Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wiśniewska, po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia S. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 584/14, zawarte w pkt. 3 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 584/14, w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania w sprawie ze skargi S. M. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 29 września 2013 r. o udzielenie informacji publicznej postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie zawarte w pkt. 3 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 584/14 i w tym zakresie sprawę przekazać Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 grudnia 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 584/14, po rozpoznaniu skargi S. M. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej: w pkt. 1 zobowiązał Wójta Gminy [...] do rozpoznania wniosku S. M. z dnia 29 września 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami postępowania; w pkt. 2 stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; w pkt. 3 zasądził od Wójta Gminy [...] na rzecz skarżącego S. M. kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu opisanego wyroku odnośnie co do pkt. 3 - zwrotu kosztów postępowania, wskazano jedynie podstawę prawną ich zasądzenia, tj. art. 200 w zw. z art. 205 § 1 i art. 209 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., zwanej dalej: "P.p.s.a."), bez wyjaśnienia co się składa na kwotę zasądzonych kosztów.

Skarżący S. M., reprezentowany przez adwokata, wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenie w przedmiocie zwrotu kosztów postępowania (pkt. 3 wyroku). Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie art. 200 P.p.s.a. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie oraz art. 201 i art. 205 § 2 P.p.s.a. poprzez ich niezastosowanie. W ocenie skarżącego, naruszenie powołanych przepisów postępowania polega na zasądzeniu tytułem zwrotu kosztów postępowania na jego rzecz jedynie kwoty 100 zł, zamiast kwoty 357 zł. Skarżący wniósł również o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego, obejmujących wartość wniesionego wpisu od zażalenia oraz wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Skarżący może działać przed sądem osobiście lub przez pełnomocnika (art. 34 P.p.s.a.). W niniejszej sprawie w trakcie postępowania sądowoadministracyjnego skarżący w dniu 24 listopada 2014 r. ustanowił profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata P. M. (pełnomocnictwo – k. 26). Pełnomocnik skarżącego pismem z dnia 24 listopada 2014 r. zawiadomił Sąd o jego ustanowieniu, podtrzymując skargę oraz złożył wniosek o zasądzenie kosztów postępowania na podstawie art. 201 § 1 oraz art. 205 § 2 P.p.s.a. (data wpływu do Sądu - 28 listopada 2014 r., k. 25). Wyrok w sprawie zapadł w dniu 11 grudnia 2014 r., czyli w chwili jego wydania Sąd pierwszej instancji posiadał wiedzę o fakcie, że skarżący działa przez adwokata i żąda zasądzenia od organu na jego rzecz kosztów postępowania. Ponieważ skarga została uwzględniona, to na podstawie art. 200 P.p.s.a. skarżącemu przysługiwał zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego ich dochodzenia (art. 200 P.p.s.a.). Powyższy przepis został prawidłowo wskazany przez Sąd pierwszej instancji. Zasądzając natomiast koszty postępowania, Sąd wadliwie zastosował art. 205 § 1 P.p.s.a., zamiast art. 205 § 2 P.p.s.a. Przepis art. 205 § 1 P.p.s.a. dotyczy wyliczenia kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem. Wyliczenie zaś kosztów dla strony, którą reprezentuje adwokat następuje na podstawie § 2 tego przepisu, zgodnie z którym do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się jego wynagrodzenie, które nie może być wyższe od stawki opłat określonych w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013 r. poz. 461) i wydatki jednego adwokata oraz koszy sądowe.

Powyższe uchybienie ma istotny wpływ na wynik sprawy. Z tych przyczyn zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Naczelny Sąd Administracyjny nie orzekł o kosztach postępowania zażaleniowego, ponieważ przepisy ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują możliwości orzeczenia co do zwrotu kosztów w postępowaniu zażaleniowym. Przepisy art. 203 i art. 204 P.p.s.a. przyznają stronie prawo do zwrotu kosztów w postępowaniu kasacyjnym wszczętym skargą kasacyjną od orzeczenia Sądu pierwszej instancji oddalającego lub uwzględniającego skargę.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 185 § 1 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.