drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Burmistrz Miasta i Gminy, zobowiązano do wydania aktu lub podjęcia czynności
w pozostałym zakresie skarge oddalono
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, II SAB/Kr 113/14 - Wyrok WSA w Krakowie z 2014-06-26, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Kr 113/14 - Wyrok WSA w Krakowie

Data orzeczenia
2014-06-26 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2014-04-16
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie
Sędziowie
Agnieszka Nawara-Dubiel /sprawozdawca/
Iwona Niżnik-Dobosz /przewodniczący/
Paweł Darmoń
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 72/15 - Wyrok NSA z 2016-07-07
Skarżony organ
Burmistrz Miasta i Gminy
Treść wyniku
zobowiązano do wydania aktu lub podjęcia czynności
w pozostałym zakresie skarge oddalono
stwierdzono że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 149,200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art.14 ust.1 , art. 12 ust.2
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz WSA Paweł Darmoń WSA Agnieszka Nawara-Dubiel (spr.) Protokolant: Anna Balicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi M. H. na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej I. zobowiązuje Burmistrza Miasta i Gminy [...] do wydania aktu lub dokonania czynności w zakresie punktu II wniosku M. H. z dnia 19 lutego 2014 r. w terminie 14 dni; II. w pozostałym zakresie skargę oddala; III. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. zasądza od Burmistrza Miasta i Gminy [...] na rzecz skarżącego M. H. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M.H. wniósł skargę na bezczynność Burmistrza Miasta i Gminy S. w przedmiocie nieudostępnienia w terminie informacji publicznej, wskazując na naruszenie następujących przepisów:

← art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP

← art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 i art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej

← art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej

poprzez nieudostępnienie w całości informacji publicznej zgodnie z wnioskiem w ustawowo określonym terminie, tj.:

1) plików elektronicznych Microsoft EXCEL (forma arkusza kalkulacyjnego .xls) zawierających rejestr umów za rok 2012 i rejestr umów za rok 2013 prowadzonych przez UMiG S. , które wcześniej skarżący otrzymał zeskanowane w formie PDFów w dniu 10 stycznia 2014 r. - w wersji nieedytowalnej /nieprzeszukiwanej maszynowo - (uzupełnione e-mailem w dniu 15 stycznia 2014 r. z uwagi na brak niektórych stron)

2) wartości brutto (PLN) każdej z umów wskazanych w przedmiotowych rejestrach umów (pozycji) przesłanych w dniu 10 stycznia 2014 r. (z uwagi na brak niektórych stron uzupełnione e-mailem w dniu 15 stycznia 2014 r.), gdyż rejestry te nie zawierają tych podstawowych danych. Skarżący wniósł o uwzględnienie również wartości każdej z umów po podpisaniu ewentualnych aneksów do konkretnych umów (wartość umowy podstawowej oraz wartość umowy po podpisaniu aneksu nr 1, nr 2, itd., jeśli występuje).

Jednocześnie skarżący wniósł o zobowiązanie strony przeciwnej do dokonania czynności w zakresie udostępnienia informacji publicznych zgodnie z wnioskiem z dnia [....] 2014 roku oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wskazał, że wnioskiem z dnia [....] 2014 roku wniósł do Burmistrza Miasta i Gminy S. o udostępnienie informacji publicznej w opisanym wyżej zakresie.

Do dnia wniesienia skargi wniosek o udostępnienie informacji publicznej nie został zrealizowany w całości.

Skarżący opisał chronologicznie korespondencję, jaką prowadził z Burmistrzem Miasta i Gminy S. , w toku której wystąpił z opisanym wyżej wnioskiem. Dnia [....] 2014 roku skarżący zwrócił się drogą elektroniczną do UMiG S. z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej o treści: "Na podstawie art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, art. 3 a Prawa prasowego oraz na podstawie art. 2 w związku z art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej proszę o udostępnienie informacji publicznej na adres e-mail: redakcja@infoskawina.pl w zakresie:

1) plików elektronicznych Microsoft EXCEL (forma arkusza kalkulacyjnego .xls) zawierających rejestr umów za rok 2012 i rejestr umów za rok 2013 prowadzonych przez UMiG S. , które wcześniej otrzymał zeskanowane w formie pdfów w dniu 10 stycznia 2014 r. -w wersji nieedytowalnej / nieprzeszukiwalnej - (z uwagi na brak niektórych stron uzupełnione e-mailem w dniu 15 stycznia 2014 r.).

2) wartości brutto (PLN) każdej z umów wskazanych w przedmiotowych rejestrach umów (pozycji) przesłanych w dniu 10 stycznia 2014 r. (z uwagi na brak niektórych stron uzupełnione e-mailem w dniu 15 stycznia 2014 r.), gdyż rejestry te nie zawierają tych podstawowych danych. Skarżący wniósł o uwzględnienie również wartości każdej z umów po podpisaniu ewentualnych aneksów do konkretnych umów (wartość umowy podstawowej oraz wartość umowy po podpisaniu aneksu nr 1, nr 2, itd., jeśli występuje).

Odpowiedź na tego maiła wystosował Burmistrz Miasta i Gminy S. (wraz z podpisem adwokata E.M. ) - pismem z dnia [....] 2014 r. (znak:.....). Z jego treści wynika m.in., że Urząd przesłał już żądane rejestry umów, brak jest możliwości przesłania rejestrów w formie elektronicznej, a ponadto rejestry nie zawierają wartości umów brutto.

Skarżący podniósł, że do dnia wniesienia skargi nic został wykonany wniosek o udostępnienie informacji publicznej z dnia [....] 2014 r.

M.H. zarzucił, że żądane przez niego rejestry umów zostały mu przesłane — ale w innej formie (format PDF, a nie EXCEL) i bez wartości umów - co uniemożliwia mu jako redaktorowi portalu wykorzystanie tych danych do tworzenia stron internetowych, łącząc z innymi publicznymi danymi (mashup), co jest powszechną praktyką w Stanach Zjednoczonych lub krajach skandynawskich, co jednak wykazuje się rosnącą popularnością także w Polsce (Open Democracy Forum i Radomski Rejestr Umów - http://ceehack.org/2014/03/radomski-rejestr-umow/ , Totalny Rejestr Umów Publicznych http://trup.blackted.com/#/home/0 , moja polis -http://www.mojapolis.pl/ ; mojepanstwo - sejmometr - http://mojepanstwo.pl/ ), a prezentacja w atrakcyjnej formie jest ważnym elementem wypełniania zadania postawionego przed prasą - upowszechniania informacji.

Informacja publiczna, o którą skarżący wnioskował dnia [....] 2014 r. nie tylko nie została udostępniona w całości zgodnie z wnioskiem (brak kwot), ale i w formie innej niż żądana (brak wersji EXCEL rejestrów). Organ powinien ją udostępnić w formie takiej jak wskazana we wniosku, która jest tożsama z formą prowadzenia przez urząd.

Nie może budzić wątpliwości, że Organ przedmiotowymi danymi dysponuje. Ewentualnie zachodzi konieczność uzupełnienia w przypadku szczególnych pozycji określonych danych (wartość umów) za czym przemawia interes publiczny. Organ nie wyjaśnia swojego postępowania, bowiem nie udzielił odpowiedzi w całości, czym w istocie ograniczył prawo do informacji publicznej bez zachowania formy decyzji, co uniemożliwia merytoryczne zbadanie zasadności postępowania. Publikowanie informacji o zawartych umowach staje się pożądaną praktyką z punktu widzenia transparentności finansów publicznych dokonywaną przez wiele instytucji.

Przepisy ustawy o finansach publicznych przesądzają w zasadzie o jawności gospodarki finansowej w sferze publicznej - tak art. 33 ust. 1 w zw. z art. 35 ust. 1 pkt 5 lit. a) oraz art. 35 W doktrynie przyjmuje się, że jawność finansów publicznych oznacza swobodny dostęp obywatela do informacji o działalności państwa w wymiarze finansowym (W. Misiąg, A. Niedzielski, Jawność i przejrzystość finansów publicznych w Polsce świetle standardów Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Raport Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową 2001, Nr 29, s. 5; zob. C. Kosikowski, Nowa ustawa o finansach publicznych. Komentarz, Warszawa 2010, s. 155), a także szerzej jako sytuację, w której informacje dotyczące funkcjonowania całego sektora finansów publicznych są publicznie dostępne i podlegają publicznej ocenie. Już sama treść art. 35 ustawy o finansach publicznych przesądza o jawności umów.

Zgodnie z art. 14 ustawy, udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku (ust. 1).

W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta i Gminy S. wniósł o jej oddalenie. Podniósł, że nie można uznać, iż w niniejszej sprawie miała miejsce bezczynność.

W zakresie wniosku nr. 1 tj. plików elektronicznych Microsoft EXCEL (forma arkusza kalkulacyjnego .xls) zawierających rejestr umów za rok 2012 i rejestr umów za rok 2013 prowadzonych przez UMiG S. wskazał, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 2010-04-07, sygn. II SAB/Wa 201/09 "dysponent informacji jest zobowiązany do jej udostępnienia tylko wtedy, gdy nie została ona wcześniej udostępniona i nie funkcjonuje w obiegu publicznym, co nie pozwala zainteresowanemu zapoznać się z jej treścią inaczej, niż wskutek złożenia wniosku do odpowiedniego organu o udzielenie informacji". Ponadto sąd stanął na stanowisku, iż "o bezczynności organu w sprawie udostępnienia informacji publicznej można mówić w sytuacji, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności materialno - technicznej, takiej czynności nie podejmuje. Natomiast bez znaczenia dla oceny, czy organ pozostaje w bezczynności, jest fakt, czy dana odpowiedź satysfakcjonuje wnioskodawcę".

W korespondencji mailowej z dnia [....] 2014 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. informował skarżącego, iż informacje dotyczące umów nawiązywanych w trybie ustawy o zamówieniach publicznych są publikowane w BIP.

W korespondencji mailowej z dnia [....] 2014 r., a także w piśmie z dnia [....] 2014 r., w którym Burmistrz Miasta i Gminy S. poinformował skarżącego, iż żądane rejestry zostały przesłane w formie skanu oraz że w korespondencji z dnia [....] 2013 r. skarżący został poinformowany, iż obowiązujące przepisy prawa nie przewidują obowiązku tworzenia rejestru wszelkich umów zawieranych przez Gminę i publikowania go w Biuletynie Informacji Publicznej.

Pismem z dnia [....] 2014 r. w Burmistrz Miasta i Gminy S. poinformował ponadto skarżącego, iż brak jest możliwości przesłania rejestrów w formie elektronicznej, edytowalnej, która umożliwia dokonywanie zmian w ich treści.

Zatem, skoro żądane przez skarżącego informacje zostały mu przekazane - nie można mówić o bezczynności organu. Brak możliwości przekazania rejestru umów w formie edytowalnej został uzasadniony ochroną danych zawartych w rejestrach przed ich zmianą przez nieuprawnione podmioty.

W zakresie wniosku nr 2 tj. wartości brutto (PLN) każdej z umów wskazanych w przedmiotowym rejestrze umów wskazano, że zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 2008-10-30, sygn. I OSK 951/08 "prawo dostępu do informacji publicznej oznacza dostęp do informacji już istniejącej, będącej w posiadaniu podmiotu zobowiązanego i nie może być utożsamiane z prawem do inicjowania działań (kontrolnych, badawczych itp.) mających na celu wytworzenie informacji jakościowo nowej i dotychczas nieistniejącej, której udzielenia domaga się wnioskodawca. Postępowanie zainicjowane wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej nie może wszczynać odrębnego postępowania, którego wynikiem będzie dopiero wytworzenie wnioskowanej informacji. Postępowanie sprowadzałoby się bowiem nie do udzielenia posiadanych przez organ informacji, ale do wytworzenia jeszcze nieistniejących informacji, które podlegałyby udostępnieniu, co znacząco wykracza poza pojęcia "dostęp do informacji publicznej".

W korespondencji mailowej z dnia [....] 2014 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. poinformował skarżącego, iż informacje dotyczące umów nawiązywanych w trybie ustawy o zamówieniach publicznych są publikowane w BIP.

W korespondencji mailowej z dnia [....] 2014 r., a także w piśmie z dnia [....] 2014 r. w Burmistrz poinformował skarżącego, iż żądane rejestry zostały przesłane w formie skanu, oraz że w korespondencji z dnia [....] 2013 r. skarżący został poinformowany iż obowiązujące przepisy prawa nie przewidują obowiązku tworzenia rejestru wszelkich umów zawieranych przez Gminę i publikowania go w Biuletynie Informacji Publicznej.

W piśmie z dnia 28 lutego 2014 r. Burmistrz poinformował ponadto skarżącego, iż "przesłane rejestry nie zawierają danych dot. wartości umów brutto".

Zatem skoro skarżący został poinformowany, iż w prowadzonych przez Urząd Miasta i Gminy w S. rejestrach umów nie są zawarte informacje o wartości brutto każdej z umów, a informacje dotyczące umów nawiązywanych w trybie ustawy o zamówieniach publicznych są publikowane w BIP - nie można mówić o bezczynności organu.

Pismem z dnia [....] 2014r. Stowarzyszenie Sieć Obywatelska [....] złożyło wniosek o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze uczestnika. Wniosek ten został uwzględniony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd Administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269 ze zm.). Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydawania przez nie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, innych niż wskazane wyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach - art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270) - dalej "p.p.s.a.".

W pierwszej kolejności należy wskazać, że skarga na bezczynność w przedmiocie udostepnienia informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia (por. wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., I OSK 601/05 LEX nr 236545).

Bezczynność podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej ma miejsce wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie podmiot ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub prowadził postępowanie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu, albo nie podjął stosownej czynności. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie mają znaczenia powody, dla których określony akt nie został podjęty lub czynność dokonana a w szczególności, czy bezczynność została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością podmiotu, czy też wiąże się z jego przeświadczeniem, że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna zostać dokonana.

Prawo do informacji zostało zagwarantowane w art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Obejmuje ono, między innymi, dostęp do dokumentów. Ograniczenie tego prawa może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w odrębnych ustawach przesłanki dotyczące ochrony wolności i praw innych osób oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (art. 61 ust. 3 Konstytucji). W myśl art. 61 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, tryb udzielania informacji, o których mowa w tym artykule określają ustawy i realizację powyższego przepisu stanowi właśnie ustawa o dostępie do informacji publicznej.

Zgodnie z art. 1 tej ustawy, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu i ponownemu wykorzystywaniu na zasadach i w trybie określonych w ustawie, jednak przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi.

Informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2005 r., II SA/Wa 1009/05, opub. w LEX nr 188310).

Ustawa o dostępie do informacji publicznej w art. 13 ust. 1 przewiduje, że udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. Z kolei art. 16 ust. 1 ustawy stanowi, że odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji.

W niniejszej sprawie wniosek o udostępnienie informacji publicznej, jak również skargę do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracji publicznej w tym zakresie można podzielić na dwie niezależne od siebie części.

W odniesieniu do rejestru umów zawartych przez Urząd Gminy S. w latach 2012 - 2013 należy stwierdzić, że skarżący nie kwestionuje faktu, iż rejestr taki otrzymał. Jego zdaniem wniosek o udzielenie informacji publicznej nie został jednak uwzględniony, ponieważ dane te zostały mu przekazane w formie pliku PDF, a nie - jak żądał - w formacie programu Microsoft Excel.

Oprócz tego skarżący domagał się określenia wartości brutto (PLN) każdej z umów wskazanych w przedmiotowych rejestrach umów wraz z ewentualnymi aneksami.

W odniesieniu do pierwszej kwestii należy stwierdzić, że zakres wniosku mieścił się w zakresie ustawy o dostępie do informacji publicznej, a Burmistrz Miasta i Gminy S. jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia takiej informacji. Sporne pomiędzy stronami jest natomiast to, czy udostępnienie informacji w innym formacie elektronicznym niż żądała strona - w formacie niepoddającym się edycji - może zostać uznany za zrealizowanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej.

W tym zakresie Sąd podziela stanowisko Burmistrza Miasta i Gminy S. Art. 14 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej nakazuje udostępnienie informacji "w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku". W ocenie Sądu nie dotyczy to jednak kwestii "edytowalności" udostępnionych informacji.

Prawo obywatela do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne zostało zagwarantowane w art. 61 Konstytucji RP zawartym w rozdziale "Wolności i prawa polityczne". Wskazać należy, że istotą prawa do informacji publicznej jest umożliwienie obywatelowi zapoznania się z informacją dotyczącą spraw publicznych. Ponadto, zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, podmiot udostępniający informację publiczną jest obowiązany zapewnić możliwość:

1) kopiowania informacji publicznej albo jej wydruk lub

2) przesłania informacji publicznej albo przeniesienia jej na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji.

Obowiązkiem zatem podmiotu udostępniającego informację publiczną jest także zapewnienie warunków do utrwalenia tej informacji przez osobę występującą o jej udostępnienie. Przepis ten wprowadza katalog dopuszczalnych form utrwalenia udostępnianej informacji publicznej. Treść obowiązku umożliwienia utrwalenia informacji jest określona przez koniunkcję dwu alternatyw rozłącznych. Oznacza to, że podmiot udostępniający jest zobowiązany do umożliwienia utrwalenia jej na papierze (kserokopia albo wydruk komputerowy) lub też skopiowania jej w sposób umożliwiający zainteresowanemu podmiotowi bezpośrednie i wielokrotne zapoznanie się z jej treścią (przeniesienie "na stałe" na odpowiedni, powszechnie stosowany nośnik informacji lub przesłanie w formie elektronicznej jako e-mail). Pod pojęciem odpowiedniego, powszechnie stosowanego nośnika należy rozumieć jedynie podstawowe, ogólnie dostępne środki używane do gromadzenia, odtwarzania i przetwarzania danych. (tak: Kłaczyński Michał, Szuster Sergiusz, Komentarz do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U.01.112.1198), LEX).

Innymi słowy, podmiot udostępniający (Burmistrz Miasta i Gminy S. ) uczynił zadość obowiązkowi wynikającemu z art. 12 ust. 2 ustawy, przesyłając dane pocztą elektroniczną, w formacie pliku PDF który z natury rzeczy można wielokrotnie przeglądać, skopiować, zapisać na dowolnym elektronicznym nośniku danych, jak i wydrukować. Tym samym informacja została prawidłowo udzielona, zarówno z punktu widzenia możliwości zapoznania się z jej treścią, jak i z punktu widzenia umożliwienia jej utrwalenia.

Jeżeli wnioskodawca pragnie wykorzystywać uzyskane informacje dla dowolnych własnych celów, to prócz zważenia na zasady związane z ponownym wykorzystaniem informacji publicznej (art. 23a i następne, ustawy o dostępie do informacji publicznej), nie ma przeszkód aby dokonał elektronicznej obróbki przekazanego pliku w taki sposób jaki będzie dla niego najwygodniejszy, we własnym zakresie, ale przede wszystkim na własną odpowiedzialność. Zdaniem Sądu nie bez znaczenia jest bowiem podnoszony przez Burmistrza Miasta i Gminy S. argument, że plik edytowalny powoduje możliwość wprowadzania w nim zmian –nawet niezamierzonych, jednak wypaczających treść przekazanego zestawienia. W połączeniu z awizowanym zamiarem publikacji przedmiotowego rejestru na stronie internetowej prowadzonego przez wnioskodawcę czasopisma, organ ma prawo oczekiwać, że publikacji podlegać będzie taka informacja publiczna jaką przekazał wnioskodawcy, nieobarczona omyłkami, wprowadzonymi zmianami itp.

Informacja publiczna dotyczy sfery faktów i te fakty zostały wnioskodawcy udostępnione i ujawnione.

Wobec powyższego Sąd uznał, Burmistrz Miasta i Gminy S. zrealizował wniosek skarżącego i udzielił mu żądanej informacji - mimo, że w innym niż żądany formacie elektronicznym. W tym zakresie Sąd uznał skargę na bezczynność za bezzasadną i oddalił ją w pkt II wyroku na podstawie art. 151 p.p.s.a.

W odniesieniu natomiast do drugiej części skargi na bezczynność tj. w zakresie podania wartości umów skargę należało uznać za zasadną.

W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, że rejestr umów wraz z ich wartością stanowi informację publiczną. Na takim stanowisku stanął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 20 marca 2014 r., sygn. II SAB/Wa 740/13 (niepublikowany) stwierdzając: "żądana przez skarżącego informacja dotycząca umów zawartych w 2013 r. co do przedmiotu zamówienia, wartości umowy (netto, brutto), rodzaju trwania umowy (od, do), daty zawarcia, nazwiska i imienia wykonawcy/osoby reprezentującej firmę/instytucję, nazwy firmy/instytucji, jest informacją publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i wymieniony miał prawo się o nią zwrócić". Podobny pogląd wyraził WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. II SAB/Ol 109/13 oraz WSA w Warszawie w wyroku z dnia 4 marca 2014 r., sygn. II SAB/Wa 634/13 (obydwa dostępne w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl/cbo/query ). W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że informacja o wartości umów zawieranych przez podmiot publicznoprawny stanowi informację publiczną, przy czym dotyczy to wszystkich umów, a nie tylko tych, które są zawierane w trybie ustawy o zamówieniach publicznych.

Jak wynika ze stanowiska Burmistrza w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie internetowej Urzędu Miast i Gminy S. udostępniona jest informacja o wartości umów zawieranych w trybie zamówień publicznych. Fakt udostępnienia w Biuletynie Informacji Publicznej części informacji nie zwalnia jednak organu administracji publicznej od udzielenia informacji także w zakresie pozostałych umów, nie zawieranych w trybie ustawy o zamówieniach publicznych, jeżeli nie zostały opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej.

Skoro jednak Burmistrz Miasta i Gminy S. w prowadzonym przez siebie rejestrze umów nie umieszcza żądanych informacji, to należy uznać, że żądana informacja jest informacją przetworzoną. Jak bowiem wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z dnia 21 września 2012 r. sygn. I OSK 1477/12 (LEX nr 1264566) i z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. I OSK 202/12 (LEX nr 1264654) informacja publiczna przetworzona, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p., to taka informacja, na którą składa się pewna suma informacji tzw. informacji publicznej prostej, dostępnej bez wykazywania przesłanki interesu publicznego. Ze względu jednak na treść żądania, udostępnienie wnioskodawcy konkretnej informacji publicznej nawet o wspomnianym wyżej prostym charakterze, wiązać się może z potrzebą przeprowadzenia odpowiednich analiz, zestawień, wyciągów, usuwania danych chronionych prawem. Takie zabiegi czynią takie informacje proste, informacją przetworzoną, której udzielenie jest skorelowane z potrzebą istnienia przesłanki interesu publicznego. W niniejszej sprawie, aby udzielić żądanej informacji organ byłby zobowiązany wskazać wnioskodawcy, które z umieszczony w rejestrze umów zostały opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej i wskazać adres publikacji, natomiast w pozostałym zakresie stworzyć całkiem nowe zestawienie obejmujące wartości umów w BIP nieopublikowanych. Wobec powyższego wniosek taki dotyczy wytworzenia całkiem nowej informacji (zestawienia wartości umów) rozumianej jako suma wielu informacji prostych.

Niemniej jednak organ nie wezwał wnioskodawcy do wykazania szczególnie istotnego interesu publicznego po myśli art. 3 ust. 1 pkt. 1 ustawy, zatem Sąd doszedł do wniosku, że w zakresie pkt II wniosku M.H. z dnia [....] 2014 r. Burmistrz Miasta i Gminy S. pozostaje w bezczynności, w związku z czym w pkt I wyroku zobowiązał ten organ do wydania aktu lub podjęcia czynności w terminie 14 dni. Podstawę prawną tego rozstrzygnięcia stanowi art. 149 § 1 p.p.s.a., zgodnie z którym sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Zgodnie z art. 286 § 2 p.p.s.a. termin do załatwienia sprawy przez organ administracji określony w przepisach prawa lub wyznaczony przez sąd liczy się od dnia doręczenia akt organowi.

Jednocześnie Sąd uznał, że powyższa bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Organ udzielił odpowiedzi na wniosek skarżącego w jedenastym dniu od wpłynięcia tego wniosku, a zatem przed upływem czternastodniowego terminu, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Bezczynność wprawdzie zaistniała, ale była konsekwencją błędnego uznania przez Burmistrza, że nie ma obowiązku udostępnienia żądanych przez skarżącego informacji w zakresie, w jakim nie są objęte prowadzonym rejestrem. Niemniej taką ocenę prawną trudno uznać za rażące naruszenie prawa, zwłaszcza w kontekście bezzwłocznego podejmowania przez Burmistrza wszelkich czynności co do których był przekonany, że jest obowiązany wykonać.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a. zasądzając na rzecz skarżącego kwotę 100 zł wniesioną przez niego tytułem wpisu od skargi.



Powered by SoftProdukt