Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Janusz Furmanek Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Protokolant Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi B.Z. na czynności Starosty S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy włączenia do zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji technicznych oddala skargę.

W dniu 7 czerwca 2010 r. B. Z. skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na czynności Starosty S. polegające na odmowie włączenia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego: dokumentacji technicznej z rozgraniczenia nieruchomości we wsi G. - działka nr [...] gm. B. ([...]) oraz dokumentacji technicznej z rozgraniczenia nieruchomości w S.– działka nr 102 i 103 w obrębie [...] ( [...]).

Wnosił o uchylenie odmowy włączenia w/w dokumentacji technicznych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego i zasądzenie od Starosty S. na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego.

Uznając, że skarga B. Z. dotyczy czynności Starosty S. wyrażonej w piśmie z dnia 10 maja 2010 r. informującym o przywróceniu skarżącemu terminu do wystąpienia z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa polegającym na odmowie włączenia dokumentacji do państwowego zasobu geodezyjnego, Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 9 listopada 2010 r. odrzucił skargę B. Z.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej wniesionej od tego postanowienia w dniu 25 stycznia 2011 r. uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał WSA w Łodzi do ponownego rozpoznania.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że przed ponownym rozpoznaniem sprawy Sąd I instancji powinien wezwać skarżącego do sprecyzowania przedmiotu skargi i dopiero wówczas zastosować odpowiednie konsekwencje prawne, badając jako pierwsze przesłanki dopuszczalności skargi ( k-115- 117 odw.).

Skarżący wezwany do sprecyzowania i dokładnego określenia czynności Starosty S. będących przedmiotem skargi, w piśmie z dnia 17 lutego 2011 r. oświadczył, że przedmiotem skargi jest odmowa włączenia dokumentacji technicznych z rozgraniczenia nieruchomości we wsi G. działka nr [...] gmina B. oraz działek nr 102 i 103 położonych w S. do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego wyrażona w pismach Starosty S. z dnia 23 października 2006 r. oznaczonych numerami [...] oraz [...].

Biorąc pod uwagę tak sprecyzowany przedmiot skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny ustalił, co następuje:

Postanowieniem z dnia [...] w sprawie III SA/Łd 187/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił skargę B. Z. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. Biuro Usług Geodezyjnych w S. na czynność Starosty S. z dnia [...] znak [...] i [...] w przedmiocie odmowy włączenia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji technicznej [...] oraz [...]. W uzasadnieniu postanowienia wskazał, że zgodnie z art. 52 § 3 p.p.s.a. skarżący przed wniesieniem skargi do sądu powinien był zwrócić się do Starosty S. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Ponieważ skarżący z takim wezwaniem nie występował, oznacza to, że wniósł skargę do Sądu bez uprzedniego wyczerpania trybu określonego w art. 52 § 3 p.p.s.a., a taka skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu, stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Sąd wskazał także, że organy orzekające w przedmiotowej sprawie powinny pouczyć skarżącego o możliwości oraz trybie i sposobie wniesienia ewentualnego środka zaskarżenia, czego nie uczyniły. Postanowienie to uprawomocniło się (akta sprawy III SA/Łd 187/09).

Pismem z dnia 20 października 2009 r. skierowanym do Starosty S., B. Z. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, z jednoczesnym wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa poprzez włączenie w/w dokumentacji technicznych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Pismem z dnia 27 października 2009 r Starosta S. odmówił przywrócenia terminu do złożenia wniosku o usunięcie naruszenia prawa uzasadniając, że we wniosku skarżący nie wskazał, co było przyczyną uchybienia terminu oraz nie udokumentował zachowania 7-dniowego terminu od dnia ustania przyczyny uchybienia. Uznając, że pismo to należy zakwalifikować jako postanowienie o odmowie przywrócenia terminu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie III SA/Łd 637/09 uchylił zaskarżone postanowienie oraz orzekł o kosztach postępowania.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podkreślił, że w sytuacjach, gdy strona nie wiedziała o przysługujących jej środkach zaskarżenia, za dzień ustania przyczyny uchybienia terminu przyjmuje się dzień, w którym strona dowiedziała się o takiej możliwości. W ocenie Sądu, działanie organu naruszyło podstawowe zasady postępowania skoro organ nie spróbował nawet wyjaśnić istotnych dla sprawy okoliczności. Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 marca 2010 r. jest prawomocny od dnia 20 maja 2010 r. ( akta sprawy III SA/Łd 637/09).

Pismem z dnia 10 maja 2010 r. B. Z. został poinformowany, że w związku z wyrokiem WSA w Łodzi sygn. III SA/Łd 637/09 przywrócono mu termin do usunięcia naruszenia prawa polegającego na odmowie włączenia dokumentacji technicznych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

W piśmie tym PODGK w S. podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko o zasadności usunięcia usterek przez wykonawcę powyższych robót geodezyjnych.

W dniu 7 czerwca 2010 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżący wniósł skargę do WSA w Łodzi za pośrednictwem Starosty S. .

Jak wynika z treści skargi i załączonych do skargi dokumentów oraz dokumentów złożonych przez strony i znajdujących się w aktach spraw III SA/Łd 187/09 oraz III SA/Łd 637/09, geodeta B. Z. w 2003 r. i 2004 r.. wykonywał na zlecenie Wójta Gminy B. i Prezydenta Miasta S. prace geodezyjne polegające na sporządzeniu dokumentacji technicznej z rozgraniczenia nieruchomości we wsi G. działka nr [...] i z rozgraniczenia działek nr 102 i 103 w obrębie nr [...] miasta S.

W dniu 29 października 2003 r. przeprowadzona została kontrola roboty geodezyjnej, zgłoszonej do PODGK w S. za nr [...], dotyczącej rozgraniczenia działek [...], 165, 817 położonych we wsi G. z działkami sąsiednimi.

W protokole kontroli wskazano, że "Wykazane w wytycznych do warunków technicznych operaty techniczne i inne dokumenty do wykorzystania stanowią wystarczającą podstawę do ustalenia przebiegu granic nieruchomości na podstawie zebranych dowodów. W terenie zachowała się stabilizacja osnowy geodezyjnej założonej w trakcie pomiaru do założenia ewidencji gruntów oraz stabilizacja części punktów granicznych.

Przebieg granic ustalono na zgodne oświadczenie stron, co jest niezgodne z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości (Dz. U. Nr 45, poz. 453). Ponadto powoływanie się na to, że przebieg granicy ustalono według stanu użytkowania jest nieprawdą. Przeprowadzona kontrola w terenie wykazała, że stan użytkowania jest zgodny z dowodami pomiarowymi, natomiast ustalony przez geodetę przebieg granicy skutkuje poszerzenie drogi o około 4-5 m (prawie o 100%). Rozszerzyć drogę można w wyniku opracowania dokumentacji podziałowej oraz dokonania przewłaszczenia gruntów. Nieporozumieniem jest powoływanie się na ustawę o drogach publicznych. Ustawa ta nie jest źródłem prawa regulującym sprawy związane z rozgraniczaniem nieruchomości. Ponadto w jakim trybie i na jakiej podstawie w ramach roboty dotyczącej rozgraniczenia dokonano podziału działek [...] i [...].

/.../".

W celu wyeliminowania stwierdzonych wad zalecono wykonanie rozgraniczenia nieruchomości zgodnie z przepisami ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne i rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości, sporządzenie wymaganej dokumentacji oraz przedłożenie roboty do ponownej kontroli.(kserokopia wniosku o zaewidencjonowanie pracy i protokołu kontroli k 12 i 12 odw. akt sprawy III SA/Łd 187/09). W związku z powyższym z opracowania wyłączono rozgraniczenie dz. [...] do ponownego opracowania

W piśmie z 6 września 2004r. poinformowano skarżącego, że wobec nieusunięcia wad i nieprawidłowości szczegółowo opisanych w protokole kontroli, zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 7b rozporządzenia MRRiB z 16.07. 2001 r. w sprawie zgłoszenia prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych /.../ Dz. U. Nr 78, poz. 837) ponownie odmawia się włączenia dokumentacji do zasobu. Załączone zaś pismo Wójta Gminy B. należy traktować jako ocenę zachowania przepisów k.p.a, a nie prawidłowości czynności technicznych, ponieważ Wójt nie może wykonywać czynności kontrolnych, gdyż nie spełnia wymogów § 9 ust. 3 rozporządzenia ( k- 13 akt).

Z wnioskiem o zaewidencjonowanie pracy geodezyjnej – rozgraniczenia działek 102,103 z działkami 100,101,104 w S. B. Z. wystąpił 28 czerwca 2004 r.

W wyniku kontroli wykonanej roboty geodezyjnej przez Dyrektora PODGK działającego z upoważnienia Starosty S. stwierdzono, że: "1. Przebieg spornych granic nie został ustalony ponieważ w czynnościach uczestniczyli tylko wnioskodawcy. Zgodnie z art. 33 ustawy prawo geodezyjne niezbędne jest wydanie decyzji o rozgraniczeniu w takim przypadku, ponieważ nie została zawarta ugoda. 2. Stabilizacja punktów granicznych – wykonana bezpodstawnie. Punkty graniczne mogą być zastabilizowane po uprawomocnieniu decyzji o rozgraniczeniu. Ze szkiców podstawowych wynika, że punkty te nie były wcześniej zastabilizowane i dlatego nie można tego potraktować jako określenie zniszczonych znaków granicznych. 3. Zastabilizowana granica przebiega przez budynki – czy na pewno tak ma przebiegać ta granica. Być może, że rozbieżności pomiędzy granicą i istniejącymi budynkami wynika z dokładności pomiarów wykonanych w trakcie scalenia gruntów. Na szkicu należy podać wielkość odległości narożników budynku poza granicę. 4. W operacie brak jest opinii w sprawie przebiegu granicy".

W celu wyeliminowania stwierdzonych nieprawidłowości zalecono usunięcie stabilizacji punktów granicznych i wykonanie postanowienia wynikającego z art. 33 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne (kserokopia wniosku o zaewidencjonowanie pracy oraz protokółu z kontroli z dnia 5 lipca 2004 r. k- 14 i 14 odw akt III SA/Łd 187/09)).

Pismem z dnia 1 września 2004 r. skarżący został poinformowany, że w związku z tym, że dokumentacja dotycząca rozgraniczenia działek 102 i 103 z działkami 100, 1001 i 104 w obrębie 30 m. S. nie została poprawiona i nadal zwiera nieprawidłowości szczegółowo opisane w protokole kontroli oraz piśmie Geodety Powiatowego, zgodnie z § 11 ust. 1 pkt. 7b rozporządzenia MRRiB z 16.07. 2001 r. w sprawie zgłoszenia prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych /.../ Dz. U. Nr 78, poz. 837) ponownie odmawia się włączenia dokumentacji do zasobu . Także w tym przypadku wskazano, że pismo Urzędu Miasta S. z dnia 4 sierpnia 2004 r. ( k- 53 akt III SA/Łd 187/09) może dotyczyć zachowania przepisów k.p.a. , a nie prawidłowości wykonania czynności technicznych) ( K- 14 akt sprawy).

Ponowna kontrola dokumentacji technicznej dotycząca obu zleconych skarżącemu prac geodezyjnych przeprowadzona 26 września 2005 r. również stwierdziła nieprawidłowości uniemożliwiające przyjęcie operatów do zasobu materiałów geodezyjno-kartograficznych. Przy czym w odniesieniu do zleconego rozgraniczenia działki Nr [...] ( droga) w G. stwierdzono, że opracowana dokumentacja nie spełnia wymogów przewidzianych w § 9 ust. 1 pkt 1,3,5 i 6 rozporządzenia z 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych wskazując na stwierdzone nieprawidłowości. W konkluzji zawarto też stwierdzenie, że ponieważ opracowanie jest faktycznie podziałem pod poszerzenie drogi, dokumentację należy wykonać w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami i rozporządzenia w sprawie sposobu i trybu dokonywanie podziału nieruchomości (kserokopia "Protokółów ponownej kontroli" k- 15-18 akt III SA/Łd 187/09).

Kolejne odmowy przyjęcia obu dokumentacji do zasobu geodezyjnego nastąpiły pismami z 23 października 2006 r. (pisma [...] i [...] k- 15 i 16 akt sprawy) i poprzedzone były wnioskami z dnia 16 października 2006 r. o przyjęcie dokumentacji do zasobu . Czynności te stanowią przedmiot zaskarżenia w niniejszej sprawie.

W odniesieniu do dokumentacji rozgraniczeniowej działek 102 i 103 z działkami 100,101 i 104 położonymi w obrębie m. S. działający z upoważnienia Starosty Dyrektor PODGK wyjaśnił, że " robota nie może być przyjęta do zasobu, ponieważ podstawą odmowy nie tylko jest brak dokumentacji rozgraniczeniowej, ale również nieprawidłowości w sporządzonej dokumentacji technicznej, które nie zostały poprawione" Powołano się na pkt. 2 i 3 protokołu kontroli z dnia 16 września 2006 (..) oraz pismo Geodety Powiatowego z lipca 2004r, które zostały załączone. Wskazano także, że jak wynika ze szkicu polowego, proponowany przebieg granicy nie pokrywa się z przebiegiem granicy wykonanym w ewidencji gruntów i zgodnie z § 24 pkt 5 należało obliczyć powierzchnię rozgraniczonych nieruchomości lub różnice powierzchni. W dokumentacji technicznej brak jest rozliczeń powierzchni zaistniałych w wyniku przeprowadzonego rozgraniczenia oraz ewentualnie wykazu zmian gruntowych i dokumentów uzasadniających wprowadzenie zmian.

W odniesieniu do dokumentacji rozgraniczeniowej działki Nr [...] z działkami sąsiednimi położonymi w obrębie G., odmówiono przyjęcia dokumentacji do zasobu ponieważ robota zawiera nadal nieprawidłowości merytoryczne oraz nieprawidłowości w przekazanej dokumentacji technicznej. Wskazano, że z dokumentacji wynika, że w ramach postępowania rozgraniczeniowego wykonano podział nieruchomości i wspólnie z wnioskodawcą dokonuje się nieformalnego przeniesienia własności gruntów w celu poszerzenia pasa drogi wbrew istniejącej dokumentacji ewidencji gruntów wskazującej jednoznacznie granice pasa drogowego. Co do nieprawidłowości technicznych wskazano, że zostały one szczegółowo opisane w pkt. 3 protokołu kontroli 26 września 2005r. Zgodnie z treścią tego punktu protokołu powierzchnia działek została obliczona nieprawidłowo. Ponadto zaznaczono, że zgodnie z § 24 pkt. 6 rozporządzenia w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (Dz. U. Nr 45 poz. 453) w dokumentacji technicznej winny się znaleźć oprócz wykazu zmian gruntowych również dokumenty uzasadniające wprowadzenie zmian do operatu ewidencji gruntów i budynków. W przekazanej dokumentacji brak jest jakichkolwiek dokumentów, które byłyby podstawą do wprowadzenia zmian w ewidencji.

Zasadność odmowy włączenia do zasobu w/w dokumentacji technicznych wykonanych przez skarżącego była przedmiotem korespondencji z Wojewódzkim Inspektorem Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Łodzi i Głównym Geodetą Kraju( k- 23 -24 akt sprawy).

W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi B. Z. zarzucił powyższej odmowie włączenia dokumentacji technicznych do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego:

1. naruszenie art. 6,7,8,9 i 77 § 1 k.p.a. poprzez podejmowanie działań w formach niezgodnych z przepisami, a przez to stwarzanie niejasnych sytuacji i podważanie zaufania obywatela do organów administracji, brak wyjaśnienia istotnych w sprawie okoliczności faktycznych związanych z przyczyną odmowy włączenia dokumentacji technicznych na podstawie przedłożonych skarżącemu protokołów kontroli, działania na podstawie z góry powziętego zamiaru nieuwzględnienia stanowiska skarżącego bez analizy przedstawionych mu argumentów techniczno-prawnych.

2. Naruszenie art. 33 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2000 r. Nr 100, poz. 1086 ze zm.) poprzez wkroczenie w kompetencje ustawowe będące w wyłącznej właściwości organów prowadzących postępowanie rozgraniczeniowe, które pismami Wójta Gminy B. z 13.08.2004 i Prezydenta Miasta S. z 4.08.2004 r. oceniły prawidłowość wykonanych czynności rozgraniczeniowych oraz dokumentacji sporządzonych przez skarżącego, jako geodetę uprawnionego.

W tym miejscu powołując się na stanowisko Głównego Geodety Kraju z dnia 31 marca 2006 r. dotyczące interpretacji § 24 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości ( Dz. U. Nr 45, poz. 453).

3. Naruszenie § 24 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości ( Dz. U. Nr 45, poz. 453), na podstawie których zostały sporządzone dokumentacje techniczne rozgraniczanych nieruchomości poprzez powoływanie w protokole kontroli z dnia 29 .10.2003 r. (działka [...] wieś G.) przepisów w/w rozporządzenia nie mających uzasadnienia w zakresie umocowania dla organu kontroli dokumentacji technicznej, a następnie w protokole ponownej kontroli z 26.09.2005r powielone zostały sformułowania z poprzedniego protokołu , a we wnioskach zalecono wykonać podział pod poszerzenie drogi ( przy wykonywaniu przez skarżącego czynności rozgraniczeniowych na podstawie upoważnienia Wójta Gminy B.) Zdaniem skarżącego, opisane usterki i zalecenia z protokołów kontroli nie obejmują żadnych usterek i wad składających się na dokumentację techniczną wynikającą z § 24 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości.

Wskazał, że w protokole kontroli z 5 lipca 2004 r. i protokole z ponownej kontroli z dnia 26.09.2005 r. z rozgraniczenia działek nr 102,103 w S. zalecono usunięcie stabilizacji utrwalonych punktów granicznych i podważono zasadność ustalonych linii granicznych, a ponadto we wnioskach z 26.09. 2005 zalecono przekazanie do PODGK w S. dokumentacji rozgraniczenia nieruchomości, która jest przeznaczona dla organu prowadzącego postępowanie rozgraniczeniowe oraz dokumentacji technicznej. Tymczasem w jego ocenie, opisane usterki i zalecenia z protokołów kontroli nie obejmują żadnych usterek i wad składających się na dokumentację techniczną wynikającą z § 24 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości.

4. Naruszenie § 9 ust. 1 i § 11 ust. 1 pkt. 7 lit. b w związku z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 16 lipca 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnienie tych baz ( Dz. U. z 2001 r. Nr 78, poz. 837) poprzez przekroczenie kompetencji w zakresie kontroli dokumentacji technicznych. Zdaniem skarżącego, w odmowach włączenia dokumentacji technicznych z 23.10.2006 r. nie wskazano żadnych usterek wad czy nieprawidłowości dotyczących czynności technicznych wykonanych prac rozgraniczeniowych przez skarżącego, jedynie wybrano stwierdzone przy pracach rozgraniczeniowych rozbieżności pomiędzy danymi ewidencji gruntów, a ustaloną protokolarnie linią graniczą przyjętą przez wszystkich obecnych zainteresowanych na gruncie, które zostałyby uregulowane poprzez zatwierdzenie decyzją Wójta Gminy B. o rozgraniczeniu przedmiotowych nieruchomości. Podobnie w protokole kontroli dot. działek 102 i103 w S. nie wykazano usterek – wad technicznych, a jedynie pogląd kontrolującego na temat przeprowadzonych prac rozgraniczeniowych przez skarżącego. Skarżący zarzucił także, że fakt iż organ sporządził najpierw protokoły kontroli z dnia 29.10.2003 r. (działka nr [...] wieś G.) i 5.07.2004r. ( działki nr 102 i 130 w S.) oraz ponowne protokoły kontroli z dnia 26.09.2005 r. narusza § 11 ust. 1 rozporządzenia, który moi, że wynik kontroli dokumentowany jest w protokole. Powołał się także na stanowisko ŁWING i K w Łodzi wyrażone w piśmie z 11.10.2006 r.

W odpowiedzi na skargę Starosta S. wnosił o odrzucenie skargi lub o jej oddalenie. Wskazał, że kontrolą objęto prawidłowość sporządzenia dokumentacji oraz kompletność przekazywanych materiałów zgodnie z § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 16 lipca 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnienie tych baz (Dz. U. z 2001 r. Nr 78, poz. 837). Do kontroli przekazana została tylko dokumentacja techniczna choć operat rozgraniczeniowy, zgodnie z § 2 ust. 7 rozporządzenia z 14.04.1999 r. w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (Dz. U. Nr 45, poz. 453), składa się z dokumentacji rozgraniczeniowej i dokumentacji technicznej. Organ wskazał, że zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia materiałem stanowiącym zasób jest operat a nie jego część. Stwierdził też, że art. 33 ust. 2 pkt 2 ustawy prawo geodezyjne i kartograficzne mówi o włączeniu dokumentacji technicznej do zasobu, przez co nie należy rozumieć, że przedkładany do Ośrodka operat rozgraniczeniowy może zawierać tylko dokumentację techniczną lecz powinien zawierać również dokumentację rozgraniczeniową, co jest zgodne z § 7 ust. 1 rozporządzenia z dnia 16 lipca 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i instrukcją techniczną 0-3.

Zaznaczył, że robota zgłoszona została jako rozgraniczenie, a faktycznie dokonano podziału poszerzając drogę o około 4-5 m (prawie 100%) w stosunku do szerokości wykazanej w dokumentach. Ponownie też stwierdził, że wykazane w wytycznych do zgłoszenia roboty operaty techniczne, a zwłaszcza operat z pomiaru do założenia ewidencji gruntów wsi G. oraz operaty podziału działek 664,665,680 i 522 stanowią jednoznaczną i wystarczającą podstawę do ustalenia przebiegu granic na podstawie zebranych dowodów pomiarowych. Przeprowadzona zaś w terenie kontrola wykazała, że zachowała się stabilizacja punktów osnowy ewidencyjnej oraz części punktów granicznych, a ich położenie jest zgodne z dowodami pomiarowymi. Punkty te zostały pomierzone przez wykonawcę i wykazane na szkicach i dziennikach pomiarowych. Nie ma żadnych przyczyn, które byłyby powodem, że nie można dokonać ustalenia granicy na podstawie dokumentów. Ponadto stan użytkowania na gruncie jest zgodny w w/w dowodami archiwalnymi. Przebieg granicy ustalono natomiast na zgodne oświadczenie stron , co jest sprzeczne z zapisami § 3 i § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywieniowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczenia nieruchomości (Dz. U. Nr 45, poz. 453) oraz stanowiskiem NSA wyrażonym w wyroku z dnia 9 czerwca 1997 r. w sprawie SA /Ka 2492/95. Starosta wyjaśnił także, że w rozmowie z właścicielami działek oraz Wójtem Gminy B. ustalono, że na wniosek Wójta postanowiono poszerzyć drogę i celu uniknięcia kosztów podziału oraz opłat notarialnych dokonać przewłaszczenia gruntów w postępowaniu rozgraniczeniowym, a nie w obrocie cywilnoprawnym. W roku 2007 Wójt Gminy B. zlecił innej jednostce wykonawstwa geodezyjnego wykonanie podziału w celu wydzielenia gruntów z działek przylegających do drogi (działka Nr [...]) w wyniku czego wydzielono niezbędny obszar i wydana została decyzja zezwalająca na realizację inwestycji drogowej, a właściciele działek których części są przeznaczone pod poszerzenie drogi dostają stosowne odszkodowania za przejmowane grunty. Operat techniczny podziału nieruchomości został przyjęty do państwowego zasobu geodezyjno – kartograficznego. W dniu 16.08.2008 r.

Gdy chodzi kontrolę dokumentacji technicznej z rozgraniczenia działek nr102 i 103 z działkami 100, 101 i 104 w S. obręb [...] Starosta stwierdził, że także ten operat nie zawierał kompletu wymaganej dokumentacji. Ponadto dane geodezyjne przyjęte do wyznaczenia granicy są niejednoznaczne i ustalone nieprawidłowo. Geodeta w dokumentacji wykazał dwa różne przebiegi granic, według operatu scalenia gruntów oraz według operatu z pomiaru do założenia ewidencji bez jakiejkolwiek analizy tych danych, oceny i przyczyn rozbieżności. Ponadto z dokumentacji wynika, że geodeta dokonał wyznaczenia granic w oparciu o nową osnowę bez porównania jej zgodności z osnową realizacyjną przyjętą do scalenia gruntów. Przebieg spornych granic nie został ustalony ponieważ w czynnościach uczestniczyła tylko jedna ze stron (wnioskodawca). Druga ze stron nie wypowiedziała się w sprawie przebiegu granicy i w zaistniałej sytuacji nie wyrażenia zgody na przebieg granicy przez jedną ze stron geodeta nie powinien dokonać trwałej stabilizacji punktów granicznych, a jedynie utrwalić je tymczasowo. Trwałą stabilizację w tym przypadku można wykonać dopiero po uprawomocnieniu się decyzji o rozgraniczeniu. W dokumentacji brak jest też wykazania przebiegu granic według faktycznego stanu posiadania tym bardziej, że przyjęta przez geodetę granica przecina budynki i koniecznym jest pokazanie usytuowanie budynków w stosunku do granic. Organ nie zgodził się też z zarzutem skarżącego co do naruszenia przepisów k.p.a., podnosząc, że B. Z. każdorazowo otrzymywał protokoły kontroli i pisma z podaniem podstaw prawnych, na podstawie których określano zalecenia pokontrolne dla wykonawcy prac oraz powołał na stanowisko ŁWING i K wyrażone w piśmie z 9 czerwca 2010 r., załączonym do odpowiedzi na skargę.

Na rozprawie w dniu 10 czerwca 2011 r. skarżący popierał skargę i oświadczył, że przebieg granicy powstałej w wyniku rozgraniczenia działki nr [...] we wsi G. został wyznaczony wskutek zgodnego oświadczenia właścicieli działek, którzy prawie wszyscy byli obecni, a ocenę tej zgodności potwierdził Wójt Gminy i Prezydent Miasta S.

Pełnomocnik organu wnosił o oddalenie skargi. Odnosząc się do odmowy przyjęcia do zasobu geodezyjnego dokumentacji z rozgraniczenia działek nr 102 i 103 z działkami 100, 101, 104 oświadczył, że skarżący nie załączył protokołu rozgraniczeniowego oraz zwrotnych potwierdzeń odbioru doręczenia uczestnikom wezwań do wzięcia udziału w postępowaniu rozgraniczeniowym, a ponadto został utrwalony znak graniczny bez zgody wszystkich stron postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna.

Zgodnie z treścią art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości m.in. przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (§ 2 art. 1 powołanej ustawy).

Przedmiotowy zakres kognicji sądów administracyjnych wyznacza przede wszystkim art. 3 § 2 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) [dalej p.p.s.a.]. Na podstawie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. kontroli sądów administracyjnych podlegają nie tyko decyzje i postanowienia określone w pkt 1-3 lecz także inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.

Przedmiotem skargi jest odmowa włączenia dwóch prac geodezyjnych wykonanych przez skarżącego do zasobu geodezyjnego, wyrażona w pismach Starosty S. z dnia [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny rozpoznając po raz pierwszy skargę B. Z. na stanowisko Starosty S. zawarte w tych pismach (sprawa III SA/Łd 187/09) wskazał, że postępowanie w sprawie przyjęcia dokumentacji geodezyjnej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego prowadzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm) oraz rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 16 lipca 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunkowa umów o udostępnianie tych baz ( Dz. U Nr 78, poz. 837) jest postępowaniem z zakresu administracji publicznej. Odmowa włączenia pracy geodezyjnej do zasobu geodezyjnego jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą obowiązków wynikających z przepisów prawa i podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego na mocy art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a.

Odrzucając skargę B. Z. na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a Sąd wskazał, że skarżący nie wyczerpał trybu określonego w art. 52 § 3 p.p.s.a., tj nie zwrócił się do Starosty S. z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa (postanowienie to jest prawomocne).

Skarżący wystąpił do Starosty S. z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa składając jednocześnie to wezwanie. Rozpoznając skargę B. Z. na postanowienie Starosty odmawiające przywrócenia tego terminu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylając zaskarżone postanowienie wskazał, że organy nie pouczyły skarżącego o możliwości ewentualnego zaskarżenia czynności odmowy przyjęcia dokumentacji do zasobu geodezyjnego, a brak pouczenia lub wadliwe pouczenie nie może szkodzić stronie i jeżeli jest przyczyną negatywnych konsekwencji dla strony stanowi podstawę przywrócenia terminu z uwagi na brak winy. Gdy strona nie wiedziała o przysługujących jej środkach zaskarżenia, za dzień ustania przyczyny uchybienia terminu przyjmuje się dzień, w którym strona dowiedziała się o takiej możliwości. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wydany w sprawie III SA/Łd 637/09 jest wyrokiem prawomocnym. Powyższe wskazania i ocena prawna zawarte w uzasadnieniach orzeczeń w sprawach III SA/Łd 187/09 i III SA/Łd 637/09 były wiążące dla organu administracji, który przywrócił skarżącemu termin do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa i są wiążące dla Sądu oceniającego dopuszczalność skargi w rozpatrywanej sprawie. Wynika to z treści art. 153 p.p.s.a., zgodnie z którym ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia. Wskazać także należy, że w wyroku z dnia 14 marca 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny także wyraził pogląd, że 14 dniowy termin do wezwania na piśmie właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa, o którym mowa w art. 52 § 3 p.p.s.a. jest terminem prawa procesowego( sygn. I FPS 5/10 ).

W tej sytuacji skoro skarżący wyczerpał tryb określony w art. 52 § 3 p.p.s.a. i wniósł skargę z zachowaniem terminu określonego w art. 53 § 2 p.p.s.a. skarga w rozpatrywanej sprawie jest dopuszczalna i podlega ocenie Sądu pod kątem zgodności z prawem materialnym i przepisami postępowania według stanu istniejącego w dacie dokonania tych czynności.

Obowiązująca ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne ( tekst jednolity Dz. U. z 2005 r Nr 240, poz. 2027 ze zm. ) stanowi, że prace geodezyjne i kartograficzne wykonują podmioty prowadzące działalność gospodarczą, a także inne jednostki organizacyjne utworzone zgodnie z przepisami prawa, jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie tych prac (art. 11). Wykonawca prac geodezyjnych i kartograficznych jest obowiązany zgłosić do organów, o których mowa w art. 40 ust. 3, prace przed przystąpieniem do ich wykonania, a po wykonaniu prac przekazać powstałe materiały lub informacje o tych materiałach do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego ( art. 12). Szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych oraz przekazywania materiałów i informacji powstałych w wyniku tych prac do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego określone zostały w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 16 lipca 2001r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych, ewidencjonowania systemów i przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych, a także ogólnych warunków umów o udostępnianie tych baz ( Dz. U. Nr 78, poz. 873) [dalej rozporządzenie z 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych].

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem skargi są odmowy włączenia do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego pracy geodezyjnej wykonanej przez skarżącego dotyczącej rozgraniczenia nieruchomości we wsi G. działka [...] i pracy geodezyjnej dotyczącej rozgraniczenia nieruchomości działki Nr 102 i 103 z działkami Nr 100,101 i 104 w obrębie [...] S. Co do zasady, skarżący w swoich pismach (patrz m.in. opinie skarżącego z dnia 10.08 2007 r. i 5.10 2007 k-33 i 39 akt III SA/Łd 187/09) w i skardze kierowanej do Sądu, nie podważał faktu zaistnienia wskazanych tam okoliczności, a kwestionował jedynie zasadność oceny pracy geodety w świetle obowiązujących przepisów. Wskazane przez organ w pismach z dnia 23 .10.2006 r. przyczyny odmowy włączenia dokumentacji do zasobu można uznać w znacznym stopniu za uzasadnione.

Stosownie do § 7 ust. 1 w/w rozporządzenia wykonawca pracy geodezyjnej, po jej zakończeniu, przekazuje dokumentację do zasobu geodezyjnego w formie i zakresie przewidzianymi w standardach technicznych dotyczących geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie. Do wniosku o przyjęcie dokumentacji do zasobu wykonawca załącza wyszczególnienie przekazywanych materiałów, informację o ilości jednostek, wg których ustalona zostanie opłata i kopie protokołu odbioru pracy przez zamawiającego, jeżeli zamawiającym jest organ służby geodezyjnej i kartograficznej.

Dokumentacja przekazywana do zasobu podlega kontroli w zakresie: przestrzegania zasad wykonywania prac, osiągnięcia wymaganych dokładności, zgodności opracowania ze standardami technicznymi dotyczącymi geodezji, kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie, zgodności opracowania z ustaleniami dokonanymi przez właściwy ośrodek dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej z wykonawcą (dot. prac nietypowych); spójności topologicznej informacji dostarczanej przez wykonawcę z informacjami uzyskanymi z ośrodka w trakcie realizacji pracy, kompletności przekazywanych materiałów ( § 9 ust. 1 rozporządzenia).

Pozytywny wynik kontroli odnotowywany jest na wniosku, który wówczas stanowi podstawę włączenia dokumentacji do zasobu oraz opatrzenia materiałów przeznaczonych dla zamawiającego niezbędnymi klauzulami (§ 10) .

Zgodnie z § 11 ust. 1 wskazanego rozporządzenia, w przypadku stwierdzenia wad usterek lub nieprawidłowości wynik kontroli dokumentowany jest w protokole, który powinien zawierać m.in. ich wykaz, zalecenia dotyczące ich usunięcia, wnioski końcowe wraz z uzasadnieniem, odpowiednio:

a/ o przyjęcie dokumentacji do zasobu po usunięciu wad, usterek lub nieprawidłowości,

b/ odmowę włączenia dokumentacji do zasobu.

W rozpatrywanej sprawie obie odmowy włączenia dokumentacji do zasobu dotyczyły rozgraniczenia nieruchomości .

Rozgraniczanie nieruchomości uregulowane zostało w rozdziale 6 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ma ono na celu ustalenie przebiegu ich granic przez określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie tych punktów znakami granicznymi na gruncie oraz sporządzenie odpowiednich dokumentów. Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy czynności ustalenia przebiegu granic wykonuje geodeta upoważniony przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta). W myśl ust. 2 art. 31 przy ustalaniu przebiegu granic bierze się pod uwagę znaki i ślady graniczne, mapy i inne dokumenty oraz punkty osnowy geodezyjnej.

Jeżeli jest brak danych, o których mowa w ust. 2, lub są one niewystarczające albo sprzeczne, ustala się przebieg granicy na podstawie zgodnego oświadczenia stron lub jednej strony, gdy druga strona w toku postępowania oświadczenia nie składa i nie kwestionuje przebiegu granicy.

Art. 32 ust. 1-2 wymaga aby wezwanie do stawienia się na gruncie doręczane było stronom za zwrotnym poświadczeniem odbioru, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem, a w wezwaniu należy poinformować strony o skutkach niestawiennictwa. Nieusprawiedliwione niestawiennictwo stron nie wstrzymuje czynności geodety (ust. 3). Z czynności ustalenia przebiegu granic sporządza się protokół graniczny lub akt ugody.

Należy podkreślić, że w postępowaniu rozgraniczeniowym geodeta działa z upoważnienia i w imieniu organu, a jego obowiązkiem jest zgromadzenie i profesjonalna ocena dowodów, które mają służyć ustaleniu przebiegu granicy. Podczas postępowania rozgraniczeniowego ma dojść do odtworzenia granicy nieruchomości na podstawie dokumentów i danych z ewidencji gruntów a także śladów i znaków granicznych (a w ich braku na podstawie zgodnych oświadczeń stron). Jest to aspekt czysto techniczny tego postępowania. Drugi aspekt - to kwestia rozstrzygnięcia sporu o zakres prawa własności - gdy strony nie zgadzają się na przebieg "odtworzonych" linii granicznych. Oczywiście, aby można było mówić o sporze granicznym - niezbędne jest w pierwszej kolejności okazanie stronom granic ustalonych w oparciu o dane katastralne. Następuje to w toku postępowania administracyjnego. Natomiast rozstrzygnięcie sporu granicznego ustawodawca powierzył sądom powszechnym.

Rodzaje dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic oraz sposób i tryb wykonywanie przez geodetę czynności ustalania przebiegu granic i sporządzania dokumentacji przy rozgraniczaniu nieruchomości szczegółowo określa rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości ( Dz. U. Nr 45, poz. 453).

W rozpatrywanej sprawie w odniesieniu do zleconych skarżącemu prac rozgraniczeniowych należy, ocenić, że wskazane w pismach z dnia 23 października 2006 r. przyczyny odmowy przyjęcia dokumentacji do zasobu mieszczą się w granicach określonych w § 9 ust. 1 pkt 1,3,5i6 rozporządzenia w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych /.../.. wskazanych w protokole z 26.09 2005 r., na który organ powołał się w zaskarżonym piśmie i zostały one w sposób wystarczający uzasadnione.

Skoro przekazywana przez geodetę dokumentacja podlega kontroli zakresie przestrzegania zasad wykonywania prac, organ przed jej przyjęciem miał obowiązek sprawdzić czy przy wykonywaniu czynności rozgraniczeniowych, a więc odtwarzaniu granicy nieruchomości przez określenie położenia punktów i linii granicznych geodeta uprawniony przestrzegał kolejności kryteriów określonych w przepisach ustawy tj. wskazanego wyżej art. 31 ust. 2 i 3.ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz czy prawidłowo wykonywał czynności ustalania przebiegu granic, w sposób określony w rozdziale 3 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości.

W sytuacji, gdy ze składanej do zasobu dokumentacji wynikało, że przebieg granicy między działką [...] ( droga ) a działkami sąsiednimi w obrębie G. został ustalony na podstawie zgodnego oświadczenia stron (według oświadczenia skarżącego złożonego na rozprawie "obecnych prawie wszystkich") , gdy istniejące operaty techniczne [operat z pomiaru do założenia ewidencji gruntów wsi G. oraz operaty podziału działek graniczących z działką [...] (działki 664,665,680 i 522)] stanowiły jednoznaczną i wystarczającą podstawę ustalenia przebiegu granic na podstawie zebranych dowodów pomiarowych oraz pominięte też zostały przez geodetę istniejące w terenie punkty graniczne, a także faktyczny stan użytkowania, organ zasadnie uznał, że tak sporządzona dokumentacja nie spełnia wymogów wskazanego rozporządzenia, i że w tym przypadku ustalenie przebiegu granic nie zostało wykonane.

Ustalenie przebiegu granicy na podstawie zgodnego oświadczenia stron jest dopuszczalne dopiero wówczas gdy ustalenie przebiegu granic na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy nie jest możliwe, tj. gdy brak jest tych danych lub są niewystarczające albo sprzeczne, co wymaga wykazania. Wymóg ten precyzuje § 12 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości stanowiąc, że gdy ustalenia przebiegi granicy nie można wykonać na podstawie zebranych dowodów, geodeta przyjmuje oświadczania stron dotyczące przebiegu granicy. Stwierdzenie zawarte w skardze skierowanej do sądu, że ustalona protokólarnie linia graniczna przyjęta przez wszystkich obecnych zainteresowanych na gruncie, zostałaby uregulowana poprzez zatwierdzenie decyzją Wójta Gminy B. o rozgraniczeniu przedmiotowych nieruchomości, świadczy o tym, że trafna jest konstatacja organu iż w przypadku rozgraniczenia działki [...] z działkami sąsiednimi faktycznie chodziło o wydzielenie z działek przylegających do drogi terenu pod jej poszerzenie, a więc dokonanie podziału nieruchomości przylegających do drogi, czyli zupełnie innej czynności. Czynności techniczne, a taki charakter mają prace wykonywane przez geodetę ustalającego przebieg granicy, nie mogą w żadnym razie tworzyć na gruncie nowego stanu

Pozostałe nieprawidłowości wskazane w protokole ponownej kontroli z dnia 26.09. 2005 r. i odwołującym się do tego protokołu piśmie z 23.10.2006 r., dotyczące obliczania powierzchni działek także mieszczą się w granicach kontroli sprawowanej w myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i znajdują swoje oparcie w § 24 pkt 5 rozporządzenia w sprawie rozgraniczania nieruchomości.

W tym miejscu zaznaczyć ponadto należy, że jak wynika z odpowiedzi na skargę , w 2008 r. do zasobu geodezyjnego przyjęta została mapa z projektem podziału nieruchomości obejmująca działki przylegające do działki Nr [...] (dr ) w G., a 17 maja 2010 r. wydania została decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

W ocenie Sądu, w granicach określonych w § 9 ust. 1 rozporządzenia z 2001 r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych mieszczą się także uwagi zawarte w "Protokole ponownej kontroli" dokumentacji technicznej z rozgraniczenia działek nr 102 i 103 z działkami 100,101 i 104 w obrębie 30 m. S. (w pkt 2, 3,4), powołane w zaskarżonym piśmie z 23.10.2006r. W przypadku gdy istniejąca dokumentacja pozwala na wykazanie dwóch różnych przebiegów granic, obowiązkiem geodety przygotowującego dokumentację rozgraniczeniową jest dokonanie analizy zebranych danych i wskazanie przyczyn istniejących rozbieżności.

Za zasadny należy także uznać zarzut ustalenia przebiegu spornych granic bez udziału jednej ze stron. Obowiązek wezwania stron do stawienia się na gruncie wynika z cytowanego już wyżej art. 32 ust. 1 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne. Art. 32 ust. 1-3 określa też wymogi jakie wezwanie to powinno spełniać aby było skuteczne. Nie ulega wątpliwości, że dokonując czynności na gruncie z udziałem tylko jednej strony, geodeta powinien do składanej dokumentacji załączyć także dowody zawiadomienia wszystkich zainteresowanych w sprawie stron

o wykonywanych czynnościach i treść kierowanych do nich pouczeń, aby możliwa była ocena, czy niestawiennictwo strony można było uznać za nieusprawiedliwione.

Tylko bowiem prawidłowe doręczenie wezwań wraz z pouczeniami w przypadku nieobecności strony i nieusprawiedliwienia przez nią nieobecności pozwala uznać, że niestawiennictwo strony było nieusprawiedliwione i geodeta mógł skutecznie przeprowadzać swoje czynności. Powoływanie się przez geodetę na unormowanie z art. 32 ust. 3 bez załączenia do składanej dokumentacji, dowodów zawiadomienia stron nie może być uznane za wystarczające. Ponadto, gdy chodzi o czynności ustalania przebiegu granic, gdy jest brak danych, o których mowa w ust. 2 art. 31 lub są one niewystarczające albo sprzeczne, przebieg granicy ustala się na podstawie zgodnego oświadczenia stron. Ustalenie zaś przebiegu granicy na podstawie oświadczenia jednej strony następuje, gdy druga strona w toku postępowania oświadczenia o przebiegu granicy nie składa i nie kwestionuje przebiegu granicy (art. 31 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne). Druga strona musi więc przynajmniej przyznać przebieg granicy, a więc złożyć takiej treści oświadczenie. Trafnie zatem zarzucono w protokole ponownej kontroli, że nie było podstaw do stabilizacji punktów granicznych, gdyż taką możliwość § 16 rozporządzenia w sprawie rozgraniczenia nieruchomości daje tylko do punktów ustalonych bezspornie oraz znaków, których położenie zostało wznowione.

W przypadku obu dokumentacji rozgraniczeniowych organ jako jedną z przyczyn włączenia dokumentacji do zasobu wskazał brak dokumentacji rozgraniczeniowej. Skarżący zaś stoi na stanowisku, że z art. 33 ust. 2 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne wymaga od niego złożenia do zasobu jedynie dokumentacji technicznej oraz, że Starosta S. wkroczył w kompetencje organów prowadzących postępowanie rozgraniczeniowe, które oceniły pozytywnie prawidłowość wykonanych przez skarżącego czynności rozgraniczeniowych oraz sporządzonych dokumentacji.

W odniesieniu do tego zarzutu należy stwierdzić, że wydane na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy rozporządzenie z 16.07 2001r. w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych /.../ w § 2 pkt. 4 definiuje pojęcie dokumentacji, przez co rozumie materiały i informacje powstałe w wyniku wykonania prac geodezyjnych i kartograficznych, opracowane zgodnie ze standardami technicznymi dotyczącymi geodezji , kartografii oraz krajowego systemu informacji o terenie. W ocenie sądu to pojęcie dokumentacji obejmuje zarówno dokumentację rozgraniczenia nieruchomości jak i dokumentację techniczną, które to rozróżnienie wprowadza rozporządzenie w sprawie rozgraniczania nieruchomości, gdyż tylko wówczas możliwe jest przeprowadzenie prawidłowej kontroli przekazanej dokumentacji technicznej w myśl kryteriów określonych w § 9 ust. 1 rozporządzenia, które dotyczą prawidłowości wykonanej pracy nie tylko w sensie technicznym, ale także zgodności podejmowanych przez geodetę czynności z obowiązującymi przepisami prawa. Dotyczy to m.in. czynności, które geodeta wykonuje po powiadomieniu stron i wówczas dowód ich powiadomienia jest warunkiem uznania prawidłowości tej czynności (wezwania do stawienia się na gruncie i protokoły ustalenia granic).

Jak stanowi § 2 pkt 7 rozporządzenia z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości przez operat rozgraniczeniowy rozumie się zbiór dokumentów postępowania rozgraniczeniowego, składający się z dokumentacji rozgraniczenia nieruchomości i dokumentacji technicznej. Skład dokumentacji rozgraniczeniowej określony został w § 19, a dokumentacji technicznej w § 24 tego rozporządzenia .

Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych posługuje się, jak wskazano wyżej, pojęciem dokumentacji, co w odniesieniu do prac rozgraniczeniowych należy odnosić do całego operatu rozgraniczeniowego, a nie tylko jego części. Tak więc po zakończeniu pracy wykonawca (geodeta) powinien zgodnie z § 7 ust. 1 tego rozporządzenia przekazać do zasobu państwowego cały operat rozgraniczeniowy obejmujący zarówno dokumentację techniczną jak i dokumentację rozgraniczenia.

Fakt, że skarżący kilkakrotnie składał do zasobu geodezyjnego i kartograficznego te same dokumentacje z rozgraniczenia nie stosując się do wcześniejszych uwag i w związku z tym organ w kolejnym protokole kontroli powołał się na swoją wcześniejszą argumentację nie podważa prawidłowości tej czynności organu.

Z powyższych względów uznając, że odmowy włączenia do zasobu geodezyjnego i kartograficznego dokumentacji technicznych wyrażone w pismach [...] i [...] nie naruszają prawa, Wojewódzki Sąd Administracyjny na podstawie art. 151 p.p.s.a. skargę oddalił.

R.A.