Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Grochowska-Jung, Sędziowie WSA - Adam Lipiński, - Janusz Walawski (spr.), Protokolant - Łukasz Mazur, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi M. M. na bezczynność Prezydenta Miasta P. w przedmiocie wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia 11 października 2007 r. w postaci wszystkich dokumentów, protokołów, notatek służbowych i innych dotyczących określonego we wniosku zadania - oddala skargę -

W dniu 15 października 2007 r. wpłynął do Urzędu Miasta P. wniosek M. M. o udostępnienie informacji publicznej w zakresie: "oświadczeń majątkowych - za ostatnie 4 lata - M. S. - Wydział Inwestycji Miejskich, T. C. - Wydział Zamówień Publicznych" - w formie kserokopii. Skarżąca wskazała, że "pomimo ustawowego obowiązku oświadczenia ww. nie są zamieszczane w BIP na stronie www.bip.ump.pl".

W związku z powyższym wnioskiem, Kierownik Oddziału Organizacyjnego w Urzędzie Miasta P. udzielił w dniu 26 października 2007 r. (data na piśmie) wnioskodawczyni informacji, że osoby wskazane przez nią we wniosku nie mają obowiązku składania oświadczeń majątkowych, o których mowa w art. 24h ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.). Pismo zostało doręczone M. M. w dniu 29 października 2007 r. (data ze zwrotnego potwierdzenia odbioru).

W dniu [...] listopada 2007 r. Prezydent Miasta P. wydał decyzję nr [...], którą odmówił M. M. udostępnienia informacji publicznej w zakresie określonym we wniosku z dnia 11 października 2007 r. Decyzja została doręczona skarżącej w dniu 19 listopada 2007 r.

W dniu 20 grudnia 2007 r. (data stempla pocztowego) została wniesiona przez M. M. skarga na bezczynność Prezydenta Miasta P. "w przedmiocie spełnienia obowiązków wynikających z ustawy o dostępie do informacji publicznej". W skardze podniosła ona, że nie uzyskała całości żądanych dokumentów i Prezydent Miasta P. nie wywiązał się zarówno z obowiązku udostępnienia żądanej informacji publicznej w terminie, jak i z obowiązku powiadomienia o powodach ewentualnego opóźnienia i terminie, w jakim udostępni żądane informacje publiczne. Nie można bowiem - zdaniem skarżącej - uznać za zgodne z ustawą o dostępie do informacji publicznej, a wskazane w art. 13 ust. 2 tej ustawy, powiadomienie jej pismami podpisanymi odpowiednio przez Dyrektora Wydziału Inwestycji Miejskich oraz Kierownika Oddziału Organizacyjnego, gdyż obowiązanym do powiadomienia był Prezydent Miasta P. Osoby te nie dołączyły do pism pełnomocnictw. Skarżąca podniosła, że działanie pracownika bez upoważnienia organu ma cechy rażącego naruszenia prawa, powodującego nieważność danej czynności prawnej.

Skarżąca wniosła o ustalenie obowiązku udzielenia informacji publicznej i zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie i obciążenie skarżącej kosztami postępowania oraz wyczerpująco odniósł się do zarzutów w niej podniesionych w skardze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Na wstępie należy wyjaśnić, że postępowanie wywołane skargą na bezczynność organu cechuje pewna specyfika polegająca na tym, że rozpoznając tego rodzaju skargę, Sąd nie wnika w merytoryczną i procesową poprawność wydanego przez organ aktu lub dokonanej czynności, a bierze pod uwagę jedynie sam fakt, czy w danej sprawie zostało wydane orzeczenie lub czy z innych powodów organowi nie można zarzucić stanu bezczynności.

Skarga na bezczynność organu w przedmiocie informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej.

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) nie ma zastosowania do udostępnienia informacji publicznej, gdyż ustawa o dostępie do informacji publicznej zawiera odesłanie do stosowania przepisów tego kodeksu jedynie w odniesieniu do decyzji o odmowie udzielenia informacji, nie zaś do czynności materialnotechnicznej polegającej na jej udzieleniu.

Zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.), udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z zastrzeżeniem ust. 2 i art. 15 ust. 2. Jeżeli informacja publiczna nie może być udostępniona w terminie określonym w ust. 1, podmiot obowiązany do jej udostępnienia powiadamia w tym terminie o powodach opóźnienia oraz o terminie, w jakim udostępni informację, nie dłuższym jednak niż 2 miesiące od dnia złożenia wniosku.

Jak wynika z akt sprawy, skarżąca wniosek o udzielenie informacji publicznej złożyła w dniu 11 października 2007 r. (data na wniosku).

W odpowiedzi na wniosek skarżącej udzielono jej pisemnej odpowiedzi, że wymienione przez nią we wniosku osoby nie są zobowiązane do składania oświadczeń majątkowych. Następnie organ wydał decyzję o odmowie udzielenia informacji publicznej w żądanym przez skarżącą zakresie. Jak wynika z akt sprawy, decyzja ta stała się ostateczna w administracyjnym toku instancji, gdyż skarżąca nie złożyła od niej odwołania.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że przed wniesieniem skargi, tj. w dniu 20 grudnia 2007 r. (data stempla pocztowego) żądane przez skarżącą informacje publiczne zostały jej udostępnione, a tym samym organ nie pozostawał w bezczynności i skargę należało oddalić.

Odnosząc się do zarzutów podniesionych w skardze stwierdzić należy, że nie są one trafne. Określenie użyte w ustawie o dostępie do informacji publicznej, że informację publiczną udostępnia lub odmawia udostępnienia organ nie oznacza, że nie może uczynić tego poprzez pracownika podległego mu urzędu. Zgodnie z art. 268a Kpa, na który wskazuje skarżąca, organ administracji publicznej może w formie pisemnej upoważniać pracowników kierowanej jednostki organizacyjnej do załatwiania spraw w jego imieniu w ustalonym zakresie, a w szczególności do wydawania decyzji administracyjnych, postanowień i zaświadczeń. Żaden z przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej nie nakłada na organ obowiązku udzielenia upoważnienia, o którym mowa w powyżej przytoczonym przepisie, do przekazania wnioskodawcy żądanej informacji publicznej. Oczywistym jest, że upoważnienie takie byłoby niezbędne w przypadku, gdyby organ wydał decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej, czy też inne rozstrzygnięcie, dla którego niezbędne byłoby posiadanie wymaganego prawem upoważnienia.

W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że wniesiona przez skarżącą skarga nie mogła zostać uwzględniona, gdyż organ nie pozostawał w bezczynności.

Zgodnie z art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jedynie w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji, przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.

W związku z powyższym, Sąd, na podstawie art. 151 i art. 132 powyżej określonej ustawy orzekł, jak w sentencji.