drukuj    zapisz    Powrót do listy

6159 Inne o symbolu podstawowym 615, Odrzucenie skargi, Burmistrz Miasta, Odrzucono skargę, II SA/Gl 190/23 - Postanowienie WSA w Gliwicach z 2023-02-21, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SA/Gl 190/23 - Postanowienie WSA w Gliwicach

Data orzeczenia
2023-02-21 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2023-02-08
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach
Sędziowie
Rafał Wolnik /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6159 Inne o symbolu podstawowym 615
Hasła tematyczne
Odrzucenie skargi
Skarżony organ
Burmistrz Miasta
Treść wyniku
Odrzucono skargę
Powołane przepisy
Dz.U. 2023 poz 259 art. 58 § 1 pkt 6
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, , , po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. W. na czynność Burmistrza Miasta I. w przedmiocie wykonywania czynności niezgodnie z prawem w zakresie udostępniania zbiorów danych przestrzennych p o s t a n a w i a: odrzucić skargę

Uzasadnienie

A. W. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą: G – Pracownia Urbanistyczno-Architektoniczna – mgr. inż. arch. A. W. w L. , na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. 2023 r. poz. 259, dalej: "p.p.s.a.") oraz art. 101 ust. 1 w zw. z art. 101a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559, dalej: "ustawa"), wniosła do tut. Sądu skargę na Burmistrza Miasta I. (dalej: "organ") w związku z nieprawidłowym wykonywaniem przez niego czynności nakazanych prawem, polegających na udostępnieniu zbiorów danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Miasta I. za pośrednictwem usługi pobierania.

W ocenie skarżącej udostępnienie powyższych danych odbywa się obecnie z naruszeniem: art. 67c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. jedn. Dz.U. 2022 poz. 503); art. 9 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 ustawy z dnia 4 marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz.U. 2021 poz. 214); rozporządzenia Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia 26 października 2020 r. w sprawie zbiorów danych przestrzennych oraz metadanych w zakresie zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. 2020 poz. 1916); rozporządzenia Komisji (WE) Nr 976/2009 z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE w zakresie usług sieciowych i rozporządzenia Komisji Europejskiej UE Nr 1088/2010 z dnia 23 listopada 2010 r. w zakresie usług pobierania i usług przekształcania.

Nadto, skarżąca wskazała, że powyższe zaniechania organu naruszają jej prawa materialne, pozbawiając ją możliwości przeprowadzania analiz przestrzennych przez usługi danych przestrzennych. Skarżąca podkreśliła, że nieudostępnianie przez organ pełnych danych, w sposób zgodny z prawem, skutkuje ponoszeniem przez nią wyższych nakładów w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie, uznając zarzuty za bezpodstawne.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:

Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, której wniesienie jest niedopuszczalne.

Z treści skargi w niniejszej sprawie wynika, że dotyczy ona nieprawidłowego wykonywania przez organ czynności nakazanych prawem, polegających na udostępnieniu zbiorów danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania Miasta I.

W ocenie Sądu obowiązki organu, związane z tworzeniem, prowadzeniem i udostępnianiem zbiorów danych przestrzennych, których realizacji domaga się skarżąca, nie stanowią żadnej z władczych form działania administracji publicznej wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1–7 p.p.s.a. W szczególności nie jest to, deklarowana przez skarżącą, czynność z zakresu administracji publicznej dotycząca uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa - określona w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. Przywołany przepis obejmuje czynności lub akty, które dokonywane są w sprawach indywidualnych, w których nie orzeka się w drodze decyzji administracyjnej lub postanowienia. Podobnie jak decyzja, czy postanowienie, akty lub czynności te są kierowane przez organ administracji publicznej do konkretnych, zindywidualizowanych podmiotów, niepodporządkowanych organizacyjnie ani służbowo organowi wydającemu dany akt lub podejmującemu daną czynność. Akt lub czynność muszą mieć charakter publicznoprawny. Podejmowane są w sprawie indywidualnej, w której przedmiotem jest określony i zindywidualizowany stosunek administracyjny (uprawnienie lub obowiązek), którego źródłem jest przepis prawa powszechnie obowiązującego. W orzecznictwie i literaturze przedmiotu przyjmuje się, że stosowanie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. może mieć miejsce, gdy spełnione są następujące przesłanki: 1) akt lub czynność nie mają charakteru decyzji lub postanowienia, 2) są podejmowane w sprawach indywidualnych, skierowane do konkretnego podmiotu, 3) mają charakter publicznoprawny oraz 4) dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2012, s. 31-32; T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2009, s. 29-31). Ostatnia przesłanka oznacza, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem lub zaniechaniem określonego działania organu administracji, a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2012, s. 32).

Zaskarżona przez skarżącą w niniejszej sprawie czynność nieprawidłowego wykonywania przez organ udostępnienia zbiorów danych przestrzennych dla planów miejscowych oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania, nie posiada wymienionych cech, ponieważ nie ma charakteru indywidualnego. Czynności podejmowane w tym zakresie nie są bowiem skierowane do indywidualnie oznaczonego adresata. Obowiązek organu ma tu jedynie ogólny charakter i nie odpowiada mu uprawnienie niepowiązanych z nim organizacyjnie podmiotów do żądania opublikowania określonych informacji, bądź też zmiany sposobu publikacji informacji już udostępnionych. W ocenie Sądu sama czynność utworzenia zbiorów danych przestrzennych, czy też czynność zamieszczenia tam określonej informacji publicznej nie dotyczy uprawnień lub obowiązków skarżącej. Nie istnieje też przepis prawa, który uprawniałby skarżącą do żądania zamieszczenia lub usunięcia z tych zbiorów danych przestrzennych informacji publicznej. Sam obowiązek utworzenia zbiorów danych przestrzennych nie rodzi natomiast po stronie skarżącej jakichkolwiek uprawnień (por. chociażby postanowienia WSA w Białymstoku z dnia: 29 września 2022 r., sygn. akt II SA/Bk 658/22 i II SA/Bk 663/22).

W konsekwencji uznać należy, że skoro czynność utworzenia, prowadzenia i udostępniania zbiorów danych przestrzennych nie dotyczy indywidualnych uprawnień lub obowiązków skarżącej określonych przepisami prawa, to podejmowane w tym zakresie działania organu (a przy tym i ewentualne zaniechania) nie stanowią czynności, o której mowa w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.

Za naruszenie wskazanego powyżej interesu prawnego skarżącej nie może być uznane także utrudnienie w pozyskiwaniu danych przestrzennych i przeprowadzaniu analiz przestrzennych poprzez usługi danych przestrzennych oraz ponoszenie przez skarżącą wyższych kosztów z tym związanych. Stanowi to jedynie o istnieniu interesu faktycznego skarżącej, a nie o jej interesie prawnym.

Skarżąca nie wykazała także swego interesu prawnego w świetle art. 101 ust. 1 w zw. z art. 101a ust. 1 ustawy, powołanego w podstawie prawnej skargi. Stosownie do treści art. 101 ust. 1 u.s.g. każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego. Przepisy art. 101 ustawy stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich (art.101a ust. 1 ustawy).

Z uwagi na charakter kwestionowanych przez skarżącą działań organu, w żaden sposób nie można uznać, że odnoszą się one do jej indywidualnego interesu prawnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a orzekł, jak w sentencji postanowienia.



Powered by SoftProdukt