Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Krawczyk (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka, Sędzia NSA Łucja Franiczek, Protokolant Referent stażysta Grzegorz Śliwa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2010 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta G. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania informacji z zasobu geodezyjnego i kartograficznego oddala skargę

Urząd Miejski – Wydział Księgowości w G. wnioskiem z dnia [...]roku ( data wpływu ) wystąpił do Urzędu Miasta B. o podanie informacji czy A. N. zam. B., ul. [...] jest właścicielem nieruchomości, a jeśli tak, to jakich.

Jak wynika z wniosku przedmiotowe informacje miały być wykorzystane dla celów egzekucji administracyjnej. Jako podstawę prawną upoważniającą wnioskodawcę do otrzymania przedmiotowych informacji został powołany przepis art. 36 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji ( Dz. U. nr 229 z 2009 r., poz. 1954 z zm.).

Prezydent Miasta B. postanowieniem z dnia [...] roku w oparciu o przepisy art. 219 w związku z art. 217 § 2 pkt 2 kpa oraz art. 24 ust. 3 pkt 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne ( t.j. Dz. U. z 2005 roku, nr 240, poz. 2027 z zm., dalej pgik) odmówił udostępnienia danych ewidencyjnych z powodu braku wykazania się interesem prawnym przez wnioskodawcę.

Prezydent Miasta G. złożył zażalenie wnosząc o uchylenie postanowienia. Żalący zarzucił przedmiotowemu postanowieniu nieuwzględnienie podstawy prawnej przytoczonej we wniosku, która w ocenie żalącego przyznaje mu prawo do zwracania się do organów administracji publicznej o udzielenie informacji w zakresie niezbędnym do prowadzenia egzekucji. Nadto żalący podniósł, że nie żądał zaświadczenia, ale zwracał się o udzielenie informacji.

Zdaniem żalącego, wymóg wskazania nieruchomości komornikowi dla przeprowadzenia egzekucji, stawiany wierzycielowi, jest wystarczającą podstawą aby zadość uczynić wymogowi z art. 24 ust. 3 pkt 3 pgik.

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 sierpnia 2009 roku – na podstawie art. 138

§ 1 pkt 1 kpa oraz art. 24 ust. 3 pgik – utrzymał zaskarżone postanowienie organu

I instancji w mocy.

Zdaniem organu odwoławczego wnioskodawca nie żądał udostępnienia informacji o konkretnej działce, budynku lub lokalu, lecz wykazu nieruchomości, których właścicielem jest osoba wymieniona we wniosku.

Udzielenie informacji w takim zakresie musi przybrać formę zaświadczenia o którym mowa w art. 217 kpa, a rodzajem zaświadczenia, wydawanym z ewidencji gruntów i budynków, jest wypis o którym mowa w art. 24 ust. 3 pgik.

Zgodnie z art. 36 § 1 ustawy egzekucyjnej organ gminy, będący organem egzekucyjnym uprawniony jest do zwracania się do organów administracji publicznej o udzielenie informacji niezbędnych do prowadzenia egzekucji. Z kolei w świetle art. 19 § 2 tej ustawy organ gminy o statusie miasta jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych, z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości.

W istocie wnioskodawca domagał się wskazania majątku dłużnika, ale nie wskazał przepisu prawa materialnego na podstawie którego mógłby żądać wydania takiego zaświadczenia. Ponieważ wnioskodawca nie jest także uprawniony do prowadzenia egzekucji z nieruchomości ( art. 36 § 1 w zw. z art. 19 § 2 ustawy egzekucyjnej ) nie było możliwe wydanie żądanego zaświadczenia.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Prezydent Miasta G. zarzucił organowi odwoławczemu naruszenie art. 36 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym przez jego niezastosowanie, a także błędne przyjęcie, że wnioskodawca domagał się wypisu z operatu ewidencyjnego.

W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy wniósł o jej oddalenie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 pgik operat ewidencyjny zawiera informacje składające się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów, zawiera szereg informacji i danych wymienionych w art. 20 pgik. Chodzi o informacje wymienione w art. 20 ust. 1 pkt 1 – 3 i ust. 2 pkt 3 – 4 ustawy). Ponadto operat ewidencyjny zawiera dane dotyczące właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych – innych osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajdują się grunty lub ich części oraz dane obejmujące miejsce zamieszkania lub siedziby właściciela i władającego ( art. 20 ust. 2 pkt 1 i 2 pgik ) Informacje o gruntach, budynkach i lokalach o których mowa w art. 20 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 3 i 4, są jawne i powszechnie dostępne.

Udzielenie informacji w powyższym zakresie nie wymaga wykazania się przez wnioskodawcę interesem prawnym czy też wskazanie przepisu prawnego z którego wynikałby obowiązek urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego. W świetle tego przepisu wnioskodawca zainteresowany uzyskaniem danych o których mowa w art. 20 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 i 3 zwraca się ze stosownym wnioskiem do organu administracyjnego podając numer ewidencyjny lub adres ( inne dane ewidencyjne ) które identyfikują nieruchomość, danych której udostępnienia się domaga. Udzielenie informacji o gruntach, budynkach i lokalach ( art. 24 ust. 2 w zw. z art. 20 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 – 3) może nastąpić w dowolnej formie np. ustnie, pisemnie, wizualnie.

Z wniosku Prezydenta G. nie wynika, aby domagał się udzielenia informacji jawnych o których mowa w art. 24 ust. 2 pgik. Wnioskodawca nie żądał bowiem udostępnienia informacji o konkretnej działce, budynku lub lokalu, których zresztą w żaden sposób nie zidentyfikował, lecz wykazu nieruchomości, których właścicielem jest osoba wskazana we wniosku, a udzielenie informacji w tym zakresie musi przybrać formę zaświadczenia, o którym mowa w art. 217 kpa, które na gruncie ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne stanowi wypis z operatu ewidencyjnego.

Zgodnie z art. 217 § 2 kpa zaświadczenie wydaje się jeżeli, urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa lub gdy osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny. W urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.

Zdaniem składu orzekającego żaden z warunków wskazanych w art. 217 § 2 kpa nie został spełniony. § 36 ust. 1 umowy o postępowaniu egzekucyjnym uprawnia organ gminy do zwracania się do organów administracji publicznej o udzielenie informacji w zakresie niezbędnym do prowadzenia egzekucji, ale w świetle art. 19 ust. 2 tej ustawy organ gminy o statusie miasta jest organem egzekucyjnym uprawnionym do stosowania wszystkich środków egzekucyjnych z wyjątkiem egzekucji z nieruchomości.

Zdaniem – składu orzekającego – opieranie uprawnień do uzyskania żądanych informacji o art. 36 ust. 1 ustawy egzekucyjnej jest niezasadne.

Wnioskodawca nie wykazał także interesu prawnego, uzasadniającego wydanie żądanych informacji. Interesem takim nie jest bowiem prowadzenie postępowania egzekucyjnego w stosunku do osoby wskazanej we wniosku. W tym zakresie obecny skład Sądu podziela pogląd wyrażony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z dnia 2 lipca 2008 roku, sygn. akt II SA/Gl 1055/07 – Lex 499782, a mianowicie, że w oparciu o art. 24 ust. 2 pgik można udzielić informacji jedynie o konkretnych, zindywidualizowanych gruntach, budynkach, lokalach.

Natomiast udzielenie informacji o których mowa w art. 24 ust. 3 pgik na rzecz podmiotów wyszczególnionych w art. 24 ust. 3 pkt 3 pgik wymaga wykazania przez te podmioty interesu prawnego związanego z gruntami, budynkami lub lokalami.

Nie jest wykazaniem takiego interesu prowadzenie przeciwko dłużnikowi ( zamiar takiego prowadzenia ) postępowania egzekucyjnego. W tym zakresie należy wskazać na stanowisko zawarte w wyroku NSA z dnia 22 lutego 2007 roku I OSK 560/06, w świetle którego poszukiwanie majątku nieruchomego dłużnika nie należy do organów administracji publicznej, gdyż w tych sprawach właściwymi są komornicy i sądy powszechne jako organy egzekucyjne.

Z tych wszystkich powodów Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 z zm.) oddalił skargę.