Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA – Ewa Kwiecińska Sędzia WSA – Andrzej Kołodziej Sędzia WSA – Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant – specjalista Marek Kozłowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi V. S. A. w upadłości układowej w P. na bezczynność Wójta Gminy L. w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] marca 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej zobowiązuje Wójta Gminy L. do rozpatrzenia wniosku V. S. A. w upadłości układowej w P. z dnia [...] marca 2011 r., w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami postępowania administracyjnego, – stwierdza, że bezczynność Wójta Gminy L. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, – zasądza od Wójta Gminy L. na rzecz V. S. A. w upadłości układowej w P. kwotę 340,- (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wnioskiem z dnia [...] marca 2011 r. V. S. A. w upadłości układowej w P. zwróciła się do Wójta Gminy L. o udostępnienie jej informacji publicznej na postawie art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a dotyczącej odpowiedzi na pytania:

– czy gminie przyznano [...] zł z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,

– czy udzielono gminie kredytu na kwotę [...] zł.

Pismem z dnia [...] marca 2011 r. Wójt Gminy L. odpowiedział skarżącej, że wniosek o udostępnienie informacji może dotyczyć informacji istniejącej, a nie informacji, która w przyszłości może powstać.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność Wójta Gminy L., skarżąca V. S. A. w upadłości układowej w P. zarzuciła organowi naruszenie przepisów art. 10 i art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej i wniosła o zobowiązanie Wójta Gminy L. do udostępnienia informacji publicznej, poprzez udzielenie odpowiedzi na powyższe pytania oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu – powołując się na opisany powyżej stan faktyczny – podała, że zadane pytania wynikają z uzasadnienia Uchwały Rady Gminy L. w sprawie budżetu gminy na 2011 r. z dnia [...] grudnia 2010 r. (Mazow. 11.9.351). Ponadto żądana informacja dotyczy majątku publicznego (art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy) i powinna być udostępniona wnoszącemu, bądź organ w drodze decyzji może odmówić udzielenia informacji (art. 10 i art. 16), jeśli zachodzą przesłanki z art. 5 ustawy.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy L. wniósł o jej odrzucenie, bowiem skarżąca nie wezwała organu do usunięcia naruszenia prawa. W dalszej części – z ostrożności procesowej, jak podano – stwierdzono, że skarżąca zawarła z Gminą L. umowę na realizację budowy Centrum Edukacji i Sportu w M. [...] etap i jej pismo z dnia [...] marca 2011 r. stanowi próbę przerzucenia na organ przez skarżącą odpowiedzialności za brak realizacji zobowiązań umownych, bowiem jego celem było wykazanie, że Gmina nie posiada środków na realizację tej inwestycji. Budżet Gminy jest rocznym planem dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów i nie zawsze zaplanowane w nim wydatki są realizowane, co powoduje konieczność wprowadzania w nim zmian, zaś budżet oraz sprawozdania są jawne i podlegają ogłoszeniu w Biuletynie Informacji Publicznej. Z kolei wnioskiem może być objęte jedynie pytanie o określone fakty, o stan zjawisk na dzień udzielenia informacji, w szczególności w sprawach wymienionych w art. 6 ustawy. Natomiast w dacie złożenia przez skarżącą wniosku Gmina miała zaplanowane w budżecie środki na realizację zadania pod nazwą Centrum Edukacji i Sportu w M. Etap [...], a zatem odpowiedź organu został udzielona prawidłowo i nie stanowiła odmowy udzielenia informacji publicznej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.

Skarga analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie. Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1. decyzje administracyjne;

2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

4. inne niż określone w pkt. 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

4a.pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;

5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt. 5 podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7. akty nadzoru nad działalnością jednostek samorządu terytorialnego;

8. bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.

Z bezczynnością organu mamy zatem do czynienia wówczas, gdy organ zobowiązany do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminie określonym przez przepisy prawa. Powyższe oznacza więc, że zarzut bezczynności powinien się pojawić wówczas, gdy organ, będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność bowiem ma na celu spowodowanie wydania przez organ administracji publicznej oczekiwanego aktu.

Przechodząc natomiast do dostępu informacji publicznej i ewentualnej bezczynności w tym zakresie stwierdzić na samym początku należy, że Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 61 ust. 1 stanowi, iż obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, zaś według ust. 2, prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu, przy czym tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy (ust. 3).

Konkretyzacją tego prawa zajmuje się m. in. ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), gdzie w myśl art. 1, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w tym akcie prawnym. Ponadto na podstawie art. 2 ust. 1, każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, co jednocześnie nie oznacza, że każdy podmiot jest zobligowany do jej udostępniania. Realizacja bowiem tego prawa spoczywa na określonych w ustawie podmiotach. I tak, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy, obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności:

1) organy władzy publicznej,

2) organy samorządów gospodarczych i zawodowych,

3) podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa,

4) podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego,

5) podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Zobowiązanymi do udostępnienia informacji publicznej są również organizacje związkowe i pracodawców reprezentatywne, w rozumieniu ustawy z dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z późn. zm.), oraz partie polityczne (ust. 2).

Skoro zaś zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej jest m. in. organ władzy publicznej (art. 4 ust. 1 pkt 1), to w myśl art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. z 2001 r. Dz. U. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), organami gminy są rada gminy oraz wójt (burmistrz, prezydent miasta). Dodać jednocześnie należy, że przepis ten ma charakter normy bezwzględnie wiążącej.

Przenosząc zatem powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy to bezspornym jest, że Wójt Gminy L. jest podmiotem zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej.

Nie budzi ponadto wątpliwości – w ocenie Sądu – fakt, że informacją publiczną w rozumieniu ustawy są wnioskowane w piśmie z dnia [...] marca 2011 r. odpowiedzi na postawione tam pytania. Z tego mianowicie powodu, że jest nią każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Zatem jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty nie będące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych niezależnie, do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Ponadto informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów odnoszących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem administracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposób dotyczących ich i są nimi zarówno treść dokumentów bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te, których używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet, jeżeli nie pochodzą wprost od nich. Niezależnie od powyższego, aby konkretna informacja posiadała walor informacji publicznej, to musi się odnosić do sfery faktów i w tej konkretnej sprawie informacja dotyczyła właśnie tej sfery.

Zgodzić się należy z organem, że udostępnienie informacji może dotyczyć informacji (faktu) już istniejącej, lecz nie wystarczy tylko taka konstatacja co do interpretacji prawa w piśmie skierowanym do strony żądającej, lecz wymagana jest konkretna odpowiedź, że np. fakty o które zwraca się zainteresowany, miały lub nie miały miejsca.

Natomiast w rozpoznawanej sprawie organ ograniczył się w odpowiedzi skierowanej do skarżącej spółki w piśmie z dnia [...] marca 2011 r., że wniosek o udzielenie informacji może dotyczyć informacji istniejącej, a nie informacji, która w przyszłości może powstać i w tej sytuacji nie spełniono wymaganej wyżej przesłanki udzielenia jej informacji pozytywnej, bądź negatywnej na zadane pytania, bowiem np. ta ostatnia odpowiedź (negatywna) jest również informacją "istniejącą". Innymi słowy mówiąc, organ był zobowiązany odpowiedzieć skarżącej spółce, że gminie przyznano [...] zł z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i udzielono kredytu na kwotę [...] zł, bądź też odpowiedzieć, iż – w sytuacji odwrotnej – nie przyznano powyższej kwoty tytułem dofinansowania i kredytu.

Ponadto stwierdzić należy, iż w Biuletynie Informacji Publicznej, powyższej informacji nie zamieszczono, lecz jedynie sam budżet i sprawozdania. Zatem – i co jest najważniejsze w rozpoznawanej sprawie – informacja publiczna zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy, która nie została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej, jest udostępniona na wniosek.

Na zakończenie godzi się dodać organowi, że w zakresie dostępu do informacji publicznej nie ma zastosowania instytucja wezwania do usunięcia naruszenia prawa i w tej sytuacji wniosek o odrzucenie skargi jest bezzasadny. Ponadto bez żadnego znaczenia dla niniejszej sprawy i powinności udzielenia informacji publicznej na pytania zawarte we wniosku z dnia [...] marca 2011 r. pozostają argumenty powołane przez organ, a sprowadzające się do budowy Centrum Edukacji i Sportu w M. Etap [...].

Również zwrócić należy uwagę organowi na fakt, że ewentualne posiadanie przez gminę zaplanowanych w budżecie środków na realizację zadania pod nazwą Centrum Edukacji i Sportu w M. Etap [...] – o czym podaje w odpowiedzi na skargę uważając, iż w ten sposób nie pozostaje w bezczynności – w żadnej mierze nie jest udzieleniem informacji publicznej pod postacią odpowiedzi na konkretnie zadane pytania we wniosku skarżącej z dnia [...] marca 2011 r.

W tym stanie rzeczy, na mocy art. 149 § 1 w zw. z art. 132, a w sprawie kosztów na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 1 i 2 cytowanej już wyżej ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec, jak w sentencji wyroku.