Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Świerczak po rozpoznaniu w dniu 02 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. B. na uchwałę Inne z dnia [...] czerwca 2021 r., Nr [...] w przedmiocie nieudzielenia Zarządowi Powiatu S. wotum zaufania postanawia: 1. odrzucić skargę 2. zwrócić skarżącemu kwotę [...](słownie: [...]) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi

Pismem z [...] lipca 2021r. skarżący J. B., reprezentowany przez adwokata, wniósł skargę na wskazaną w sentencji uchwałę Inne w sprawie nieudzielenia Zarządowi Powiatu S. wotum zaufania. Jak wynika ze skargi – skarżący jest Starostą Powiatu. W skardze zawarto także wniosek o wstrzymanie wykonania uchwały z zaznaczeniem, że jej skutki dają możliwość procedowania nad odwołaniem Zarządu i skutki te dotyczą także skarżącego jako Przewodniczącego Zarządu Powiatu S. .

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019r. poz. 2325 ze zm., dalej: P.p.s.a.) kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej (pkt 5) i akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej (pkt 6).

Jak natomiast stanowi art. 58 § 1 pkt 5a P.p.s.a., sąd odrzuca skargę jeżeli interes prawny lub uprawnienie wnoszącego skargę na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6, nie zostały naruszone stosownie do wymagań przepisu szczególnego. Ponadto w myśl art. 58 § 3 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym.

Zgodnie natomiast z art. 87 ust. 1 ustawy z 05 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2020r. poz. 920 ze zm., dalej: u.s.p.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą podjętą przez organ powiatu w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

Sąd podziela stanowisko wyrażane w orzecznictwie, zgodnie z którym w art. 87 ust. 1 u.s.p. legitymacja skargowa została oparta na naruszeniu indywidualnego interesu prawnego lub uprawnienia, co oznacza, że uprawnionym do wniesienia skargi jest tylko ta osoba, której interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone, a zatem samo legitymowanie się interesem prawnym lub uprawnieniem, nie jest wystarczające. Z naruszeniem interesu prawnego mamy zaś do czynienia wówczas, gdy zaskarżonym aktem zostanie, w sferze prawnej, odebrane lub ograniczone jakiekolwiek prawo skarżącego wynikające z przepisów prawa, bądź też zostanie nałożony na niego nowy obowiązek lub zmieniony obowiązek dotychczasowy. Związek między własną, indywidualną sytuacją prawną strony skarżącej, a zaskarżoną uchwałą musi istnieć obecnie, a nie w przyszłości oraz powodować następstwo w postaci ograniczenia lub pozbawienia konkretnych uprawnień albo nałożenia obowiązków. Podmiot wnoszący skargę winien zatem wykazać, w jaki sposób doszło do naruszenia jego prawem chronionego interesu lub uprawnienia, polegającego na istnieniu bezpośredniego związku pomiędzy zaskarżoną uchwałą, a własną, indywidualną i prawnie (a nie faktycznie) gwarantowaną sytuacją. Nie jest zatem wystarczające wykazanie samej potencjalnej możliwości naruszenia interesu prawnego w przyszłości. Związek ten powinien mieć charakter aktualny, realny i indywidualny. Wymogu tego nie spełnia zatem hipotetyczne oddziaływanie normy prawnej na sytuację prawną danego podmiotu albo wnoszenie skargi w interesie innego podmiotu niż skarżący, lub w interesie ogólnym. W szczególności interesem prawnym nie legitymuje się podmiot jedynie zainteresowany podjęciem albo uchyleniem określonego aktu, który nie oddziałuje bezpośrednio na jego sferę prawną. Podmiot ten dysponuje bowiem jedynie interesem faktycznym. O istnieniu interesu prawnego decyduje przepis prawa materialnego, wobec czego w danej sprawie należy wykazać naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego, które wpływa negatywnie na sytuację prawną skarżącego (zob. m.in. postanowienie WSA w Białymstoku z 10 października 2019r., II SA/Bk 651/19).

Podstawę prawną zaskarżonej uchwały stanowił art. 30a ust. 9 u.s.p. Przepis ten stanowi: "Po zakończeniu debaty nad raportem o stanie powiatu rada powiatu przeprowadza głosowanie nad udzieleniem zarządowi powiatu wotum zaufania. Uchwałę o udzieleniu zarządowi powiatu wotum zaufania rada powiatu podejmuje bezwzględną większością głosów ustawowego składu rady powiatu. Niepodjęcie uchwały o udzieleniu zarządowi powiatu wotum zaufania jest równoznaczne z podjęciem uchwały o nieudzieleniu zarządowi powiatu wotum zaufania".

Ponadto, jak stanowi art. 30a ust. 10 i 11:

10. Nieudzielenie przez radę powiatu wotum zaufania zarządowi powiatu jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu.

11. Rada powiatu rozpoznaje sprawę odwołania zarządu z przyczyny, o której mowa w ust. 10, na sesji zwołanej nie wcześniej niż po upływie 14 dni od podjęcia uchwały w sprawie nieudzielenia zarządowi wotum zaufania. Rada powiatu może odwołać zarząd większością co najmniej 3/5 głosów ustawowego składu rady.

Nie sposób uznać, by zaskarżona uchwała odbierała lub ograniczała jakiekolwiek prawo skarżącego wynikające z przepisów prawa, bądź też nakładała nań nowy obowiązek lub zmieniała obowiązek dotychczasowy. Nie istnieje związek między uchwałą a prawnie gwarantowaną sytuacją prawną, którą by ona naruszała. Nawet odwołanie zarządu wskutek głosowania wobec uchwały będącej przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest jedynie potencjalne, w przyszłości – "rada powiatu może odwołać zarząd".

Należy również zauważyć, że sam ustawodawca wyraźnie wskazał w art. 30a ust. 10 u.s.p., że nieudzielenie przez radę powiatu wotum zaufania zarządowi powiatu jest równoznaczne ze złożeniem wniosku o odwołanie zarządu. Skoro nie podlegają kognicji sądów administracyjnych wnioski o odwołanie organów jednostek samorządu terytorialnego, lecz jedynie ich skutki (np. w postaci uchwały o odwołaniu zarządu powiatu czy członków zarządu) nie można uznać, że zarząd powiatu ma interes prawny w zaskarżaniu uchwały o nieudzieleniu wotum zaufania, uznanej za równoznaczną z wnioskiem o odwołanie zarządu. Inaczej oczywiście wyglądałaby kwestia zaskarżalności uchwały odwołującej zarząd, co jednak nie jest przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie.

Ponadto, organami powiatu, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 1 i 2 u.s.p. są rada powiatu i zarząd powiatu. W skład zarządu powiatu wchodzą starosta jako jego przewodniczący, wicestarosta i pozostali członkowie (art. 26 ust. 2 u.s.p.).

Sądowi jest wiadome z urzędu, że skarżący, działając w imieniu Zarządu Powiatu przez tożsamego pełnomocnika, zaskarżył tożsamą uchwałę tego samego dnia. Sprawa jest zarejestrowana przed tut. Sądem pod sygn. IV [...]

W ocenie Sądu w niniejszej sprawie nie można mówić o interesie skarżącego, a tym bardziej odrębnym od interesu zarządu powiatu. Jak wskazał WSA w Opolu w wyroku z 09 maja 2017r., II SA/Op 595/16, szczególną cechą interesu prawnego w prawie administracyjnym i w postępowaniu administracyjnym jest bezpośredniość związku pomiędzy sytuacją danego podmiotu a normą prawa materialnego, z którego wywodzi on swój interes prawny. Przy czym, ten interes prawny musi być "własny", czyli nie można go wywodzić z sytuacji prawnej innego podmiotu, zatem legitymacja procesowa wynikająca z art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 814 ze zm.) ma charakter szczególny. Wymaga nie tylko wskazania przez wnoszącego skargę normy prawa materialnego (najczęściej prawa administracyjnego, ustrojowego, czy też cywilnego), kształtującego jego sytuację prawną, ale nadto wykazania, iż zaskarżony akt oddziałuje na posiadany przez skarżącego interes prawny, który w ten sposób zostaje naruszony.

Z powyższych względów Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a i § 3 P.p.s.a., orzekł jak w pkt I sentencji. O zwrocie wpisu Sąd orzekł na podstawie

art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.