Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędziowie Sędzia NSA Jacek Hyla, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 19 listopada 2020 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia 12 marca 2020 r., nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych z rejestru PESEL oddala skargę.

W dniu 20 listopada 2019 r. do Urzędu Miasta R. wpłynął wniosek K. K. (dalej zwanego także "wnioskodawcą", "stroną", "skarżącym") o udostępnienie z rejestru PESEL danych spadkobierców po zmarłym S. F.

W uzasadnieniu żądania strona wskazała, że posiada interes prawny w uzyskaniu wnioskowanej informacji, gdyż chce ustalić krąg spadkobierców w celu stwierdzenia nabycia spadku, załączając do wniosku m.in.: kserokopię postanowienia z dnia 3 czerwca 2019 r. Sądu Rejonowego w W. Wydział I Cywilny (sygn. akt. I Ns [...]) oraz dowód uiszczenia dokonanej opłaty za udostępnienie danych.

Decyzją z dnia 20 stycznia 2020 r. (nr [...]) Burmistrz Miasta R. – na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm. – dalej jako: "k.p.a.") i art. 47 ust. 3 w zw. z art. 46 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 1397 ze zm. – dalej jako: "u.e.l.") – odmówił udostępnienia danych spadkobierców po zmarłym S. F. z rejestru PESEL i rejestru mieszkańców.

Organ wyjaśnił, że zasady udostępniania danych z rejestru mieszkańców zostały uregulowane w rozdziale 6. ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności. Stosownie do art. 46 ust. 2 pkt 1 i 3 u.e.l. dane z rejestru mieszkańców mogą być udostępnione osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny (pkt 1) albo innym osobom i podmiotom - jeżeli wykażą interes faktyczny w otrzymaniu danych, pod warunkiem uzyskania zgody osób, których dane dotyczą (pkt 3). Udostępnienie tych danych następuje odpłatnie, po dołączeniu dowodu opłaty do wniosku o udostępnienie danych (art. 53 ust. 2 u.e.l.).

Organ zaznaczył, że w przypadku powoływania się na interes prawny wnioskodawca zobowiązany jest wykazać istnienie interesu prawnego, przy czym musi on być konkretny, aktualny i obiektywnie istniejący.

W tym stanie rzeczy organ uznał, że został wykazany interes prawny w uzyskaniu danych S. F., nie zaś jego spadkobierców, dlatego w dniu 5 grudnia 2019 r. wnioskodawca został wezwany do wykazania posiadania interesu prawnego w uzyskaniu żądanych danych oraz do dokonania dopłaty w kwocie 9 zł do wniosku o udostępnienie danych, a wezwanie to zostało prawidłowo mu doręczone w dniu 13 grudnia 2019 r.

W odpowiedzi, przedstawiając dowód uiszczenia prawidłowo dokonanej dopłaty za udostępnienie danych w wysokości 9 zł, wnioskodawca wyjaśnił, że zgodnie z art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po M. F. i W. K. zostało zawieszone z uwagi na śmierć K. F. Podjęcie przedmiotowego postępowania może nastąpić na podstawie art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c. z chwilą wskazania następców prawnych uczestnika K. F., co leży w interesie prawnym wnioskodawcy i do czego jest zobowiązany w świetle art. 669 k.p.c.

Organ stwierdził, że we wniosku skierowanym do organu wnioskodawca zażądał udostępnienia danych adresowych spadkobierców po zmarłym S. F. tj. w trybie określonym przepisem art. 46 ust. 2 pkt 1 u.e.l., który stanowi, że dane z rejestru PESEL udostępniane są osobom i jednostkom organizacyjnym - jeżeli wykażą w tym interes prawny. Posłużenie się przez ustawodawcę zwrotem "wykaże" oznacza, że legitymowanie się przez wnioskodawcę interesem prawnym musi być udowodnione, a nie tylko uprawdopodobnione.

O tym, czy wnioskodawca ma interes prawny w uzyskaniu danych osobowych decydują przepisy prawa materialnego, a zatem z wnioskiem o udostępnienie danych osobowych może wystąpić podmiot, który wykaże związek między chronionym przez przepisy prawa materialnego interesem prawnym, a aktem lub czynnością organu administracji publicznej. Interes prawny nie może być interesem przewidywanym w przyszłości ani hipotetycznym, gdyż nie jest to bowiem interes prawny konkretny, aktualny i obiektywnie istniejący.

W ocenie organu wnioskodawca nie wykazał interesu prawnego w uzyskaniu żądanych danych osobowych spadkobierców S. F. Z załączonego do wniosku postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia 3 czerwca 2019 r. wynika, że postępowanie w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po M. F. i W. K. zostało zawieszone z dniem 21 stycznia 2019 r. z uwagi na śmierć K. F. Jednak wnioskodawca nie wykazał, że zostało zainicjowane postępowanie spadkowe po zmarłym uczestniku ww. postępowania, wobec czego należało odmówić udostępnienia danych adresowych spadkobierców po zmarłym S. F.

Przepis art. 1025 § 1 k.c. stanowi, że sąd na wniosek osoby mającej w tym interes prawny stwierdza nabycie spadku przez spadkobiercę, a notariusz na zasadach określonych w przepisach odrębnych sporządza akt poświadczenia dziedziczenia. Do podjęcia zawieszonego postępowania niezbędne jest wskazanie następców prawnych zmarłego uczestnika jednak najpierw muszą oni być ustaleni, a do tego właściwy jest sąd powszechny. Nadmienić należy, że we wniosku o stwierdzenie nabycia spadku wskazuje się dane spadkodawcy, natomiast wskazanie osób będących potencjalnymi spadkobiercami ustawowymi i testamentowymi nie jest obowiązkiem wnioskodawcy. Zgodnie z art. 670 § 1 k.p.c. sąd z urzędu bada kto jest spadkobiercą. O interesie prawnym strony w sprawie o udostępnienie danych osobowych z ewidencji ludności mogłyby świadczyć takie okoliczności, w których sytuacja prawna tej strony byłaby zależna od danych uzyskanych z ewidencji, a więc gdyby te dane były potrzebne do zrealizowania przez wnioskodawcę swoich uprawnień lub poddania się obowiązkom. Natomiast w przypadku złożenia do Sądu wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po ww. zmarłym, bez wskazania potencjalnych uczestników postępowania wnioskodawca może zostać wezwany do usunięcia braku formalnego. Wówczas takie wezwanie będzie dla organu stanowić podstawę do ponownej oceny interesu prawnego i może być przesłanką do ewentualnego udostępnienia danych.

Na gruncie przyjętego w polskim prawie systemu dziedziczenia, sam fakt istnienia wierzytelności, która może być realizowana poprzez ustalenie, na kogo przeszły obowiązki majątkowe dłużnika, nie stanowi podstawy do wyprowadzenia na gruncie materialnoprawnym przesłanek udostępnienia wnioskowanych danych. Nałożenie na osobę lub jednostkę organizacyjną obowiązku wykazania interesu prawnego oznacza, że żądający dla skuteczności złożonego żądania udostępnienia informacji musi udowodnić w sposób sprawdzalny przez fakty, własny interes prawny. Nie jest udowodnieniem interesu prawnego w uzyskaniu danych potencjalnych spadkobierców dłużnika, przytoczenie przepisów prawnych, na podstawie których wnioskodawca ma zamiar zainicjowania postępowania sądowego w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po tej osobie. Zamiar zainicjowania postępowania sądowego nie wypełnia istotnych elementarnych wartości na jakich oparty jest interes prawny. Nie jest to bowiem interes prawny konkretny, aktualny, obiektywnie istniejący. Samo deklarowanie zainicjowania w przyszłości postępowania sądowego, zwłaszcza w okolicznościach faktycznych sprawy, w której na gruncie materialnoprawnym nie występuje relacja łącząca wnioskodawcę z osobami, których żądanie ujawnienia danych obejmuje, przesądza o braku uzasadnionych podstaw prawnych i faktycznych wykazania interesu prawnego.

Organ stwierdził, że obowiązek wykazania interesu prawnego nie może ograniczać się jedynie do wykazania ogólnego uprawnienia, lecz powinien polegać na udokumentowaniu, iż uprawnienie to odnosi się do konkretnej osoby, przy czym wnioskodawca powinien przedstawić takie informacje i dokumenty, które jednoznacznie wykażą posiadanie przez niego interesu prawnego.

Organ zgodnie z treścią art. 44h ust. 2 pkt 1 (obecnie art. 46 ust. 2 pkt 1) u.e.l. obowiązany jest istnienie interesu prawnego ocenić i odnieść do konkretnego przepisu prawa materialnego. Stwierdzenie istnienia tego interesu wymaga więc ustalenia związku o charakterze materialnoprawnym między obowiązującą normą prawa, a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa, polegającego na tym, że akt stosowania tej normy może mieć wpływ na sytuację prawną tego podmiotu w zakresie prawa materialnego. Interes taki powinien znajdować potwierdzenie w okolicznościach faktycznych, które uzasadniają zastosowanie normy prawa materialnego.

W ocenie organu przytoczone okoliczności, wskazane przepisy prawa, a także załączone dokumenty, nie przesądzają o istnieniu interesu prawnego w zakresie udostępnienia żądanych danych spadkobierców zmarłego S. F.

Po rozpoznaniu odwołania, Wojewoda [...] decyzją z dnia 12 marca 2020 r. (nr [...]) utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy stwierdził, że biorąc pod uwagę zebrany materiał dowodowy, w pełni podziela stanowisko Burmistrza Miasta w zakresie odmowy udostępnienia K. K. wnioskowanych danych z rejestru PESEL. Jak wynika z przepisów zawartych art. 46 ust. 2 pkt 1 u.e.l. dane zawarte w rejestrze PESEL oraz rejestrze mieszkańców udostępnia się m.in. osobom i jednostkom organizacyjnym jeżeli wykażą w tym interes prawny, natomiast z treści art. 47 ust. 2 tej ustawy wynika, że dane jednostkowe nie mogą być wykorzystane w innym celu niż wskazany w złożonym wniosku. Ponadto rozporządzenie Ministra Cyfryzacji z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o udostępnienie danych z rejestru mieszkańców i rejestru PESEL oraz trybu uzyskiwania zgody na udostępnienie danych po wykazaniu interesu faktycznego w § 1 określa wzór wniosku o udostępnienie danych z rejestru mieszkańców oraz rejestru PESEL, w którym w pkt 6 wniosku niezbędne jest wskazanie przez wnioskodawcę celu, do którego udostępnione dane będą wykorzystane.

Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, wnioskodawca żądanie uzyskania danych dotyczących danych osobowych spadkobierców S. F. uzasadnił zawieszeniem prowadzonego przez Sąd w W. postępowania w sprawie o nabycie spadku po M. F. oraz W. K., z uwagi na śmierć ojca wymienionego, który był uczestnikiem niniejszego postępowania. Podjęcie zawieszonego postępowania zgodnie z brzmieniem art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c. może nastąpić z chwilą zgłoszenia się lub wskazania następców prawnych zmarłego. Z powyższego wnioskodawca wywodzi swój interes w uzyskaniu żądanych danych.

Z uzasadnienia żądania przedmiotowych danych bezspornie wynika, że skarżący poszukuje spadkobierców zmarłego syna nieżyjącego uczestnika postępowania, nie posiada informacji potwierdzającej, jakie konkretne osoby nabyły spadek po zmarłym S. F. W takim przypadku samo domniemanie skarżącego, że wskazany krąg osób, to jego spadkobiercy nie spełnia przesłanek warunkujących udostępnienie żądanych danych konkretnych osób. Organ meldunkowy w żadnym wypadku nie jest uprawniony do wskazywania potencjalnych następców prawnych. W polskim systemie prawnym nie obowiązuje system rezerw, zgodnie z którym określone osoby należące do najbliższych krewnych zmarłego zawsze dochodzą do dziedziczenia określonej części spadku. Nie sposób wykluczyć sytuacji, kiedy cały majątek spadkowy przejdzie na inne osoby niż te, które należą do spadkobierców ustawowych. W związku z powyższym do wskazania następców prawnych niezbędne jest przeprowadzenie postępowania spadkowego. Wyjaśnić należy, że dla złożenia wniosku o wszczęcie postępowania o stwierdzenie nabycia spadku nie jest konieczne posiadanie danych personalnych potencjalnych spadkobierców. Nawet w przypadku, gdy we wniosku są podane osoby powołane do spadku, to sąd nie jest tym związany, bowiem związanie sądu w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku granicami wniosku odnosi się jedynie do osoby spadkodawcy. Sąd stwierdzi nabycie spadku przez spadkobierców, choćby były nimi osoby inne niż te, które wskazali uczestnicy postępowania.

Wskazać należy, że konsekwencją ustalenia i udokumentowania kręgu spadkobierców winno być złożenie przez skarżącego prawidłowo wypełnionych wniosków o udostępnienie danych osobowych, w których wnioskodawca przede wszystkim oznaczy osoby, których poszczególne wnioski dotyczą, tak aby nie było wątpliwości, kto jest osobą poszukiwaną. W celu udokumentowania interesu prawnego niezbędne będzie również przedstawienie zobowiązania sądu, na które powołuje się wnioskodawca w treści swojego wniosku.

Na powyższą decyzję K. K. złożył skargę wnosząc o jej uchylenie oraz o zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że organ odwoławczy prezentując swoje stanowisko w sprawie nie zauważył i pominął, iż wskazanie następców prawnych w rozumieniu art. 180 § 1 k.p.c. nie wymaga udowodnienia wskazanymi dokumentami, że osoby te posiadają przymiot spadkobiercy i że wystarczające jest wskazanie spadkobierców ustawowych zmarłej strony. Przytaczając tezy z wybranego orzecznictwa Sądów powszechnych i Sądu Najwyższego oraz doktryny skarżący stwierdził, że nie ma racji organ odwoławczy, uznając brak interesu prawnego strony w uzyskaniu danych spadkobierców ustawowych zmarłego uczestnika postępowania sądowego.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację i wskazał, że przytoczone w uzasadnieniu skargi orzeczenia sądów dotyczą postępowania cywilnego i ciążącego na wnioskodawcy obowiązku wskazania potencjalnych spadkobierców, których udział w sprawie zweryfikuje Sąd. W postępowaniu tym brak jest wymogu udokumentowania postanowieniem o nabyciu spadku, że wskazane osoby jako następcy prawni zmarłej strony są jej spadkobiercami. Jednakże organ meldunkowy działając na podstawie art. 46 ust. 2 pkt 1, art. 47 ust. 2 i ust. 4 u.e.l. oraz § 1 rozporządzenia Ministra Cyfryzacji z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wzorów wniosków o udostępnienie danych z rejestru mieszkańców i rejestru PESEL oraz trybu uzyskiwania zgody na udostępnienie danych po wykazaniu interesu faktycznego, w żadnym wypadku nie jest uprawniony do wskazywania potencjalnych następców prawnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

W świetle art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2167 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Z kolei przepis art. 3 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej powoływanej w skrócie jako "p.p.s.a."), stanowi, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Zgodnie z art. 145 § 1 p.p.s.a. uwzględnienie skargi następuje w przypadku: naruszenia prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub innego naruszenia przepisów postępowania, jeśli mogło mieć ono istotny wpływ na wynik sprawy (pkt 1), a także w przypadku stwierdzenia przyczyn powodujących nieważność kontrolowanego aktu (pkt 2) lub jego wydania z naruszeniem prawa (pkt 3). W przypadku natomiast uznania, że skarga nie ma uzasadnionych podstaw podlega ona oddaleniu, na podstawie art. 151 p.p.s.a. Stosownie natomiast do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd wydaje rozstrzygnięcie w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Dokonując kontroli zaskarżonego rozstrzygnięcia w oparciu o wyżej wskazane kryteria, Sąd uznał, że złożona skarga nie zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem kontroli Sądu skarżący uczynił decyzję Wojewody [...] z dnia 12 marca 2020 r. utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia 20 stycznia 2020 r. orzekającą o odmowie udostępnienia z rejestru PESEL i rejestru mieszkańców danych spadkobierców po zmarłym S. F.

Materialnoprawną podstawę wydanych w sprawie decyzji stanowiły przepisy ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 1397 ze zm. – dalej jako: "u.e.l.").

Zgodnie z art. 46 ust. 2 u.e.l. dane z rejestru PESEL oraz rejestru mieszkańców, mogą być udostępnione: 1) osobom i jednostkom organizacyjnym, jeżeli wykażą w tym interes prawny; 2) jednostkom organizacyjnym, w celach badawczych, statystycznych, badania opinii publicznej, jeżeli po wykorzystaniu dane te zostaną poddane takiej modyfikacji, która nie pozwoli ustalić tożsamości osób, których dane dotyczą; 3) innym osobom i jednostkom organizacyjnym, jeżeli wykażą interes faktyczny w otrzymaniu danych, pod warunkiem uzyskania zgody osób, których dane dotyczą. Podmiotom, o których mowa w art. 46 ust. 2 u.e.l. udostępnia się dane na ich wniosek (art. 47 ust. 1 u.e.l.)

Stosownie do art. 47 ust. 3 u.e.l. organ rozpatrujący wniosek, o którym mowa w ust. 1, odmawia w drodze decyzji administracyjnej udostępnienia danych jednostkowych, jeżeli nie zostały spełnione warunki określone w art. 46 cyt. ustawy.

Kwestią sporną w rozpatrywanej sprawie było, czy skarżący - jako strona postępowania o stwierdzenie nabycia spadku - posiada interes prawny w rozumieniu art. 46 ust. 2 pkt 1 u.e.l. do żądania udostępnienia z rejestru mieszkańców i rejestru PESEL danych innych uczestników tego postępowania,

Jak wynika z akt sprawy skarżący zainicjował przed Sądem Rejonowym w W. postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po M. F. i W. K., w którym to postępowaniu obok skarżącego uczestnikiem postępowania był m.in. był K. F. Z uwagi na to, że w toku postępowania w dniu 24 kwietnia 2019 r. K. F. zmarł, Sąd Rejonowy w W. postanowieniem z dnia 3 czerwca 2019 r. (sygn. akt [...]) zawiesił postępowanie w tej sprawie ze skutkiem na dzień 24 kwietnia 2019 r. na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 2 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (t.j.: Dz. U z 2020 r., poz. 1575 – dalej w skrócie jako: "k.p.c.").

Zgodnie z art. 180 § 1 pkt 1 k.p.c. sąd cywilny – w tym przypadku prowadzący postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku - podejmuje je z urzędu, gdy ustanie przyczyna jego zawieszenia. Gdy powodem zawieszenia postępowania była śmieć uczestnika postępowania – następuje to z chwilą zgłoszenia się lub wskazania następców prawnych zmarłego albo z chwilą ustanowienia we właściwej drodze kuratora spadku.

Wobec powyższego skarżący – będąc bezpośrednio zainteresowanym w zakończeniu postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, które sam zainicjował - podjął działania w celu ustalenia następców prawnych zmarłego K. F. Jak wynika z pisma skarżącego z dnia 27 grudnia 2019 r. skierowanego do Urzędu Miejskiego w R., z uwagi na to, że syn K. F. – S. F., według wiedzy skarżącego również zmarł, skarżący poprzez wystąpienie z wnioskiem, który zainicjował aktualnie podlegające ocenie postępowanie administracyjne, chciał uzyskać dane dotyczące następców prawnych S. F. Z akt sprawy wynika jednocześnie pośrednio, że skarżący poszukiwał wskazanych danych z własnej inicjatywy, uznając, że jest do tego rodzaju działania zobowiązany w świetle art. 669 k.p.c. (podstawa wystąpienia do sądu z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku). Na wezwanie organu administracji skarżący nie przestawił jednak skierowanego do niego wezwania sądu cywilnego zobowiązującego skarżącego do podania danych osobowych zstępnych K. F.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał za zasadne wyjaśnić na wstępie, że stosownie do art. 47 ust. 3 w zw. Z art. 46 ust. 2 pkt 1 u.e.l. niewykazanie interesu prawnego przez wnioskodawcę istotnie nie pozwala na udostępnienie danych jednostkowych z rejestru mieszkańców i rejestru PESEL (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 marca 2020 r., sygn. akt III SA/Gd 242/20). Sąd w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę nie ma przy tym wątpliwości, że posiadanie statusu uczestnika postępowania o stwierdzenie nabycia spadku stanowi o posiadaniu interesu prawnego w uzyskaniu danych innych uczestników tego rodzaju postępowania, w sytuacji, gdy o ich podanie występuje się do organu administracji wykonując konkretne zobowiązanie sądu cywilnego (por. wyrok WSA w Opolu z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Op 492/16). Tego rodzaju zobowiązanie może być bowiem nakładane przez sąd na uczestników postępowania w celu zrealizowania obowiązku sądu do ustalenia z urzędu pełnego kręgu spadkobierców. Jest więc jedną z możliwych czynności podejmowanych przez sąd w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy i dotarcia do wszystkich osób potencjalnie wchodzących w krąg dziedziczenia po danej osobie. Z akt sprawy nie wynika jednak, aby Sąd Rejonowy w W. zobowiązał skarżącego do podania, czy posiada wiedzę, czy zstępni K. F. (w linii po synu zmarłego S. F.) żyją i jakie są ich dane osobowe. Przedłożone organowi pierwszej instancji zawiadomienie Sądu Rejonowego w W. z dnia 2 kwietnia 2019 r. skierowane do pełnomocnika skarżącego w sprawie o sygn. akt [...] dotyczyło bowiem wyłącznie zobowiązania przez sąd do wskazania "czy żyją żony P. F. – S. i R. F. – A., w przypadku gdy żyją do wskazania ich adresów i złożenia odpisów wniosku w terminie 14 dni pod rygorem zawieszenia postępowania".

Przede wszystkim jednak należy ocenić, że organy zasadnie wydały decyzje o odmowie udostępnienia danych zważywszy na samą treść wniosku skarżącego. Nawet posiadając interes prawny w uzyskaniu danych osobowych, nie możemy ich bowiem realnie uzyskać od organu administracji prowadzącego rejestr PESEL i rejestr mieszkańców jeżeli nie wskażemy osoby, której dotyczy wniosek. Co jednak w przedmiotowej sprawie najistotniejsze, nie można skutecznie żądać od organu administracji podania danych, które z uwagi na sam ich rodzaj nie są objęte zbiorami danych w oparciu, o które wnioskodawca oczekuje udzielenia mu odpowiedzi.

Jak wynika z treści wniosku, skarżący formalnie nie wystąpił bowiem o podanie danych osobowych zstępnych S. F., nie zna bowiem ich danych personalnych i to właśnie tych danych poszukuje. Skarżący nie mógł przy tym oczekiwać od organu administracji, że ten wskaże mu spadkobierców S. F., ani nawet jego zstępnych – takie dane i informacje nie wynikają bowiem z prowadzonych rejestrów PESEL i rejestru mieszkańców.

Jak zasadnie wskazał organ odwoławczy za prawidłowo wypełniony wniosek o udostępnienie danych osobowych można uznać wyłącznie taki, w których wnioskodawca w sposób nie budzący wątpliwości oznaczy kto jest osobą poszukiwaną.

W złożonym wniosku, którego treść jest wiążąca dla organów rozpoznających sprawę, skarżący wskazał, że jego żądaniem jest udostępnienie danych dotyczących S. F., ur. [...] 1957 r. w R., syna K. i G. W rubryce wniosku, w której wpisuje są zakres żądanych danych, o osobie której dotyczy wniosek, skarżący wpisał z kolei, że żąda od organu prowadzącego rejestr PESEL i rejestr mieszkańców o podanie kto jest spadkobiercą S. F. i adresów zamieszkania tych osób. Jak wskazano wyżej, tego rodzaju żądanie nie mogło być spełnione przez organ administracji. Rejestr PESEL i rejestr mieszkańców są bowiem zbiorem enumeratywnie określonych przez ustawodawcę danych osobowych, a organ administracji udostępniający dane z tych rejestrów nie jest uprawniony do ich interpretowania czy kompilowania.

Zgodnie z art. 8 u.e.l. w rejestrze PESEL i rejestrach mieszkańców gromadzone są następujące dane: 1) nazwisko i imię (imiona); 2) nazwisko rodowe; 3) imiona i nazwiska rodowe rodziców; 3a) numery PESEL rodziców, jeżeli zostały im nadane; 4) data urodzenia; 5) miejsce urodzenia; 6) kraj urodzenia; 7) stan cywilny; 8) oznaczenie aktu urodzenia i urzędu stanu cywilnego, w którym został on sporządzony; 9) płeć; 10) numer PESEL; 11) obywatelstwo albo status bezpaństwowca; 12) imię i nazwisko rodowe oraz numer PESEL małżonka, jeżeli został mu nadany; 13) data zawarcia związku małżeńskiego, oznaczenie aktu małżeństwa i urzędu stanu cywilnego, w którym został on sporządzony, data rozwiązania związku małżeńskiego, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który rozwiązał małżeństwo, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który ustalił nieistnienie małżeństwa, sygnatura akt i oznaczenie sądu, który unieważnił małżeństwo, data zgonu małżonka albo data znalezienia jego zwłok, oznaczenie jego aktu zgonu i urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony; 14) adres i data zameldowania na pobyt stały; 15) kraj miejsca zamieszkania; 16) kraj poprzedniego miejsca zamieszkania; 17) data wymeldowania z miejsca pobytu stałego; 18) adres i data zameldowania na pobyt czasowy oraz data upływu deklarowanego terminu pobytu; 19) data wymeldowania z miejsca pobytu czasowego; 20) data wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy i wskazanie kraju wyjazdu; 20a) przewidywany okres pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy; 21) data powrotu z wyjazdu poza granice Rzeczypospolitej Polskiej trwającego dłużej niż 6 miesięcy; 22) seria, numer i data ważności ostatniego wydanego dowodu osobistego obywatela polskiego oraz oznaczenie organu wydającego dokument; 23) seria, numer i data ważności ostatniego wydanego paszportu obywatela polskiego; 24) seria, numer i data ważności ważnego dokumentu podróży cudzoziemca lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo; 24a) status cudzoziemca oznaczony jako: a) UE - w przypadku cudzoziemca będącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, obywatelem państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub obywatelem Konfederacji Szwajcarskiej, b) CUE - w przypadku cudzoziemca będącego członkiem rodziny cudzoziemca, o którym mowa w lit. a, niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, obywatelem państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub obywatelem Konfederacji Szwajcarskiej, c) NUE - w przypadku cudzoziemca niewymienionego w lit. a i b; 25) (uchylony); 26) data zgonu albo data znalezienia zwłok, numer aktu zgonu i oznaczenie urzędu stanu cywilnego, w którym ten akt został sporządzony.

Powyższe wyliczenie ma charakter zamknięty. Wynika z niego, że w ramach rejestru PESEL i rejestru mieszkańców nie są gromadzone dane dotyczące dzieci i dalszych zstępnych danej osoby, a przede wszystkim – nawiązując do treści żądania wnioskodawcy - nie gromadzi się we wskazanych rejestrach danych dotyczących spadkobierców danej osoby. Z tego względu niezależnie od kwestii weryfikacji posiadania przez skarżącego interesu prawnego do uzyskania danych osobowych innego uczestnika postepowania spadkowego, Sąd stwierdza, że skarżący nie mógł w wybranym przez niego trybie uzyskać od organu prowadzącego rejestr PESEL i rejestr mieszkańców, informacji kto jest spadkobiercą, czy nawet tylko zstępnym zmarłego S. F.

Mając na uwadze powyższe Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę na podstawie art. 151 p.p.s.a.

Sąd wydał w niniejszej sprawie wyrok na posiedzeniu niejawnym na podstawie art. 133 § 1 zd. 2 p.p.s.a., zgodnie z którym wyrok może być wydany na posiedzeniu niejawnym w postępowaniu uproszczonym albo jeżeli ustawa tak stanowi, a także na podstawie art. 15 zzs⁴ ust. 3 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1842 ze zm.) w związku z § 1 pkt 1 i 2 zarządzenia nr 49/2020 Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 19 października 2020 r. w sprawie odwołania rozpraw oraz wstrzymania przyjmowania interesantów i ograniczenia obsad kadrowych w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gdańsku w związku z istotnym zagrożeniem zakażenia wirusem SARS-CoV-2.

Powołane w treści niniejszego uzasadnienia orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (www.orzeczenia.nsa.gov.pl).