Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz po rozpoznaniu w dniu 30 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na działania Burmistrza Gminy Paczków w przedmiocie zapewnienia dostępu do zbiorów danych przestrzennych postanawia odrzucić skargę.

Pismem z dnia 7 grudnia 2022 r. A. W. (zwana dalej także: "skarżącą"), prowadząca działalność gospodarczą pod firmą: G. w Ł., wniosła na podstawie art. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz art. 67c ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, do Burmistrza Paczkowa żądanie udostępnienia przez usługę pobierania, o której mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej - zbioru danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz zbioru danych przestrzennych dla studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Poinformowała jednocześnie, że adresy usług pobierania dla ww. zbiorów danych przestrzennych ujawnione w Ewidencji zbiorów i usług danych przestrzennych, nie zapewniają skarżącej bezpośredniego dostępu do ww. zbiorów, zawierających wymagane obowiązującymi przepisami prawa trzy obiekty przestrzeni (tj. akt planowania przestrzennego, rysunek aktu planowana przestrzennego oraz dokument powiązany z aktem planowania przestrzennego).

W odpowiedzi na powyższe, Burmistrz Gminy Paczków w piśmie z dnia 13 grudnia 2022 r. udzielił odpowiedzi skarżącej, że żądana informacja, tj. wnioskowane Zbiory APP, które muszą być zgodne ze schematem wynikającym z § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 26 października 2020 r. w sprawie zbiorów danych przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego, podpisane przez organ zgodnie z § 6 ust. 2 ww. rozporządzenia, są dostępne on-line za pomocą zdefiniowanej w art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej usługi pobierania ATOM, ujawnionej poprawnie w Ewidencji zbiorów i usług danych przestrzennych dla jednostki Urzędu pod adresem: https://mpzp.igeomap.pl/atom/ pod pozycją dla jednostki.

Pismem z dnia 14 stycznia 2023 r., A. W. działając na podstawie art. 50 § 1 oraz art. 54 § 1 w związku z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 259) - zwanej dalej: "P.p.s.a." oraz art. 101 ust. 1 w związku z art. 101a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40) - zwanej dalej: "ustawą o samorządzie gminnym", wniosła skargę na działania Burmistrza Gminy Paczków w związku z nieprawidłowym, tj. niezgodnym z prawem wykonywaniem przez niego czynności nakazanych przepisami prawa. Przedmiotem skargi uczyniła skarżąca czynności udostępniania zbiorów danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Miasta Paczkowa za pośrednictwem usługi pobierania, które to udostępnianie odbywa się obecnie z naruszeniem przepisów prawa, a to:

- art. 67c ust. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2022 r. poz. 503, z późn. zm.),

- art. 9 ust. 1 pkt 3 oraz ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. z 2021 r. poz. 214),

- rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 26 października 2020 r. w sprawie zbiorów danych przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2020, poz. 1916),

- rozporządzenia Komisji Europejskiej (WE) NR 976/2009 z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie usług sieciowych,

- rozporządzenia Komisji Europejskiej (UE) NR 1088/2010 z dnia 23 listopada 2010 r. zmieniającym ww. rozporządzenie.

Wyjaśniła, że obowiązek organu polega na tym, aby każdy zainteresowany mógł pobrać na swój komputer kopie zbiorów danych przestrzennych utworzonych dla aktów planowania przestrzennego (APP) oraz gdy jest to wykonalne, miał zapewniony bezpośredni dostęp do tych zbiorów (dostęp on-line), co w praktyce oznacza dostęp do najaktualniejszych wersji zbiorów. Skarżąca podniosła, że odpowiedź Burmistrza Gminy Paczków traktuje jako w istocie odmowę udostępnienia zbiorów, o jakie prosiła, w sposób zgodny z regulacjami prawnymi, powołanymi we wniosku. Skarżąca wyjaśniła, że proponowana usługa ATOM nie spełnia wszystkich wymogów art. 9 ust. 1 pkt 3 ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej, tj. nie zapewnia bezpośredniego dostępu do zbioru danych przestrzennych dla aktów planowania przestrzennego (APP), a jedynie pozwala na pobranie predefiniowanych (utworzonych wcześniej) zestawów (lub elementów zestawów) danych przestrzennych, bez zapewnienia bezpośredniego dostępu oraz ciągłej aktualności danych. Podkreśliła przy tym, że jej skarga dotyczy indywidualnej relacji między nią i organem, to jest odmowy udostępnienia danych przestrzennych, a więc negatywnego rozpatrzenia indywidualnego, pisemnego wniosku skarżącej w tym względzie. Nie są natomiast przedmiotem niniejszej skargi czynności organu o charakterze ogólnym, takie jak samo prowadzenie zbiorów czy gromadzenie w nich danych. Zaznaczyła, że przedmiotem jej skargi nie jest bezczynność Burmistrza Gminy Paczków, ale jego niezgodne z prawem czynności.

W uzasadnieniu skargi wskazała także, że Burmistrz jest organem, który zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz ustawą o infrastrukturze informacji przestrzennej, sporządza projekty studiów i miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz zobowiązany jest do prowadzenia, aktualizacji i udostępniania zbioru danych przestrzennych. Gromadzenie danych o obiektach przestrzennych obejmuje, zgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii w sprawie zbiorów przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego, m.in. – akt planowania przestrzennego, rysunek aktu planowania przestrzennego, dokument powiązany z aktem planowania przestrzennego (§ 3 ust. 2 rozporządzenia). Wskazane rozporządzenie zawiera również odesłanie do załącznika nr 1 zawierającego szczegóły techniczne atrybutów dla każdego z trzech wymienionych obiektów. Zdaniem skarżącej, w przypadku udostępnianego przez Gminę zbioru danych przestrzennych miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego brak jest danych dotyczących rysunku aktu planowania przestrzennego, a także dokumentu powiązanego z aktem planowania przestrzennego, co stanowi naruszenie przepisów ww. rozporządzenia. Skarżąca podniosła również, że zgodnie z § 7 pkt 1 rozporządzenia, zbiór danych przestrzennych tworzy się w sposób umożliwiający udostępnianie danych przestrzennych oddzielnie dla każdego aktu planowania przestrzennego co najmniej w postaci dokumentu elektronicznego GML zgodnego ze schematem aplikacyjnym GML struktury zbioru danych przestrzennych. W ocenie skarżącej, sposób udostępnienia danych przez Gminę jest również niezgodny ze schematem aplikacyjnym GML.

Skarżąca dodała przy tym, że brak poprawnie umieszczonych danych godzi w interes jej firmy G. świadczącej m.in. usługi związane z analizami przestrzennymi, negatywnie wpływa tym samym na wykonywanie działalności gospodarczej. Zaistniała sytuacja, w ocenie skarżącej - narusza jej prawa materialne, pozbawiając ją możliwości przeprowadzenia analiz przestrzennych przez usługi danych przestrzennych, co gwarantuje jej art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 2019 poz. 1446) - dalej zwana: "u.p.w.i.". Skarżąca wyjaśniła, że nieudostępnianie przez Burmistrza Gminy Paczków pełnych danych w sposób zgodny z prawem, skutkuje ponoszeniem przez nią wielokrotnie wyższych nakładów w ramach wykonywanej przez nią działalności, świadczącej usługi związane z analizami przestrzennymi, w tym dostęp do aktualnych map z terenami inwestycyjnymi wyznaczonymi aktami planistycznymi lub z terenami objętymi przystąpieniami do sporządzenia takich aktów, a także studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z obszaru całej Polski. Podniosła, że zapewnienie przedmiotowego dostępu służy głównie inwestorom. Skarżąca wyjaśniła także z jakich względów pozyskanie przedmiotowych danych jest obecnie bardziej kosztowne, niż gdyby dane te zostały udostępnione w sposób zgodny z ww. przepisami.

W odpowiedzi na skargę, Burmistrz Gminy Paczków (zwany dalej także organem) wniósł o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej, bądź w przypadku nie odrzucenia skargi - o jej oddalenie. Zażądał także od skarżącej kosztów postępowania według norm przepisanych. Organ podniósł, że tematyka będąca przedmiotem skargi była już przedmiotem oceny wojewódzkich sądów administracyjnych, które uznały, że nie należy ona do właściwości tych sądów. Organ dodał także, że skarżąca nie wykazała również swojego interesu prawnego na podstawie art. 50 § 1 P.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada jej dopuszczalność ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 P.p.s.a. W tym celu omówienia wymagają przepisy prawa, regulujące właściwość działania sądów administracyjnych.

Zgodnie z art. 3 § 2 P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie Kodeks postępowania administracyjnego, postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy Ordynacja podatkowa, postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej, oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w K.p.a. oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw.

Stosownie natomiast z art. 3 § 2a i § 3 P.p.s.a., sądy administracyjne orzekają także w sprawach sprzeciwów od decyzji wydanych na podstawie art. 138 § 2 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (§ 2a) oraz w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3).

Ponadto, w myśl art. 4 P.p.s.a., sądy administracyjne rozstrzygają spory o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi, o ile odrębna ustawa nie stanowi inaczej, oraz spory kompetencyjne między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.

Przedmiotem niniejszej skargi A. W. uczyniła odmowę wykonania przez organ czynności nakazanych jemu prawem odnośnie do zbioru danych przestrzennych z "zagospodarowania przestrzennego". Na gruncie art. 3 pkt 11 u.i.i.p., przez zbiór danych przestrzennych rozumie się rozpoznawalny ze względu na wspólne cechy zestaw danych przestrzennych. Przez dane przestrzenne rozumie się z kolei dane odnoszące się bezpośrednio lub pośrednio do określonego położenia lub obszaru geograficznego (art. 3 pkt 1 u.i.i.p.). Opisane metadanymi zbiory danych przestrzennych oraz dotyczące ich usługi, środki techniczne, procesy i procedury, które są stosowane i udostępniane przez współtworzące infrastrukturę informacji przestrzennej organy wiodące, inne organy administracji oraz osoby trzecie, stanowią tzw. infrastrukturę informacji przestrzennej (art. 3 pkt 2 u.i.i.p.), której zasady tworzenia oraz użytkowania określa u.i.i.p. (art. 1 ust. 1 pkt 1 u.i.i.p.). Infrastruktura ta obejmuje zbiory danych przestrzennych odnoszące się do terytorium RP lub z nim powiązane, występujące w postaci elektronicznej, należące co najmniej do jednego z tematów danych przestrzennych określonych w załączniku do u.i.i.p. (wedle rozdziału 3 pkt 4 tego załącznika tematem takim jest zagospodarowanie przestrzenne) oraz utrzymywane przez organ administracji lub w jego imieniu, które zgodnie z jego zadaniami publicznymi są tworzone, aktualizowane i udostępniane (ewentualnie przez osobę trzecią, której umożliwiono włączenie się do infrastruktury), o czym stanowi art. 4 ust. 1 pkt 1-4 u.i.i.p.

Skarżąca zarzuca naruszenie przez Burmistrza Gminy Paczków art. 67a ust. 1 u.p.z.p., regulującego zasady tworzenia, prowadzenia, aktualizacji i udostępniania zbiorów danych przestrzennych, o jakich mowa w u.i.i.p. I w tym zakresie przepisów § 3 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 rozporządzenia, zgodnie z którymi utworzenie zbioru danych przestrzennych obejmuje gromadzenie danych o rysunku aktu planowania przestrzennego (obejmującego m.in.: informację określającą wersję obiektu przestrzennego reprezentującego rysunek aktu planowania przestrzennego; tytuł rysunku aktu planowania przestrzennego; łącze (adres URI), pod którym dostępny jest rysunek aktu planowania przestrzennego; informację o układzie odniesienia przestrzennego rysunku aktu planowania przestrzennego) oraz dane o dokumencie powiązanym z aktem planowania przestrzennego (obejmującym m.in.: tytuł dokumentu; dane indentyfikacyjne dokumentu; datę utworzenia, publikacji lub zmiany dokumentu).

Sąd dostrzega, że przedstawiona problematyka stała się już przedmiotem oceny innych sądów administracyjnych, które w podobnym stanie faktycznym i prawnym spraw uznały, że skargi A. W. są niedopuszczalne. Sąd orzekający w niniejszym składzie podziela przyjęte przez WSA rozstrzygnięcia odrzucające skargi w tym przedmiocie, z uwagi na brak właściwości rzeczowej sądu administracyjnego do ich rozpoznania (por. orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego: w Białymstoku, postanowienie z dnia 29 września 2022 r., sygn. akt II SA/Bk 658/22 i w Gdańsku postanowienia z dnia 20 września 2022 r., sygn. akt II SAB/Gd 92/22 i z dnia 30 września 2022 r., sygn. akt II SAB/Gd 96/22). Odnotowania również wymaga, że Naczelny Sąd Administracyjny działający jako Sąd II instancji, w dniu 24 stycznia 2023 r. podtrzymał rozstrzygnięcia wydane przez ww. Sądy, oddalając skargi kasacyjne skarżącej (por. odpowiednio postanowienia w sprawach o sygn. akt II OSK 2675/22 , II OSK 2676/22 oraz II OSK 2660/22 wszystkie przywołane w niniejszym postanowieniu orzeczenia dostępne są na stronie internetowej: orzeczenia.nsa.gov.pl). .

W ocenie Sądu meriti, opisany obowiązek organu polegający na utworzeniu, prowadzeniu i udostępnianiu zbiorów danych przestrzennych, którego realizacji, w określony sposób domaga się skarżąca, nie stanowi żadnej z władczych form działania administracji publicznej wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1–7 P.p.s.a. W szczególności nie jest to czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa - określona w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Przywołany przepis obejmuje czynności lub akty, które dokonywane są w sprawach indywidualnych, w których nie orzeka się w drodze decyzji administracyjnej lub postanowienia. Podobnie jak decyzja czy postanowienie, akty lub czynności te są kierowane przez organ administracji publicznej do konkretnych, zindywidualizowanych podmiotów, niepodporządkowanych organizacyjnie ani służbowo organowi wydającemu dany akt lub podejmującemu daną czynność. Akt lub czynność muszą mieć charakter publicznoprawny. Podejmowane są w sprawie indywidualnej w tym znaczeniu, że jej przedmiotem jest określony i zindywidualizowany stosunek administracyjny (uprawnienie lub obowiązek), którego źródłem jest przepis prawa powszechnie obowiązującego. W orzecznictwie i literaturze przedmiotu przyjmuje się, że stosowanie art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. może mieć miejsce, gdy spełnione są następujące przesłanki: 1) akt lub czynność nie mają charakteru decyzji lub postanowienia, 2) są podejmowane w sprawach indywidualnych, skierowane do konkretnego podmiotu, 3) mają charakter publicznoprawny oraz 4) dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2012, s. 31-32; T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, A. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2009, s. 29-31). Ostatnia przesłanka oznacza, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem lub zaniechaniem określonego działania organu administracji, a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2012, s. 32).

Żądana przez skarżącą czynność nie posiada wymienionych cech, ponieważ nie ma charakteru indywidualnego, gdyż czynności podejmowane w tym zakresie nie są skierowane do indywidualnie oznaczonego adresata. Obowiązek organu ma tu jedynie ogólny charakter i nie odpowiada mu uprawnienie niepowiązanych z nim organizacyjnie podmiotów do żądania opublikowania określonych informacji, bądź też zmiany sposobu publikacji informacji już udostępnionych. Podzielić należy stanowisko WSA w Gdańsku, że sama czynność utworzenia zbiorów danych przestrzennych, czy też czynność zamieszczenia tam określonej informacji nie dotyczy uprawnień lub obowiązków skarżącej. Nie istnieje też przepis prawa, który uprawniałby skarżącą do żądania zamieszczenia lub usunięcia z tych zbiorów danych przestrzennych informacji publicznej (postanowienie WSA w Gdańsku z dnia 30 września 2022 r., sygn. akt II SAB/Gd 96/22). Natomiast sam obowiązek wynikający z przepisów ustawy dotyczący utworzenia zbiorów danych przestrzennych nie rodzi w tym przypadku po stronie skarżącej uprawnień do żądania ich stworzenia (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. akt I OSK 611/08, dostępny na stronie https://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Sąd w pełni podziela wyrażany we wskazanych wyżej orzeczeniach pogląd, że sama czynność utworzenia zbiorów danych przestrzennych, czy też czynność zamieszczenia tam określonej informacji publicznej nie dotyczy konkretnych uprawnień lub obowiązków skarżącej. Nie istnieje też przepis prawa, który uprawniałby skarżącą do żądania zamieszczenia lub usunięcia z tych zbiorów danych przestrzennych informacji publicznej. Sam obowiązek utworzenia zbiorów danych przestrzennych wynikający z przepisów ustawy, nie rodzi w tym przypadku po stronie skarżącej uprawnień. W przypadku rejestrów, zbiorów czy baz prowadzonych przez organ zgodnie z kompetencjami, nie zachodzi przesłanka indywidualności i konkretnie rozumianych interesów lub uprawnień skarżącej, których źródło wynika z konkretnych przepisów prawa materialnego. Po stronie skarżącej nie sposób zidentyfikować żadnego uprawnienia lub obowiązku, z którym pozostawałaby ona w takim związku, który można byłoby uznać za kształtowanie, określenie granic, sposobu czy też możliwości wykonywania konkretnego przepisu prawa. Czynność utworzenia bazy danych czy też czynność zamieszczania tam określonych informacji publicznych nie dotyczy uprawnień lub obowiązków indywidualnego podmiotu.

Za naruszenie wskazanego powyżej interesu prawnego nie może być uznane, podnoszone przez skarżącą utrudnienie w pozyskiwaniu danych przestrzennych i przeprowadzeniu analiz przestrzennych poprzez usługi danych przestrzennych oraz ponoszenie przez skarżącą wyższych kosztów funkcjonowania z tym związanych. Powyższe przemawia za uznaniem jej jako interesu faktycznego, a nie interesu prawnego (por. postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 16 listopada 2022 r., sygn. akt II SA/Ol 662/22). Tym samym skarżąca nie wykazała także swego indywidualnego interesu prawnego w świetle art. 101 ust. 1 w związku z art. 101a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, stanowiącego wskazaną przez skarżącą podstawę jej skargi. Stosownie do treści art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Przepisy art. 101 ustawy o samorządzie gminnym stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich (art.101a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Jak wynika z normy art. 101a ust. 2, w przypadkach, o których mowa w ust. 1, sąd administracyjny może nakazać organowi nadzoru wykonanie niezbędnych czynności na rzecz skarżącego, na koszt i ryzyko gminy.

W świetle powyższe stwierdzić należało, że skarżąca nie posiada interesu prawnego w skarżeniu nieprawidłowego – wg oceny skarżącej – wykonania przez organ czynności nakazanych prawem. Prawo do wniesienia skargi, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ma wyłącznie podmiot, którego indywidualny interes prawny został naruszony. Interes prawny, do którego nawiązuje art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, musi z kolei wynikać z normy prawa materialnego kształtującej sytuację prawną konkretnej osoby wnoszącej skargę. Dla skutecznego wniesienia skargi, w trybie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, konieczne jest wykazanie przez stronę, że wskutek podjęcia zaskarżonej uchwały został naruszony jej interes chroniony konkretnym przepisem prawa, bądź ukształtowany aktem stosowania prawa, tj. np. decyzją (por. wyrok NSA z dnia 12 marca 2019 r., sygn. akt II OSK 231/19). Z uwagi na charakter kwestionowanych przez skarżącą działań Burmistrza Gminy Paczków, w żaden sposób nie można uznać - co wywiedziono wyżej - że odnoszą się one do indywidualnego interesu prawnego skarżącej, lecz posiadają charakter generalny.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a., odrzucił skargę.