Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. sprawy ze skargi O. sp. z o.o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 marca 2014 r. nr IPPP1/443-1288/13-3/AP w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

O. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej zwana też "Skarżącą" lub "Spółką") w dniu 11 grudnia 2013 r. złożyła wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług. We wniosku przedstawiła stan faktyczny, z którego wynikało, że Spółka działa w grupie spółek O.. W grupie tej spółki specjalizują się w dwóch obszarach działania: spółka macierzysta zajmuje się działalnością wydawniczą książek do nauki języka angielskiego (dalej "Produkty"), natomiast spółki zależne, funkcjonujące w różnych krajach, działają w celu promowania tych książek w kraju, w którym są zlokalizowane.

Od momentu istnienia Spółka sprzedaje usługi na rzecz jednostki dominującej w grupie – C. – O. (dalej "O."). W ramach sprzedaży Spółka realizuje dwie umowy. Pierwszą jest Umowa o świadczenie usług promocyjnych i marketingowych, z której wynika następujący zakres usług:

1) badanie i monitorowanie potrzeb i wymagań polskich odbiorców, oraz monitorowanie działalności konkurencji;

2) monitorowanie rynku i przedstawianie raportów z badań rynku i opinii publicznej oraz analiz dotychczasowych działań marketingowych i formułowanie nowych strategii marketingowych dla Produktów (materiały do nauki języka angielskiego);

3) budowanie relacji z klientami z wykorzystaniem technik marketingu bezpośredniego i innych technik, tworzenie programów marketingowych mających na celu propagowanie lojalności do znaku towarowego O.;

4) organizowanie działań promocyjnych celem zwiększenia sprzedaży, a także poszerzenia znajomości produktów O. oraz zwiększenia lojalności klientów, poprzez promocję w punktach sprzedaży, itp.;

5) utrzymywanie relacji z nauczycielami, mających na celu wspieranie sprzedaży Produktów;

6) opracowywanie koncepcji i kampanii reklamowych, dokonywanie zakupu czasu i powierzchni reklamowych w mediach;

7) planowanie strategiczne i jakościowa ocena kampanii;

8) współpraca ze środkami masowego przekazu (prasa, radio, telewizja, inne);

9) współpraca z agencjami PR przy tworzeniu kampanii reklamowych oraz dostarczanie agencjom odpowiednich materiałów i informacji;

10) projektowanie i realizacja kampanii promocyjnych, w tym budowanie wizerunku marki, tworzenie strategii wizerunku marki;

11) field marketing, w tym:

a) dostarczanie promocyjnych materiałów, w tym wzorów i próbek, materiałów reklamowych, katalogów, broszur i bieżących informacji dotyczących Produktów;

b) organizacja imprez animacyjnych i promocyjnych, rozdawanie próbek, dystrybucja egzemplarzy promocyjnych;

c) prezentacje Produktów w wybranych formach;

d) udział w targach i wystawach;

12) wsparcie sprzedaży, w tym:

a) kontrola księgarń celem właściwej ekspozycji Produktów;

b) wsparcie sprzedaży promocyjnej, m.in. organizacja konkursów, rozdawanie nagród w ramach konkursów;

c) tworzenie systemów motywacyjnych i lojalnościowych wśród odbiorców;

d) sponsorowanie wybranych szkół;

e) współpraca, w tym nawiązywanie i utrzymanie relacji, z kanałami dystrybucji;

f) dostarczanie informacji o Produktach.

Wynagrodzenie Spółki z tytułu powyższej umowy obliczane jest metodą "koszt plus" w następujący sposób:

1. Podstawą obliczenia marży jest suma kosztów bezpośrednich związanych z usługami promocyjnymi oraz kosztów pośrednich (ogólnych) przypisanych zgodnie z kluczem alokacji. Klucz alokacji kształtuje się na poziomie około 80% kosztów ogólnych i dobierany jest w ten sposób, aby odpowiadał charakterowi danego kosztu (procenty są zmienne i ustalane raz na rok).

2. Do kosztów bezpośrednich zaliczane są w szczególności wynagrodzenia pracowników działu marketingu i promocji, wyposażenie ich miejsc pracy oraz przede wszystkim koszty materiałów promocyjno - reklamowych, w tym gadżetów opatrzonych logo, nagród, próbek, itp., wydawanych lub zużywanych w ramach promowania wydawnictw O., a także koszty konferencji, targów i spotkań z kontrahentami.

3. Ustalona marża zysku. Wynagrodzenie Spółki określone jest w taki sposób, że wszystkie koszty spółki zwracane są jej z marżą zysku, tj. wszystkie jej odpłatne nabycia towarów i usług, dla celów wykonania tej umowy, są odsprzedawane z należną marżą.

Drugą umową jest Umowa o świadczenie usług edytorskich i pośrednictwa, z której wynika następujący zakres usług:

1) badanie potrzeb i wymagań polskich klientów dotyczących podręczników do nauki języka angielskiego (badanie opinii nauczycieli, zamawianie, raportów u nauczycieli, obserwacje lekcji, itp.);

2) pilotowanie podręczników do nauki języka angielskiego obecnych i niewprowadzonych na rynek;

3) tłumaczenie na język polski rubryk, komentarzy gramatycznych i innych fragmentów podręczników i ich części;

4) korekty i redakcje merytoryczne tekstów;

5) poszukiwanie polskich autorów podręczników do nauki języka angielskiego i materiałów dodatkowych, jak testy, wskazówki metodyczne, kryteria ocen oraz zlecanie tym autorom przygotowania próbnych materiałów;

6) zamawianie podręczników i materiałów u wybranych autorów;

7) szukanie potencjalnych konsultantów i zlecanie im opracowania recenzji dotyczących nowych i dotychczasowych podręczników;

8) szukanie potencjalnych konsultantów i zlecanie im opracowania raportów dotyczących egzaminów języków obcych w Polsce.

Wynagrodzenie Spółki obliczane jest metodą "koszt plus" w następujący sposób:

1. Podstawą obliczenia marży jest suma kosztów bezpośrednich związanych z usługami edytorskimi oraz kosztów pośrednich (ogólnych) przypisanych zgodnie z kluczem alokacji. Klucz alokacji kształtuje się na poziomie około 20% kosztów ogólnych i dobierany jest w ten sposób, aby odpowiadał charakterowi danego kosztu (procenty te są zmienne i ustalane raz na rok).

2. Do kosztów bezpośrednich zaliczane są w szczególności wynagrodzenia autorów recenzji, podręczników i pracowników działu edycji, wyposażenie ich miejsc pracy oraz koszty usług graficznych, poligraficznych, itp.

3. Ustalona marża zysku.

Jak wskazano powyżej, w ramach organizowanych w imieniu O. działań promocyjnych Spółka nabywa szereg towarów, które stanowią nagrody w konkursach, gadżety reklamowe itp., oraz nabywa egzemplarze książek i płyt z materiałami dydaktycznymi, które następnie wydawane są przez Spółkę ewentualnym nabywcom w celu zapoznania się z Produktem. Egzemplarze książek i płyt wydawane ewentualnym decydentom, czyli szkołom, placówkom oświatowym, na ręce nauczycieli języka angielskiego w celu zapoznania się z Produktem, jak też wydawane konsultantom do recenzji i edycji, oznaczone są trwałym napisem "egzemplarz okazowy". Spółka zaznacza, iż nie prowadzi działalności produkcyjnej ani handlowej, w szczególności nie produkuje ani nie dokonuje zakupu i importu produktów wytwarzanych przez inne podmioty celem ich dalszej odsprzedaży w kraju lub zagranicą. Faktycznym przedmiotem działalności Spółki nie jest handel towarami, lecz jedynie świadczenie usług, o których mowa wyżej. Tym samym wydanie rzeczy (nagród, gadżetów, egzemplarzy książek, płyt, itp.) w ramach działań marketingowych stanowi wyłącznie element zlecenia i służy promocji O.. Z punktu widzenia Spółki jest to wykonanie zobowiązania na rzecz zleceniodawcy i na żadnym etapie nie stanowi ono promocji samej Spółki, ponieważ w swoim zobowiązaniu ma ona posługiwać się i promować logo O.. Zgodnie z ustaleniami pomiędzy Spółką, a zleceniodawcą, z tytułu wykonywanych na rzecz zleceniodawcy usług obejmujących opisane wyżej działania marketingowe i inne, Spółka wystawia faktury VAT.

Biorąc pod uwagę dwie wyżej wymienione umowy, wynagrodzenie Spółki określone jest w taki sposób, że wszystkie jej koszty zwracane są jej z marżą zysku, tj. wszystkie jej odpłatne nabycia towarów i usług dla celów wykonania tej umowy są odsprzedawane z należną marżą.

Opisane umowy stanowią podstawową działalność Spółki (poza tym Spółka fakturuje wydanie książek w ramach umów barterowych, w zamian za reklamę w mediach oraz czasami fakturuje zakupione usługi marketingowe bezpośrednio na O., które są również związane z wykonaniem opisanych umów). Można powiedzieć, że usługi świadczone w ramach opisanych umów stanowią podstawę aktywności gospodarczej Spółki. W związku z tym Spółka stwierdziła, że aktywność Spółki związana jest ze świadczeniem usług na rzecz O., a sposób kalkulacji wynagrodzeń za te usługi pozwala na "zrefakturowanie" odpowiednią marżą zysku 100% kosztów poniesionych przez polską Spółkę.

W związku z powyższym Spółka zadała pytanie, czy ma obowiązek naliczenia podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnych wydań towarów (w ramach organizowanych działań promocyjnych), których koszt wliczany jest do podstawy opodatkowania usług świadczonych na rzecz zleceniodawcy.

Zdaniem Skarżącej nie ma ona obowiązku naliczenia podatku VAT należnego z tytułu nieodpłatnych wydań towarów (w ramach organizowanych akcji promocyjnych), jeżeli czynności te wykonywane są w związku ze świadczeniem usług na rzecz zleceniodawcy, których wartość uwzględniana jest w podstawie opodatkowania (dla celów VAT) świadczonych usług. Tym samym nie podlegają one opodatkowaniu VAT jako odrębne świadczenia. Zdaniem Skarżącej na poprawność wskazanego stanowiska wskazuje w szczególności brzmienie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), a także orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej "TSUE" lub "Trybunał"), polskich sądów administracyjnych oraz interpretacje organów podatkowych. Skarżąca, powołując się na art. 5 ust. 1 pkt 1, a także art. 8 ust.1 ustawy o podatku od towarów i usług, dalej też zwanej "ustawą" lub "ustawą o VAT", stwierdziła, że wartość przekazywanych towarów w ramach organizowanych w imieniu zleceniodawcy akcji promocyjnych stanowi element kalkulacji wynagrodzenia otrzymywanego za świadczoną przez Spółkę usługę. Spółka otrzymuje od zleceniodawców zwrot kosztów poniesionych w związku z realizowaną akcją powiększony o ustaloną prowizję. Innymi słowy wszystkie poniesione przez Spółkę koszty w związku z realizacją usługi marketingowej (w tym koszt wydań towarów) stanowią podstawę opodatkowania dla celów VAT przy wystawianych na rzecz zleceniodawcy fakturach. Ponieważ wydanie towarów stanowi element usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy, wydanie to, zdaniem Spółki, nie może stanowić jednocześnie odrębnej dostawy towarów.

Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 6 marca 2014 r. stanowisko Skarżącej uznał za nieprawidłowe i stwierdził, że wydanie przez Spółkę towarów w ramach świadczonej usługi, jako wypełniająca dyspozycję art. 7 ust. 2 ustawy o VAT dostawa towarów, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Spółka ma zatem obowiązek naliczania podatku VAT należnego z tytułu wydań towarów w ramach świadczenia ww. usługi. Minister Finansów stwierdził, że czynność wydania przez Spółkę towarów w ramach usługi organizowanych działań promocyjnych wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu ww. przepisu art. 7 ustawy o VAT. Następuje tu przeniesienie na podmioty trzecie - tj. uczestników akcji promocyjnych - prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami, nabytymi uprzednio przez Skarżącą. W ocenie Organu fakt, że wydanie ww. towarów następuje nieodpłatnie nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług promocyjnych i marketingowych przez Spółkę na rzecz jednostki dominującej w grupie (O.), obejmuje również koszty nabycia ww. towarów przez Spółkę. A zatem w przypadku ww. wydania towarów zapłaty nie dokonuje nabywca (uczestnik akcji promocyjnej), lecz O., na rzecz której usługa jest wykonywana. W tych okolicznościach wskazana czynność wydania towarów uczestnikom akcji promocyjnych w ramach świadczonej usługi, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Minister Finansów, powołując się na orzeczenie TSUE z dnia 7 października 2010 r. w sprawie C-55/09, stwierdził, że otrzymywane przez Spółkę wynagrodzenie za świadczoną usługę dotyczy w rzeczywistości wykonania przez Spółkę działań promocyjnych oraz obejmuje zapłatę za zakupione towary, które są następnie nieodpłatnie przekazywane. Zatem wynagrodzenie wypłacone Spółce przez zleceniodawcę za wykonanie przez nią czynności w ramach zawartej umowy obejmuje w rzeczywistości dwa elementy - pierwszym elementem tej kwoty jest wynagrodzenie za usługi świadczone przez Spółkę na rzecz zleceniodawcy (działania promocyjne), natomiast drugim elementem kwoty jest wynagrodzenie wypłacane przez tego zleceniodawcę za dostawę towarów dokonywaną przez Spółkę na rzecz podmiotów trzecich (uczestników akcji promocyjnych). Ponadto Organ stwierdził, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne. Organ zgodził się ze Spółką w odniesieniu do kwestii opodatkowania podatkiem VAT świadczeń kompleksowych. Dodał, że świadczona przez Spółkę usługa jest usługą obejmującą różne elementy. Ponieważ jednak wynagrodzenie otrzymane przez Spółkę obejmuje również cenę towarów wydanych nieodpłatnie, to w tej części wynagrodzenie od zleceniodawcy Spółki stanowi płatność za wydane towary. Ponadto Minister zaznaczył, że opodatkowanie nieodpłatnego wydania towarów przez Spółkę nie doprowadzi do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, raz jako świadczenia usługi promocyjnej i drugi raz jako dostawy towarów. Organ zwrócił uwagę, że wynagrodzenie wypłacone Spółce za wykonane przez nią czynności w ramach zawartej umowy obejmuje bowiem dwa elementy, z których jeden stanowi wynagrodzenie za dostawę towarów. Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT - jako dostawa towarów - podlega tylko część wynagrodzenia otrzymanego od Zleceniodawcy za przekazane towary. W zakresie pozostałej części wynagrodzenia, nieobejmującej dostawy towarów, właściwe jest jej odrębne traktowanie dla celów opodatkowania podatkiem VAT jako wynagrodzenie za świadczenie usługi.

Organ wskazał ponadto, że usługa marketingowa świadczona przez Spółkę, gdzie wydawanie towarów w ramach różnych przedsięwzięć jest jednym z jej elementów, nie jest uznawana na gruncie przepisów o podatku od towarów usług za jedno świadczenie. W ramach takiego świadczenia wykonywane są dwie czynności: świadczenie usługi na rzecz zleceniodawcy i dostawa towarów na rzecz uczestnika odbiorcy. Obie te czynności dokonywane są odpłatnie.

Skarżąca, po wezwaniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa, wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w której zarzuciła zaskarżonej interpretacji:

- naruszenie art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT w wyniku dokonania błędnej interpretacji tych przepisów, polegającej na uznaniu, iż wydania towarów osobom trzecim w ramach świadczonych usług promocyjno - marketingowych, których koszt jest wliczany w cenę świadczonych tych usług, stanowią odrębne świadczenia (odrębne dostawy towarów) podlegające opodatkowaniu VAT;

- wadliwość formalnoprawną, wynikającą z naruszenia art. 14b § 1 i § 3 Ordynacji podatkowej, polegającą na dokonaniu oceny prawnej innego, niż przedstawiony we wniosku, stanu faktycznego.

Według Skarżącej przyjęty w interpretacji podział jednolitej, kompleksowej usługi promocyjno-marketingowej na dwie odrębne czynności (świadczenie usług i dostawę towarów) nie tylko nie znajduje uzasadnienia w obowiązujących na gruncie VAT przepisach, ale również narusza obowiązek kompleksowego traktowania czynności składających się na jedno świadczenie, za które strony przewidziały wynagrodzenie. Skarżąca podkreśliła, że podtrzymuje na potwierdzenie swojego stanowiska powołane we wniosku interpretacje organów podatkowych i orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, jako analogiczne dla przedstawionego przez Skarżącą stanu taktycznego. W opinii Skarżącej Minister wydając interpretację poprzez pryzmat uzasadnienia pojedynczego orzeczenia TSUE, odnoszącego się do innego stanu faktycznego, nie uwzględnił kwestii podstawowej przedstawionej w stanie faktycznym, a mianowicie, że nieodpłatne przekazanie towarów będzie następowało w wykonaniu kompleksowej usługi marketingowej i jest nierozerwalnie związane ze świadczoną przez Skarżącą na rzecz zlecającego usługą marketingową.

Skarżąca uznała, że zastosowanie się do stanowiska Ministra prowadziłoby do dwukrotnej klasyfikacji i podwójnego opodatkowania tej samej czynności.

W odpowiedzi na skargę Minister Finansów wniósł o jej oddalenie, podtrzymując zaprezentowane wcześniej stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Takiej kontroli podlegają m.in. pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, stosownie do art. 3 § 2 punkt 4a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Zgodnie natomiast z art. 134 § 1 tej ustawy procesowej, sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skarga wniesiona w niniejszej sprawie nie zasługiwała na uwzględnienie, pomimo zaistnienia w interpretacji pewnej sprzeczności. Wypada bowiem na wstępie zgodzić się z zarzutem skargi, że wydawanie przez Spółkę opisanych towarów Minister Finansów raz potraktował jako nieodpłatne wydanie towaru, o którym stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, zaś innym razem jako odpłatna dostawa, o której mowa w ust. 1 tego przepisu. Ta sprzeczność, jak skrupulatnie odnotowała Skarżąca, objawiła się na str. 11 przedostatni i ostatni akapit interpretacji. Otóż Minister najpierw wyraźnie zakwalifikował opisywane wydania jako objęte dyspozycją art. 7 ust. 2 ustawy, by zaraz potem odwołać się do jej art. 7 ust. 1. Ta oczywista sprzeczność jest jednak tak ewidentna i jawna, że – w ocenie Sądu – ma ona wszystkie cechy oczywistej omyłki pisarskiej. Z jasno sformułowanego stanowiska Organu, wyrażonego natychmiast po przywołanych rozważaniach, wynika bowiem, że – według Ministra – obydwie czynności, czyli dostawa (art. 7 ust. 1) i usługa (art. 8 ust. 1), są odpłatne. Za obydwie płaci zagraniczny kontrahent Skarżącej, choć beneficjentem dostaw są podmioty trzecie, zaś kontrahent jest beneficjentem tylko w odniesieniu do usługi.

Poza wskazanym zarzutem opisanej sprzeczności w interpretacji wszystkie pozostałe zarzuty Skarżącej są niezasadne. Przypomnieć należy bowiem utrwalony w orzecznictwie TSUE, NSA i Sądów Wojewódzkich pogląd, że dla zaistnienia usługi (świadczenia) kompleksowej konieczne jest, aby odbiorcą świadczenia był jeden podmiot. Tymczasem w niniejszej sprawie odbiorcami akcji Spółki są różne podmioty. Odbiorcą przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel są klienci (potencjalni klienci) kontrahenta zagranicznego, zaś odbiorcą usługi marketingowej jest ten kontrahent. Minister trafnie więc uznał, że opisany stan faktyczny składa się z dwóch niezależnych czynności gospodarczych, różnych także kategorialnie. Jednym z nich jest wydanie towaru, innym zaś świadczenie usługi. Stanowisko Spółki, która upatrywała w opisanym zdarzeniu jednego, złożonego świadczenia kompleksowego, było więc nieprawidłowe. Przeczy mu nie tylko fundamentalny dla niniejszej sprawy i wskazywany przez Strony wyrok Baxi Group, ale też wyrok NSA o sygn. I FSK 1863/13 i przywołane w nim inne, liczne wyroki tego Sądu wydane w analogicznych sprawach, a w końcu orzecznictwo tut. Sądu Wojewódzkiego (np. wyrok o sygn. III SA/Wa 2548/12).

Akcentowane w skardze różnice pomiędzy stanem faktycznym niniejszej sprawy, a stanem, na tle którego zapadł wyrok Baxi Group, są pozorne. Nie ma bowiem znaczenia, czy przekazywane towary zawierają logo kontrahenta zagranicznego, czy nie, nie jest też istotne z punktu widzenia omawianych przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy i wskazanego orzecznictwa, czy wydawanie towarów odbywa się w ramach, czy też poza ramami rozciągniętego w czasie zorganizowanego programu lojalnościowego. Oczywiście wydawanie towarów z logo przejawia związek z usługą marketingową, ale jest to związek istotny tylko z punktu widzenia Spółki i jej kontrahenta oraz realizowanego przedsięwzięcia. "Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Dopiero za pewne odstępstwo i wyjątek należy uznać potraktowanie kilku świadczeń za jedno złożone." (cytat z przywołanego wyroku NSA). W niniejszej sprawie ten wyjątek należy wykluczyć już dlatego, że – jak wyżej Sąd wskazał – inny podmiot jest odbiorcą dostawy, inny zaś usługi.

W efekcie trafnie ocenił Organ, że Spółka, wydając towary w ramach opisanej akcji promocyjnej, dokonuje odpłatnej, opodatkowanej dostawy.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 151 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd oddalił skargę. Zaskarżona interpretacja jest prawidłowa.