drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy, Oddalono skargę kasacyjną, I OSK 1734/11 - Wyrok NSA z 2011-12-07, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OSK 1734/11 - Wyrok NSA

Data orzeczenia
2011-12-07 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2011-09-05
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Irena Kamińska /przewodniczący sprawozdawca/
Izabella Kulig - Maciszewska
Jolanta Rudnicka
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
II SAB/Po 25/11 - Wyrok WSA w Poznaniu z 2011-05-31
Skarżony organ
Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy
Treść wyniku
Oddalono skargę kasacyjną
Powołane przepisy
Dz.U. 2002 nr 153 poz 1270 art. 184
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Dz.U. 2009 nr 84 poz 712 art. 28 ust. 8
Ustawa z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju - tekst jednolity
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska sędzia WSA del. Jolanta Rudnicka Protokolant st. sekretarz sądowy Kamil Wertyński po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Poznaniu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 31 maja 2011 r. sygn. akt II SAB/Po 25/11 w sprawie ze skargi J. K. na bezczynność Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Poznaniu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 31 maja 2011 r., sygn. akt II SAB/Po 25/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zobowiązał Wojewódzki Urząd Pracy w Poznaniu do rozpoznania wniosku J. K. z dnia 11 lutego 2011 r. w trybie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż w dniu 11 lutego 2011 r. J. K. złożył za pośrednictwem poczty elektronicznej adresowany do Dyrektora Wielkopolskiego Urzędu Pracy w Poznaniu wniosek o udostępnienie informacji publicznej poprzez nadesłanie za pośrednictwem poczty elektronicznej w formacie pliku PDF lub przesyłką pocztową w postaci kopii bądź kserokopii informacji dotyczących wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z środków Unii Europejskiej w zakresie "III. Charakterystyka projektu" oraz uzasadnienia przyznania dofinansowania do następujących projektów:

1. Nr konkursu: (...)

Tytuł projektu: "Przez trudy do gwiazd – program wsparcia uczniów Gimnazjum nr 2 w Wolsztynie"

Nazwa i siedziba beneficjenta: Gimnazjum nr 2 im. Powstańców Wielkopolskich w W.

Wartość projektu: (...)

Wartość dofinansowania: (...)

Liczba zdobytych punktów: (...)

Data podpisania umowy: (...)

2. Nr konkursu: (...)

Tytuł projektu: "Chcemy być aktywni"

Nazwa i siedziba beneficjenta: Gimnazjum nr 2 im. Powstańców Wielkopolskich w W.

Wartość projektu: (...)

Wartość dofinansowania (...)

Liczba zdobytych punktów: (...)

Data podpisania umowy: (...)

W odpowiedzi, pismem z dnia 28 lutego 2011 r. Dyrektor Wielkopolskiego Urzędu Pracy w Poznaniu wyjaśnił, iż zasady przystępowania, oceny i wyboru wniosków określa dokumentacja konkursowa. Każdy z projektów jest oceniany przez dwie niezależne od siebie działające osoby i dodatkowo może być poddany ocenie przez eksperta. Umieszczenie projektu na liście rankingowej odbywa się po zliczeniu uzyskanych przez wniosek liczby punktów, która jest równa lub wyższa od dolnej granicy punktów umożliwiającej uzyskanie dofinansowania. Wnioski, które otrzymały najwyższą ilość punktów i osiągnęły powyższą granicę są zakwalifikowane do otrzymania dofinansowania. Ilość dofinansowanych wniosków zależy od ilości środków pieniężnych przeznaczonych na dofinansowanie danego Priorytetu.

W piśmie procesowym z dnia 19 maja 2011 r. skarżący podniósł, iż informacją publiczną są nie tylko dokumenty bezpośrednio zredagowane przez organ, ale także dokumenty, których organ używa do realizacji powierzonych mu zadań. Nieistotne jest w tej sytuacji w jaki sposób organ uzyskał ten dokument. Ponadto Gimnazjum nr 2 w Wolsztynie również jest instytucją publiczną. Skarżący podniósł, iż w konkursie o dofinansowanie nie chodzi o oryginalność projektu, ale beneficjent musi jedynie spełnić wymagane konkursem kryteria. Ujawnienie projektu nie stwarza również zagrożenia nierównego traktowania, gdyż konkurs w momencie złożenia wniosku o udzielenie informacji publicznej był już rozstrzygnięty. Skarżący podniósł także, iż pomimo wniosku nie otrzymał również uzasadnienia przyznania dofinansowania.

Wydając zaskarżony wyrok Sąd pierwszej instancji podniósł, iż opublikowanie w Internecie na stronie Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Poznaniu list podmiotów, które otrzymały dofinansowanie w ramach postępowań konkursowych oraz list rankingowych wniosków nie zwalnia organu od obowiązku zgodnego z przepisami ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej rozpoznania podania wnioskodawcy o udostępnienie mu żądanej informacji, albowiem nie można w sposób jednoznaczny i pewny uznać, iż tak opublikowane informacje wyczerpywały całość żądania strony. Sąd zauważył, iż wskazanie na odpowiednie strony internetowe, na których ogłoszone są niektóre informacje dotyczące przedmiotowych konkursów oraz wskazanie zakresu opublikowanych w ten sposób informacji nastąpiło dopiero w pismach procesowych składanych w postępowaniu sądowym, co wskazuje, iż na etapie wcześniejszym skarżący nie miał realnej możliwości zapoznania się z opublikowaną w ten sposób informacją publiczną, dostęp do której – jak wynika chociażby z samego pisma Wojewódzkiego Urzędu Pracy z dnia 26 kwietnia 2011 r. wymaga znajomości strony internetowej Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Poznaniu i umiejętności poruszani się po niej. Analiza załącznika nr 16 do ustawy budżetowej na 2011 rok z dnia 20 stycznia 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 29, poz. 150) zawierającego wykaz programów wraz z limitami wydatków i zobowiązań w kolejnych latach obowiązywania Narodowej Strategii Spójności w latach 2007-2013, Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy, Programu Operacyjnego Zrównoważony Rozwój Sektora Rybołówstwa i Nadbrzeżnych Obszarów Rybackich oraz Wspólnej Polityki Rolnej pozwala przy tym na stwierdzenie, iż Program Operacyjny Kapitał Ludzki realizowany w latach 2007-2013 obejmuje wkład publiczny finansowany zarówno ze środków europejskich (około 6/7 całości przeznaczonych na realizacje programu środków), jak i z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego i innych środków publicznych. W świetle przedstawionych powyżej przepisów nie budzi w ocenie Sądu pierwszej instancji wątpliwości, iż wobec finansowania pomocy udzielanej beneficjentom realizującym poszczególne projekty w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki ze środków publicznych (zarówno europejskich jak i krajowych), a więc z majątku publicznego wszelkie informacje dotyczące przebiegu procedury zmierzającej do czy udzielenia tegoż dofinansowania uznać należy za informacje publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej, albowiem dotyczą one pomocy publicznej. Okoliczność, iż dokument w postaci wniosku o udzielenie dofinansowania w ramach danego programu operacyjnego nie jest dokumentem urzędowym, lecz pochodzi od beneficjenta mogącego być osobą fizyczną, osobą prawną lub jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej nie ma przy tym jakiegokolwiek znaczenia prawnego, albowiem w momencie złożenia go w instytucji zarządzającej (pośredniczącej, wdrażającej) staje się on podstawą rozstrzygnięcia konkursu przez tą instytucję, a więc dokumentem dotyczącym jej działania i stanowiącym niezbędna przesłankę wydatkowania środków publicznych.

Sąd pierwszej instancji podniósł, iż bez zapoznania się z treścią złożonych wniosków o dofinansowanie projektów nie sposób dokonać oceny postępowania instytucji zarządzającej (pośredniczącej, wdrażającej), która w oparciu o przedłożone wnioski dokonała wyboru określonego beneficjenta i zawarła z nim umowę, na podstawie, której udzielono mu pomocy publicznej. Oczywistym jest bowiem, iż nie można utożsamiać informacji o warunkach konkursu i informacji o beneficjentach, z którymi zawarte zostały umowy o dofinansowanie projektów oraz informacji o wartości tych umów z samymi wnioskami o udzielenie dofinansowania w ramach programu operacyjnego, dokumentacją procedury oceny wniosków czy wreszcie zawartymi umowami o dofinansowanie poszczególnych projektów. Truizmem jest bowiem stwierdzenie, iż dokumenty te mogą różnić się od siebie w istotnych punktach. Możliwe jest również, że zawarta umowa różni się od warunków konkursu ogłoszonego na stronie internetowej instytucji wdrażającej (zarządzającej, pośredniczącej), czy też samego zwycięskiego wniosku o dofinansowanie w istotnych punktach. Co za tym idzie przy przyjęciu, iż sama treść wniosków o udzielenie dofinansowania składanych przez potencjalnych beneficjentów nie stanowi informacji publicznej iluzoryczną stałaby się obywatelska kontrola wydatkowania środków publicznych przez organy władzy publicznej, albowiem obywatel nie miałby możliwości dokonania samodzielnej oceny czy faktycznie dokonano wyboru oferty najlepszej oraz czy nie miały miejsca nieprawidłowości przy wyborze beneficjenta i zawieraniu z nim umowy wyrażające się na przykład w rozbieżnościach pomiędzy faktyczną treścią wniosku o dofinansowanie, a dokumentacją dotycząca procedury oceny wniosku i jego zakwalifikowania do dofinansowania, względnie pomiędzy wnioskiem, a zawieraną umową o dofinansowanie danego projektu. W tej sytuacji zdaniem Sądu pierwszej instancji nawet ogłoszenie w Internecie warunków konkursu i informacji o zawartych z wyłonionymi beneficjentami umowach, nie zwalnia organu od obowiązku udostępnienia wnioskodawcy treści złożonych wniosków o dofinansowanie projektów oraz całości dokumentacji związanej z ich oceną i wyłonieniem beneficjenta, względnie odmowy udzielenia tych informacji w trybie określonym w ustawie o dostępie do informacji publicznej, w przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Za przyjęciem przedstawionego powyżej poglądu prawnego dotyczącego charakteru wniosków o udzielenie dofinansowania w ramach programowo operacyjnych i dokumentów związanych z oceną wniosków składanych przez potencjalnych beneficjentów jako zawierających informację publiczną przemawia nadto treść art. 28 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju zgodnie, z którym wszelkie dokumenty przedstawiane przez wnioskodawców, oceniane w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu, do czasu zawarcia umów o dofinansowanie lub zakończenia danej tury konkursu w przypadku konkursu otwartego, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Sąd pierwszej instancji wskazał, iż z przepisu powyższego, a w szczególności z zawartego w nim sformułowania, wynika, iż dotyczy on wszelkich dokumentów przedstawianych przez wnioskodawców i nie budzi wątpliwości, iż intencją ustawodawcy było poddanie wszelkich dokumentów przedstawianych przez wnioskodawców, a ocenianych w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu – a więc także samych wniosków o dofinansowanie – regulacjom ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, z wyłączeniem jedynie okresu poprzedzającego zawarcie umowy lub zakończenie danej tury konkursu.

Sąd pierwszej instancji zauważył również, iż Wojewódzki Urząd Pracy w Poznaniu jako instytucja wdrażającą (pośrednicząca II stopnia) w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju zalicza się do kategorii podmiotów o jakich mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia o dostępie do informacji publicznej. Przepis art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy stanowi bowiem, że obowiązane do udostępniania informacji publicznej są władze publiczne oraz inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym. Instytucja wdrążająca dokonując w oparciu o określone kryteria, wyboru projektów, które będą dofinansowane w ramach programu operacyjnego, zawierając umowy z beneficjentami o dofinansowanie projektu oraz kontrolując wydatkowanie środków przekazanych na realizację programów, projektów lub zadań niewątpliwie spełnia zaś kryterium dysponowania majątkiem publicznym w postaci środków europejskich i budżetowych przeznaczonych na realizacje Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. W świetle powyższego zdaniem tego Sądu nie ulega wątpliwości, że Wojewódzki Urząd Pracy w Poznaniu jako instytucja wdrażająca jest podmiotem zobowiązanym na gruncie ustawy o dostępie do informacji publicznej do udzielenia informacji, mającej walor informacji publicznej, będącej w jego posiadaniu. Sąd ten nie zgodził się tym samym z poglądem wyrażonym w odpowiedzi na skargę jakoby ze swoim wnioskiem J. K. winien zwrócić się do beneficjenta, to jest Gimnazjum nr 2 w Wolsztynie. Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o dostępie do informacji publicznej obowiązane do udostępniania informacji publicznej są podmioty, o których mowa w ust. 1 i 2 tegoż przepisu, będące w posiadaniu takich informacji. Powyższe oznacza, że zobowiązany jest każdy podmiot, który informację posiada, niezależnie od tego, czy konkretna informacja została wytworzona przez ten podmiot, czy też uzyskał ją od innego podmiotu, a nawet czy dotyczy zakresu działalności danego podmiotu.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Wojewódzki Urząd Pracy w Poznaniu zarzucając mu:

1) niewłaściwą interpretację przepisu art. 28 ust. 8 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju poprzez przyjęcie, że dokumenty przedstawione przez wnioskodawców, oceniane w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu, do czasu zawarcia umów o dofinansowanie lub zakończenia danej tury konkursu w przypadku konkursu otwartego, po zawarciu umów, lub zakończeniu danej tury konkursu stanowią informację publiczną w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej,

2) niewłaściwą interpretację przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez przyjęcie, że ujawnieniu na jej podstawie podlegają również

dokumenty prywatne,

3) niewłaściwą interpretacja pojęcia pomocy publicznej poprzez przyjęcie, że udzielenie wsparcia finansowego beneficjentom w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki stanowi pomoc publiczną.

Powołując się na powyższe wniesiono o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie od skarżącego na rzecz strony przeciwnej kosztów postępowania wraz kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W motywach skargi kasacyjnej podniesiono, iż treść art. 28 ust. 8 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju jest jasna i nie budzi wątpliwości co do faktu, że wnioski, oraz dokumenty składane przez beneficjentów, w ramach ogłoszonych konkursów nie są informacją publiczną, a tym samym część trzecia wniosku "Charakterystyka projektu", również takiej informacji nie stanowi. I nie jest tak, jak to interpretuje Sąd, że intencją ustawodawcy było poddanie tych dokumentów regulacjom cyt. ustawy, a jawność ich została wyłączona na czas ich oceny. Zdaniem organu, ustawodawca odebrał przymiot informacji publicznej, wszystkim dokumentom, złożonym przez wnioskodawców, w okresie od ogłoszenia konkursu do czasu jego zamknięcia. Nie stanowią więc takiej informacji ani wniosek, ani dokumenty wraz z nim składane, ani też dokumenty, oświadczenia, wyjaśnienia składane w trakcie postępowania konkursowego. Nawet jeżeli przy wykładni w/w przepisu byłaby zastosowana zasada a contrario, której zastosowanie prowadziłoby do uznania, że do dokumentów składanych przez wnioskodawców w czasie do zawarcia umowy albo rozstrzygnięcia danej tury konkursu nie mają zastosowania przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, natomiast po tym momencie dokumenty te podlegają rygorom tej ustawy, należy podkreślić, że dokumenty te mają walor dokumentów prywatnych.

Wnoszący skargę kasacyjną podniósł, iż poza informacją dotyczącą samej treści ww. dokumentów, skarżący złożył wniosek o ujawnienie przez organ uzasadnienia przyznania wymienionym przez niego podmiotom, dofinansowania. Ocena wniosków, zarówno pod względem formalnym jak i merytorycznym, dokonywana jest przez skierowanych do tego pracowników, oraz w razie potrzeby, powołanych ekspertów. Karty oceny nie są dokumentami urzędowymi w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Nie do dotyczą również, wbrew twierdzeniom Sądu, działalności związanej z udzielaniem pomocy publicznej. Wprawdzie Traktat o Wspólnocie Europejskiej nie zawiera definicji pomocy publicznej, jednak wymienia przesłanki pomocy, według których można ocenić, czy taka pomoc wystąpiła, czy też nie – tzw. test pomocy publicznej (art. 87 traktatu). W tym rozumieniu pomoc publiczną można określić jako wydatkowanie środków publicznych lub uszczuplanie danin publicznych w celu wspierania przedsiębiorstw lub produkcji określonych towarów, stanowiące korzyść ekonomiczną dla beneficjenta. Dla ustalenia czy taka pomoc wystąpiła należy odpowiedzieć na następujące pytania: czy następuje przysporzenie korzyści ze środków publicznych, czy następuje uprzywilejowanie wybranych przedsiębiorstw lub produkcji niektórych towarów, czy następuje lub czy istnieje groźba naruszenia konkurencji oraz czy istnieje wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi. Tylko spełnienie wszystkich tych przesłanek, pozwala na stwierdzenie, że w danym przypadku występuje przypadek pomocy publicznej. Mając na uwadze charakter dofinansowania w ramach POKL, które spełnia jedynie pierwszą z w/w i przesłanek, nie można mówić o występowaniu w tym przypadku pomocy publicznej. Błędnie więc Sąd przyjął, że przedmiotowe dofinansowanie stanowi pomoc społeczną. Nie stanowią również informacji publicznej fakty znane i udostępnione już w inny sposób, bowiem aby się z nimi zapoznać, nie trzeba zwracać się ujawnienie ich do organów. Informacje o sposobie przyjmowania i rozstrzygania konkursów, w tym kryteriach i sposobie oceny wniosków, są ogłaszane publiczne (strony internetowe Ministerstwa Rozwoju Regionalnego i instytucji pośredniczących), a dostęp do nich nie jest w żaden sposób ograniczony. Udostępnia się fakty, które nie są znane, a skoro cała procedura wyboru wniosków, rozstrzygania konkursów, i odwołań od ich rozstrzygnięć są znane, nie może być wszczęta inna polegająca na udostępnianiu faktów już dostępnych.

Wnoszący skargę kasacyjną organ podniósł, iż udostępnieniu podlega informacja publiczna, w szczególności o majątku publicznym, w tym o pomocy publicznej. Skarżący pismem z dnia 11 marca 2011 r. wniósł o udostępnienie informacji dotyczących wniosków, które są faktycznie własnością beneficjenta. Przedmiotowe wnioski w rzeczywistości są projektami złożonym w odpowiedzi na konkursy. Projekty te stanowią własność intelektualną przyszłych beneficjentów. Projekty posiadają cechy oryginalności i indywidualności i jako takie stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. tekst jednolity z dnia 17 maja 2006 r. (Dz. U. Nr 90, poz. 631). Jako dzieło konkretnego wnioskodawcy (ewentualnego przyszłego beneficjenta) podlegają ochronie wynikającej z powyższej ustawy. Ujawnienie projektu mogłoby stworzyć sytuację nierównego traktowania beneficjentów, mogłoby doprowadzić do skorzystania z jego założeń i oryginalnego pomysłu przez inne podmioty. Jedyną osobą uprawnioną do ujawnienia treści wniosku jest sam jego autor.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zarzuty skargi kasacyjnej okazały się nieusprawiedliwione.

Nietrafny jest zarzut dotyczący naruszenia art. 28 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju. Przepis ten stanowi, że wszelkie dokumenty przedstawione przez wnioskodawców, oceniane w trakcie trwania konkursu lub danej tury konkursu nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępnie do informacji publicznej w przypadku:

– konkursu zamkniętego do czasu zawarcia umów o dofinansowanie,

– konkursu otwartego do czasu zakończenia danej tury konkursu.

W orzecznictwie sądów administracyjnych, jak trafnie uznał Sad pierwszej instancji zostało przesądzone, że informacją publiczną są nie tylko dokumenty sporządzone przez organ będący adresatem wniosku o udostępnienie informacji, ale również dokumenty sporządzone przez inne podmioty, w tym osoby fizyczne jeżeli dotyczą funkcjonowania tego organu a więc "sprawy publicznej" w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. Trzeba również stwierdzić, że argumenty zawarte w uzasadnieniu skargi kasacyjnej dotyczące definicji pomocy publicznej, o której mowa w art. 87 Traktatu o Wspólnocie Europejskiej nie decydują o zakwalifikowaniu danej informacji do informacji publicznej. Pomoc publiczna jest tylko jednym z elementów "majątku publicznego" (art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. a/), co do którego informacja publiczna podlega udostępnieniu.

Samo zresztą brzmienie art. 28 ust. 8 ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju świadczy o tym, że sam ustawodawca wszelkie dokumenty przedstawiane przez wnioskodawców uznał za informację publiczną, poza okresem objętym ochroną wynikającą z tego przepisu. Tak więc zarzut naruszenia art. 28 ust. 8 ww. ustawy uznać należy za nieusprawiedliwiony.

Z przedstawionych wcześniej powodów nietrafny jest również drugi z zarzutów dotyczący uznania przez Sąd pierwszej instancji, że ujawnieniu na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej podlegają dokumenty prywatne. Przede wszystkim Sąd nie zawarł takiego stwierdzenia w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, a jak wynika z powyższego wniosek o dofinansowanie i załączone do niego dokumenty nie są dokumentami prywatnymi.

Trzeba jednak wskazać, że Sąd I instancji nie nakazał w swoim wyroku udostępnienia żadnej informacji publicznej. Przesądził jedynie o jej charakterze i zobowiązał adresata wniosku do jego rozpoznania.

Organ rozpoznając wniosek musi zatem ocenić, które z żądanych informacji podlegają ochronie wynikającej z art. 5 ust. 2 u.d.i.p. i co do nich wydać decyzję odmawiającą ich udostępnienia.

Mając wszystko to na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji.



Powered by SoftProdukt