Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie del. Sędzia WSA Maria Bohdanowicz as. sąd. Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant referent - stażysta Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2005 r. sprawy ze skargi P. J. na decyzję Prokuratora Apelacyjnego w P. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia informacji publicznej o d d a l a s k a r g ę /-/D.Rzyminiak-Owczarczak /-/P.Miładowski /-/M.Bohdanowicz

4/II SA/Po 886/03

U Z A S A D N I E N I E

P. J. złożył w Prokuraturze Rejonowej w Ś. wniosek o udostępnienie odpisów oświadczeń majątkowych prokuratorów Prokuratury Rejonowej w Ś. za lata [...]. Decyzją z dnia [...] r. Prokurator Okręgowy w Sz. działając m. in. na podstawie art. 4 ust. 1 i 3, art. 16ust. 1 i art. 5 ust. 1 ustawy z 6 września 1991 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198) i art. 49 a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. nr 19, poz. 70) odmówił wnioskodawcy udzielenia odpisów żądanych oświadczeń majątkowych.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazywano, że informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym stanowią tajemnicę służbową i bez zgody składającego takie oświadczenie nie można ich ujawniać. Skoro zgody prokuratorów na ujawnienie żądanych informacji nie uzyskano, to odmowa udzielenia informacji w zakresie objętym żądaniem ma swoje materialno-prawne uzasadnienie.

Powyższą decyzję zaskarżył P. J. wnosząc odwołanie do Prokuratora Apelacyjnego w P..

Odwołujący nie precyzując zarzutów wskazywał na rażące naruszenie prawa materialnego i procesowego.

Rozpoznając odwołanie Prokurator Apelacyjny w P. decyzją z [...] r. sygn. Ap [...] wskazując jako podstawę m. in. art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie w sprawie gdyż w ocenie organu apelacyjnego zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem przepisów o właściwości rzeczowej, właściwym do rozpoznania wniosku w pierwszej instancji jest bowiem ten organ który analizuje dane zawarte w przedmiotowych oświadczeniach majątkowych i uprawniony jest także do ewentualnego ich ujawnienia.

Takim organem prokuratury jest właściwy miejscowo prokurator apelacyjny. Zatem postępowanie toczące się przed prokuratorem okręgowym było bezprzedmiotowe.

Skargę na powyższą decyzję wniósł P. J. zarzucając naruszenie art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej i art. 61 Konstytucji RP oraz reguły postępowania administracyjnego zawarte w art. 107, 139 kpa.

W odpowiedzi na skargę Prokurator Apelacyjny w P. wniósł o jej oddalenie.

Skargę wniesiono pod rządami ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 z późn. zm.). W międzyczasie doszło do reformy sądownictwa administracyjnego a w myśl art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1271 ze zm.) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ. U. Nr 153 poz. 1270).

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Ma rację Prokurator Apelacyjny w P. twierdząc, że kwestionowane przez stronę rozstrzygnięcie Prokuratury Okręgowej w Sz. wydane zostało z naruszeniem przepisów o właściwości rzeczowej. Zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 119, poz. 1198). Po pierwsze rozstrzygnięcie odmawiające udostępnienia informacji publicznej musi zapaść w formie decyzji, a po wtóre musi być wydana w I instancji przez właściwy organ władzy publicznej. W myśl wskazań art. 49a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o Prokuraturze (Dz. U. nr 19 poz. 70 ze zm.), Prokuratorzy składają oświadczenie o stanie majątkowym na ręce właściwego Prokuratora Apelacyjnego. Zatem to Prokurator Apelacyjny uprawniony jest do analizy danych zawartych w oświadczeniach prokuratorów, a także jako "współgospodarz" owych danych do ujawnienia w szczególnych wypadkach treści oświadczeń także tych, co do których ujawnienia składający oświadczenie nie wyrazi zgody. Z przywołanego przepisu wynika wprost, iż Prokurator Okręgowy nie posiada uprawnień jakie nadaje Prokuratorowi Apelacyjnemu wskazywany art. 49a ustawy o Prokuraturze. Wadliwie zatem wniosek skarżącego przekazany został do załatwienia Prokuratorowi Okręgowemu w Sz.. Prawidłowo organ odwoławczy konkluduje, że naruszenie przepisów o właściwości generalnie stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności w rozumieniu art. 156 § 1 kpa. Na gruncie jednak tych przepisów w orzecznictwie NSA i doktrynie ugruntował się pogląd, według którego w postępowaniu odwoławczym nie orzeka się na podstawie tego przepisu, chyba że stosowny wniosek złożyłaby sama strona. (przywołany przez Prokuratora Komentarz do art. 156 kpa pod red. B. Adamiak, J. Borkowski, Wyd. C.H.BECK 1994 r.). Taka sytuacja w rozpoznawanej sprawie nie miała miejsca. W związku z powyższym słusznie w tych okolicznościach Prokurator Apelacyjny uchylił decyzję niewłaściwego rzeczowo organu prokuratury z [...] r. i postępowanie toczące się przed Prokuratorem Okręgowym w Sz. i jako bezprzedmiotowe umorzył. Wbrew też zarzutom skarżącego rozstrzygnięcie organu odwoławczego nie narusza wskazanych w skardze wzorców postępowania administracyjnego. Nie sposób doszukać się w owym rozstrzygnięciu naruszenia normy zawartej w art. 61 Konstytucji RP. Decyzja Prokuratora Apelacyjnego w niczym nie narusza zasady dostępu do informacji publicznej. Generalnie bowiem to skarżone rozstrzygnięcie kasacyjne opiera się na naruszeniach proceduralnych nie rozstrzygając w istocie o merytorycznej zasadności odmowy udzielenia żądanej informacji.

W tych okolicznościach przyjąć należy, że skarżący nie podważył skutecznie legalności zaskarżonego aktu, co z mocy przywołanych wyżej przepisów a nadto art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm.) w związku z art. 97 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1271), prowadzi do orzeczenia jak w sentencji.

/-/D.Rzyminiak-Owczarczak /-/P.Miładowski /-/M.Bohdanowicz

KB/