drukuj    zapisz    Powrót do listy

6120 Ewidencja gruntów i budynków, Ewidencja gruntów, Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego, *Oddalono skargę w całości, II SA/Wr 308/22 - Wyrok WSA we Wrocławiu z 2022-12-13, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Wr 308/22 - Wyrok WSA we Wrocławiu

Data orzeczenia
2022-12-13 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2022-04-21
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu
Sędziowie
Halina Filipowicz-Kremis /przewodniczący sprawozdawca/
Władysław Kulon
Wojciech Śnieżyński
Symbol z opisem
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne
Ewidencja gruntów
Skarżony organ
Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego
Treść wyniku
*Oddalono skargę w całości
Powołane przepisy
Dz.U. 2021 poz 1990 art. 24 ust. 2a i 2b
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński Protokolant: asystent sędziego Artur Stefański po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2022 r., nr GK-ONG.7221.51.2021.AO. w przedmiocie odmowy wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją nr 18 /2021 z dnia 26 listopada 2021 r., wydaną na podstawie art.7d, art. 22, art. 24 ust. 2c ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1990) oraz art. 104 kpa i upoważnienia nr 145/IV/JO/17 Prezydenta Wrocławia z dnia 30 czerwca 2017 r., po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17 lipca 2020 r. E. M. odmówiono wprowadzenia zmian w operacie ewidencji gruntów i budynków, polegających na aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków dotyczących przebiegu granicy pomiędzy nieruchomością geodezyjnie oznaczoną jako działka nr [...] obręb [...], a działką nr [...] obręb [...]. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że w dniu 17 lipca 2020 do organu wpłynął wniosek E. M. w sprawie "o anulowanie w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu [...] zmian dokonanych 10 lutego 2004 r. i przywrócenie granic działki" nr [...] "do stanu obowiązującego do dnia 27 maja 1990 r.". Jako dowód potwierdzający zasadność swojego wniosku, wnioskodawczyni przywołała decyzje: Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego nr GD.76211-10/07 z dnia 10 maja 2007 r. Wojewody Dolnośląskiego nr NIR.V.TJ/RR.V.K.7723.G.155.50-1/06 z dnia 16 lutego 2010 r. W związku z tym organ wszczął postępowanie administracyjne w sprawie weryfikacji poprawności zapisu w operacie ewidencyjnym, przebiegu granicy pomiędzy nieruchomościami geodezyjnie oznaczonymi jako działki nr [...] obręb [...] i nr [...] obręb [...], a następnie decyzją Prezydenta Wrocławia nr 1/2021 z dnia 26 stycznia 2021 r., umorzył je jako bezprzedmiotowe. Od tej decyzji wnioskodawczyni, pismem z dnia 12 lutego 2021 r. złożyła, za pośrednictwem Prezydenta Wrocławia, odwołanie do Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu. Organ II instancji, decyzją znak: GK-ONG.7221.7.2021.AF z dnia 28 kwietnia 2021 r. uchylił w całości zaskarżoną decyzję oraz przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu stwierdzono, że brak przesłanek do aktualizacji ewidencji gruntów i budynków z wniosku strony nie stanowi podstawy do zastosowania art. 105 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, czyli wydania decyzji o umorzeniu postępowania. Wskazano również, iż należy: wszcząć postępowanie w sprawie aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków, zgromadzić pełny materiał dowodowy, czyli pozyskać wszelkie informacje i dokumenty mogące mieć znaczenie w prowadzonej sprawie. Zgodnie z art. 61 § 4 art. 7, 9, i art. 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego realizując wytyczne zawarte w decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego znak: GK- ONG.7221.7.2021.AF z dnia 28 kwietnia 2021 r., zawiadomieniem znak: ZGKIKM.TE.6620.288.9.2020.KK z dnia 25 maja 2021 r. poinformowano strony postępowania, o wszczęciu - z wniosku jednej ze współwłaścicielek nieruchomości, położonej we W. przy ul. [...], postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków dotyczących przebiegu granicy pomiędzy tą nieruchomością, a działką nr [...] obręb [...] oraz o możliwości zapoznania się z zebranymi dowodami i materiałami, uzupełniania materiału dowodowego oraz możliwości składania pisemnych wyjaśnień i stosownych dokumentów. W dniu 17 czerwca 2021 r. w siedzibie organu, wnioskodawczyni zapoznała się z zebranymi dowodami i materiałami dotyczącymi nieruchomości i złożyła do protokołu oświadczenie, że "podtrzymuje swoje stanowisko w sprawie". W trakcie toczącego się postępowania (na podstawie zawiadomienia z ksiąg wieczystych [...] z dnia 15 lipca 2021 r.), ujawniono w bazie danych ewidencji gruntów i budynków nowych współwłaścicieli tej nieruchomości. Zgodnie z treścią art. 30 § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - kpa, w sprawach dotyczących praw zbywalnych lub dziedzicznych w razie zbycia prawa w toku postępowania na miejsce dotychczasowej strony wstępują jej następcy prawni. Następnie organ poinformował nowe strony postępowania o wszczęciu, z wniosku jednej ze współwłaścicielek nieruchomości, położonej we W. przy ul. [...], postępowania administracyjnego w sprawie oraz o możliwości zapoznania się z zebranymi dowodami i materiałami, uzupełniania materiału dowodowego oraz możliwości składania pisemnych wyjaśnień i stosownych dokumentów. Pomimo skutecznego doręczenia zawiadomień nowe strony postępowania nie skorzystały z przysługującego im prawa. W niniejszej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Praw geodezyjne i kartograficzne (tj. Dz. U z 2021 r., poz. 1990), zwanej dalej ustawą oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1390), wydane na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy. Zgodnie art. 24 ust. 2a i 2b w związku z art. 23 ust.1 ustawy informacje zawarte w operacie ewidencyjnym podlegają ujawnieniu czynnością materialno-techniczną jeśli zmiany tych informacji wynikają m.in. z ostatecznych decyzji administracyjnych, dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Z treści § 29 rozporządzenia wynika, że źródłami danych wykorzystywanych przy zakładaniu albo modernizacji ewidencji są m.in.: 1) materiały zgromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym; 2) wyniki pomiarów geodezyjnych. Natomiast zgodnie z § 30 pkt 1 lit. f powyższego rozporządzenia przebieg granic działek ewidencyjnych w procesie zakładania, modernizacji albo bieżącej aktualizacji wykazuje się na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego sporządzonej na potrzeby wznowienia znaków granicznych, wyznaczenia punktów granicznych lub ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych. W toku prowadzonego postępowania wystąpiła konieczność pozyskania dokumentów od Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego wymienionych w jego decyzji nr GK-ONK.7221.7.2021.AF z dnia 28 kwietnia 2021r. tj.: "kopia z mapy katastralnej" sporządzonej wg stanu z 1958 r. "wyciąg z matrykuły podatku gruntowego i księgi podatku budynkowego miasta W." (pozyskane z akt osiedleńczych nieruchomości sąsiednich).Pismem z dnia 16 lipca 2021 r. organ poprosił o przesłanie tych dokumentów. W odpowiedzi, Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego przesłał dokumenty, o które wnioskowano. Organ I instancji w toku podjętego postępowania ustalił, że przy założeniu księgi wieczystej nr [...], w dniu 28 lipca 1948 r., wpisano nieruchomość położoną we W. przy ul. [...] oznaczoną jako działka nr [...], o powierzchni 0.0884 ha (w dokumentach księgi wieczystej brak załącznika graficznego), w rejestrze gruntów (obowiązującym do odnowienia operatu ewidencyjnego w latach 1969-1970) w jednostce rejestrowej nr [...] figurowała nieruchomość położona przy ul. [...], oznaczona jako działka nr [...] powierzchni 0,0884 ha, przebieg granicy pomiędzy działką nr [...] (obecnie [...] obręb [...]), a działką nr [...] (obecnie działka nr [...] obręb [...]) został przedstawiony na: mapie ewidencyjnej w skali 1:5000 sporządzonej w 1963 r. dla obrębu [...] (działka nr [...] do roku 1969 r. pozostawała w granicach tego obrębu). Na tej mapie, obszar znajdujący się przed działką nr [...] i działką sąsiednią nr [...], zgodnie z oznakowaniem graficznym, został przypisany do nieruchomości drogowej - ul. [...], -załączniku graficznym do podziału działki [...] leżącej w pobliżu tej nieruchomości - podział z 1966 r. Wykazany jest na nim przebieg granicy działki nr [...] wraz z wymiarami pomiędzy poszczególnymi punktami granicznymi nieruchomości położnej przy [...], obecnie ul. [...]. Na tym dokumencie wyraźnie zostało zaznaczone (potwierdzone miarą) "odsunięcie w głąb działki nr [...]" granicy pomiędzy działkami [...] i [...] od linii granicznej, którą wyznaczają działki sąsiadujące z tą nieruchomością, a działką drogową,-kopii z mapy katastralnej sporządzonej w 1958 r. dla nieruchomości sąsiedniej (działka nr [...] położona przy ul. [...]). Wg tej mapy, północna granica działki nr [...] nie jest przedłużeniem linii wyznaczonej przez granicę sąsiedniej działki nr [...] lecz jest od niej "odsunięta" w kierunku południowym, (w głąb działki [...]). Na tym odcinku granica działki drogowej ulega rozszerzeniu, załączniku graficznym do wyciągu z matrykuły podatku gruntowego i księgi podatku budynkowego miasta Wrocławia dla nieruchomości sąsiedniej (działka nr [...] położona przy ul. [...]), który potwierdza przebieg granicy jak na dokumencie opisanym.

W trakcie prac związanych z odnowieniem operatu ewidencyjnego wykonywanych w latach 1969-1970, działki otrzymywały nowe numery i nowoobliczone powierzchnie. I tak działce nr [...] nadano nr [...] oraz wpisano powierzchnię 0.0972 ha. W trakcie pomiaru nie dokonano ustalenia granic lecz przyjęto sposób użytkowania nieruchomości na gruncie, co odzwierciedlają dokumenty z pracy geodezyjnej nr ewid. [...], L. Ks rob. [...] i II: -załącznik do protokołu ustalenia stanu władania,-zarys nr 4, - szkic nr 314 z pomiaru sytuacyjnego. Granica pomiędzy działkami nr [...] i nr [...] obręb [...] została poprowadzona w linii prostej, jako "przedłużenie" granicy pomiędzy działami nr [...] i [...], bez uwzględnienia wcięcia (rozszerzenia nieruchomości drogowej na wysokości obecnej działki [...]) widocznego na mapach sprzed odnowienia operatu ewidencyjnego. Różnica w powierzchni działki wynosi + 0.0088 ha. W prowadzonej dla tej nieruchomości księdze wieczystej nr [...] nie został ujawniony nowy stan. W dziale I księgi wieczystej pozostał zapis oznaczenia nieruchomości jako działka nr [...] o powierzchni 0.0884 ha. W celu uregulowania stanu prawnego należało przeprowadzić czynność wznowienia granic tej nieruchomości. Zgodnie z § 17 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 18 sierpnia 2020 r. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania wyników tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz. U. poz. 1429 z późn. zm.):1 geodezyjne pomiary sytuacyjne mające na celu wznowienie znaków granicznych lub wyznaczenie punktów granicznych wykonuje się z wykorzystaniem materiałów zasobu umożliwiających odtworzenie położenia tych punktów w terenie. 2 wznowione znaki graniczne lub wyznaczone punkty graniczne po ich stabilizacji lub zamarkowaniu podlegają geodezyjnemu pomiarowi sytuacyjnemu w nawiązaniu do poziomej osnowy geodezyjnej lub pomiarowej; 3.wyniki wznowienia znaków granicznych lub wyznaczenia punktów granicznych zamieszcza się w protokole. W związku z tym została zgłoszona praca geodezyjna zaewidencjonowana, w ramach której zostały wykonane pomiary, sporządzona dokumentacja geodezyjna (m.in. szkic polowy z miarami oraz rodzajem stabilizacji punktów granicznych, obliczenia współrzędnych punktów granicznych oraz obliczenia powierzchni działek nr [...] i nr [...].) oraz sporządzony protokół z czynności wznowienia granic prawnych nieruchomości. W archiwum organu nie odnaleziono kopii materiałów, które zostały przekazane geodecie uprawnionemu, w celu przeprowadzenia czynności wznowienia granic, jednak dokumenty te (zgromadzone w trakcie postępowania) jednoznacznie wskazują, że czynność wznowienia znaków granicznych została przeprowadzona prawidłowo. W dniu 5 marca 2004 r. na podstawie dokumentów oraz w oparciu o protokół z czynności wznowienia granic prawnych nieruchomości sporządzony w ramach tej pracy geodezyjnej, wyodrębniono działkę [...], która odpowiada powierzchni i zasięgowi prawnemu działki nr [...], wpisanej w księdze wieczystej nr [...] oraz działkę nr [...] o powierzchni 0.0088 ha jako pozostałą część. Powyższe zostało zatwierdzone decyzją Prezydenta Wrocławia nr 27/04 z dnia 16 lutego 2004 r. o dokonaniu zmian w operacie ewidencyjnym. W 2004 roku, na podstawie wykazu zmian danych ewidencyjnych z 5 marca 2004 r., działka nr [...] o powierzchni 0.0884 ha została ujawniona w dziale I księgi wieczyste nr [...], prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości. Po rozpatrzeniu wniosku E. M. Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją nr GD.76211-10/07 z dnia 10 maja 2007 r. stwierdził nieważność decyzji Prezydenta Wrocławia nr 27/04 z dnia 16 lutego 2004 r., o dokonaniu weryfikacji danych objętych ewidencją gruntów i budynków. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że przywrócenie stanu prawnego w operacie ewidencji gruntów i budynków powinno polegać na ujawnieniu, czynnością materialno-techniczną, w tymże operacie prawnych granic nieruchomości w oparciu o przyjętą do zasobu dokumentację geodezyjną powstałą w toku wykonywania czynności wynikających z art. 39 lub art.29-34 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Realizując wytyczne Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego zawarte w decyzji nr GD.76211-10/07 z dnia 10 maja 2007 r., w oparciu o przyjętą do zasobu dokumentację geodezyjną, (sporządzoną w ramach pracy geodezyjnej zaewidencjonowanej pod nr [...]), zawierającą m.in. protokół z czynności wznowienia granic prawnych nieruchomości, wykaz zmian danych operatu ewidencyjnego, czynnością materialno-techniczną, poprzez wpis w jednostce rejestrowej nr [...] działki nr [...] o powierzchni 0.0884 ha w miejsce działki nr [...] o powierzchni 0.0972 ha oraz w jednostce rejestrowej nr [...] działki nr [...] o powierzchni 0.4451 ha w miejsce działki nr [...] o powierzchni 0.4228 ha. W 2019 r., na wniosek jednej ze stron postępowania (na podstawie wykazu zmian danych ewidencyjnych działki z dnia 31 października 2019 r.), zmiana oznaczenia numeru działki na [...] została ujawniona w księdze wieczystej nr [...]. Powierzchnia nieruchomości wpisanej w księdze wieczystej pozostała niezmieniona. Aktualnie w operacie ewidencyjnym figuruje nieruchomość położona we W. przy ul. [...], geodezyjnie oznaczona jako działka nr [...] o powierzchni 0.0884 ha co jest zgodne z zapisem działu I księgi wieczystej nr [...]. Ponadto organ ustalił, że Decyzja Wojewody Dolnośląskiego nr NIR.V.TJ/RR.V.K.7723.G.155.50-1/06 z dnia 16 lutego 2010 r., wymieniona przez wnioskodawczynię jako jedna z przesłanek do przywrócenia jej "zapisu granic nieruchomości do stanu obowiązującego do dnia 27 maja 1990 r.", dotyczy umorzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nabycia, z mocy prawa przez Gminę Miejską Wrocławia, własności nieruchomości położonej we W. i oznaczonej geodezyjnie jako działka [...] obręb [...]. Wojewoda Dolnośląski uznał, iż prowadzenie postępowania w sprawie nabycia z dniem 27 maja 1990 r. przez Gminę Wrocław działki oznaczonej geodezyjnie jako działka nr [...] obręb [...] stało się bezprzedmiotowe, ponieważ działka ta nie istniała w dniu 27 maja 1990 r. jak również nie istnieje w dacie wydania decyzji o umorzeniu. Z uwagi na powyższe, ta decyzja nie stanowi dowodu w prowadzonym postępowaniu. Organ I instancji dokonał oceny całego materiału dowodowego zebranego w trakcie postępowania i uznał, iż zgodnie z wytycznymi zawartymi w decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego nr GD.76211-10/07 z dnia 10 maja 2007 r., aktualizacja operatu ewidencyjnego dokonana w dniu 24 marca 2009r., czynnością materialno-techniczną - na podstawie dokumentacji geodezyjnej, sporządzonej w ramach pracy geodezyjnej zaewidencjonowanej pod nr [...], zawierającej m.in. protokół z czynności wznowienia granic prawnych nieruchomości, wykaz zmian danych ewidencyjnych działki, poprzez wpis: w jednostce rejestrowej nr [...] działki nr [...] o powierzchni 0.0884 ha w miejsce działki nr [...] o powierzchni 0.0972 ha, w jednostce rejestrowej nr [...] działki nr [...] o powierzchni 0.4451 ha w miejsce działki nr [...] o powierzchni 0.4228 ha, jest zgodna z zebraną w sprawie dokumentacją. Obecny przebieg granicy działki ujawniony w operacie ewidencyjnym jest zgodny z przebiegiem granic "pierwotnych", w których nastąpiło nabycie tytułu prawnego i założona została księga wieczysta dla przedmiotowej nieruchomości.

Reasumując, po zebraniu i przeanalizowaniu całego materiału dowodowego, operatu ewidencyjnego oraz dokumentów zgromadzonych w księdze wieczystej nr [...], organ nie znalazł podstaw wprowadzenia zmian, w operacie ewidencji gruntów i budynków, polegających na aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków dotyczących przebiegu granicy pomiędzy nieruchomością geodezyjnie oznaczoną jako działka nr [...] obręb [...], a działką nr [...] obręb [...], o których mowa we wniosku z dnia 17 lipca 2020 r.

Od decyzji odwołała się wnioskodawczyni.

Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego

decyzją dnia 25 lutego 2022 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt kpa oraz art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 202lr., poz. 1990 zm.) - dalej - ustawa Pgik po rozpatrzeniu odwołania E. M., od decyzji organu Iszej instancji utrzymał w mocy zaskarżona decyzję. Na uzasadnienie wskazano, że w niniejszej sprawie podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowią przepisy ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 202lr., poz. 1990 ze zm.) - dalej ustawa Pgik oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz. U. z 2021 r., poz. 1390 ze zm.) - dalej rozporządzenie egib. Zgodnie z art. 2 pkt 8 ustawy Pgik, pod pojęciem ewidencja gruntów i budynków rozumie się system informacyjny zapewniający gromadzenie, aktualizację oraz udostępnianie, w sposób jednolity dla kraju, informacji o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych podmiotach władających lub gospodarujących tymi gruntami, budynkami lub lokalami. Prowadzenie ewidencji gruntów i budynków należy do zadań starosty, o czym stanowi art. 7d pkt 1 ppkt a tiret pierwszy ustawy Pgik. Stosownie do art. 20 ust. 1 powołanej ustawy, ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące: 1) gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych oraz ich klas bonitacyjnych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład której wchodzą grunty; 2) budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych danych technicznych; 3) lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej. W myśl art. 20 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, w ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także m.in. właścicieli nieruchomości. Ponadto, stosownie do art. 24 ust. 2a pkt 1 ustawy Pgik, informacje zawarte w ewidencji gruntów i budynków podlegają aktualizacji: 1) z urzędu, jeżeli zmiany tych informacji wynikają z: a) przepisów prawa, b) dokumentów, o których mowa w art. 23 ust. 1 -4 ustawy Pgik; c) materiałów zasobu, d) wykrycia błędnych informacji; 2) na wniosek podmiotów, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 ustawy Pgik, lub władających gruntami na zasadach samoistnego posiadania. Natomiast, w myśl art. 24 ust. 2b ustawy Pgik" aktualizacja informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków następuje: 1) w drodze czynności materialno-technicznej na podstawie: a) przepisów prawa, b) wpisów w księgach wieczystych, c) prawomocnych orzeczeń sądu, a w przypadkach dotyczących europejskiego poświadczenia spadkowego - orzeczeń sądu; d) ostatecznych decyzji administracyjnych, e) aktów notarialnych, ea) aktów poświadczenia dziedziczenia oraz europejskich poświadczeń spadkowych f) zgłoszeń dotyczących zmiany sposobu użytkowania budynku lub jego części, o których mowa w art.71 ust.2 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. - Prawo budowlane, do których właściwy organ nie wniósł sprzeciwu, g) wpisów w innych rejestrach publicznych, h) dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, z uwzględnieniem art. 20 ust. 2b ustawy Pgik; 2) w drodze decyzji administracyjnej - w pozostałych przypadkach. Odmowa aktualizacji informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków następuje w drodze decyzji administracyjnej (art. 24 ust. 2c ustawy Pgik). Ponadto, stosownie do art. 39 ust 1 i 2 tej ustawy, przesunięte, uszkodzone lub zniszczone znaki graniczne, ustalone uprzednio, mogą być wznowione bez przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego, jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia. Jeżeli jednak wyniknie spór co do położenia znaków, strony mogą wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy. Wznowienia znaków granicznych dokonują, na zlecenie zainteresowanych, podmioty, o których mowa w art. 11. Uszczegółowienie przepisów ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne zawiera rozporządzenie Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Zgodnie z § 2 pkt 2 rozporządzenia egib granicę działki ewidencyjnej stanowi linia łamana albo odcinek, wspólny dla dwóch sąsiadujących ze sobą działek ewidencyjnych albo wspólny dla działki ewidencyjnej i granicy państwa - w przypadku działek ewidencyjnych przylegających do granicy państwa. Natomiast działkę ewidencyjną, stosownie do treści § 7 ust. 1 rozporządzenia egib, stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu ewidencyjnego, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą granic działek ewidencyjnych. Zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia egib danymi ewidencyjnymi dotyczącymi działki ewidencyjnej są: 1) identyfikator działki ewidencyjnej; 2) numeryczny opis granic wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych; 3) pole powierzchni ewidencyjnej; 4) pola powierzchni użytków gruntowych i klas bonitacyjnych w obszarze działki ewidencyjnej; 5) oznaczenie dokumentów potwierdzających własność; 6) numer księgi wieczystej; 7) oznaczenie dokumentów określających inne niż własność uprawnienia do działki ewidencyjnej; 8) adres, jeżeli został określony; 9) oznaczenie jednostki rejestrowej gruntów, do której należy działka ewidencyjna. Pole powierzchni, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oblicza się na podstawie współrzędnych punktów granicznych działki ewidencyjnej, uwzględniając wartość poprawki odwzorowawczej, i wykazuje się w hektarach z precyzją zapisu do 0,0001 ha (§ 16 ust.2 rozporządzenia egib). Ponadto stosownie do treści § 17 ust. 1 rozporządzenia egib danymi ewidencyjnymi dotyczącymi punktu granicznego są:1) współrzędne określające położenie punktu granicznego; 2) identyfikator punktu granicznego; 3) sposób pozyskania danych o punkcie granicznym; 4) informacja dotycząca spełnienia standardów dokładnościowych; 5) rodzaj stabilizacji; 6) oznaczenie punktu granicznego w materiale źródłowym; 7) numer operatu technicznego, w ramach którego informacje o punkcie zostały wprowadzone do ewidencji; 8) dodatkowe informacje. Dopuszczalne wartości atrybutów punktów granicznych, o których mowa w ust. 1 pkt 3-5, określa załącznik nr 4 do rozporządzenia (§ 17 ust. 2 rozporządzenia egib). Położenie punktów granicznych użytych do numerycznego opisu granic działek ewidencyjnych, a także położenie punktów szczegółów terenowych użytych, w szczególności do numerycznego opisu budynków, konturów użytków gruntowych oraz konturów klasyfikacyjnych, określa się w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich PL-2000, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy. Zgodnie z § 29 rozporządzenia egib źródłami danych wykorzystywanych przy zakładaniu albo modernizacji ewidencji są: 1) materiały zgromadzone w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym; 2) wyniki pomiarów geodezyjnych lub oględzin;3) dane zawarte w innych ewidencjach i rejestrach; 4) dane zawarte w dokumentach udostępnionych przez zainteresowane osoby, organy i jednostki organizacyjne. Natomiast § 30 rozporządzenia egib stanowi, że przebieg granic działek ewidencyjnych w procesie zakładania, modernizacji albo bieżącej aktualizacji ewidencji wykazuje się na podstawie: 1) dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego sporządzonej na potrzeby: a) postępowania rozgraniczeniowego, b) postępowania w sprawie scalenia lub wymiany gruntów, c) postępowania w sprawie scalenia i podziału nieruchomości, d) postępowania sądowego lub administracyjnego, a następnie wykorzystanej do wydania prawomocnego orzeczenia sądowego lub ostatecznej decyzji administracyjnej, e) podziału nieruchomości, f) wznowienia znaków granicznych, wyznaczenia punktów granicznych lub ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych; 2) innych materiałów zasobu dotyczących przebiegu granic; 3) dokumentacji geodezyjnej sporządzonej przez Straż Graniczną, jeżeli dokumentacja ta określa przebieg granic państwa z dokładnością odpowiednią dla ewidencji. Jeżeli brak jest dokumentacji lub materiałów, o których mowa w § 30, albo zawarte w nich dane nie pozwalają na odtworzenie położenia granic z dokładnością właściwą dla szczegółów I grupy określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy Pgik; dane dotyczące położenia granic działek ewidencyjnych pozyskuje się w wyniku pomiarów geodezyjnych poprzedzonych ustaleniem przebiegu tych granic. Zgodnie z § 33 ust 1 rozporządzenia egib, ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych dokonuje geodeta posiadający uprawnienia zawodowe w zakresie, o którym mowa w art. 43 pkt 2 lub 5 ustawy, zwany dalej "geodetą uprawnionym", na podstawie zgodnych wskazań podmiotów, o których mowa w § 11 pkt 2 lit. a i § 12 pkt 1, potwierdzonych ich zgodnym oświadczeniem złożonym do protokołu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych, jeżeli wskazywany przebieg nie jest sprzeczny z informacjami zawartymi w dostępnych dokumentach dotyczących przebiegu ustalanych granic. W przypadku gdy właściwe podmioty nie złożą do protokołu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych zgodnego oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, przebieg granic działek ewidencyjnych wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych ustala geodeta uprawniony według ostatniego spokojnego stanu posiadania, jeżeli ten stan posiadania nie jest sprzeczny z informacjami zawartymi w dostępnych dokumentach określających stan prawny gruntów w granicach tych działek (§ 33 ust. 2 rozporządzenia egib). W przypadku gdy spokojnego stanu posiadania, o którym mowa w ust. 2, nie można stwierdzić lub jest on sprzeczny z informacjami zawartymi w dostępnych dokumentach określających stan prawny gruntów, przebieg granic działek ewidencyjnych obejmujących te grunty wraz z danymi dotyczącymi punktów granicznych ustala geodeta uprawniony po zbadaniu położenia znaków i śladów granicznych oraz przeprowadzeniu analizy wszelkich dostępnych dokumentów, zawierających informacje mające znaczenie w tym zakresie, w tym oświadczeń zainteresowanych podmiotów (§ 33 ust. 3 rozporządzenia egib). Punkty graniczne oznacza się na gruncie w sposób umożliwiający ich pomiar. Trwała stabilizacja tych punktów może nastąpić z inicjatywy i na koszt zainteresowanych podmiotów. Wyniki ustaleń przebiegu granic działek ewidencyjnych utrwala się w protokole, którego wzór zawiera załącznik nr 7 do rozporządzenia (§ 33 ust. 4 i 5 rozporządzenia egib). Jednocześnie stosownie do § 33 ust. 6 rozporządzenia egib, integralną częścią protokołu ustalenia przebiegu granic działek ewidencyjnych są szkice graniczne sporządzone przez geodetę uprawnionego, które zawierają:1) informacje o lokalizacji działek ewidencyjnych, których granice są ustalane; 2) usytuowanie punktów granicznych w stosunku do szczegółów terenowych położonych na ustalanych granicach lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie, takich jak budynki, ogrodzenia, słupy oraz miedze, przedstawione w sposób graficzny i doprecyzowane opisem lub danymi określającymi odległości tych punktów do szczegółów terenowych; 3) numery działek ewidencyjnych; 4) informacje o spornych odcinkach granic działek ewidencyjnych; 5) podpisy osób biorących udział w czynnościach podjętych w celu ustalenia przebiegu granic lub adnotację geodety uprawnionego o odmowie złożenia podpisu; 6) podpis geodety uprawnionego, który sporządził szkic graniczny. Zmiany opisowych danych ewidencyjnych dotyczące działek lub budynków, ustalone w trakcie wykonywania prac geodezyjnych, utrwala się w wykazie zmian danych ewidencyjnych (§ 34 ust. 1 rozporządzenia egib). W niniejszej sprawie E. M. pismem z dnia 17 lipca 2020 r. wystąpiła do Prezydenta Wrocławia o "anulowanie w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu [...] zmian dokonanych 10 lutego 2004r. i przywrócenie granic działki" nr [...], położonej w obrębie [...], miasta W. "do stanu obowiązującego do dnia 27 maja 1990 r.". Z treści wniosku oraz akt sprawy wynika, że wnioskująca żąda ujawnienia w bazie ewidencji gruntów i budynków przebiegu granicy pomiędzy działką nr [...] (wcześniej oznaczoną nr [...]), a drogą gminną oznaczoną jako działka nr [...] (wcześniej oznaczoną nr [...]) w obrębie [...], według dokumentacji geodezyjnej z odnowienia operatu ewidencji gruntów w latach 1969 - 1970. Obecnie bowiem przebieg kwestionowanej granicy jest wykazany w bazie ewidencji gruntów i budynków w sposób odmienny. Jest to zatem wniosek o aktualizację informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków, o którym mowa w art. 24 ust. 2a pkt 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Stan faktyczny sprawy ustalono na podstawie następujących dokumentów: 1. materiałów z akt osiedleńczych dla nieruchomości oznaczonej nr działki [...] (księga gruntowa tom 14, karta 432, artykuł matrykuły - 391), położonej w obrębie [...], miasta W. tj: — "Kopii z mapy katastralnej obrębu [...]", gminy W., sporządzonej wg stanu z 1958 r., — "wyciągu z matrykuły podatku gruntowego i księgi podatku budynkowego miasta W." sporządzonego wg stanu z 1959 r. Oba dokumenty prezentują przebieg granic działki nr [...] i nr [...] m.in. na styku z drogą (ul. [...]). Na wysokości działki nr [...] droga jest poszerzona w stosunku do przebiegu drogi na wysokości działki [...]. 2 rejestru gruntów założonego w 1962 r. dla obrębu [...], w którym w jednostce rejestrowej nr [...] wpisano zabudowaną działkę nr [...] o powierzchni 0,0884 ha, położoną przy ul. [...] we W. 3. "mapy ewidencji gruntów" obrębu [...], założonej w I963 r. i aktualizowanej do 1969 r. Na mapie droga nr [...] (ul. [...]) na wysokości działki nr [...] i nr [...] jest poszerzona w stosunku do jej przebiegu na wysokości m.in. sąsiednich działek nr [...] do nr [...]. Widoczny jest znak graficzny przehaczenia obszaru poszerzenia drogi, zbliżonego kształtem do prostokąta. Przehaczenie oznacza, iż grunt ten jest częścią drogi nr [...]. Granica pomiędzy drogą a działkami nr [...], nr [...], nr [...], nr [...] i nr [...] przebiega w postaci linii prostej, załamując się w kierunku południowym na granicy pomiędzy działką nr [...] i działką nr [...] i biegnie dalej równolegle do górnej granicy drogi, na całej szerokości działki nr [...] i [...]. 4. "załącznika graficznego do podziału działki nr [...]" obręb [...], sporządzonego w 1966 r., będącego częścią dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego id. [...] (nr ew. ks. robót [...]). 5 zawiadomienia Państwowego Biura Notarialnego we Wrocławiu z dnia 8 lutego 1968 r. nr Dz. Kw [...], o wpisaniu w księdze wieczystej nr [...] - założonej dla działki nr [...]o powierzchni 884 m2, obręb [...], W. — w dziale II E. B. ([...]) w miejsce K. Ba. 6 dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego id. [...] (nr ew. ks. robót [...]) oraz id [...] (nr ew. ks. robót [...]) z odnowienia operatu ewidencji gruntów obrębu [...] (część dawnego obrębu [...]), przeprowadzonego w latach 1969-1970, w tym protokołów granicznych, zarysu pomiarowego nr 4, szkicu polowego nr 32 i załącznika do protokołu ustalenia stanu władania. W trakcie prac dokonano pomiaru m.in. działki nr [...] według stanu użytkowania na gruncie, a nie granic ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów. Stan użytkowania działki nr [...] obejmował "poszerzenie" drogi, powodując wykazanie przebiegu granicy pomiędzy działką nr [...] a ulicą [...] jako linię prostą, będącą przedłużeniem przebiegu granicy drogi na wysokości działek sąsiednich nr [...] do nr [...]. W nowym rejestrze gruntów, działce nr [...] nadano numer działki: [...] oraz wskazano powierzchnię pomierzoną wg stanu użytkowania na gruncie tj. 0,0972 ha. Droga nr [...] otrzymała nowy numer działki: [...]. 7 dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w 2004 r. id [...] ([...]), sporządzonej w celu "przywrócenia stanu prawnego" dla działki nr [...] obręb [...], w szczególności:— "protokołu z czynności wznowienia i okazania granic" działki nr [...], sporządzonego w dniu 10 stycznia 2004 r. w którym wskazano iż "wznowiono znaki graniczne nr [...] i [...] wg stanu prawnego", a przebieg granic "przedstawiono na szkicu polowym nr 7514". Protokół został podpisany m.in. przez "E. M." i A. T.; —szkicu polowego nr 7514 na którym oznaczono m.in. położenie wznowionych znaków granicznych w punktach granicznych nr [...] (obecnie nr [...]) i [...] (obecnie nr [...]), przywracając przebieg granicy pomiędzy drogą nr [...] ul. [...] a działka nr [...] wg pierwotnej mapy ewidencji gruntów (poszerzenie drogi na całej szerokości działki nr [...] o 4,82 - 4,83 m); —"wykazu zmian danych ewidencyjnych", w którym w stanie dotychczasowym wskazano działkę nr [...] o powierzchni 0,0972 ha, a w stanie nowym działkę nr [...] o powierzchni 0,0884 ha jako własność w udziałach E. M. i A. T. oraz działkę nr [...] o powierzchni 0,0088 ha jako własność Skarbu Państwa (działka nr [...] obejmowała obszar poszerzenia drogi); — "wypisów z księgi wieczystej" nr [...], nr [...], nr [...] oraz nr [...], prowadzonych przez Sąd Rejowy we Wrocławiu, sporządzonych przez wykonawcę pracy geodezyjnej. Z "wypisu z księgi wieczystej nr [...]" wynika, iż została ona założona w 1948 r., "była zalana, część wpisów wymyta, mapki brak". W dziale I księgi wskazano działkę nr [...] o powierzchni 0,0884 ha, a w dziale II księgi jako właścicieli wpisano E. M. i A. T. w udziałach po 1/2; 8. decyzji Prezydenta Wrocławia z dnia 16 lutego 2004 r. nr 27/04 orzekającej o "1. dokonaniu weryfikacji danych objętych ewidencją gruntów i budynków prowadzoną dla miasta W., obrębu [...], polegającej na wykreśleniu (...) działki nr [...] o powierzchni 0,0972 ha i wpisaniu w to miejsce działki nr [...] o powierzchni 0,0884 ha, właściciele E. M. w 1/4 części i A. T. w 1/4 części, księga wieczysta nr [...]; 2. dopisaniu do jednostki rejestrowej nr [...] działki nr [...] o powierzchni 0,0088 ha - właściciel Skarb Państwa". W uzasadnieniu decyzji wskazano m.in, że "geodeta uprawniony (...) stwierdził, iż w trakcie prac związanych z odnowieniem operatu ewidencji gruntów i budynków obrębu [...] w 1969 r. nieprawidłowo zostały ustalone granice nieruchomości położonej przy ul. [...] nr [...], którą oznaczono jako działkę nr [...] o powierzchni 0,0972 ha. W celu doprowadzenia do zgodności zapisów w operacie ewidencji gruntów i budynków z zapisem działu I księgi wieczystej nr [...] (...), wydzielono działkę nr [...] o powierzchni 0,0884 ha, której granice odpowiadają prawnej granicy działki nr [...], o powierzchni 0,0884 ha, uwidocznionej w ww. księdze wieczystej". Obszar "poszerzenia" drogi wykazano jako działkę nr [...] o powierzchni 0,0088 ha.; 9. decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego we Wrocławiu z dnia 28 lipca 2006r. nr RR.IV.0.76211-18/06 odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Wrocławia z dnia 16 lutego 2004 r nr 27/04; 10. Decyzji Głównego Geodety Kraju z dnia 13 lutego 2007 r. nr KN 025-118/06 uchylającej decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa Dolnośląskiego Wrocławiu z dnia 28 lipca 2006r. nr RR.IV.0.762l l- 18/06 i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji; 11.decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 10 maja 2007 r. nr GD.76211-10/07 stwierdzającej nieważność decyzji Prezydenta Wrocławia z dnia 16 lutego 2004 r. nr 27/04. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że "przywrócenie stanu prawnego w operacie ewidencji gruntów i budynków powinno polegać na ujawnieniu w operacie ewidencyjnym prawnych granic nieruchomości w oparciu o dokumentację geodezyjną powstałą w toku wykonywania czynności wynikających z art. 39 lub art. 29-34 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne"; 12. dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w 2009 r. id [...], zawierającej m.in. wykaz zmian danych ewidencyjnych, w którym w stanie dotychczasowym wpisano działkę nr [...] o powierzchni 0,0972 ha oraz działkę nr [...] o powierzchni 0,4228 ha, a w stanie nowym wpisano działkę nr [...] o powierzchni 0,0884 ha oraz działkę nr [...] o powierzchni 0,4451 ha. Wykaz sporządzono w oparciu o dokumentację geodezyjną id [...], (m.in. "protokół z czynności wznowienia i okazania granic", szkic polowy nr 7514). Z akt sprawy wynika, że ewidencję gruntów dla obrębu [...] miasta W. założono w 1962 r. W pierwszym rejestrze gruntów wpisano m.in. działkę nr [...], o powierzchni 0,0884 ha, położoną przy ul. [...] we W. Przebieg jej granic określonych przy założeniu ewidencji gruntów wskazuje mapa ewidencyjna założona w 1963 r. Taki przebieg granic potwierdzają również inne materiały zasobu jak "załącznik graficzny do podziału działki nr [...]" (id. [...]), podkład mapowy wykorzystany przy odnowieniu operatu ewidencji gruntów w 1969 r. oraz znajdujące się w aktach osiedleńczych nieruchomości sąsiednich mapy ("kopia z mapy katastralnej obrębu [...]" wg stanu z 1958 r.). W latach 1969 - 1970 w wyniku prac związanych z odnowieniem operatu ewidencji gruntów obrębu [...] (część dawnego obrębu [...]) dokonano pomiaru m.in. działki nr [...] według stanu użytkowania na gruncie, a nie granic ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów, włączając do jej obszaru część drogi oznaczonej nr działki [...] - ulica [...]. W nowym rejestrze gruntów, działce nr [...] nadano numer działki: [...] oraz wskazano powierzchnię pomierzoną wg stanu użytkowania na gruncie tj. 0,0972 ha. W 2004 r. Prezydent Wrocławia jako organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków podjął próbę doprowadzenia do zgodności przebiegu granicy pomiędzy działką nr [...] a drogą nr [...] z dokumentacją państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w szczególności z materiałami z założenia ewidencji gruntów. Do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego przyjęto dokumentację geodezyjną id [...] ze wznowienia znaków granicznych części działki nr [...] (na granicy z drogą). Na szkicu polowym nr 7514 oznaczono m.in. położenie wznowionych znaków granicznych w punktach granicznych nr [...] (obecnie nr [...]) i [...] (obecnie nr [...]), przywracając przebieg granicy pomiędzy drogą, oznaczoną jako działka nr [...] ul. [...] a działką nr [...] wg pierwotnej mapy ewidencji gruntów. Jednocześnie na tym samym szkicu, obszar pomiędzy linią graniczną łączącą wznowione znaki graniczne a linią wyznaczającą przebieg granicy wskazany przy odnowieniu operatu ewidencji gruntów (wg stanu użytkowania gruntu) oznaczono jako odrębną działkę nr [...] o powierzchni 0,0088 ha, a działkę nr [...] jako działkę nr [...] o powierzchni 0,0884 ha. Decyzją z dnia 16 lutego 2004 r. nr 27/04 Prezydent Wrocławia orzekł o "dokonaniu weryfikacji danych objętych ewidencją gruntów i budynków prowadzoną dla miasta W., obrębu [...], polegającej na wykreśleniu (...) działki nr [...] o powierzchni 0,0972 ha i wpisaniu w to miejsce działki nr [...] o powierzchni 0,0884 ha" jako własności E. M. i A. T. w udziałach po ¼ oraz "dopisaniu do jednostki rejestrowej nr [...] działki nr [...] o powierzchni 0,0088 ha" jako własności Skarbu Państwa. Natomiast decyzją z dnia 10 maja 2007r. nr GD.76211-10/07 Wojewódzki Inspektor Geodezyjny i Kartograficzny we Wrocławiu stwierdził nieważność powyższej decyzji Prezydenta Wrocławia. Z tego względu w 2009 r. organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków (w drodze czynności materialno-technicznej) na podstawie dokumentacji geodezyjnej id [...] ze wznowienia znaków granicznych działki nr [...], wykazał przebieg granicy pomiędzy tymi działkami zgodnie z jej pierwotnym przebiegiem. Jednocześnie w oparciu o wykaz zmian danych ewidencyjnych dotyczący działek nr [...] oraz [...] (id [...]), ujawniono pierwotną powierzchnię działki nr [...] tj. 0,0884 ha. Wskazać należy, że wznowienie znaków granicznych nastąpiło na podstawie art. 39 ustawy Pgik. Organ podkreśla, że prowadzona przez starostów ewidencja gruntów i budynków ma wyłącznie rejestrowy i deklaratoryjny charakter, a w orzecznictwie sądowo-administracyjnym podkreśla się, że ewidencja gruntów i budynków jest tylko specjalnie prowadzonym i wywierającym określone skutki prawne zbiorem informacji o gruntach, który pełniąc funkcje informacyino-techniczne, nie rozstrzyga sporów o prawa do gruntów, ani nie nadaje tych praw. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 18 grudnia 2018 r. sygn. akt II SA/Wr 786/18, zadaniem ewidencji jest odzwierciedlanie w sposób prawidłowy aktualnego stanu prawnego, a nie tworzenie stanu prawnego nowego. Dane powyższe gromadzone są w systemie w drodze rejestracji stanów prawnych ustalonych w innym trybie lub przez inne organy orzekające. Przepisy u.p.g.i.k. nie dają wobec tego podstaw do kształtowania stosunków własnościowych i związanych z tymi stosunkami uprawnień do gruntów, dlatego organy ewidencyjne nie są uprawnione do rozstrzygania sporów o prawo własności i o granice czy powierzchnie działek, lecz wyłącznie do badania, czy na podstawie dostępnych dokumentów zasadne jest dokonanie zmian istniejących w ewidencji wpisów. Ponadto, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z dnia 30 kwietnia 2013 r. sygn. akt IV SA/Wa 189/13 granica nieruchomości wyznacza zasięg przysługiwania do niej prawa własności, dlatego spór o te granice jest w istocie sporem o zasięg prawa własności, którego rozstrzygniecie nie należy do postępowania ewidencyjnego, lecz rozgraniczeniowego w sposób określony przez ustawodawcę w art. 29 i nast. ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Jakkolwiek w § 36 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków, wskazano na dokumentowe źródła wykazywania w ewidencji gruntów i budynków przebiegu granic działek ewidencyjnych na podstawie dokumentacji geodezyjnej, przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, to przepis ten nie stanowi podstawy rozstrzygania sporów co do przebiegu granic nieruchomości, skoro o przebiegu granicy nieruchomości rozstrzyga się w postępowaniu rozgraniczeniowym. Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że przebieg granicy pomiędzy działką nr [...] a działką nr [...] tj. ulicą [...], jest obecnie wykazany w ewidencji gruntów i budynków zgodnie z § 30 rozporządzenia egib, tj. na podstawie dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzonej w celu m.in. wznowienia znaków granicznych działki nr [...] (id [...]). W wyniku tej pracy geodezyjnej w ewidencji gruntów i budynków wykazano pierwotne położenie punktów granicznych oznaczonych na szkicu nr [...] i [...], w oparciu o mapę ewidencyjną sporządzoną przy zakładaniu ewidencji gruntów w 1963 r. Nie ma zatem podstaw do uwzględnienia żądania wnioskodawcy o "przywrócenie" odmiennego przebiegu granicy pomiędzy przedmiotowymi działkami, który był ujawniony w ewidencji w latach poprzednich (niezgodnie z materiałami źródłowymi), na podstawie dokumentacji z odnowienia operatu ewidencyjnego obrębu [...]. Odnosząc się do zarzutów sformułowanych w odwołaniu wyjaśnić należy, że rolą organu ewidencyjnego nie jest "uzgodnienie zapisów ewidencji" w zakresie przebiegu granic działki "z istniejącą faktycznie w rzeczywistości infrastrukturą", lecz wykazanie ich przebiegu zgodnie z dokumentacją geodezyjną przyjętą do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, sporządzoną na potrzeby wskazane w § 30 rozporządzenia egib. Podkreślić należy, że jeżeli w trakcie wznowienia znaków granicznych działki wyniknie spór co do położenia znaków, strony mogą wystąpić do sądu o rozstrzygnięcie sprawy (art. 39 ustawy Pgik). Natomiast ustalenie przebiegu granic nieruchomości przez określenie położenia punktów i linii granicznych jest celem postępowania rozgraniczeniowego, prowadzonego przez wójtów (burmistrzów, prezydentów miast) z urzędu lub na wniosek strony (art. 29 i następne ustawy Pgik). Jednocześnie, w odniesieniu do wskazywanej przez skarżącą decyzji Wojewody Dolnośląskiego z dnia 16 lutego 2010 r. nr NiR.V.TJ/RR.V.K.7723.G. 155.50-1/06, "umarzającej postępowanie w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa (...) przez Gminę Miejską Wrocław własności nieruchomości położonej we W., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów i budynków obrębu [...] jako działka nr [...] o powierzchni 0,0088 ha", organ wyjaśnia. W uzasadnieniu tej decyzji wskazano m.in., iż "wg stanu prawnego na dzień 27 maja 1990 r. (...) działka nr [...] nie stanowiła własności Skarbu Państwa, ale stanowiła współwłasność osób fizycznych". Stwierdzenie odnosi się zatem do działki nr [...], a nie do spornego obszaru, który zgodnie z aktualną dokumentacją geodezyjną jest częścią działki nr [...]. Ponadto jest to jedynie część uzasadnienia decyzji a nie jej rozstrzygnięcia, zatem nie wywołuje skutków prawnych dla wpisów w ewidencji gruntów i budynków. Jednocześnie organ podkreśla, że w dalszej części uzasadnienia Wojewoda Dolnośląski wskazał, że "prowadzenie postępowania w sprawie stwierdzenia nabycia z dniem 27 maja 1990r. przez Gminą Miejską Wrocław własności nieruchomości (...) oznaczonej jako działka nr [...] stało się bezprzedmiotowe", bowiem "działka ta nie istniała w dniu 27 maja 1990 r., jak również nie istnieje w dacie wydania niniejszej decyzji, ponieważ nie została w prawnie skuteczny sposób wyodrębniona z działki.

Skargę na Decyzję Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 25 lutego 2022 r., znak GK-ONG.7221.51.2021.AO złożyła wnioskodawczyni. W skardze wskazała, że Gmina Wrocław, omijając przepisy o komunalizacji mienia państwowego z 1990 roku, przejęła w 2004 roku z działki nr [...] część gruntu o powierzchni 0,0088 ha (różnica pomiędzy stanem faktycznego użytkowania a zapisem w księdze wieczystej nr 18), nieistniejącą w rejestrze własnościowym Skarbu Państwa i tym samym pozbawiła ją pierwszeństwa do uzyskania prawa własności poprzez wieloletnie, prawie sześćdziesięcioletnie zasiedzenie. Od 1945 roku działka bezpośrednio granicząca z ulicą [...], oznaczona nr [...], była w posiadaniu jej rodziców, a następnie jej i współwłaścicieli. O tym, że jej powierzchnia 0,0972 ha jest niezgodna z zapisem w księdze wieczystej (0,0088 ha) dowiedziała się przy okazji zgłoszenia dotyczącego zmiany jej nazwiska z panieńskiego na obecne. Miało to miejsce w 2003 roku, natomiast odnowienie operatu ewidencyjnego w rejestrze gruntów nastąpiło w latach 1969- 1970. Wtedy działce nr [...] nadano nowy numer [...] i nowo obliczoną powierzchnię 0,0972 ha. Gdyby w tym czasie urząd podjął starania zweryfikowania danych, nie doszłoby do zaistniałego wieloletniego sporu z Gminą Wrocław. W 2007 roku Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego stwierdził swoją decyzją nieważność ostatecznej decyzji Prezydenta Wrocławia z dnia 16 lutego 2004 roku. 16 lutego 2010 roku Wojewoda Dolnośląski, opierając się na decyzji Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z 10 maja 2007 roku, umorzył postępowanie stwierdzając, że dalsze prowadzenie postępowania jest bezprzedmiotowe, bowiem działka nr [...] nie istniała jako własność Skarbu Państwa i nie istniała w dniu 27 maja 1990 roku oraz w dacie wydania decyzji 16 lutego 2010 roku. Kierując się Decyzjami Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 10 maja 2007 roku i Wojewody Dolnośląskiego z dnia 16 lutego 2010 roku oraz wobec braku reakcji ze strony Gminy Wrocław, skarżąca wystąpiła w dniu 17 lipca 2020 roku do Zarządu Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego z wnioskiem o anulowanie zmian wprowadzonych 16 lutego 2004 roku w operacie ewidencji gruntów i przywrócenie granic działki [...] do stanu sprzed tej daty, by w dalszej kolejności mieć możliwość ubiegania się o prawo własności poprzez zasiedzenie i doprowadzenia do uporządkowania stanu prawnego mojej nieruchomości. Dowodami potwierdzającymi fakt bezpośredniego graniczenia nieruchomości z ulicą [...] w jednej linii z sąsiadującymi działkami są jedynie zdjęcia z lat pięćdziesiątych XX wieku oraz ewentualne poświadczenia sąsiadów. Na gruncie przejętym przez Gminę znajduje się studzienka kanalizacyjna, którą wybudował ojciec strony w miejsce szamba. Z pewnością nie uzyskałby on zezwolenia na wykonanie tej inwestycji na nie swoim gruncie. Jednocześnie strona zaznacza, że w księdze wieczystej jej nieruchomości brak jest mapki. Strona nie rozumie dlaczego Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w 2007 roku unieważnił Decyzję Prezydenta Wrocławia o nieodpłatnym przejęciu części działki [...] przez Gminę Wrocław, a swoją decyzją z 25 lutego 2022 roku sankcjonuje to przejęcie przez Gminę części działki, której strona jest współwłaścicielem. Dolnośląski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w swojej decyzji z 25 lutego 2022 roku stwierdził, że protokół wznowienia i okazania granic działki [...] wraz ze szkicem polowym nr 7514 skarżąca podpisała 10 stycznia 2004 roku, co jest nieprawdą. Skarżąca zarzuca, że potwierdziła jedynie, że geodeta wykonał pomiar. Według strony decyzja Prezydenta Wrocławia z dnia 16 lutego 2004 roku jest obarczona "grzechem pierwotnym" i została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Z tych powodów nie powinna być przesłanką do dalszych czynności organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków. Decyzja ta uniemożliwia jej podjęcie starań o uzyskanie prawa własności do spornego gruntu.

W doręczonej sądowi odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpatrując sprawę zważył:

Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, gdyż orzeczenia kompetentnych organów nie naruszają prawa. Zgodnie z zapisem art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1647 z późn. zm.) - sądy administracyjne powołane są do badania zgodności z prawem decyzji, postanowień, czynności i innych aktów administracyjnych. Zatem kontrolują czy organy administracyjne wydające zaskarżone akty nie dopuściły się naruszenia przepisów prawa materialnego lub procesowego i to naruszenia mającego bądź mogącego mieć istotny wpływ na wynik sprawy czy stanowiącego podstawę wznowienia postępowania, albo wreszcie naruszenia prawa uzasadniającego ich nieważność, albowiem jedynie wówczas jest możliwe uchylenie kwestionowanej decyzji bądź stwierdzenie jej nieważności (art. 145 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Przy czym, po myśli art. 134 tej ustawy, sądy te nie są związane zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Odnośnie do rozpoznanej sprawy należy pamiętać, że podstawą wprowadzania wpisów w ewidencji gruntów i budynków są regulacje ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U.2021.1990 t. j. z dnia 2021.11.03; dalej Pgik). W myśl art. 24 ust. 2a punkt 1 i 2 oraz ust. 2b tej ustawy, aktualizacja operatu ewidencyjnego odbywa się z urzędu lub na wniosek; następuje zaś w drodze czynności materialno – technicznej lub w drodze decyzji administracyjnej. Natomiast według rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 27 lipca 2021 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków dalej zwane rozporządzeniem aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzanie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych w celu: 1) zastąpienia danych niezgodnych ze stanem faktycznym, stanem prawnym lub obowiązującymi standardami technicznymi odpowiednimi danymi zgodnymi ze stanem faktycznym lub prawnym oraz obowiązującymi standardami technicznymi; 2) ujawnienia nowych danych ewidencyjnych; 3) wyeliminowania danych błędnych; 2. przy aktualizacji operatu ewidencyjnego przepisy § 35 i § 36 stosuje się odpowiednio; 3 przy sporządzaniu dokumentacji określającej przebieg granic działek ewidencyjnych na potrzeby aktualizacji operatu ewidencyjnego przepisy § 37-39 stosuje się odpowiednio. Aktualizacja operatu ewidencyjnego następuje poprzez wprowadzenie udokumentowanych zmian do bazy danych ewidencyjnych w celu: zastąpienia danych niezgodnych ze stanem faktycznym, stanem prawnym lub obowiązującymi standardami technicznymi odpowiednimi danymi zgodnymi ze stanem faktycznym, stanem prawnym lub obowiązującymi standardami technicznymi; ujawnienia nowych danych ewidencyjnych; wyeliminowania danych błędnych. Przy sporządzaniu dokumentacji określającej przebieg granic działek ewidencyjnych na potrzeby aktualizacji operatu ewidencyjnego przepisy § 37-39 stosuje się odpowiednio, co wynika z § 45 ust. 3 rozporządzenia.

Aktualizacja operatu ewidencyjnego polega więc na zastąpieniu dotychczasowych zapisów ewidencyjnych nowymi lub na ich zmodyfikowaniu. Każdorazowa konieczność dokonania zmiany lub modyfikacji (aktualizacji) powinna być udokumentowana przez wnioskodawcę. W ramach pojęcia aktualizacji można dokonywać prostowania jak i usuwania danych błędnych. Może się to odbywać wyłącznie w sytuacji, gdy uzasadnia to udokumentowany aktualny stan prawny lub gdy błędne wpisy w bazie danych ewidencyjnych mają charakter oczywistych – w świetle złożonych dokumentów - pomyłek. Z uwagi na czysto deklaratoryjny charakter urządzeń ewidencyjnych, niezgodność danych ewidencyjnych ze stanem faktycznym oraz nieprawidłowość ujawnionych w ewidencji danych, musi być oczywista, a zatem bezsporna i niewymagająca prowadzenia postępowania wyjaśniającego (tak WSA w Białymstoku w wyroku z dnia 13 października 2015 r., sygn. II SA/Bk 453/15). Dalej trzeba powiedzieć, że ugruntowanym w orzecznictwie i doktrynie stanowiskiem jest jednoznaczne uznanie, iż ewidencja gruntów i budynków nie ma charakteru prawotwórczego. Jej zadaniem jest wyłącznie odzwierciedlanie w sposób prawidłowy aktualnego stanu prawnego, a nie tworzenie stanu prawnego nowego, choćby był on zgodny z żądaniem wnioskodawcy. W rozpoznawanej sprawie trzeba dodać, iż rolą ewidencji i prowadzących ją organów nie jest rozstrzyganie kwestii własnościowych, (przykładowo komu przysługuje prawo własności do działki czy jej części). Należy mieć na względzie, że błędnym jest oczekiwanie, iż w ramach postępowania ewidencyjnego dojdzie do rozwiązania kwestii prawa własności, określenie spornych granic czy powierzchni działek, ponieważ organy ewidencyjne nie są uprawnione do rozstrzygania tego rodzaju kwestii, ani nie mają kompetencji w tym zakresie, a jedynie do zbadania, czy na podstawie dostępnych, wiarogodnych dokumentów zasadnym jest dokonanie zmian istniejących w ewidencji wpisów. Kwestia ta jest w orzecznictwie traktowana jako oczywista (por. m.in. WSA w Krakowie w wyroku z dnia 12 listopada 2014 r., o sygn. III SA/Kr 633/14, WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 14 października 2015 r., o sygn. II SA/Rz 565/15, opubl. w CBOSA). Aktualizacja informacji zawartych w ewidencji gruntów i budynków następuje w drodze czynności materialnotechnicznej na podstawie wniosku zainteresowanego podmiotu ewidencyjnego i wskazanej w tym wniosku dokumentacji geodezyjnej przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (art. 24 ust. 2b pkt 1 lit. h Pgik). Zdaniem sądu, należy zgodzić się z organem że § 36 rozporządzenia nie stanowi podstawy rozstrzygania sporów co do przebiegu granic nieruchomości. Kwestia przebiegu granic między działkami gruntu stanowiącymi odrębne nieruchomości, musi i winna być badana w postępowaniu rozgraniczeniowym. Szeroko zgromadzony materiał dowodowy w sprawie, w tym w szczególności dokumenty źródłowe, potwierdzają konstatację obu organów w kwestii zgodnego ze zgromadzoną dokumentacją urzędową przebiegu granicy między działkami nr [...] i nr [...] tj. działką drogową. Kwestionowany zapis odpowiada wymogom normatywnym, w tym w szczególności § 30 rozporządzenia wykonawczego do ustawy. Dalej trzeba pamiętać, iż § 30 rozporządzenia został umieszczony w rozdziale 3 zatytułowanym zakładanie i prowadzenie ewidencji. Natomiast szczegółowy zakres ewidencji został zamieszczony w rozdziale 2. Można dodać, że potrzeba aktualizacji ewidencji poprzez usunięcie błędu może dotyczyć tylko i wyłącznie błędów oczywistych czyli takich, które można dostrzec z łatwością, a więc bez konieczności prowadzenia postępowania wyjaśniającego. Trzeba bowiem za organami wyjaśnić skarżącej, że organ ewidencyjny nie jest władny uwzględnić wniosku podmiotu ewidencyjnego, jeżeli żąda on wprowadzenia zmian przebiegu granic, czy dysponentów prawnych działek ewidencyjnych, co do których zaistniał spór. Innymi słowy, stanowczo wykluczyć należy dokonywanie zmian ewidencyjnych, które nie wynikają wprost z dokumentów źródłowych wymienionych w § 29 rozporządzenia, lub które powinny zostać rozstrzygnięte w postępowaniu rozgraniczeniowym lub przed sądem cywilnym w sporze o własność. Organy zajmujące się ewidencją gruntów i budynków mogą jedynie (w ramach swoich kompetencji) prostować ewidentne pomyłki, natomiast absolutnie nie są uprawnione do merytorycznego ustalania przebiegu granic pomiędzy sąsiadującymi działkami, ani badania komu przysługują uprawnienia do poszczególnych działek gruntu. Nie można bowiem na organy ewidencyjne, które jedynie rejestrują zmiany będące wynikiem innej procedury, przerzucać kompetencji innych organów czy sądów. Jak wielokrotnie wskazano w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z dnia 26 października 2016 r. I OSK 2901/14, czy wyroku WSA w Krakowie z dnia 14 maja 2019 r. III SA/Kr 167/19 - aktualizacji danych dokonuje się na podstawie przedłożonych dokumentów ilustrujących stan odmienny od stanu już uwidocznionego w operacie ewidencji gruntów. Podstawę wpisu danych ewidencyjnych stanowi zatem najpóźniej wydany dokument mogący być podstawą wpisu. Zmiany w ewidencji mogą być wprowadzane na podstawie dokumentów, o których mowa w rozporządzeniu, ale wydanych po ostatnim wpisie w ewidencji, a to oznacza, że nie można dokonywać zmian na podstawie dokumentów sprzed kilkunastu lat, po których następowały kolejne czynności odzwierciedlone w ewidencji. Dokumenty określające poprzedni stan działek nie mogą stanowić podstawy do zarejestrowania tego stanu, jeżeli stan późniejszy został stwierdzony kolejnymi dokumentami wprowadzonymi do ewidencji. Ponieważ w pojęciu aktualizacji danych ewidencyjnych mieści się nie tylko wymiana (uaktualnienie) danych ewidencyjnych polegająca na wprowadzeniu nowych informacji wynikających z dokumentów źródłowych, o których mowa w rozporządzeniu, ale też usuwanie (prostowanie) błędnych wpisów znajdujących się w bazie danych ewidencyjnych, to jedyny wyjątek, w którym organ ewidencyjny może niejako "powrócić do przeszłości" to skorygowanie oczywistej - w świetle złożonych dokumentów - omyłki, czyli jasnej i prostej niezgodności pomiędzy wpisem do ewidencji a dokumentem, na podstawie którego ten wpis nastąpił.

Odnosząc się do zarzutów skargi sąd stwierdza, że sposób przeprowadzenia przez kompetentne organy postępowania wyjaśniającego nie budzi zastrzeżeń i nie potwierdza naruszeń zarzuconych w skardze. Pamiętać należy, że organ ewidencyjny miał obowiązek skupić się na przesłankach umożliwiających wydanie rozstrzygnięcia na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2, art. 22, art. 24 ust. 2a pkt 2 oraz art. 24 ust. 2c ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2020 poz. 276). Tak też uczyniono, bez naruszenia art. 7, 77 § 1 oraz art. 80 k.p.a., trafnie wywodząc wystąpienie przesłanek prowadzących do wydania decyzji o odmowie wprowadzenia zmiany wpisu. Swoją argumentację organ odwoławczy przedstawił w uzasadnieniu sporządzonym zgodnie z wymaganiami art. 107 § 3 k.p.a. uznając zgromadzony materiał dowodowy za wystarczający do rozstrzygnięcia, którą to ocenę należy zaakceptować. Stan faktyczny sprawy administracyjnej został ustalony zgodnie z kodeksowymi regułami określania prawdy obiektywnej (art. 7, art. 77 i art. 80 K.p.a.), co pozwalało na zastosowywanie wobec skarżącego właściwych przepisów prawa materialnego. Można jeszcze dodać, że organ odwoławczy wskazał stronie drogę ewentualnego wykazania uprawnień do gruntu, ale nie przesądzając wyniku takiego postępowania, należy zgodzić się z organami, że w kontrolowanym postępowaniu takie dowodzenie nie jest możliwe. Wskazana w skardze przez stronę jako dowód decyzja Wojewody Dolnośląskiego nie może zadość uczynić żądaniu wnioskodawczyni. Wprowadzenie żądanej zmiany nie zostało w sposób bezsporny wykazane przez skarżącą. Organ odwoławczy odnosząc się do zarzutów odwołania słusznie też argumentuje, iż złożona przez stronę decyzja Wojewody Dolnośląskiego, jako odnosząca się do działki nr [...] jako całości, nie wnosi niczego do sprawy. Nadto wojewoda nie określa w niej właścicieli/współwłaścicieli działki. Wreszcie trzeba także po raz kolejny zwrócić uwagę skarżącej, że organ prawidłowo pouczył stronę, że o ile jej twierdzenia są trafne może dochodzić swych praw bądź w postępowaniu o rozgraniczenie, bądź w postępowaniu sądowym.

Reasumując, sąd działając poza granicami zarzutów i wniosków skargi nie dostrzegł w działaniach organów obu instancji jakichkolwiek naruszeń przepisów prawa, które mogłyby skutkować uwzględnieniem jej z urzędu na podstawie art 134 § 1 P.p.s.a. Zaskarżone do sądu decyzje jako zgodne z przepisami prawa procesowego i materialnego powinny zatem pozostać w obrocie prawnym i wywoływać określonych w ich treści skutki prawne.

Z tych przyczyn orzeczono jak w sentencji wyroku na podstawie art. 151 P.p.s.a.



Powered by SoftProdukt