drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego, Dostęp do informacji publicznej, Wójt Gminy, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 1736/10 - Wyrok NSA z 2010-12-07, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 1736/10 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2010-12-07 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2010-10-07
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Irena Kamińska /przewodniczący/
Jacek Fronczyk
Małgorzata Pocztarek /sprawozdawca/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
II SAB/Wa 99/10 - Wyrok WSA w Warszawie z 2010-07-16
Skarżony organ
Wójt Gminy
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 7 ust. 1 pkt. 3, art. 10 ust. 1
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk Protokolant st. sekretarz sądowy Kamil Wertyński po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 lipca 2010 r. sygn. akt II SAB/Wa 99/10 w sprawie ze skargi A. G. i J. S. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej dotyczącej zamówień publicznych realizowanych na rzecz Gminy [...]przez firmę Transport Towarowy, Roboty Drogowe, Usługi i Handel, [...] oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 16 lipca 2010 r. sygn. akt II SAB/Wa 99/10, po rozpoznaniu skargi A.G. i J. S. na bezczynność Wójta Gminy [...] w przedmiocie dostępu do informacji publicznej, zobowiązał Wójta Gminy [...] do rozpoznania wniosku A.G. i J. S. z dnia 15 czerwca 2009 r. o udostępnienie informacji publicznej dotyczącej zamówień publicznych realizowanych na rzecz Gminy [...] przez firmę Transport Towarowy, Roboty Drogowe, Usługi i Handel, [...], w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami administracyjnymi.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że wnioskiem z dnia 26 stycznia 2009 r. A.G. oraz J. S., powołując się na art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), zwrócili się do Wójta Gminy [...] o udostępnienie dokumentów związanych z zamówieniami publicznymi, które Gmina [...] podpisała z firmą Transport Towarowy, Roboty Drogowe, Usługi i Handel [...], adres ul. [...],[...]oraz o wskazanie wszystkich inwestycji w latach 1992 do 2007 r. włącznie, zrealizowanych przez powyższą firmę na rzecz Gminy [...] wraz z kosztami i dokładną lokalizacją inwestycji.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Wójt Gminy [...] pismem z dnia 16 lutego 2009 r. nr [...]poinformował wnioskodawców, że wszelkie zamówienia, które dokonywane były na podstawie przetargów nieograniczonych publikowane były w Biuletynie Informacji Publicznej. Informacja ta była zatem podana wcześniej do publicznej wiadomości.

W piśmie z dnia 15 czerwca 2009 r. A.G. i J. S. złożyli do Wójta Gminy [...] kolejny wniosek o udostępnienie informacji publicznej, w którym powtórzyli żądanie zawarte we wcześniejszym wniosku z dnia 26 stycznia 2009 r.

W odpowiedzi na ten wniosek Wójt Gminy [...] pismem z dnia 29 czerwca 2009 r. nr [...]poinformował wnioskodawców, że pismem z dnia 16 lutego 2009 r. udzielił już odpowiedzi na ich wniosek o takiej samej treści.

W dniu 22 października 2009 r. A.G. i J. S. wnieśli, za pośrednictwem Wójta Gminy [...], skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność tego organu.

Zdaniem skarżących organ naruszył przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej. Wskazali, że zgodnie z art. 16 tej ustawy odmowa udostępnienia informacji publicznej następuje w drodze decyzji, do której stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Podnieśli, że z formalnego punktu widzenia stanowisko Wójta stanowi odmowę udostępnienia informacji publicznej. Odmowa taka winna więc mieć formę decyzji administracyjnej. Zarzucili ponadto, że stanowisko organu jest błędne merytorycznie, albowiem istotą ich wniosku było uzyskanie informacji oraz dokumentów dotyczących szeroko rozumianego mienia komunalnego.

Wójt Gminy [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.

W uzasadnieniu organ podał, że zarzuty skargi są całkowicie bezpodstawne, gdyż zarówno na pismo z dnia 26 stycznia 2009 r., jak i na kolejne pismo z dnia 15 czerwca 2009 r. skarżący otrzymali odpowiedź. Organ dodał, że nie odmówił udostępnienia informacji publicznej. Podkreślił, że nie było podstaw do wydawania decyzji odmawiającej udostępnienia jakichkolwiek danych, ponieważ wszystkie informacje zostały albo przekazane albo zostało wskazane gdzie się one znajdują, z przeznaczeniem do publicznego wglądu.

W powołanym na wstępie wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

W uzasadnieniu Sąd I instancji powołał się na wynikającą z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP normę, uprawniającą do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Wyjaśnił, iż prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa. Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3).

Sąd wojewódzki podkreślił, że ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), będąca rozwinięciem konstytucyjnego prawa do informacji publicznej, reguluje zasady i tryb dostępu do informacji, mających walor informacji publicznych, wskazuje, w jakich przypadkach dostęp do informacji publicznej podlega ograniczeniu i kiedy żądane przez wnioskodawcę informacje nie mogą zostać udostępnione. Wskazał, iż przepisy tej ustawy nie zawierają żadnych odrębnych uregulowań odnośnie zasad i trybu uzyskiwania dostępu do informacji publicznej przez osoby piastujące funkcje radnych.

Zgodnie z art. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w ustawie. Informację publiczną w świetle ugruntowanego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego stanowi każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne oraz osoby pełniące funkcje publiczne, a także inne podmioty, które tę władzę realizują, bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, w zakresie swych kompetencji. Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentów, odnoszących się do organu władzy publicznej, związanych z nim bądź w jakikolwiek sposób go dotyczących. Udostępnienie informacji publicznej następuje w formie czynności materialno - technicznej. Obowiązek wydania decyzji administracyjnej ustawodawca przewidział natomiast tylko w takim wypadku, gdy informacja, której udostępnienia żąda określony podmiot jest informacją publiczną, lecz organ odmawia jej udostępnienia. Jeżeli żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ powinien powiadomić pismem podmiot żądający udostępnienia informacji, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa.

Sąd I instancji wskazał, iż art. 4 ust. 1 ustawy stanowi, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: organy władzy publicznej, organy samorządów gospodarczych i zawodowych, podmioty reprezentujące zgodnie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa, podmioty reprezentujące państwowe osoby prawne albo osoby prawne samorządu terytorialnego oraz podmioty reprezentujące inne państwowe jednostki organizacyjne albo jednostki organizacyjne samorządu terytorialnego, podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. W ocenie Sądu Wójt Gminy [...] jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udzielenia informacji, mającej walor informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu.

Ponadto Sąd wojewódzki wyjaśnił, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej udostępnienie informacji publicznej na wniosek nie dotyczy informacji udostępnionej w Biuletynie Informacji Publicznej. Zatem, udostępnienie informacji publicznej w Biuletynie Informacji Publicznej wyłącza obowiązek ponownego jej udostępnienia na wniosek zainteresowanego. Takie uregulowanie jest uzasadnione tym, iż nie jest celowe ponowne udostępnianie informacji publicznej udostępnionej już w Biuletynie, skoro umożliwia to kopiowanie tej informacji, jej wydruk, przesłanie oraz przeniesienie na odpowiedni powszechnie stosowany nośnik informacji, czyli możliwość przetwarzania jej tymi wszystkimi sposobami, które z woli ustawodawcy, wyrażonej w art. 12 ust. 2 ustawy ma umożliwić podmiot udostępniający informację publiczną.

W ocenie Sądu, w niniejszej sprawie, z treści wniosku skarżących o udostępnienie informacji publicznej nie wynika jednak aby dotyczył on udzielenia informacji o warunkach zamówień publicznych realizowanych przez Gminę [...], publikowanych przez organ w Biuletynie Informacji Publicznej. Wniosek ten dotyczył bowiem udostępnienia przez organ dokumentów podpisanych z konkretnym przedsiębiorcą w ramach zamówień publicznych, a także wskazania inwestycji, które w latach 1992 – 2007 zrealizowała firma tego przedsiębiorcy na rzecz Gminy [...] wraz z kosztami i dokładną lokalizacją inwestycji. Zakres czasowy żądania wniosku wykraczał zatem znacznie poza okres od kiedy funkcjonuje w ogóle urzędowy publikator teleinformatyczny w postaci Biuletynu Informacji Publicznej.

Zdaniem Sądu, informacja o zamówieniach publicznych oraz inwestycjach realizowanych przez Gminę [...] jest niewątpliwie informacją publiczną, podlegającą udostępnieniu. Zgodnie z treścią art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 223, poz. 1655) umowy w sprawach zamówień publicznych są jawne i podlegają udostępnieniu na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej. Tak więc w sytuacji, gdy doszło do zawarcia przez Gminę [...] umów o realizację zamówień publicznych z firmą Transport Towarowy, Roboty Drogowe, Usługi i Handel przedsiębiorcy [...], to skarżący mogą domagać się od organu udostępnienia treści tych umów w trybie przepisów o dostępie do informacji publicznej. Jeżeli natomiast żądana informacja nie może być udostępniona w sposób lub w formie określonej we wniosku, to podmiot obowiązany, zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy, powinien powiadomić pisemnie wnioskodawców o przyczynach braku możliwości udostępnienia informacji zgodnie z wnioskiem i wskazać w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie.

Od powyższego wyroku skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Wójt Gminy [...], zaskarżając go w całości. Skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego tj.

a) art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie

do informacji publicznej w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji

publicznej poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny, że opublikowanie w Biuletynie Informacji

Publicznej informacji dotyczących zamówień publicznych realizowanych na rzecz

Gminy [...] przez firmę Transport Towarowy, Roboty Drogowe, Usługi i

Handel [...], nie stanowi udostępnienia informacji publicznej i tym

samym uzasadnia udzielenie informacji publicznej na wniosek skierowany do organu

przez skarżących pomimo, że informacje, których udzielenia żądali skarżący zostały

opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej, a tym samym brak jest podstaw do

udzielania takich informacji na wniosek, co miało wpływ na wynik przedmiotowej

sprawy;

b) art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o

dostępie do informacji publicznej w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 3 ustawy o dostępie do

informacji publicznej poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na pominięciu

przez Wojewódzki Sąd Administracyjny podczas rozpoznawania przedmiotowej

sprawy faktu, że skarżący są radnymi Gminy [...] i biorą udział na

posiedzeniach sesji Rady Gminy [...] podczas, których uzyskali informacje

dotyczące zamówień publicznych realizowanych na rzecz Gminy [...] przez

firmę Transport Towarowy, Roboty Drogowe, Usługi i Handel [...]

objętych następnie wnioskiem skarżących o udzielenie informacji publicznej, co tym

samym czyni wniosek skarżących niezasadnym, co miało istotny wpływ na wynik

niniejszej sprawy.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazano, że zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, udostępnienie informacji publicznej na wniosek nie dotyczy informacji udostępnionej w Biuletynie Informacji Publicznej. Udostępnienie informacji publicznej w Biuletynie Informacji Publicznej wyłącza bowiem obowiązek ponownego jej udostępnienia na wniosek zainteresowanego. Ponadto z treści art. 7 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej wynika, że jedną z form udostępnienia informacji publicznej jest ogłoszenie jej w Biuletynie Informacji Publicznej. Dlatego też skoro informacje, których udzielenia żąda A.G. i J. S. zostały opublikowane w Biuletynie Informacji Publicznej to brak jest podstaw prawnych do żądania ich udzielenia na wniosek i wydania kopii dokumentów.

W ocenie wnoszącego skargę kasacyjną nie sposób uznać, że w przedmiotowej sprawie zachodzi bezczynność ze strony Wójta Gminy [...] albowiem do bezczynności doszłoby tylko i wyłącznie w sytuacji, gdyby organ milczał wobec wniosku złożonego przez A.G. i J. S. o udzielenie informacji publicznej. Natomiast w przedmiotowej sprawie Wójt dwukrotnie odpowiedział na piśmie na wniosek złożony przez skarżących, w których wyraźnie wskazał, że informacja, której udzielenia żądają skarżący została udostępniona w Biuletynie Informacji Publicznej.

Ponadto organ wskazał, iż stwierdzenie przez skarżących, że żądają udostępnienia całej dokumentacji związanej z zamówieniami publicznymi, które Gmina [...] podpisała z firmą Transport Towarowy, Roboty Drogowe. Usługi i Handel Z[...]jest określeniem zbyt ogólnym i skarżący winni wskazać, jakie konkretne dokumenty chcą otrzymać, gdyż wówczas możliwe byłoby przeprowadzenie weryfikacji, które dokumenty zostały umieszczone w Biuletynie Informacji Publicznej, a które z nich wymagają udostępnienia w innej formie. Jednakże mimo skierowania przez organ, odpowiedzi na pismo skarżących z dnia 15 czerwca 2009 r., skarżący nie ustosunkowali się do niego w żaden sposób, nie doprecyzowali zakresu żądanej informacji.

Wójt Gminy [...] podkreślił, że skarżący są radnymi Gminy [...], a tym samym mają możliwość bezpośredniego zapoznania się z treścią dokumentu, którego dotyczy następnie ich wniosek o udzielenie informacji publicznej. Nadto skarżący jako radni biorą udział na posiedzeniach sesji Rady Gminy [...].

W konkluzji skargi kasacyjnej organ wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna jest nieuzasadniona, albowiem Wojewódzki Sad Administracyjny w Warszawie nie naruszył zadnego z przepisów prawa stanowiących jej podstawy.

Na wstępie trzeba zauważyć, ze zaskarżony wyrok oparty został na przepisie art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi ( Dz. U Nr. 153, poz. 1270 ze zm. ), zgodnie z którym Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa.

Oznacza to, że Sąd I instancji ustalił, iż w sprawie Wójt Gminy [...] pozostawał bezczynny wobec wniosku skarżących o udzielenie informacji publicznej. Ustalenie to jest wiążące ponieważ w skardze kasacyjnej nie został postawiony zarzut naruszenia przez Sąd I instancji przepisów Ppsa , skutkujący wadliwym ustaleniem przez Sąd stanu faktycznego sprawy, podczas gdy stosownie do art. 183 § 1 ustawy Ppsa Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania.

W ugruntowanym już orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że ustalenia faktyczne nie mogą być podważane poprzez postawienie Sądowi zarzutów naruszenia przepisów prawa materialnego. W kontekście takich poglądów można, zatem wyprowadzić wniosek, że błędne zastosowanie (bądź nie zastosowanie) przepisów materialnoprawnych każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy.

W konsekwencji oznaczać to będzie zasadniczo brak możliwości skutecznego powoływania się na zarzut wadliwego zastosowania prawa materialnego w sytuacji, gdy nie zakwestionowano równocześnie ustaleń stanu faktycznego, na których oparto skarżone rozstrzygnięcie.

Stanowisko zbieżne z powyższym Naczelny Sąd Administracyjny prezentował zresztą w licznych swych rozstrzygnięciach akcentując, jak w wyroku z dnia 13 października 2004 r., sygn., FSK 548/04 (Lex nr 147685), że "brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego", czy też w wyroku z dnia 14.10.2004 r., sygn. FSK 568/04 (ONSAiWSA z 2005 r., nr 4, poz. 67), że "nie można w sposób skuteczny stawiać zarzutu nietrafnego zastosowania normy prawa materialnego, gdy z uzasadnienia skargi wynika, że wadliwie ustalone zostały okoliczności stanu faktycznego, bez wskazania przy tym, jakie normy postępowania zostały naruszone przez Sąd w procesie kontroli legalności decyzji" (por. także wyroki NSA z dnia: 20 stycznia 2006 r., sygn. I FSK 507/05, Lex nr 187513; 1 grudnia 2005 r., sygn. I FSK 397/05, Lex nr 187443; z dnia 27 października 2005 r., sygn. I FSK 130/05, Lex nr 187787; 8 lipca 2005 r., sygn. I FSK 29/05, Lex nr 172998; 1 lipca 2005 r., sygn. FSK 2680, Lex nr 173052; 6 kwietnia 2005 r., sygn. FSK 692/04, Lex nr 154853).

Z tych względów powołanie w skardze kasacyjnej zarzutu naruszenia przez Sąd I instancji wyłącznie przepisów prawa materialnego – art. 3 ust. 1 pkt.3, art. 7 ust.1 pkt. 3 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej ( Dz. U. Nr. 112, poz. 1198 ze zm. ) nie może doprowadzić do podważenia stanowiska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie co do pozostawania organu w bezczynności.

Niezależnie od powyższego zarzut naruszenia przez Sąd I instancji art. 3 ust. 1 pkt. 3 i art. 7 ust. pkt. 3 jest zupełnie nieuzasadniony. Zgodnie z wymienionymi przepisami prawo do informacji publicznej obejmuje uprawnienia m. In. do dostępu do posiedzeń kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów.

Udostępnianie informacji publicznych następuje w drodze:

1) ogłaszania informacji publicznych, w tym dokumentów urzędowych, w Biuletynie Informacji Publicznej, o którym mowa w art. 8,

2) udostępniania, o którym mowa w art. 10 i 11,

3) wstępu na posiedzenia organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3, i udostępniania materiałów, w tym audiowizualnych i teleinformatycznych, dokumentujących te posiedzenia.

Skarżący kasacyjnie w żaden sposób nie wykazał w trakcie którego posiedzenia Rady Gminy [...] A.G. i J. S. mieliby uzyskać żądane przez nich dokumenty i informacje, tak aby można by uznać, że w istocie żądana przez nich informacja została udostępniona.

Trzeba podkreślić, ze sam fakt sprawowania przez wnioskodawców mandatu radnego nie wyłącza ich z kręgu osób legitymowanych do wystąpienia z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej. W myśl art. 2 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej "prawem do informacji publicznej".

Z uwagi na treść wniosku o udostępnienie informacji publicznej oraz zakres informacji udostępnianych w Biuletynie Informacji Publicznej nie można tez zgodzić się ze skarżącym kasacyjnie, iż wniosek nie mógł ł zostać uwzględniony, a to wobec brzmienia art. 10 ust. 1 ustawy, w myśl którego informacja która nie została udostępniona w BIP jest udostępniana na wniosek.

Wniosek A.G. i J. S. obejmował informacje z okresu od 1992r. do 2007r. Biuletyn Informacji Publicznej został stworzony rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 2002r. w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej, co oznacza że informacje z lat wcześniejszych, a te obejmował wniosek nie mogły zostać udostępnione poprzez ich ogłoszenie w BIP.

Mając na uwadze powyższe Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 Ppsa orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt