Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Kurcyusz – Furmanik Sędzia WSA Stanisław Nitecki Protokolant Paulina Kowalczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi Z. D. na bezczynność Wójta Gminy M. w przedmiocie informacji publicznej oddala skargę.

Pismem z dnia [...]r. Z. D. zwrócił się do Wójta Gminy M. z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej dotyczącej wszystkich zmian w planach zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach należących do Gminy M. po terminie [...] r.

W kolejnym piśmie z dnia [...]r., skierowanym do Rady Gminy M. wnioskodawca powołując się na poprzedni wniosek zwrócił się z żądaniem usunięcia naruszenia prawa oraz o podanie wszystkich przypadków zmiany warunków zabudowy lub zagospodarowania przestrzennego po terminie uchwalenia planów miejscowych poszczególnych jednostek projektowych i sołectwa M. po [...]r. We wniosku zaznaczył, iż nie domaga się wydania dokumentów wskazujących dane osobowe właścicieli działek, a jedynie numerów działek, lokalizację oraz terminy zmiany tychże warunków.

W odpowiedzi na wniosek Wójt Gminy M., w piśmie z dnia [...]r., nr [...], doręczonym stronie w dniu [...]r. poinformował wnioskodawcę, iż miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dla 12 jednostek planistycznych gminy M. uchwalone były w dniu [...]r. Zatem wszelkie zmiany cząstkowe uchwalane były po tym dniu. Jednocześnie organ podał stronie dane wszelkich uchwał Rady Gminy M., które uchwalane były do cząstkowych miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego po 2006 r. W piśmie zamieszczono 17 punktów wskazujących szczegółowo dane uchwał. Ponadto Wójt Gminy poinformował stronę, że wskazane informacje są ogólnodostępne bowiem są publikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] oraz, że brak jest podstaw do rozpatrywania sprawy przez Radę Gminy M.

Pismem z dnia [...]r. Z. D. wniósł skargę na bezczynność Wójta Gminy M. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej związanej z wnioskiem strony z dnia [...]r. oraz żądania usunięcia naruszenia prawa z dnia [...]r., a dotyczących informacji w zakresie wszystkich zmian w planach miejscowych gminy M. i zmiany warunków zabudowy dla nieruchomości sołectwa M. po [...]r. Skarżący wniósł o zobowiązanie Wójta do niezwłocznego udostępnienia wnioskowanych informacji oraz o ukaranie organu grzywną za zlekceważenie wniosków strony o udostępnienie informacji. W uzasadnieniu wskazał, iż otrzymał pismo organu z dnia [...]r., lecz w treści tego pisma nie zamieszczono informacji dotyczących wydanych decyzji o zmianie warunków zabudowy dla nieruchomości sołectwa M.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy M. wniósł o jej oddalenie wskazując, że żądanie skarżącego jest zupełnie bezzasadne bowiem informacje, których udzielenia żądał skarżący zostały mu przekazane w piśmie doręczonym mu w dniu [...]r. Ponadto zapoznanie się z treścią wnioskowanych informacji nie jest w żaden sposób ograniczone ponieważ są one dostępne w siedzibie organu w każdym dniu pracy urzędu.

W kolejnym piśmie procesowym skarżący polemizował ze stanowiskiem organu administracji wskazując, że nie otrzymał wnioskowanych informacji oraz podnosząc szereg zarzutów przeciwko prawidłowości przeprowadzanej w Gminie M. procedury planistycznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W punkcie wyjścia należy wskazać, że zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269) sąd administracyjny sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym § 2 wspomnianego przepisu stanowi, iż kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. W świetle obowiązujących unormowań, w szczególności zgodnie z regulacją art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. sąd administracyjny, w zakresie swojej kognicji, orzeka między innymi w przedmiocie skarg na bezczynność organów administracji publicznej kontrolując postępowanie tych organów z punktu widzenia zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania administracyjnego.

Wyjaśnić również należy, że celem skargi na bezczynność organu administracji jest zwalczanie braku działania (zwłoki) w załatwianiu sprawy administracyjnej. W doktrynie oraz orzecznictwie powszechnie przyjmuje się, że o bezczynności organu administracji możemy mówić wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadząc postępowanie, mimo istnienia ustawowego obowiązku nie kończy go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu, czy też nie podejmuje innej stosownej czynności. Przy badaniu zasadności skargi na bezczynność organu administracji nie ma znaczenia z jakich powodów określony akt, czy czynność nie została dokonana przez organ. Przy czym Sąd bierze pod uwagę stan sprawy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Skarga na bezczynność organu ma bowiem na celu przede wszystkim wymuszenie na organie administracji załatwienie sprawy. W świetle powyższego dla uznania bezczynności organu konieczne jest ustalenie, że organ administracji był zobowiązany, na podstawie obowiązujących przepisów prawa, do wydania decyzji, aktu lub podjęcia określonych czynności i mimo to nie podejmuje działań mających na celu uczynienie zadość temu obowiązkowi.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że skarga Z. D. nie zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszym postępowaniu skarżący w zasadzie upatruje się bezczynności organu polegającej na nierozpoznaniu jego wniosku o udostępnienie informacji publicznej w zakresie "zmian warunków zabudowy lub zagospodarowania przestrzennego po terminie uchwalenia planów miejscowych poszczególnych jednostek projektowych sołectwa M. po terminie [...]r.".

Wniosek o udzielenie wskazanych informacji skarżący złożył w trybie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępnie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) – zwanej dalej u. d. i p. Ustawa ta w sposób kompleksowy reguluje kwestie dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Pojęcie informacji publicznej zdefiniowane zostało w art. 1 ust. 1 i art. 6 tejże ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem informacją publiczną jest każda informacja o sprawach publicznych, w szczególności o sprawach wymienionych w art. 6. Dokonując interpretacji tego pojęcia należy odwołać się do regulacji art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowiącej, iż (ust. 1.) obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. (ust. 2) Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu. (ust. 3) Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa. (ust. 5) Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminach.

Uwzględniając powyższe można stwierdzić, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnosząca się do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących zadania publiczne oczywiście w zakresie tych zadań. Informacja publiczna dotyczy sfery faktów, stanowi ją treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej oraz podmioty niebędące organami administracji, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane. Mając powyższe na uwadze przyjdzie stwierdzić, że wniosek skarżącego z dnia [...]r. obejmował udzielenie informacji dotyczących wszystkich zmian w planach zagospodarowania przestrzennego we wszystkich miejscowościach gminy M. po terminie [...]r. Wniosek ten był kierowany do Wójta Gminy M., i tenże wniosek stał się podstawą wniesienia przez Z.D. skargi na bezczynność organu do tutejszego Sądu. Wprawdzie kolejnym pismem z dnia [...]r. skarżący rozszerzył swoje żądanie o kwestie związane z informacją o "wszelkich zmianach w warunkach zabudowy nieruchomości położonych na terenie sołectwa M.", jednakże skarżący skierował to kolejne pismo już nie do Wójta Gminy M. lecz do Rady Gminy, a więc zupełnie innego organu administracji. Jednocześnie zaznaczyć należy, iż skarga skierowana do Sądu w sposób jasny precyzuje, że skarżący upatruje się bezczynności Wójta Gminy w rozpoznaniu jego wniosku z dnia [...]r. wskazując, jednocześnie iż żądanie usunięcia naruszenia prawa zawarte w piśmie z dnia [...]r. skierowane zostało do Rady Gminy M.. To kolejne pismo stanowi w istocie odrębny wniosek o udzielenie wskazanych w nim informacji skierowane do konkretnego organu administracji publicznej, a sposób jego załatwienia nie podlega kontroli w ramach niniejszego postępowania.

Wniosek skarżącego z dnia [...]r. został przez Wójta Gminy rozpoznany bowiem organ ten pismem z dnia [...]r. udzielił mu odpowiedzi wskazując na dane wszelkich uchwał wprowadzających zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego po 2006 r., a więc po dacie, w której zostały uchwalone miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego dla 12 jednostek planistycznych gminy M.. Organ wyjaśnił również skarżącemu, że informacje związane ze wskazanymi uchwałami są ogólnodostępne bowiem są one publikowane w Dzienniku Urzędowym Województwa [...]. Wprawdzie Wójt błędnie wskazał, że odpowiada na pismo skarżącego z dnia [...]r., lecz odpowiedź w istocie dotyczyła wniosku uprzedniego, kierowane go do Wójta, o czym świadczy sama treść odpowiedzi. Wójt nie był adresatem kolejnego wniosku, nie był zatem kompetentnym organem do jego rozpoznania. Stwierdzić więc przyjdzie, iż wnioskowane informacje zostały skarżącemu udzielone przez organ będący ich dysponentem.

W tym miejscu godzi się podnieść, że w sytuacji skierowania do organu administracji żądania w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej organ ten może dokonać następujących działań:

- udzielić informacji publicznej, gdy jest jej dysponentem oraz nie zachodzą okoliczności wyłączające możliwość jej udzielenia. Organ dokonuje tego w formie czynności materialno – technicznej;

- poinformować wnioskodawcę, że jego wniosek nie znajduje podstawy w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej, gdyż żądanie nie dotyczy informacji mających charakter informacji publicznej, lub też wskazać, że organ nie jest dysponentem informacji, o których udzielenie wnioskodawca się zwrócił (art. 4 ust. 3 cytowanej ustawy), bądź też poinformować stronę, że w sprawie obowiązuje inny tryb udzielenia informacji, niż ten w którym strona się zwróciła (art. 1 ust. 2 ustawy);

- odmówić udostępnienia informacji lub umorzyć postępowanie w sytuacji wskazanej w art. 14 ust. 2 stosownie do treści art. 16 ustawy, czego dokonuje w formie decyzji administracyjnej;

- może również odmówić udostępnienia informacji publicznej przetworzonej w związku z niespełnieniem przez stronę warunku wskazanego w art. 3 ustawy.

Przy czym organ administracji działań tych winien dokonać w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z wyjątkami wynikającymi z ustawy (art. 13).

Dopiero brak podjęcia przez organ któregokolwiek z wyżej wskazanych działań, zgodnych oczywiście z przepisami ustawy i podjętych w jej granicach, uzasadnia podniesienie zarzutu bezczynności wobec organu administracji. W niniejszej sprawie organ, właściwie zastosował przepisy ustawy, nie ma więc podstaw do uznania, że pozostawał w zwłoce lub dokonywał działań nie znajdujących oparcia w jej przepisach dlatego zarzut bezczynności skierowany przeciwko Wójtowi Gminy M. należało uznać za nieuzasadniony. Wprawdzie organ udzielił stronie odpowiedzi z przekroczeniem ustawowych terminów jednakże okoliczność ta pozostaje bez wpływu na treść rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na uwadze Sąd w oparciu o regulację art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł, jak w sentencji wyroku.