K. wymagała pozwolenia na budowę, podczas gdy dokonano jedynie zgłoszenia wymiany pokrycia dachowego (z dachówki na blachodachówkę). Zatem likwidacja skutków samowoli powinna być prowadzona w trybie art. 48 do 51 Prawa budowlanego, nie zaś powołanego przez organ pierwszej instancji art. 66 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Dlatego też przy ponownym postępowaniu organy powinny w pierwszej kolejności uzupełnić postępowanie dowodowe poprzez dokładne i jednoznaczne ustalenie zakresu wykonywanych robót budowlanych w celu zakwalifikowania wykonanych robót bądź jako budowy (art. 3 pkt 6), bądź robót budowlanych określonych w przepisie art. 3 pkt 7. Na podstawie dokonanych ustaleń organ powinien dokonać ich kwalifikacji prawnej według stanu prawnego obowiązującego w dacie ich wykonania. Natomiast likwidacja skutków samowoli budowlanej winna nastąpić na gruncie stanu prawnego obowiązującego w dacie orzekania przez organy nadzoru budowlanego. Sąd wskazał, że o ile uzupełnione postępowanie wykaże, że wykonane roboty wyczerpywały pojęcie budowy, to rozpatrzenie sprawy winno być rozpatrzone w trybie art. 48 Prawa budowlanego, jeżeli zaś potwierdzony zostanie inny przypadek robót budowlanych – zasadne będzie nałożenie obowiązków na mocy art. 51 ust. 1 tej ustawy. W każdym przypadku legalizacja samowoli budowlanej wymagać będzie doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z warunkami techniczno-budowlanymi.

Ponownie przeprowadzone postępowanie doprowadziło do uzupełnienia materiału dowodowego w kierunku wskazanym przez Sąd, a następnie Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu [...] decyzją nr [...] z dnia [...], działając na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 51 ust. 7, art. 80 ust. 2 pkt 1 i art. 83 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tj. Dz.U. z 2006 r, Nr 156, poz. 118 ze zm.), nałożył na D.M. obowiązek wykonania robót budowlanych polegających na doprowadzeniu okapu dachu budynku mieszkalnego przy ulicy [...], samowolnie przebudowanego, do stanu zgodnego z prawem poprzez wykonanie ściany oddzielenia pożarowego od strony nieruchomości przy ulicy [...] w terminie do [...]. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w wyniku przekazania działki przez W. i P.K., obecną właścicielką nieruchomości jest D.M. Zakres wykonanych robót – wymiana więźby i dochówki nie spowodowały zmiany charakterystycznych parametrów budynku co pozwala zakwalifikować wykonany w [...] r. zakres robót jako przebudowę, która na dzień wydawania niniejszej decyzji nie mieści się w pojęciu budowy, lecz stanowi inne prace budowlane. Podczas wykonywania samowolnej przebudowy dachu wykonano okap wystający [...] cm poza ścianę budynku usytuowaną w odległości od 0,70m do 1,20m od granicy z sąsiednią nieruchomością. Tak wykonane prace naruszają postanowienia warunków technicznych (czyli rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim odpowiadać powinny budynki i ich usytuowanie, zgodnie z którymi okapy i gzymsy nie mogą pomniejszyć odległości od granicy działki budowlanej o więcej niż 0.5m (w dacie wykonywania) od granicy działki dla ściany bez otworów usytuowanej w odległości 3m od granicy, przy czym w analizowanej sprawie warunek ten nie mógł być spełniony. Mając na względzie powyższe organ uznał, że w celu doprowadzenie do stanu zgodnego z przepisami należało orzec jak w sentencji.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła D.M. podkreślając, że przedmiotowe prace budowlane wykonali jej rodzice z uwagi na szkody górnicze za zgodą poprzedniego właściciela sąsiedniej nieruchomości. Prace wykonano na podstawie zgłoszenia w Starostwie Powiatowym w G. W odniesieniu do obowiązku wykonania oddzielenia pożarowego tzw. ogniomuru, wyjaśniła, że nigdy takiego nie było od strony jej budynki, gdyż mur taki znajduje się w budynku sąsiadów.

Rozpatrując odwołanie, [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K., na podstawie art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchylił decyzję organu pierwszej instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. W motywach stwierdził, że przeprowadzając ponownie postępowanie, organ pierwszej instancji nie uwzględnił nakazu sądu administracyjnego i nie przeprowadził w sposób przekonywujący kwalifikacji wykonanych robót budowlanych według stanu prawnego obowiązującego w dacie podjęcia procesu inwestycyjnego oraz likwidacji ich skutków według stanu na dzień orzekania, przyjmując zarówno kwalifikacje tych robót jak i rozstrzygnięcie na dzień niniejszego orzekania. Miało to istotny wpływ na kwestionowane rozstrzygniecie, a zatem należało orzec jak w sentencji.

W wyniku kolejnego już postępowania Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu [...], postanowieniem Nr [...], wydanym na podstawie art. 48 ust. 2 i ust. 3, art. 80 ust. 2 i art. 83 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, wstrzymał prowadzenie robót budowlanych bez pozwolenia na budowę związanych z wymianą konstrukcji i pokrycia dachu oraz nałożył na D.M. obowiązek zabezpieczenia budowy, przedłożenia zaświadczenia Wójta Gminy G. o zgodności budowy z ustaleniami obowiązującego planu, przedłożenia świadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, przedłożenia dokumentów wymienionych w art. 33 ust.2 pkt 1 Prawa budowlanego, tj. projektu budowlanego wraz z zapewnieniem sprawdzenia projektu pod względem zgodności z przepisami techniczno-budowlanymi, wyznaczając termin do [...]. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że prace związane z wymianą więźby oraz pokrycia dachowego należy zakwalifikować w dacie ich wykonania (czyli [...] r.) jako przebudowę, która mieściła się w pojęciu budowy, a zatem likwidacja jej skutków nastąpić powinna w trybie art. 48 Prawa budowanego, który przewiduje legalizację po spełnieniu ściśle określonych warunków. W niniejszej sprawie oznaczać to będzie także doprowadzenie do zgodności w zakresie wymogów określonych warunkami techniczno-budowlanymi. Stąd też orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Liczne pisma zobowiązanej wyjaśniające zaistniałą sytuację nie doprowadziły do wykonania nałożonego, wymienionym postanowieniem, obowiązku, w związku z powyższym decyzją Nr [...] z dnia [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał D.M. wykonanie rozbiórki konstrukcji drewnianej dachu wraz z pokryciem na budynku zlokalizowanym w G. przy ulicy [...].

Wobec wniesionego odwołania od powyższej decyzji, [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K., decyzją z dnia [...], wydaną w oparciu o przepis art. 138 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego uchylił kwestionowaną decyzję w całości wraz z poprzedzającym ją postanowieniem i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Po dokładnej analizie zebranych w sprawie dokumentów organ odwoławczy stwierdził, że uwzględniając słuszny interes strony oraz obecnie wprowadzone zmiany Prawa budowlanego, niewłaściwe byłoby kwalifikowanie wykonanych robót budowlanych jako przebudowy obiektu. Należało uznać wykonane roboty w zakresie wymiany konstrukcji więźby dachowej jako samowolnie wykonany remont dachu (legalnie wykonano wymianę pokrycia). W takim przypadku likwidacja skutków samowoli budowlanej, w tym nakazanie dostosowania dachu do stanu zgodnego z przepisami ze względu na rażące naruszenie § 12 ust. 3 i ust. 5 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, poprzez wysunięcie okapu dachu zmniejszające i tak niedopuszczalnie małą odległość między budynkiem a granicą działki i budynkiem sąsiednim winno odbyć się według procedury przewidzianej dla robót budowlanych (art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego). Organ odwoławczy podkreślił, że decyzja została prawidłowo skierowana do obecnej właścicielki nieruchomości, pomimo, iż kwestionowane roboty budowlane wykonane zostały przez jej poprzedników.

Rozpatrując sprawę ponownie Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego Powiatu [...] decyzją Nr [...] z dnia [...], przywołując w podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 51 ust. 7, art. 80 ust. 2 pkt 1, art. 81 ust. 1 pkt 2 i art. 83 ust. 1 i ust. 2 Prawa budowlanego oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego nałożył na D.M., obowiązek wykonania robót budowlanych polegających na doprowadzeniu okapu dachu budynku mieszkalnego przy ulicy [...] w G. do stanu zgodnego z przepisami poprzez usunięcie okapu dachowego poza obrys budynku pomniejszającego odległość od granicy sąsiedniej nieruchomości przy ulicy [...] w terminie do dnia [...]. W uzasadnieniu, po przedstawieniu dotychczasowego przebiegu postępowania, organ pierwszej instancji, odwołując się do wskazań organu odwoławczego, stwierdził, że usunięcie skutków stwierdzonej samowoli w postaci wykonanego remontu dachu powinna odbyć się w trybie art. 51 ust. 1 pkt 2 Praw budowlanego, zgodnie z którym "...organ w drodze decyzji nakłada obowiązek wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonywanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, określając termin ich wykonania...". W niniejszej sprawie wykonane roboty budowlane powodują naruszenie przepisu § 12 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., zgodnie z którym okapy i gzymsy nie mogą pomniejszać odległości od granicy działki budowlanej (w przypadku budynku bez otworów okiennych lub drzwiowych – 3 m) o więcej niż 0,8 m. W analizowanej sprawie warunek ten nie może zostać spełniony, gdyż odległość budynku inwestorów od granicy nieruchomości wynosi od 0,7 do 1,2m a oba sąsiadujące budynki dzieli odległość mniejsza niż 1,5m. Nie są zatem spełnione aktualne wymogi dotyczące lokalizacji budynku względem granicy i sąsiedniego budynku. Wysunięcie okapu dachu dodatkowo zmniejsza i tak niedopuszczalnie małe odległości. Doprowadzenie więc wykonanych robót do stanu zgodnego z przepisami powinno nastąpić poprzez likwidację wykonanego okapu dachu wystającego poza obrys budynku od strony nieruchomości sąsiedniej.

Niezadowolona z powyższego rozstrzygnięcia D.M. wniosła odwołanie wnosząc o jego uchylenie i umorzenie postępowania w sprawie. Ponownie wskazała, że wykonane roboty budowlane wykonane zostały na podstawie zgłoszenia, a spowodowane zostały koniecznością naprawienia występujących szkód górniczych we własnym zakresie, na podstawie udzielonego upoważnienia kopalni oraz za zgodą właścicieli sąsiedniej nieruchomości. Dodała, że zakres wykonanych prac uległ poszerzeniu w trakcie realizacji wymienionych prac, których nie zgłoszono wobec braku wiedzy o takim obowiązku. Podkreśliła, że wykonywano wszystkie prace zgodnie z obowiązującymi przepisami i początkowo nikt nie zgłaszał żadnych zastrzeżeń.

Zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w K., na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchylił zaskarżona decyzję w części dotyczącej terminu wykonania robót budowlanych wyznaczając nowy termin do [...] oraz w pozostałym zakresie utrzymał decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ uznał, iż inwestorzy zgłosili remont pokrycia dachowego z dachówki na blachodachówkę. W trakcie wykonywania zgłoszonych robót, po stwierdzeniu złego stanu technicznego konstrukcji dachowej, samowolnie (bez uprzedniego zgłoszenia) rozszerzyli zakres remontu o wymianę całej konstrukcji dachu. W obowiązującym, w okresie wykonywania tych robót, stanie prawnym przebudowa obiektu zaliczona była do budowy. Nie było jednak jednoznacznej definicji przebudowy, która znajduje się, według stanu obecnego, w art. 3 pkt 7a. Przeprowadzone postępowanie nie wykazało żadnej zmiany parametrów użytkowych lub technicznych obiektu spowodowanych wymianą konstrukcji dachu. W ocenie organu odwoławczego uwzględniając obecny stan prawny, należało uznać za niewłaściwe w tym przypadku kwalifikowanie wykonanych robót budowlanych jako przebudowę obiektu, zamiast uznać wykonane roboty jako samowolnie wykonany remont dachu. W związku z powyższym wydanie zaskarżonej decyzji likwidującej skutki naruszenia § 12 ust. 3 i ust. 5 warunków technicznych należy uznać za w pełni zasadną. Dodatkowo organ odwoławczy wskazał, ze nawet wykonywanie remontu na podstawie upoważnienia Kopalni we własnym zakresie w celu usunięcia powstałych szkód górniczych, nie może zastąpić uzyskania wymaganego w danym przypadku pozwolenia na budowę lub zgłoszenia.

Mając powyższe na uwadze należało orzec jak w sentencji.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (nazwanej pozwem) skarżąca zarzucając organowi drugiej instancji, iż nie ustosunkował się do jej zarzutów zgłoszonych w odwołaniu, wniosła o uchylenie decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego nakładającej obowiązek usunięcia okapu dachu poza obrys budynku. Powtórzyła, że remont dachu nie został zrobiony samowolnie, gdyż prace zostały zgłoszone właściwemu organowi, a nadto wykonane zostały po uzyskaniu zgody właścicielki sąsiedniej nieruchomości w celu naprawienia szkód górniczych. Skarżąca dodała, że w stosunku do stanu pierwotnego- sprzed remontu, dach został skrócony w celu zrobienia dylatacji pomiędzy budynkami. Jej brak doprowadził bowiem do załamania poprzedniego dachu, a wobec ciągłych ruchów górniczych, stała się ona konieczna.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi. Ustosunkowując się do zarzutów skargi wskazał, że storna dokonała zgłoszenia jedynie wymiany pokrycia dachu, podczas, gdy zakres wykonanych prac był znacznie szerszy i dotyczył wymiany całej konstrukcji dachu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrując niniejszą sprawę zważył, co następuje:

Na wstępie należy wskazać, że w myśl art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w treści ustawy. Kryterium kontroli wykonywanej przez te sądy określa art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), stanowiąc, że jest ona sprawowana pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zatem kontrola sądów polega na zbadaniu, czy kwestionowana decyzja nie uchybia przepisom prawa materialnego lub procesowego w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy albo dającym podstawę do wznowienia postępowania bądź mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Sądy badają również, czy organ administracji publicznej nie dopuścił się uchybień skutkujących nieważnością decyzji (art. 145 § 1 cytowanej ustawy). W myśl art. 134 § 1 tej ustawy sądy te rozstrzygają w granicach danej sprawy, nie będąc związanymi zarzutami i wnioskami skargi, a zatem oceniają legalność decyzji również z urzędu.

Kierując się tym zapisem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził, iż zarówno zaskarżona decyzja, jak również poprzedzająca ją decyzja organu pierwszej instancji nie naruszają prawa.

W pierwszym rzędzie należy przypomnieć, iż sprawa powyższa nie jest rozpatrywana pierwszy raz lecz była już przedmiotem wyrokowania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Wyrokiem z dnia 8 września 2005 r. Sygn. akt II SA/Ka 3166/03 Sąd uchylił wówczas zaskarżoną decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, wskazując tryb i zasady postępowania przy ponownym rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy. Sąd zobowiązał organ do dokładnego i wyczerpującego ustalenia zakresu wykonanych prac przy wymianie pokrycia i konstrukcji dachu budynku należącego wówczas do W. i P.K., dokonania kwalifikacji wykonanych robót według stanu prawnego obowiązującego w dacie ich wykonywania oraz doprowadzenia do likwidacji skutków stwierdzonej samowoli przy uwzględnieniu przepisów obowiązujących w dacie orzekania przez organ.

Wypada w tym miejscu przypomnieć, że przepis art. 153 cytowanej już powyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stanowi, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Dokonując zatem kontroli postępowania organu, które doprowadziło do wydania zaskarżonej obecnie decyzji jak również decyzji ją poprzedzającej podstawowym zagadnieniem jest ocena czy orzekające ponownie w sprawie organy nadzoru budowlanego dostosowały się do zawartych w wymienionym powyżej wyroku wskazań, czy wykonały wskazane w nim zalecenia.

Należy stwierdzić, że organ pierwszej instancji jednoznacznie ustalił, że pismem złożonym w dniu [...] w Starostwie Powiatowym w G., W.K. zgłosiła zamiar wykonania robót remontowych w budynku mieszkalnym położonym w G. przy ulicy [...], polegających na wymianie pokrycia dachowego z dachówki na blachę. Jednakże wobec stwierdzenia, po rozpoczęciu zgłoszonych robót, że istniejąca więźba dachowa jest w bardzo złym stanie technicznym, dokonano także jej wymiany. Zatem wykonane roboty budowlane znacznie przekroczyły zakres podany w zgłoszeniu, przy czym, jak ustalił organ, nie spowodowały zmiany charakterystycznych parametrów w budynku w zakresie powierzchni zabudowy, szerokości, długości, wysokości i kubatury obiektu, co pozwoliło zakwalifikować wykonany w [...] r. zakres robót jako przebudowę. W dacie wykonywania tych robót przebudowa traktowana była jako budowa. Na dzień orzekania przebudowa wymieniana jest wśród robót budowlanych. Zgodnie z art. 3 pkt 7a ustawy Prawo budowlane przebudowa to wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji. Skoro zatem organy ustaliły, że wykonane prace dotyczące przebudowy dachu w budynku skarżącej wykonane zostały w warunkach samowoli budowlanej, konieczne stało się w tym zakresie postępowanie legalizujące. Zgodnie ze wskazaniem wymienionego powyżej wyroku likwidacja tej samowoli powinna nastąpić zgodnie ze stanem prawnym obowiązującym w dacie orzekania przez organy. Mając powyższe na uwadze organy zatem zasadnie zastosowały tryb przewidziany w art. 50 i art. 51 ust. 7 cytowanej ustawy.

Poza sporem pozostaje w sprawie, iż przeprowadzone prace budowlane doprowadziły do wykonania dachu, który posiada [...] cm okap, wychodzący poza obrys budynku. Na podstawie § 12 ust. 5 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim odpowiadać powinny budynki i ich usytuowanie – okapy i gzymsy nie mogą pomniejszać odległości od granicy sąsiedniej działki budowlanej o więcej niż 0,8 m (na dzień orzekania, a w dacie wykonywania robót – 0,5m). Odległości te, na mocy ust. 1 pkt 1 i pkt 2 nie mogą być mniejsze niż 4m – w przypadku ściany z otworami okiennymi lub drzwiowymi, lub 3m – w przypadku ściany bez takich otworów. W przypadku rozpatrywanej sprawy, odległość między budynkami skarżącej i sąsiadów, wynosi tylko od 0,7 m do 1,2 m. Uwzględniając, że jest to zabudowa stara, już istniejąca, niemożliwie jest doprowadzenie do wymaganych powyżej odległości, w tym przypadku – ściany bez otworów – czyli 3 m, nie można tym niemniej pozwolić na dalsze zmniejszanie tej i mniejszej odległości. Stąd też rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji zobowiązujące stronę skarżącą do usunięcia wystającego poza obrys budynku istniejącego okapu dachu, a tym samym nie pomniejszanie i tak małych już odległości należy uznać za w pełni prawidłowe, prowadzące do doprowadzenia wykonanych samowolnie robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem.

Reasumując należy stwierdzić, że orzekający skład dokonując kontroli działania organów po wymienionym powyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 września 2005 r. (sygn. akt II SA/Ka 3166/03 stwierdził, że organy wypełniły wskazania w nim zawarte, a podjęte rozstrzygnięcia nie naruszają prawa.

Mając na względzie powyższe argumenty, nie stwierdzając naruszenia prawa skutkującego uznaniem skargi za zasadną Wojewódzki Sąd Administracyjny nie znalazł podstaw prawnych do uwzględnienia skargi i dlatego na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – oddalił skargę.