drukuj    zapisz    Powrót do listy

6460 Znaki towarowe, Administracyjne postępowanie Własność przemysłowa, Urząd Patentowy RP, Uchylono zaskarżoną decyzję, VI SA/Wa 515/12 - Wyrok WSA w Warszawie z 2012-07-05, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

VI SA/Wa 515/12 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2012-07-05 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2012-03-07
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Danuta Szydłowska /przewodniczący/
Ewa Frąckiewicz /sprawozdawca/
Piotr Borowiecki
Symbol z opisem
6460 Znaki towarowe
Hasła tematyczne
Administracyjne postępowanie
Własność przemysłowa
Sygn. powiązane
II GSK 1885/12 - Wyrok NSA z 2014-05-20
Skarżony organ
Urząd Patentowy RP
Treść wyniku
Uchylono zaskarżoną decyzję
Powołane przepisy
Dz.U. 1985 nr 5 poz 17 art. 29, art. 30 ust. 1, art. 8 pkt 1
Ustawa z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz (spr.) Protokolant ref. staż. Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lipca 2012 r. sprawy ze skargi P. z siedzibą w W. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy pt.: "[...]" [...] 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz skarżącego P. z siedzibą w W. kwotę 1617 (jeden tysiąc sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu koszów postępowania.

Uzasadnienie

Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej decyzją z dnia [...] listopada 2011 roku, nr [...] po rozpoznaniu na rozprawie wniosku P. z siedzibą w K. o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 o numerze [...], udzielonego na rzecz Z. z siedzibą w W., na podstawie art. 29 i art. 8 pkt 5 ustawy o znakach towarowych z dnia 31 stycznia 1985 roku (Dz. U. z 1985 r., Nr 5, poz. 17) zwanej dalej uzt w związku z art. 315 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r., nr 119, p. 1117 ze zm.) zwanej dalej pwp, także art. 256 ust. 2 pwp w związku z art. 98 kpc 1) unieważnił prawo ochronne na znak towarowy POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 o numerze [...] , 2) przyznał P. z siedzibą w K. od Z. z siedzibą w W. kwotę 475 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Powyższa decyzja została wydana w oparciu o następujący stan faktyczny sprawy.

W dniu [...] sierpnia 2001 roku do Urzędu Patentowego RP wpłynął wniosek P. z siedzibą w K. o unieważnienie prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 o numerze [...], udzielonego na rzecz Z. z siedzibą w W. decyzją Urzędu Patentowego RP z dnia [...] marca 1998 roku dla usług i towarów w klasie 12, 20, 22, 28, 37, 39, 41, 42. Jako podstawę prawną strona wskazała art. 8 pkt 1, 2 i 5 w związku z art. 29 i art. 31 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 roku o znakach towarowych.

Wnioskodawca w uzasadnieniu wniosku przedstawił historię P. oraz odznaki organizacyjnej tegoż towarzystwa z napisem "Pol. Tow. Tatrzańskie 1873" i wyobrażeniem kozicy, która została ustanowiona w 1922 roku. Po okresie niebytu T. w czasach Polski Ludowej uległo ono reaktywacji w 1981 roku, zaś odznaka została ponownie ustanowiona na mocy decyzji Przewodniczącego Komitetu ds. Młodzieży i Kultury Fizycznej z dnia [...] października 1990 roku jako odznaka P. z siedzibą w K. Zdaniem wnioskodawcy uprawniony do spornego prawa dokonał dnia [...] lipca 1994 roku bezprawnego zgłoszenia spornego znaku towarowego będącego plagiatem tradycyjnej odznaki organizacyjnej wnioskodawcy i stanowiącej jednocześnie odznakę członkowską i odznakę honorową P. z siedzibą w K. Strona podniosła również, że przedmiotowy znak towarowy jest sprzeczny z dobrymi obyczajami i zasadami współżycia społecznego, jego zgłoszenie do ochrony narusza prawa majątkowe wnioskodawcy tj. prawo do nazwy P. a ponadto stanowi chronioną prawem odznakę honorową.

W odpowiedzi na wniosek pismem z dnia [...] kwietnia 2002 roku uprawniony ze spornego prawa ochronnego zanegował możliwość zastosowania wskazanych przez wnioskodawcę przepisów prawa, a poza tym podniósł, że decyzja Przewodniczącego Komitetu ds. Młodzieży i Kultury Fizycznej z dnia [...] października 1990 roku była przez niego kwestionowana w trybie administracyjnym i sądowoadministracyjnym. W kolejnych pismach kierowanych do Urzędu wnioskodawca modyfikował podstawę prawną unieważnienia spornego znaku towarowego, ostatecznie zajął stanowisko tak jak we wniosku, wskazując na art. 8 pkt 1, 2 i 5 uzt.

Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2003 roku Urząd Patentowy RP zawiesił postępowanie w sprawie do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia sprawy dotyczącej ustanowienia i używania odznaki organizacyjnej P. Sprawa ta została prawomocnie zakończona wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 lutego 2008 roku, który oddalił skargę kasacyjną P. wniesioną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oddalającego skargę na decyzję Ministra Gospodarki odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Przewodniczącego Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej z dnia [...] października 1990 roku.

Po podjęciu zawieszonego postępowania w sprawie Urząd Patentowy RP po odebraniu ostatecznego stanowiska od stron wydał decyzję z dnia [...] listopada 2011 roku, mocą której unieważnił prawo ochronne na znak towarowy POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873. o numerze [...]. Organ uznał, że P. posiada interes prawny w żądaniu unieważnienia spornego prawa. Interes ten, zdaniem Urzędu, wynika z uprawnienia wnioskodawcy do używania ustanowionej na jego rzecz, odznaki decyzją Przewodniczącego Komitetu ds. Młodzieży i Kultury Fizycznej z dnia [...] października 1990 roku, wydanej na podstawie ustawy z dnia 21 grudnia 1978 roku o odznakach i mundurach (Dz. U. nr 31 poz. 130). Zgłoszenie do ochrony spornego znaku stanowiło zatem akt zawłaszczenia przez Z. przedmiotowej odznaki. Urząd Patentowy RP uznał, że w niniejszej sprawie wnioskodawca zasadnie domaga się unieważnienia spornego znaku towarowego na podstawie art. 8 pkt. 5 uzt. Znak ten bowiem przedstawia wizerunek odznaki organizacyjnej P.

Na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia [...] listopada 2011 roku P. z siedzibą w W. wniosło skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, domagając się jej uchylenia wraz z zasądzeniem na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonej decyzji zarzucono, iż została wydana z naruszeniem prawa materialnego oraz procesowego, co miało istotny wpływ na wynik sprawy, w szczególności z obrazą 1) art. 30 ust. 1 ustawy o znakach towarowych, którego odpowiednikiem jest obecnie art. 164 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej poprzez nieuzasadnione w świetle brzmienia w/w przepisu przyjęcie przez Kolegium Orzekające, że P. z siedzibą w K. wykazało w toku przedmiotowej sprawy, że posiada interes prawny w domaganiu się unieważnienia prawa z rejestracji spornego znaku towarowego o numerze [...] – przyjęcie w zaskarżonej decyzji, że wnioskodawca posiada interes prawny w domaganiu się unieważnienia prawa z rejestracji spornego znaku towarowego o numerze [...] – przyjęcie w zaskarżonej decyzji, że wnioskodawca posiada legitymację czynną w niniejszej sprawie pomimo tego, że a) wnioskodawca nie przedstawił żadnych dowodów ani argumentów prawnych pozwalających na stwierdzenie, że posiada on znajdujące oparcie w regulacjach prawnych wyłączne prawo do posługiwania się oznaczeniem słowno-graficznym, odpowiadającym wizerunkowi spornego znaku towarowego (w szczególności brak wykazania przez wnioskodawcę, że posiada on roszczenie o zaprzestanie używania tego oznaczenia przez stronę skarżącą jako znaku towarowego) b) wbrew temu na co wskazano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, prawo ochronne na sporny znak towarowy w żaden sposób nie ogranicza P. z siedzibą w K. w możliwości posługiwania się ustanowioną przez to stowarzyszenie odznaką organizacyjną POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873, ani nie zagraża żadnym prawom wnioskodawcy, przysługującym mu z racji uzyskania decyzji zezwalającej na ustanowienie oraz używanie tejże odznaki (samo wskazywanie, że sporny znak towarowy jest identyczny z odznaką organizacyjną nie świadczy jeszcze o tym, że poprzez rejestrację zagrożone zostały jakieś prawa wnioskodawcy do ustanowionej na jego rzecz odznaki organizacyjnej).

c) nie można przyjąć, że sporny znak towarowy narusza prawo osobiste wnioskodawcy (prawo do nazwy) ponieważ zawarte w spornym znaku towarowym oznaczenie słowno-graficzne odnosi się w sposób jednoznaczny do działającego w latach 1873-1950 podmiotu o nazwie P., a nie do będącego wnioskodawcą w przedmiotowej sprawie stowarzyszenia o tej samej nazwie zarejestrowanego w 1990 roku.

2) art. 4 ust. 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 roku o odznakach i mundurach (Dz. U. z 1978, nr 31 p. 130) w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 lutego 2000 roku oraz art. 6 ust. 1 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od w/w daty o czym świadczy przyjęcie przez Kolegium Orzekające, że wystarczającą podstawą dla uznania, iż odznaka POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 jest odznaką honorową mogą stanowić nie poparte żadnymi dowodami twierdzenia wnioskodawcy, gdy tymczasem przepisy prawa dla ustanowienia przez organizację społeczną odznaki honorowej wymagają dochowania odpowiednich procedur, wynikających z ustawy o odznakach i mundurach (według stanu prawnego obowiązującego do dnia 23 lutego 2000 r. ustanowienie przez organizację społeczną odznaki honorowej wymagało zgody Ministra Spraw Wewnętrznych, a ustalenie samego jej wzoru oraz sposobu udzielenia zgody Rady Państwa, po nowelizacji jaka weszła w życie w w/w dacie przepisy tejże ustawy stanowią z kolei, że ustalenie wzoru odznaki honorowej oraz sposobu jej noszenia wymaga zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej)

3) art. 4 ust. 5 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 roku o odznakach i mundurach (Dz. U. 1978, nr 31 p. 130) w brzmieniu obowiązującym od w/w daty oraz art. 5 ust. 2 tejże ustawy o czym świadczy poprzez błędne i nieuzasadnione przyjęcie przez Kolegium Orzekające, iż uzyskanie przez wnioskodawcę zgody na ustanowienie oraz używanie odznaki organizacyjnej POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 jest tożsame z posiadaniem przez P. z siedzibą w K. prawa do posługiwania się taką odznaką w charakterze odznaki honorowej, gdy tymczasem przepisy prawa wyraźnie odróżniają odznakę organizacyjną od odznaki honorowej oraz przewidują inne tryby postępowania dla udzielenia zezwolenia na używanie każdej z tych odznak, co powoduje, że przedstawienie w niniejszej sprawie przez wnioskodawcę dowodów wyłącznie na okoliczność, że sporny znak towarowy stanowi odzwierciedlenie jej odznaki organizacyjnej, nie mogło stanowić podstawy przyjęcia, że przedmiotowa odznaka organizacyjna jest także (jak utrzymał wnioskodawca) jego odznaką honorową.

4) art. 8 pkt 5 ustawy o znakach towarowych z uwagi na błędne i nieuzasadnione przyjęcie przez Kolegium Orzekające, że podlegający weryfikacji w niniejszej sprawie sporny znak towarowy powinien zostać unieważniony w oparciu o w/w przepis ponieważ wnioskodawca przedstawił dowód wskazujący, że znak towarowy o numerze [...] zawiera w sobie odzwierciedlenie ustanowionej na jego rzecz odznaki organizacyjnej, gdy tymczasem należy mieć na względzie, że z w/w przepisu nie wynika, aby o niedopuszczalności rejestracji znaku towarowego, a tym samym za istnieniem podstaw do jego unieważnienia mogło przemawiać zawarte w nim wyobrażenie odznaki organizacyjnej (przepis ten stanowi, że niedopuszczalna jest rejestracja znaku towarowego, który zawiera w sobie "nazwę lub herb polskiego województwa, miasta lub miejscowości, reprodukcję polskiego orderu, odznaczenia, odznaki honorowej oraz odznaki lub oznaki wojskowej" a zatem zawarta w w/w przepisie norma prawna nie zakazuje rejestracji znaku towarowego będącego odzwierciedleniem innej odznaki niż odznaka honorowa lub odznaka wojskowa, w szczególności odznaki organizacyjnej organizacji społecznej

5) art. 29 ustawy o znakach towarowych wobec błędnego i nieuzasadnionego przyjęcia przez Kolegium Orzekające, iż w przypadku znaku towarowego POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 o numerze [...] w dacie dokonania zgłoszenia nie był spełniony ustawowy warunek wymagany do jego rejestracji – zachodziła przesłanka negatywna rejestracji określona w art. 8 pkt 5 tejże ustawy (o czym miałby rzekomo świadczyć fakt, że w/w znak towarowy stanowił odzwierciedlenie ustanowionej na rzecz wnioskodawcy odznaki organizacyjnej), w sytuacji, w której przepis, na który powołał się organ nie statuuje zakazu rejestracji znaków towarowych stanowiących odzwierciedlenie odznak organizacyjnych,

6) art. 6 kpa (zasada praworządności) art. 77 § 1, 2 i 4 kpa (wyczerpujące zebranie i wyjaśnienie materiału dowodowego) oraz art. 80 kpa (swobodna ocena dowodów) i art. 107 § 1 i 3 kpa (elementy konstrukcyjne decyzji) w związku z art. 256 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 roku Prawo własności przemysłowej (tekst jednolity Dz. U. z 2003 r., nr 119 p. 1117), o czym świadczy:

a) unieważnienie spornego znaku towarowego z powołaniem się na okoliczność, która w świetle przepisów prawa znajdujących zastosowanie w przedmiotowej sprawie nie jest przesłanką unieważnienia znaku towarowego (przesłankę naruszenia przez sporny znak towarowy odznaki organizacyjnej, pomimo, iż tego rodzaju zakaz nie wynika ze stanowiącego podstawę prawną wydania przedmiotowej decyzji art. 8 pkt 5 ustawy o znakach towarowych z dnia 31 stycznia 1985 r.).

b) dokonanie ustaleń sprzecznych ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności przyjęcie przez Kolegium Orzekające, że:

• Ze zgromadzonego w aktach sprawy materiału dowodowego wynika, że P. z siedzibą w K. posiada interes prawny w domaganiu się unieważnienia spornego znaku towarowego, pomimo tego, że wnioskodawca nie wskazał w szczególności, aby unieważnienie spornego znaku towarowego wpływało na przysługujące mu prawo do posługiwania się odznaką organizacyjną,

• Przyjęcie za prawdziwe twierdzenie wnioskodawcy, że odznaka organizacyjna, jaką posługuje się P. z siedzibą w K. stanowi jednocześnie "odznakę członkowską oraz odznakę honorową" tego stowarzyszenia, pomimo, że z treści decyzji Przewodniczącego Komitetu do Spraw Młodzieży i Kultury Fizycznej z dnia [...] października 1990 r. (znak sprawy: [...] w sposób jednoznaczny wynika, że mocą tejże decyzji zezwolono P. z siedzibą w K. na ustanowienie i używanie odznaki POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873 wyłącznie, jako odznaki organizacyjnej, natomiast wnioskodawca nie przedstawił żadnego dowodu wskazującego, że odznaka o identycznej strukturze została ustanowiona także jego odznaką honorową (wnioskodawca nie przedstawił w szczególności zgody Ministra Spraw Wewnętrznych, wymaganej na gruncie obowiązującego do dnia 23 lutego 2000 roku brzmienia art. 4 ust 5 ustawy z dnia 21 grudnia 1978 roku o odznakach i mundurach (Dz. U. 1978, nr 31 poz. 130) oraz zgody na ustalenie takiego wzoru odznaki honorowej,

• Przyjęcie, że sporny znak towarowy przedstawia wizerunek odznaki P. z siedzibą w K. będącej (rzekomo) organizacją założoną w 1873 r. "która po krótkim okresie niebytu w czasach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej) została reaktywowana w 1981 r." gdy tymczasem z samych twierdzeń wnioskodawcy wynika, że P. z siedzibą w K. zostało zarejestrowane w dniu [...] października 1990 r. jako nowe stowarzyszenie, a zatem biorąc pod uwagę, że w świetle przepisów prawa P. z siedzibą w K. istnieje dopiero od w/w daty nie można przyjąć, że w przypadku wnioskodawcy mamy do czynienia z podmiotem, który swoją działalność rozpoczął już w 1981 roku i to na dodatek wskutek reaktywacji działającego w latach 1873-1950 P.

c) brak przedstawienia w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł oraz przyczyn , z powodu których dowodom przedstawionym przez stronę skarżącą odmówił wiarygodności i mocy prawnej, a także brak przedstawienia w tej decyzji wyczerpującego uzasadnienia prawnego, pozwalającego na przyjęcie, że zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie jako niezasadniej. W uzupełnieniu wywodów zawartych w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Urząd Patentowy RP podał, że art. 8 pkt 5 uzt należy interpretować szeroko co potwierdza treść art. 131 ust. 2 pkt 3 pwp, który w swojej dyspozycji wskazuje, że nie udziela się praw ochronnych na znaki towarowe zawierające m.in. inne oficjalne lub powszechnie używane odznaczenia i odznaki, w szczególności administracji rządowej czy samorządu terytorialnego albo organizacji społecznych działających w ważnym interesie publicznym, gdy obszar działania tych organizacji obejmuje cały kraj lub znaczną jego część. Z tego względu, przyjmując, że odznaczenie P. stanowi odznakę organizacyjną (a nie honorową) sporne prawo ochronne należało unieważnić.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153 poz 1269 z późn. zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, po czym kontrola ta stosownie do § 2 powołanego artykułu sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.

Sąd w ramach swojej właściwości dokonuje zatem kontroli aktów z zakresu administracji publicznej z punktu widzenia ich zgodności z prawem materialnym jak i prawem procesowym.

Sąd rozstrzyga przy tym w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zw. dalej ppsa Dz. U. 153, poz. 1270 ze zm.).

Mając powyższe kryteria na uwadze, Sąd uznał, że skarga P. jest zasadna, aczkolwiek nie wszystkie zawarte w niej argumenty zasługują na uwzględnienie.

Wobec tego, że zgłoszenie udzielenia prawa z rejestracji oraz złożenie wniosku o jego unieważnienie miały miejsce pod rządami uzt, przepisy tej ustawy znajdują zastosowanie w niniejszej sprawie.

W myśl art. 29 uzt, prawo z rejestracji znaku towarowego może być unieważnione w całości lub części, jeżeli nie były spełnione ustawowe warunki wymagane do rejestracji, określone w przepisach art. 4, 6-9 i 32 uzt, przy czym zgodnie z art. 30 ust. 1 z wnioskiem takim może wystąpić każdy, kto ma w tym interes prawny. Wobec tego, że na gruncie uzt nie istniała definicja strony i interesu prawnego, dla określenia ich istoty znajdują zastosowanie przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, a w szczególności art. 28 kpa. W świetle tego przepisu stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Ów interes prawny musi być konkretny, dający się obiektywnie stwierdzić oraz aktualny a nie ewentualny inaczej nie można mówić o istnieniu interesu. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym dominuje pogląd, że tylko przepis prawa materialnego stanowiący podstawę interesu prawnego stwarza dla określonego podmiotu legitymację procesową strony.

Wbrew twierdzeniom skargi P. z siedzibą w K. wykazało w toku przedmiotowej sprawy, że posiada interes prawny w domaganiu się unieważnienia prawa z rejestracji spornego znaku towarowego o numerze [...]. W dacie zgłoszenia znaku wnioskodawca działał jako zarejestrowane stowarzyszenie. Nie wdając się w spór, czy jest ono nowym tworem prawnym, czy też reaktywacją poprzednio istniejącego do 1950 roku P. rzeczą bezsporną jest, iż w szacie słownej znaku "POL. TOW. Tatrzańskie" znajdują się elementy nazwy wnioskodawcy, która jest jego dobrem osobistym, pozostającym pod ochroną prawa. Tak więc P. posiada interes prawny w domaganiu się unieważnienia spornego znaku towarowego, który ewidentnie narusza prawo do nazwy tego stowarzyszenia.

Podstawę prawną unieważnienia znaku towarowego stanowił art. 8 pkt 5 uzt. Zgodnie z tym przepisem niedopuszczalna jest rejestracja znaku, który zawiera nazwę lub herb polskiego województwa, miasta lub miejscowości, reprodukcję polskiego orderu, odznaczenie, odznaki honorowej oraz odznaki lub oznaki wojskowej, w uzasadnionym przypadku znak taki może być zarejestrowany po uprzednim wyrażeniu zgody przez właściwy organ państwowy lub właściwą jednostkę organizacyjną.

W dacie zgłoszenia celem rejestracji spornego znaku towarowego (1994 r.) obowiązywała ustawa z dnia 21 grudnia 1978 roku o odznakach i mundurach (Dz. U. z 1978 r. nr 31 p. 130), która w art. 2 podzieliła odznaki na honorowe, organizacyjne i okolicznościowe. Nie ulega wątpliwości, że na rzecz wnioskodawcy została ustanowiona odznaka organizacyjna POL. TOW. TATRZAŃSKIE 1873. Nie jest ona odznaką honorową, albowiem nie zachowane zostały procedury, wymagane dla jej ustanowienia. Z kolei art. 8 pkt 5 uzt wprowadza niedopuszczalność rejestracji znaku towarowego zawierającego w sobie odzwierciedlenie odznaki honorowej., a nie odznaki organizacyjnej. W tym stanie rzeczy Urząd Patentowy RP błędnie uznał, że w niniejszej sprawie zachodziła podstawa do unieważnienia spornego znaku towarowego, przewidziana w art.8 pkt 5 uzt. Tym samym Sąd w całości podzielił argumentację skargi, w myśl której organ, wydając decyzje naruszył prawo materialne tj. art. 4 ust. 5 i art. 6 ust. 1 o odznakach i mundurach oraz art. 8 pkt 5 uzt.

Wobec tego, że organ poprzestał na zbadaniu jednej, wskazywanej przez wnioskodawcę podstawy do unieważnienia spornego znaku towarowego, natomiast nie rozważył, czy istnieją przeszkody zawarte w art. 8 pkt 1, pkt 2 uzt. Sąd uznał, że sprawa nie została należycie wyjaśniona i zaskarżona decyzja narusza art. 7, 77 § 1, 107 § 3 kpa w stopniu mogącym mieć istony wpływ na wynik sprawy.

W tym stanie rzeczy Sąd na mocy art. 145 § 1 pkt a i c, art. 152 i 200 ppsa orzekł jak w wyroku. Ponownie rozpoznając sprawę organ przeprowadzi postępowania dowodowe w kierunku istnienia podstaw unieważnienia z art. 8 pkt 1 i 2 uzt.



Powered by SoftProdukt