drukuj    zapisz    Powrót do listy

6209 Inne o symbolu podstawowym 620, Odrzucenie skargi kasacyjnej, Inspektor Sanitarny, Oddalono zażalenie, II OZ 36/13 - Postanowienie NSA z 2013-01-31, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II OZ 36/13 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2013-01-31 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2013-01-16
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Maria Czapska - Górnikiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6209 Inne o symbolu podstawowym 620
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi kasacyjnej
Sygn. powiązane
II OSK 338/13 - Wyrok NSA z 2014-07-17
II SA/Ol 839/12 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2012-11-06
Skarżony organ
Inspektor Sanitarny
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 142 § 2, art. 177 § 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

II OZ 36 / 13 POSTANOWIENIE Dnia 31 stycznia 2013 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J. D. i T. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 30 listopada 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 839/12 w zakresie odrzucenia skargi kasacyjnej T. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 6 listopada 2012 r. sygn. akt II SA/Ol 839/12 w sprawie ze skargi J. D. i T. D. na postanowienie Warmińsko- Mazurskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Olsztynie z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

II OZ 36 / 13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 30 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę kasacyjną T. D. od wyroku tego Sądu z dnia 6 listopada 2012 r., którym oddalono skargę J. D. i T. D. na postanowienie Warmińsko- Mazurskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia celem wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym z dnia 23 kwietnia 2012 r., tj. poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym małoletniego O. D.

W uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w dniu 9 listopada 2012 r. J. D. wystąpiła o wydanie jej wraz z uzasadnieniem powyższego wyroku. Wyrok z uzasadnieniem został jej doręczony w dniu 21 listopada 2012 r. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wnieśli J. D. i T. D.

Odrzucając skargę T. D., Wojewódzki Sąd Administracyjny przytoczył treść art. 173 § 2 oraz art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.- zwanej dalej P.p.s.a.) i stwierdził, że nie jest dopuszczalne złożenie skargi kasacyjnej od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, który jak w tym przypadku nie podlega obowiązkowi uzasadnienia z urzędu, bez uprzedniego złożenia wniosku o jego uzasadnienie. Wskazując na zbieżne w tym zakresie stanowisko Sądu Najwyższego, Sąd pierwszej instancji podkreślił, że warunkiem wniesienia skargi kasacyjnej jest uprzednie doręczenie stronie, która taki środek zaskarżenia pragnie złożyć, wyroku wraz z uzasadnieniem, co ma miejsce w przypadku wystąpienia przez stronę w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku o sporządzenie jego uzasadnienia na piśmie, a następnie jego doręczenie przez Sąd.

W niniejszej sprawie z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku wystąpiła jedynie J. D. i tylko jej został doręczony wyrok. Natomiast T. D. nie wystąpił z takim wnioskiem do Sądu. Z tych względów skarga kasacyjna wniesiona przez niego z uwagi na brak doręczenia tej stronie wyroku wraz z uzasadnieniem, podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna (art. 178 P.p.s.a.). Ponadto, dopiero od chwili doręczenia takiego wyroku wraz z uzasadnieniem rozpoczynają bieg terminy do wniesienia skargi kasacyjnej określone w art. 177 § 1 i § 2 P.p.s.a.

Zdaniem Sadu, w odniesieniu do skarżącego T. D. brak jest możliwości określenia takiego terminu skoro stronie tej wyrok nie został doręczony i brak jest w tym zakresie znaczenia, że taki wyrok otrzymała małżonka J. D., bowiem każde ze skarżących posiadało własny interes prawny w zaskarżeniu tak postanowienia organu jak i wyroku, który zapadł w tej sprawie.

Z tych przyczyn Sąd uznał, że T. D. nie przysługuje prawo do skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej, skoro wcześniej nie wystąpił o sporządzenie uzasadnienia i doręczenie wyroku wraz z uzasadnieniem i z tych przyczyn skargę kasacyjną uznał za niedopuszczalną i na podstawie art. 178 P.p.s.a. ją odrzucił.

Zażalenie na powyższe postanowienie wnieśli J. D. i T. D., zarzucając mu naruszenie art. 32 P.p.s.a. z powodu nieuznania za stronę T. D. i wnosząc o jego uchylenie i dopuszczenie do udziału w postępowaniu T. D. w charakterze strony.

W uzasadnieniu zażalenia podkreślono, że wystarczy, aby jedna z osób reprezentujących stronę wniosła o uzasadnienie wyroku, aby można było stwierdzić, że to stron dokonała złożenia wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie jest bezzasadne.

Zgodnie z art. 142 § 2 P.p.s.a. "Jeżeli uzasadnienie wyroku zostało sporządzone na wniosek strony, odpis wyroku z uzasadnieniem doręcza się tylko tej stronie, która złożyła wniosek". Z kolei na mocy art. 177 § 1 P.p.s.a. skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Z wyraźnego brzmienia ww. przepisu wynika zatem, że skarga kasacyjna nie może być skutecznie wniesiona bez uprzedniego wniosku o sporządzenie uzasadnienia. Jak wynika z akt sprawy wniosek taki nie został złożony przez T. D., a jedynie przez J. D. Wobec faktu, iż każda ze stron występowała w prowadzonym postępowaniu sądowoadministracyjnym osobiście, nie udzielając sobie żadnych pełnomocnictw, nie można było również przyjąć, iż wniosek ten wywoływał skutek względem skarżącego, który go nie podpisał. Wbrew twierdzeniom zawartym w rozpoznawanym zażaleniu, sam fakt iż grzywna w celu przymuszenia została nałożona na oboje skarżących, a więc dotyczy ich wspólnego obowiązku nie wywołuje automatycznego skutku prawnego w postaci rozciągnięcia czynności procesowych jednego z nich na drugiego. Nawiązując natomiast do podniesionego zarzut naruszenia art. 32 P.p.s.a., stwierdzić trzeba, iż pozostaje on co najmniej niezrozumiały. Skarżący T. D. był w całym postępowaniu uznawany za jego stronę, zaś odrzucenie skargi kasacyjnej nastąpiło z innych przyczyn, a mianowicie niedopuszczalności wniesienia kasacji wobec wcześniejszego nie wystąpienia z wnioskiem o sporządzenie uzasadnienia wyroku.

Mając powyższe okoliczności na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. oddalił rozpoznawane zażalenie.



Powered by SoftProdukt