Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor sądowy Brygida Myszyńska – Guziur po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Stowarzyszenia "[...]" z siedzibą w J. w przedmiocie wymierzenia Dyrektorowi "[...]" Zespołu Szkół Prywatnych im. [...] w L. grzywny za nieprzekazanie do sądu skargi postanawia: I. wymierzyć Dyrektorowi "[...]" Zespołu Szkół Prywatnych im. [...] w L. grzywnę w kwocie 500 (pięćset) złotych; II. zasądzić od Dyrektora "[...]" Zespołu Szkół Prywatnych im. [...] w L. na rzecz Stowarzyszenia "[...]" z siedzibą w J. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Stowarzyszenie "[...]" z siedzibą w J. w oparciu o art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r., poz. 329 ze zm. – dalej jako "p.p.s.a.") – pismem z 26 kwietnia 2022 r., nadesłanym za pomocą środków komunikacji elektronicznej, złożyło do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniosek o wymierzenie grzywny Dyrektorowi "[...]" Zespołu Szkół Prywatnych im. [...] w L. , za nieprzekazanie skargi z dnia 22 lutego 2022 r. na bezczynność organu w sprawie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu wniosku Stowarzyszenie wyjaśniło, że w dniu 17 stycznia 2022 r. zwróciło się do organu z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej w zakresie adresu strony BIP szkoły oraz kopii/skanów protokołów kontroli zewnętrznych przeprowadzonych w szkole i decyzji pokontrolnych z lat 2017 – 2022 r. Następnie w dniu 22 lutego 2022 r. skierowana została do tut. Sądu skarga na bezczynność organu.

Stowarzyszenie dodało, że zgodnie z informacją otrzymaną od Wydziału Informacji Sądowej skarga nie została przekazana do Sądu. Stowarzyszenie podniosło, że stan faktyczny sprawy wskazuje, że skarga nie została przekazana w terminie. Konsekwencją zaniechania przekazania skargi jest więc możliwość wymierzenia grzywny podmiotowi zobowiązanemu, na co wskazuje wprost art. 55 § 1 p.p.s.a. Obowiązek przekazania złożonej skargi na bezczynność organu istnieje niezależnie od tego, czy wnioskodawca otrzymał sporządzoną następnie odpowiedź. W orzecznictwie sądów administracyjnych jasno wskazuje się też, że nawet sam fakt przekazania skargi nie wyłącza możliwości nałożenia grzywny na organ. Różnić może się natomiast wysokość tejże grzywny, którą to miarkuje sąd, biorąc pod uwagę indywidualne okoliczności sprawy (m.in. okres pozostawania w zwłoce, jej przyczyny i wyjaśnienia organu).

Do wniosku załączono odpis skargi wraz potwierdzeniem jej nadania.

Organ nie nadesłał odpowiedzi na ww.wniosek o wymierzenie grzywny.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek o wymierzenie organowi grzywny jest zasadny.

Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 p.p.s.a). Organ przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s.a.). W razie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania w terminie skargi, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. (art. 55 § 1 p.p.s.a.).

Podkreślić należy, że w niniejszej sprawie skarga dotyczy bezczynności w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, a w myśl art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2022 r. poz. 902) – w skrócie: "u.d.i.p." – przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi. Przepis art. 21 pkt 1 u.d.i.p. stanowi zatem lex specialis w stosunku do przepisu art. 54 § 2 p.p.s.a. Wskazać należy, że każda skarga do sądu administracyjnego wszczyna postępowanie sądowoadministracyjne i tylko sąd jest uprawniony do rozpoznania sprawy sądowoadministracyjnej. Innymi słowy, to sąd, a nie organ administracji jest dysponentem skargi i to rolą sądu jest ocena, czy w danej sprawie bezczynność lub przewlekłość postępowania miała miejsce, czy też nie. Zatem obowiązkiem organu w niniejszej sprawie było przekazanie skargi na bezczynność do sądu wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie określonym ustawą.

Wyjaśnić należy, że grzywna, o jakiej mowa w art. 55 § 1 p.p.s.a. ma charakter mieszany tj. dyscyplinująco – restrykcyjny, a wyłączną, materialnoprawną przesłanką wymierzenia tejże grzywny jest niewypełnienie obowiązku przekazania skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi do sądu. W tej sytuacji przyczyny, które spowodowały nieprzekazanie sądowi skargi pozostają bez znaczenia w sprawie wymierzenia grzywny, mogą mieć jedynie wpływ na jej wysokość.

W niniejszej sprawie jak wynika z wydruku z trackingu operatora pocztowego – k. 12v akt sąd. - skarga na bezczynność w sprawie udostępnienia informacji publicznej została doręczona organowi w dniu 3 marca 2022 r., a zatem organ winien był przekazać skargę do Sądu wraz z aktami i odpowiedzią na skargę najpóźniej do 18 marca 2022 r., czego jednak nie uczynił.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności Sąd uznał, że w realiach niniejszej sprawy grzywna w wysokości 500 złotych będzie adekwatna do skali stwierdzonego naruszenia prawa, a przy tym wystarczająca dla osiągnięcia zarówno jej dyscyplinującego i represyjnego, jak i prewencyjnego celu. Podkreślić należy, że orzeczona kwota grzywny mieści się w granicach wyznaczonych przepisem art. 154 § 6 p.p.s.a. Dziesięciokrotne przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w roku poprzednim, o którym mowa w art. 154 § 6 p.p.s.a., stanowiące górną granicę grzywny, wyniosło w 2021 r. ponad 55 000 zł. Grzywna w kwocie 500 zł w żadnym wypadku nie może być więc uznana za nadmierną i zbyt dolegliwą.

Podkreślić należy, że wymierzenie grzywny nie zwalnia organu z obowiązku przekazania skargi na bezczynność, jeżeli do dnia wydania postanowienia w tym przedmiocie, organ ciążącego na nim obowiązku nie wykonał. W niniejszej sprawie, pomimo uświadomienia organowi przez doręczenie wniosku o wymierzenie grzywny, że skarga na bezczynność nie została do sądu przekazana, organ nadal nie wywiązał się z ustawowego obowiązku. Należy zwrócić uwagę, że jeżeli organ nie przekaże skargi mimo wymierzenia grzywny, Sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości (art. 55 § 2 p.p.s.a.). O rażących przypadkach naruszenia obowiązków, o których mowa w § 2 lub w art. 54 § 2, skład orzekający lub prezes sądu zawiadamia organy właściwe do rozpatrywania petycji, skarg i wniosków (art. 55 § 3 p.p.s.a.).

Mając powyższe okoliczności na względzie, zdaniem Sądu, zaistniały przesłanki zastosowania grzywny na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. W ocenie Sądu wysokość grzywny w kwocie 500 zł jest adekwatna do stopnia naruszenia obowiązku ciążącego na organie, dlatego na podstawie art. 55 § 1 p.p.s.a. w związku z art. 154 § 6 p.p.s.a. orzeczono jak w sentencji (pkt I). O zwrocie kosztów postępowania, obejmujących uiszczony wpis od wniosku w kwocie 100 zł, orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a. w związku z art. 205 § 1 p.p.s.a. (pkt II sentencji).