drukuj    zapisz    Powrót do listy

6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie, Inne, Inne, Oddalono skargę, VI SA/Wa 2776/14 - Wyrok WSA w Warszawie z 2015-02-24, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 2776/14 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2015-02-24 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2014-08-28
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Agnieszka Łąpieś-Rosińska
Danuta Szydłowska
Zdzisław Romanowski /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6017 Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie
Hasła tematyczne
Inne
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Oddalono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2013 poz 1409 art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 1 pkt 2 i ust. 2
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - tekst jednolity
Dz.U. 2006 nr 83 poz 578 par. 25 i par. 27 ust. 1 i ust. 4
Rozporządzenie MInistra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędzia WSA Danuta Szydłowska Protokolant ref. staż. Julia Murawska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J.S. na decyzję Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie specjalizacji techniczno – budowlanej oddala skargę

Uzasadnienie

Przy piśmie z 11 września 2013 r. J. S. (dalej skarżący) złożył do Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej [...] Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa wniosek o nadanie specjalizacji techniczno-budowlanej w zakresie geotechniki do projektowania i do kierowania robotami budowlanymi w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Do wniosku skarżący załączył szereg dokumentów m.in. stwierdzenie przygotowania zawodowego skarżącego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie z 24 marca 1992 r., wydane przez Wojewodę [...] na podstawie § 13 ust. 1 pkt 2, § 2 ust. 1 pkt 1, § 6 ust. 1 i 2 , § 4 ust. 2, § 7, § 5 ust. 1 pkt 1, § 13 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z 20 lutego 1975 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. Nr 8, poz. 46 ze zm.). W decyzji tej stwierdzono, że skarżący - doktor inżynier budownictwa lądowego posiada przygotowanie zawodowe, upoważniające do wykonywania samodzielnej funkcji projektanta oraz kierownika budowy i robót w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Skarżący jest upoważniony do:

1/ sporządzania projektów w zakresie rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz nawierzchni lotniskowych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji wodnych,

2/ sporządzania projektów w zakresie rozwiązań architektonicznych - budynków inwentarskich i gospodarczych, adaptacji projektów powtarzalnych innych budynków oraz sporządzania planów zagospodarowania działki związanych z realizacją tych budynków,

3/ kierowania, nadzorowania i kontrolowania technicznego budowy i robót, kierowania i kontrolowania wytwarzania konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz kontrolowania stanu technicznego w zakresie wszelkich budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz nawierzchni lotniskowych ,mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji-wodnych.

Powołany na wstępie wniosek skarżącego o nadanie specjalizacji techniczno-budowlanej Przewodniczący Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej [...] Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa przekazał celem rozpatrzenia Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej [...] Izby Inżynierów Budownictwa w [...] (dalej Okręgowa Komisja Kwalifikacyjna [...]OIIB).

W toku postępowania skarżący dwukrotnie przystępował do egzaminu pisemnego, ponieważ decyzja Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej [...]OIIB z [...] grudnia 2013 r. o odmowie nadania skarżącemu specjalizacji techniczno-budowlanej geotechnika w specjalności konstrukcyjno-budowlanej w zakresie projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń (z uwagi na negatywny wynik skarżącego z części pisemnej egzaminu) została w całości uchylona decyzją Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z [...] lutego 2014 r., przekazującą sprawę do rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy podniósł, że komisja kwalifikacyjna prowadząca postępowanie z wniosku skarżącego nie spełniała warunku, o którym mowa w § 27 ust. 3 rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie – Dz. U. Nr 83, poz. 578 ze zm. (zgodnie z ww. przepisem, w składzie komisji kwalifikacyjnej nie mniej niż połowa jej członków powinna posiadać specjalizację odpowiadającą specjalizacji, o którą ubiega się egzaminowany). Warunek ten powinien być spełniony na każdym etapie postępowania.

W ramach ponownego rozpoznania sprawy Okręgowa Komisja Kwalifikacyjna [...]OIIB ponownie przeprowadziła egzamin pisemny – testowy (w dniu 8 maja 2014 r.), z którego skarżący uzyskał ocenę pozytywną (odpowiadając trafnie na 23 pytania, przy wymaganych 23 trafnych odpowiedziach). Również ocenę pozytywną otrzymał z części ustnej egzaminu (uzyskując 23 punkty przy wymaganej liczbie 20 punktów) - vide protokół z przebiegu egzaminu o określenie w uprawnieniach budowlanych specjalizacji techniczno-budowlanej geotechnika do projektowania i kierowania robotami budowlanymi, test pisemny oraz egzamin ustany w aktach administracyjnych sprawy).

Wobec powyższego decyzją z [...] maja 2014 r., mając za podstawę art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów – t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 932 ze zm. (dalej ustawa o samorządach zawodowych), art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 ze zm. (dalej upb) oraz § 25 ust. 1 § 27 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie - Dz. U. Nr 83, poz. 578 ze zm. (dalej rozporządzenie z 28 kwietnia 2006 r.) w związku z art. 104 k.p.a., [...] Okręgowa Komisja Kwalifikacyjna nadała skarżącemu specjalizację techniczno-budowlaną numer ewidencyjny [...] geotechnika w specjalności konstrukcyjno-budowlanej do:

1. sporządzenia projektów w zakresie rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz nawierzchni lotniskowych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji wodnych,

2. kierowania, nadzorowania i kontrolowania technicznego budowy i robót, kierowania i kontrolowania wytwarzania konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz kontrolowania stanu technicznego w zakresie wszelkich budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz nawierzchni lotniskowych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji wodnych.

W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na protokoły z postępowania kwalifikacyjnego i z przeprowadzonego egzaminu, stwierdzając na tej podstawie, że skarżący posiada wymagane prawem uprawnienia budowlane oraz praktykę zawodową konieczną do nadania ww. specjalizacji techniczno–budowlanej.

Powyższe rozstrzygnięcie skarżący zaskarżył odwołaniem, wnosząc o poprawny zapis na otrzymanej decyzji, a mianowicie "geotechnika w specjalności konstrukcyjno-budowlanej". Podkreślił, że w załączniku nr 2 do rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. wymienione są następujące specjalizacje:

• w specjalności konstrukcyjno-budowlanej

- geotechnika,

- obiekty budowlane (...).

Dlatego wydanie decyzji w przedłożonej formie ogranicza ją, co jest niezgodnie z zapisami upb i rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r., według stanu obowiązującego na dzień egzaminu (skarżący omyłkowo podał datę 8 maja 2013 r. zamiast 8 maja 2014 r.). Zdaniem skarżącego, dotychczasowe zmiany upb nie mają wpływu na sytuację osób posiadających już uprawnienia budowlane, uzyskane na podstawie wcześniejszych przepisów, a zatem nowe przepisy nie mogą w żaden sposób odbierać ani ograniczać wydanych już decyzji bądź zmieniać ich zakresu.

Po rozpoznaniu odwołania, Krajowa Komisja Kwalifikacyjna PIIB decyzją z [...] lipca 2014 r., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 1 k.p.a. oraz w związku z art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządach zawodowych, utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji powołał się na przepis § 25 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. oraz stwierdzone (omówioną na początku nin. uzasadnienia) decyzją Wojewody [...] z [...] marca 1992 r. przygotowanie zawodowe skarżącego do wykonywania samodzielnej funkcji technicznej projektanta oraz kierownika budowy i robót w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Podkreślił, iż nadanie specjalizacji techniczno-budowlanej nie jest tożsame z nadaniem uprawnień budowlanych. Z treści § 25 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. wynika ponadto, że decyzja o nadaniu specjalizacji jest wprawdzie decyzją odrębną od decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych, ale nie samoistną. Musi bowiem występować w obrocie prawnym łącznie z decyzją o nadaniu uprawnień budowlanych. Stąd wniosek, że decyzja o nadaniu specjalizacji nie może w żadnym stopniu zmieniać, a więc zawężać lub rozszerzać uprawnień budowlanych. Dlatego czynności z zakresu danej specjalizacji techniczno-budowlanej mogą być wykonywane tylko w granicach uprzednio uzyskanych uprawnień budowlanych.

Skarżący, żądając uchylenia zaskarżonej decyzji oraz nadania mu "specjalizacji techniczno-budowlanej geotechnika w specjalności konstrukcyjno-budowlanej" jest w błędzie, jeśli uważa, że takie sformułowanie rozstrzygnięcia decyzji pozwoli mu na wykonywanie projektów geotechnicznych lub kierowanie robotami geotechnicznymi w zakresie szerszym niż wynika to z decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych. Biorąc pod uwagę treść decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych, skarżący będzie mógł kierować, nadzorować roboty geotechniczne oraz kierować i kontrolować proces wytwarzania geotechnicznych elementów budowlanych, a także kontrolować w tym zakresie stan techniczny "wszelkich budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz lotniskowych dróg startowych i manipulacyjnych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji wodnych." Ponadto będzie mógł sporządzać projekty geotechniczne "budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz lotniskowych dróg startowych i manipulacyjnych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji wodnych." Taki też zakres wynika z treści rozstrzygnięcia zaskarżonej decyzji.

Wbrew zarzutom skarżącego, organ I instancji w żadnym stopniu nie nadał wnioskodawcy uprawnień budowlanych, bo te strona już nabyła wcześniej, a tym samym nie mógł nadać ich w zakresie węższym lub z ograniczeniami, na które powołano się w odwołaniu.

Organ odwoławczy zauważył również, że skarżący uprawnienia do projektowania i kierowania robotami budowanymi oraz budową w specjalności konstrukcyjno-budowlanej nabył pod rządami ustawy z 24 października 1974 r. Prawo budowlane, natomiast "przepisy rozdziału 5 rozporządzenia Ministra Transportu mają zastosowanie do osób, które uzyskały uprawnienia budowlane na podstawie przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r." Stąd istnieją uzasadnione wątpliwości, czy skarżący może w tym zakresie ubiegać się o nadanie specjalizacji, jednakże ze względu na treść art. 139 k.p.a. organ utrzymał w mocy całą decyzję (pierwszoinstancyjną).

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję Krajowej Komisji Kwalifikacyjnej PIIB skarżący zarzucił organowi działania niezgodne z obowiązującymi na dzień wydania decyzji przepisami prawa (rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. ) poprzez niewłaściwe zastosowanie i nadanie skarżącemu specjalizacji geotechnika niezgodnie z ww. rozporządzeniem. Jednocześnie wniósł o wydanie przez organ poprawnego zapisu na otrzymanej decyzji o treści "GEOTECHNIKA w specjalności konstrukcyjno-budowlanej", stosownie do rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r.

W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł w szczególności, że w załączniku nr 2 do rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. wymienione są następujące specjalizacje:

• w specjalności konstrukcyjno-budowlanej

- geotechnika,

- obiekty budowlane budownictwa ogólnego,

- obiekty budowlane budownictwa przemysłowego,

- budowle wysokościowe,

- budowle hydrotechniczne,

- obiekty budowlane melioracji wodnych,

- rusztowania i deskowania wielofunkcyjne.

Zatem skarżący powinien otrzymać specjalizację "GEOTECHNIKA w specjalności konstrukcyjno-budowlanej". Posiada bowiem uprawnienia w specjalności konstrukcyjno-budowlanej wydane w 1989 r. i 1992 r., które odpowiadają obecnym uprawnieniom w branży konstrukcyjno-budowlanej bez ograniczeń. Ponadto skarżący występował o nadanie specjalizacji techniczno-budowlanej w zakresie geotechniki w trybie upb i § 7 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. Na dzień egzaminu, tj. 8 maja 2013 r. (prawidłowa data egzaminu to 8 maja 2014 r.), obowiązującym zakresem wiedzy był stan prawny i stan wiedzy podany w wykazie do egzaminu e-kkk-15. Do specjalizacji geotechnika przygotowywał się od lat m.in. poprzez praktykę zawodową, uczestnictwo w szkoleniach i konferencjach, prowadzenie zajęć dydaktycznych, publikacje z zakresu geotechniki, prenumeratę czasopism z zakresu geotechniki.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

W piśmie złożonym na rozprawie w dniu 24 lutego 2015 r. skarżący podtrzymał stanowisko wyrażone w skardze. Jednocześnie zarzucił odpowiedzi na skargę brak logiki i spójności, gdyż jego zdaniem nie uwzględnia ona interpretacji posiadanych przez skarżącego uprawnień (zawartej w piśmie [...] Okręgowej IIB) oraz przepisów rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 25 kwietnia 2013 r. w sprawie ustalenia geotechnicznych warunków posadowienia obiektów budowlanych, a nadto jest niezgodna z przepisami obowiązującymi w dacie wydania decyzji, tj. z rozporządzeniem z 28 kwietnia 2006 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

W świetle przepisów art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, to jest bada legalność rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu administracyjnym z punktu widzenia zgodności z prawem materialnym i przepisami prawa procesowego. Zgodnie natomiast z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej p.p.s.a. (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Uwzględnienie skargi następuje tylko w przypadku stwierdzenia przez Sąd naruszenia przepisów prawa materialnego lub istotnych wad w przeprowadzonym postępowaniu, które miały wpływ na wynik sprawy lub dają podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 pkt 1 p.p.s.a.).

Biorąc pod uwagę powyższe kryteria Sąd uznał, że skarga nie jest zasadna.

W niniejszej sprawie skarżący wszczął postępowanie administracyjne występując z wnioskiem z 11 września 2013 r. o nadanie mu specjalizacji techniczno-budowlanej geotechnika w specjalności konstrukcyjno-budowlanej.

Przepisy obowiązującej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane w art. 14 ust. 1 wymieniają specjalności, w których można uzyskać uprawnienia budowlane. Jedną z nich jest specjalność konstrukcyjno-budowlana. W ramach poszczególnych specjalności zostały wyodrębnione specjalizacje techniczno-budowlane, które w dacie wydania w sprawie decyzji zarówno pierwszo-, jak i drugoinstancyjnej, precyzowały przepisy ww. rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa z 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Wykaz specjalizacji techniczno-budowlanych wyodrębnionych w ramach poszczególnych specjalności budowlanych określał załącznik nr 2 do rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. I tak w ramach specjalności konstrukcyjno-budowlanej wyróżniono następujące specjalizacje:

- geotechnika,

- obiekty budowlane budownictwa ogólnego,

- obiekty budowlane budownictwa przemysłowego,

- budowle wysokościowe,

- budowle hydrotechniczne,

- obiekty budowlane melioracji wodnych,

- rusztowania i deskowania wielofunkcyjne.

W wyróżnieniu tym (por. tabelę wyczerpującą treść tego załącznika) określono rodzaj – nazwę poszczególnych specjalizacji w ramach specjalności konstrukcyjno-budowlanej, a nie ich zakres (czego w sumie dotyczy spór w tej sprawę), gdyż zależy on od posiadanych uprawnień budowlanych, których odpis ubiegający się o nadanie specjalizacji, stosownie do § 27 ust. 1 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r., obowiązany jest dołączyć do wniosku w tym względzie wraz z oświadczeniem potwierdzającym stosowną praktykę zawodową; także egzamin dla takiej osoby determinowany jest sprawdzeniem umiejętności praktycznego zastosowania wiedzy technicznej w zakresie tej specjalizacji (§ 27 ust. 2 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r.).

Zgodnie z § 25 ust. 1 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r., o nadanie specjalizacji techniczno-budowlanej może ubiegać się wyłącznie osoba posiadająca uprawnienia budowlane bez ograniczeń w specjalności, w której wyodrębniono specjalizację z wyjątkiem osób określonych w § 17 ust. 3 (wyjątek ten dotyczy osób legitymujących się wykształceniem uzyskanym na kierunku inżynieria środowiska). Do osób ubiegających się o uzyskanie specjalizacji mają zastosowanie (odpowiednie) ogólne przepisy dotyczące uzyskania uprawnień budowlanych, to jest wymogu odbywania praktyki zawodowej, egzaminu oraz rejestracji uzyskanych decyzji w centralnym rejestrze prowadzonym przez Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego (§ 27 ust. 5 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r.). Po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego (w tym egzaminacyjnego) w sprawie nadania specjalizacji techniczno-budowlanej, właściwa izba inżynierów budownictwa wydaje decyzję o nadaniu specjalizacji – w przypadku pozytywnego wyniku egzaminu albo o odmowie nadania specjalizacji – w razie negatywnego wyniku egzaminu (§ 27 ust. 4 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r.).

Cytowany wyżej przepis § 25 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. wskazuje, że o nadanie specjalizacji może ubiegać się wyłącznie osoba posiadająca uprawnienia budowlane bez ograniczeń w specjalności, w której wyodrębniono tę specjalizację. Specjalizacja nie może rozszerzać ani ograniczać zakresu posiadanych uprawnień budowlanych, które są punktem wyjścia i odniesienia względem specjalizacji. Uzyskanie specjalizacji oznacza, że dana osoba - oprócz przygotowania ogólnego w danej specjalności budowlanej, czyli w ramach podsiadanych uprawnień budowlanych, które określają jej treść - zdobyła wiedzę specjalistyczną i doświadczenie w specjalności, w której wyodrębniono tę specjalizację. Czynności z zakresu danej specjalizacji techniczno-budowlanej mogą być wykonywane tylko w granicach uprzednio nabytych uprawnień budowlanych, to jest ubiegający się o specjalizację nie może nabyć jej w zakresie szerszym, niż wynika to z posiadanych już uprawnień budowlanych, specjalizacja bowiem musi być zgodna z tymi uprawnieniami w tym sensie, że nie może wychodzić poza ich zakres.

Z akt administracyjnych rozpoznawanej sprawy wynika, że decyzją z [...] marca 1992 r. Wojewoda [...] stwierdził przygotowanie zawodowe skarżącego, czyli nadał mu uprawnienia budowlane, do wykonywania samodzielnej funkcji projektanta oraz kierownika budowy i robót w specjalności konstrukcyjno-budowlanej. Stosownie do treści tej decyzji skarżący jest upoważniony do:

1/ sporządzania projektów w zakresie rozwiązań konstrukcyjno-budowlanych budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz nawierzchni lotniskowych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji wodnych,

2/ sporządzania projektów w zakresie rozwiązań architektonicznych - budynków inwentarskich i gospodarczych, adaptacji projektów powtarzalnych innych budynków oraz sporządzania planów zagospodarowania działki związanych z realizacją tych budynków,

3/ kierowania, nadzorowania i kontrolowania technicznego budowy i robót, kierowania i kontrolowania wytwarzania konstrukcyjnych elementów budowlanych oraz kontrolowania stanu technicznego w zakresie wszelkich budynków oraz innych budowli, z wyłączeniem linii, węzłów i stacji kolejowych, dróg oraz nawierzchni lotniskowych, mostów, budowli hydrotechnicznych i melioracji-wodnych.

W tej sytuacji Sąd podziela stanowisko organów orzekających w sprawie, w myśl którego uzyskaną przez skarżącego specjalizację techniczno-budowlaną geotechnika (w specjalności konstrukcyjno-budowlanej) należy dostosować do posiadanych przez skarżącego uprawnień budowlanych wynikających z decyzji Wojewody [...] z [...] marca 1992 r. Skoro bowiem ww. decyzja szczegółowo określa uprawnienia budowlane skarżącego w specjalności konstrukcyjno-budowlanej, to nie jest możliwe aby skarżący uzyskał specjalizację techniczno-budowlaną geotechnika w ramach tej specjalności bez ograniczeń skutkowanych treścią przyznanych mu wcześniej uprawnień budowlanych. Innymi słowy, decyzja o nadaniu specjalizacji nie może wyjść poza zakres tych uprawnień, gdyż wówczas przyznawałaby skarżącemu uprawnienia niewynikające z posiadanych kwalifikacji potwierdzonych dotychczasowymi uprawnieniami. Interpretacja § 25 ust. 1 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. prowadzi do wniosku, że decyzja o nadaniu specjalizacji techniczno-budowlanej jest niejako pochodną decyzji o nadaniu uprawnień budowlanych i nie może wykraczać poza zakres uprawnień budowlanych określonych w tej pierwotnej decyzji. Na marginesie zauważyć wypada, iż treść § 25 ust. 1 rozporządzenia z 28 kwietnia 2006 r. jest analogiczna do przepisów odpowiednio § 19 ust. 1 i § 25 ust. 1 poprzednio obowiązujących rozporządzeń: Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 30 grudnia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 8, poz. 38 ze zm.) oraz Ministra Infrastruktury z 18 maja 2005 r. (Dz. U. Nr 96, poz. 817) w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie. Również została zawarta w § 17 pkt 1 obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 11 września 2014 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie (Dz. U. z 2014 r., poz. 1278).

Wobec natomiast wątpliwości organu co do obecnych możliwości ubiegania się przez skarżącego o nadanie mu ww. specjalizacji w zakresie uprawnień budowlanych (projektanta oraz kierownika budowy i robót w specjalności konstrukcyjno-budowlanej – por. ww. decyzję Wojewody [...] z [...] marca 1992 r.), które nabył pod rządami poprzedniej ustawy Prawo budowlane z 24 października 1974 r., odnotować należy, że z nowej - obowiązującej ww. ustawy Prawo budowlane (upb) z 7 lipca 1994 r. takie ograniczenie nie wynika. W szczególności stosownie do art. 104 tej ustawy osoby, które, przed dniem wejścia w życie ustawy, uzyskały uprawnienia budowlane lub stwierdzenie posiadania przygotowania zawodowego do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, zachowują uprawnienia do pełnienia tych funkcji w dotychczasowym zakresie. Jednakże – zdaniem Sądu - dalsze, pod rządami nowego prawa, starania legitymującego się takimi uprawnieniami (jak w tej sprawie ubieganie się skarżącego o nadanie mu ww. specjalizacji techniczno-budowlanej w związku z posiadanymi już uprawnieniami budowlanymi) podlegają ocenie i rozstrzygnięciu stosownie do przepisów obowiązującej ustawy Prawo budowlane z 7 lipca 1994 r. i przepisów wykonawczych do tej ustawy, według treści tych przepisów uwzględniających datę wystąpienia z wnioskiem o nadanie specjalizacji.

Uwzględniając powyższe, Sąd na podstawie art. 151 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt