drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Informacja publiczna, Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego, Zobowiązano organ do dokonania czynności, II SAB/Ol 38/11 - Wyrok WSA w Olsztynie z 2011-06-02, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Ol 38/11 - Wyrok WSA w Olsztynie

Data orzeczenia
2011-06-02 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2011-04-12
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Sędziowie
Alicja Jaszczak-Sikora /przewodniczący/
Hanna Raszkowska
Katarzyna Matczak /sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Informacja publiczna
Sygn. powiązane
I OSK 1510/11 - Wyrok NSA z 2011-10-06
Skarżony organ
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego
Treść wyniku
Zobowiązano organ do dokonania czynności
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 5 ust. 3, art. 7 ust. 1, art. 16 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Dz.U. 1997 nr 78 poz 483 art. 61
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r.
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 149
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2011r. sprawy ze skargi P. B. na bezczynność Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w udzieleniu informacji publicznej I zobowiązuje Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego do udostępnienia skarżącemu w terminie 14 dni od doręczenia wyroku informacji publicznej w zakresie objętym wnioskiem skarżącego z dnia 8 grudnia 2010 roku lub wydania w tym terminie decyzji o odmowie udostępnienia informacji; II zasądza od Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego na rzecz skarżącego P. B. kwotę 100 zł ( sto złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 8 grudnia 2010 r. P.B. zwrócił się za pośrednictwem poczty elektronicznej do Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego o udostępnienie mu treści decyzji z dnia "[...]", nr "[...]", w trybie informacji publicznej.

W odpowiedzi Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego drogą elektroniczną poinformował wnioskodawcę, że w świetle art. 6 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej dokumenty znajdujące się w aktach odszkodowawczych

nr "[...]" są dokumentami urzędowymi. Dokumenty te nie zawierają treści dotyczących spraw publicznych, czyli spraw, o których mowa w art. 1 i art. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), lecz dane osobowe podlegające szczególnej ochronie. W tej sytuacji nie mogą zostać udostępnione wnioskodawcy.

Po otrzymaniu odpowiedzi organu, P.B. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na bezczynność Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.

W uzasadnieniu skarżący podniósł, że nie ma przeszkód, aby udostępnić mu żądaną informację po dokonaniu anonimizacji danych osobowych.

W odpowiedzi na skargę Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego wniósł o jej oddalenie podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. W uzasadnieniu organ podniósł, że spór dotyczy informacji zawartych w aktach odszkodowawczych, prowadzonych na podstawie ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadków i chorób pozostających w związku ze służbą wojskową (Dz.U. nr 83, poz. 760 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 września 2003 r. w sprawie postępowania w razie wypadku lub ujawnienia choroby, pozostającej w związku z pełnieniem czynnej służby wojskowej (Dz.U. nr 175, poz. 1707 ze zm.). Akta te dotyczą zdarzenia uznanego za wypadek pozostający w związku ze służbą wojskową poszkodowanego żołnierza zawodowego, w stosunku do którego skarżący nie jest osobą bliską czy pełnomocnikiem. Dokument, którego udostępnienia domaga się skarżący jest skierowaniem poszkodowanego do terenowej wojskowej komisji lekarskiej w celu orzeczenia wysokości i rodzaju uszczerbku na zdrowiu z tytułu zdarzenia uznanego za wypadek pozostający w związku ze służbą wojskową. Zdaniem organu, dane, zawarte w skierowaniu z dnia "[...]" oraz w innych dokumentach znajdujących się w aktach odszkodowawczych, dotyczące rodzaju urazu, wysokości i rodzaju doznanego uszczerbku na zdrowiu przez poszkodowanego, nie mogą zostać ujawnione skarżącemu w żądanym przez niego zakresie.

Ponadto organ wyjaśnił, że był uprawniony do poinformowania skarżącego w formie pisemnej o zajętym stanowisku, bez konieczności wydawania merytorycznego rozstrzygnięcia w trybie art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznych, gdyż żądane dane nie stanowiły informacji publicznej w rozumieniu ustawy. W tym stanie sprawy nie można mówić o bezczynności organu.

Na rozprawie w dniu 2 czerwca 2011 r. skarżący podniósł, że żądany przez niego dokument jest dokumentem urzędowym wytworzonym przez organ administracji publicznej, skierowanym do innego podmiotu w sprawie publicznej, a nie cywilnoprawnej, a zatem zawiera on informację publiczną. Nadto okazał kserokopię zawiadomienia skierowanego do uprawnionego żołnierza w sprawie jego skierowania do komisji dla celów odszkodowawczych w celu określenia uszczerbku na zdrowiu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta co do zasady sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.

Stosownie zaś do art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa., skarga na bezczynność organu administracji przysługuje w sprawach, w których mogą być wydawane decyzje i postanowienia (art. 3 § 2 pkt 1-3 ustawy ppsa.), w których mogą być wydawane akty lub podejmowane czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (art. 3 § 2 pkt 4 tej ustawy), a także mogą być wydawane pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego w indywidualnych sprawach (art. 3 § 2 pkt 4a ustawy ppsa.). W takich sprawach można skutecznie wnieść skargę na bezczynność, jeśli organ administracji publicznej nie załatwi sprawy w prawnie ustalonym terminie. Wobec tego, aby móc skutecznie zarzucać organowi bezczynność należy wpierw stwierdzić, czy na takim organie ciąży wynikający z przepisów prawa obowiązek wszczęcia postępowania i podjęcia w nim stosownego rozstrzygnięcia (czynności), a dopiero później, iż obowiązku tego w nakazanym prawem terminie organ nie wypełnia. Wyjaśnić pozostaje także, iż w literaturze przyjmuje się, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie - ale mimo zaistnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu lub nie podjął stosownych czynności. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność organu nie ma znaczenia okoliczność z jakich powodów określona decyzja, postanowienie lub inny akt nie zostały dokonane, a w szczególności czy bezczynność została spowodowana zawinioną lub niezawinioną opieszałością organu.

W rozpatrywanej sprawie skarżący zwrócił się do Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego o udostępnienie, w trybie informacji publicznej, dokumentu znajdującego się w aktach sprawy odszkodowawczej poszkodowanego żołnierza zawodowego. Zdaniem organu, żądany dokument nie stanowił informacji publicznej i dlatego w formie pisma przesłanego pocztą elektroniczną odmówiono jego udostępnienia.

Należy w tym miejscu zauważyć, że ustawa z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej, stanowiąc generalną zasadę udostępniania informacji publicznej, przewiduje różne sposoby rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji. Możliwe jest bowiem jej udostępnienie, wymienione w art. 7 ust. 1 tej ustawy, jak również odmowa udostępnienia informacji w trybie art. 16 ust. 1 ustawy o dostępie, czy też stwierdzenie przez organ, iż żądane informacje nie stanowią informacji publicznej i wówczas organ powiadamia jedynie wnoszącego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa (por. teza nr 1 wyroku NSA z dnia 25 marca 2003 r., II SA 4059/02, wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2007 r., II SA/Wa 162/07, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl).

Dla merytorycznego rozpoznania wniesionej sprawy decydujące znaczenie ma jednakże ustalenie pojęcia informacji publicznej, bowiem organ odmawiając pisemnie udostępnienia żądanego dokumentu stwierdził, iż nie stanowi on informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Zgodnie z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje w szczególności dostęp do dokumentów (art. 61 ust. 2 Konstytucji). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa - art. 61 ust. 3 Konstytucji. Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy - art. 61 ust. 4 Konstytucji. W nauce prawa trafnie wskazuje się, iż przepisy Konstytucji RP deklarują obywatelskie prawo do informacji o działalności organów władzy publicznej, dostęp obywateli do informacji jest warunkiem ich racjonalnego uczestnictwa w podejmowaniu decyzji w sprawach publicznych, a także ułatwia im społeczną kontrolę nad procesami sprawowania władzy (P. Winczorek "Komentarz do Konstytucji RP z 2.4.1997" - Liber 2000, s. 83).

Ustawą, o której mowa w art. 61 ust. 4 Konstytucji, jest ustawa z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej. Pojęcie informacji publicznej określone zostało w art. 1 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w tej ustawie. Jest nią zatem każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują, bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, w zakresie ich kompetencji.

Zatem każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym niniejszą ustawą. Należy również zauważyć, że art. 5 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej stanowi, że nie można, z zastrzeżeniem ust. 1 i 2, ograniczać dostępu do informacji o sprawach rozstrzyganych w postępowaniu przed organami państwa, w szczególności w postępowaniu administracyjnym, karnym lub cywilnym, ze względu na ochronę interesu strony, jeżeli postępowanie dotyczy władz publicznych lub innych podmiotów wykonujących zadania publiczne albo osób pełniących funkcje publiczne - w zakresie tych zadań lub funkcji.

W tej sytuacji nie można zgodzić się ze stanowiskiem organu, iż żądany dokument znajdujący się aktach sprawy odszkodowawczej nie stanowi informacji publicznej. Akta sprawy administracyjnej jako odnoszące się do działania podmiotów publicznych stanowią bowiem informację publiczną (por. wyrok NSA z dnia 11 maja 2006 r.,

II OSK 812/05, wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 maja 2004 r., II SA/Wa 221/04, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Należy podkreślić, że organy uprawnione do wykonywania zadań publicznych z założenia nie podejmują innych czynności jak załatwianie spraw publicznych, przy czym wykonywanie zadania publicznego nie może polegać na realizacji sprawy prywatnej i stąd pod pojęciem informacji o sprawie publicznej należy rozumieć każdą czynność i każde działanie organu władzy publicznej w sferze prawa administracyjnego, czy w sferze prawa cywilnego (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 października 2007 r., II SAB/Kr 56/07, wyrok WSA w Olsztynie z dnia 28 sierpnia 2008 r., II SAB/Ol 1/08, dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

Inną kwestą jest natomiast dostęp do danych stanowiących informację publiczną zawartych w aktach sprawy administracyjnej. Złożenie wniosku przez osobę wykonującą prawo do informacji nie nakłada na podmiot zobowiązany obowiązku automatycznego udostępnienia informacji. Jeżeli jakaś informacja nie może zostać udostępniona, to organ musi ustalić, jakie informacje polegają ochronie ze względu na to, że są objęte tajemnicą. Musi zatem wskazać, czy dane te są objęte tajemnicą ze względu na ochronę danych osobowych w nich zawartych, czy też ze względu na prawo do prywatności lub tajemnicę państwową, służbową, skarbową, czy też statystyczną (wskazany już wcześniej wyrok NSA z dnia 11 maja 2006 r., II OSK 812/05).

Zatem jeżeli z uwagi na którąś z okoliczności wskazanych wyżej organ dostrzega konieczność odmowy udostępnienia informacji publicznej, powinien wówczas wydać decyzję administracyjną w trybie art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Decyzja ta będzie podlegała kontroli, w zależności od chronionego dobra, czy to sądu administracyjnego bądź sądu powszechnego.

W rozpatrywanej sprawie organ nie udostępnił żądanej informacji publicznej twierdząc błędnie, iż żądany dokument z akt odszkodowawczych żołnierza zawodowego nie stanowi informacji publicznej i nie wydał decyzji administracyjnej o odmowie jej udostępnienia.

W tej sytuacji organ pozostaje w zwłoce w udostępnieniu informacji publicznej wobec czego Sąd uznał skargę za uzasadnioną i mając na uwadze art. 149 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zobowiązał Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego do udostępnienia skarżącemu w terminie 14 dni od doręczenia wyroku informacji publicznej w zakresie objętym wnioskiem skarżącego z dnia 8 grudnia 2010 r. lub wydania w tym terminie decyzji o odmowie udostępnienia informacji. Termin ten zgodnie z art. 286 § 2 ustawy ppsa. należy liczyć od dnia doręczenia akt organowi.

O kosztach postępowania sądowego orzeczono stosownie do art. 200 i art. 205 § 1 powołanej ustawy, zgodnie z którym w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw, natomiast po myśli art. 205 § 1 do niezbędnych kosztów postępowania prowadzonego przez stronę osobiście lub przez pełnomocnika, który nie jest adwokatem lub radcą prawnym, zalicza się poniesione przez stronę koszty sądowe, koszty przejazdów do sądu strony lub pełnomocnika oraz równowartość zarobku utraconego wskutek stawiennictwa w sądzie. Wobec powyższego Sąd w pkt II sentencji orzekł o przyznaniu skarżącemu kosztów w wysokości 100 zł stanowiących równowartość uiszczonego w tej sprawie wpisu sądowego.

.



Powered by SoftProdukt