Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia NSA Elżbieta Kowalik-Grzanka Sędzia WSA del. Artur Adamiec (spr.) Protokolant Jerzy Stelmaszuk po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej C. N. i B. "Ż." Sp. z o.o. w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 października 2019 r. sygn. akt I SAB/Ol 4/19 w sprawie ze skargi C. N. i B. "Ż." Sp. z o.o. w Ł.. na bezczynność Prezydenta Olsztyna w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od C. N. i B. "Ż." Sp. z o.o. w Ł. na rzecz Prezydenta Olsztyna 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 23 października 2019 r., sygn. akt I SAB/Ol 4/19 oddalił skargę C. N. i B. "Ż." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. na bezczynność Prezydenta Olsztyna w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa,

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła spółka.

Na podstawie art. 174 pkt.2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325.; dalej "p.p.s.a") zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy tj.:

1. naruszenie art. 149 § 1 i 2 p.p.s.a. w zw. z art. 153 p.p.s.a. związku z art. 37§1 pk 1 k.p.a. w zw. z art. 35 §1 i §3 k.p.a. , poprzez:

a) naruszenie zasady związania sądów i organów administracji publicznej oceną prawną zawartą w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 listopada 2019 r. wydanym w sprawie za sygn. akt: I SA/OI 345/18 i brak podporządkowania się w pełnym zakresie poglądowi wyrażonemu w tym wyroku z uwagi na formułowanie nowych ocen prawnych, sprzecznych z wyrażonym wcześniej poglądem Sądu w zakresie konieczności procedowania i rozpoznania wniosku strony przez uprawniony Sąd po przekazaniu mu uzupełnionego wniosku;

b) błędne przyjęcie, iż w niniejszej sprawie organ nie pozostaje w bezczynności, albowiem skarga Spółki na czynność Prezydenta Miasta Olsztyna z dnia 27 grudnia 2016 r. w przedmiocie odmowy udzielenia dotacji została prawomocnie rozstrzygnięta postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 kwietnia 2018 r. (sygn. akt: I SA/O; 151/18) w sytuacji, gdy przedmiotem skargi na bezczynność jest wniosek strony o przywrócenie terminu do wezwania do usunięcia naruszenia prawa na czynność dokonaną przez Prezydenta Miasta Olsztyna w postaci odmowy udzielenia w 2017 r. dotacji szkołom prowadzonym przez C. N. i B. "Ż." Sp. z o.o. z dnia 27 grudnia 2016 r. i wniosek ten nie był procedowany przez Sad w dacie wydania postanowienia przez Wojewódzki Sad Administracyjny w Olsztynie ti. w dniu 10 kwietnia 2018 r. i Sąd ten nie wydał żadnego rozstrzygnięcia w przedmiocie tego wniosku ani też przez rozpoznający skargę kasacyjna od przedmiotowego O postanowienia Naczelny Sad Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dni 24 lipca 2018 r, sygn. akt: I GSK 2489/18: albowiem wówczas wniosek był procedowany przez organy administracji publicznej, lecz rozstrzygnięcia organów za nieprawidłowe uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 21 listopada 2018 r. I SA/OI 345/18 wskazując na konieczność procedowania i rozpoznania wniosku strony przez uprawniony Sąd po przekazaniu uzupełnionego wniosku przez organ, co oznacza, iż wniosek ten nie mógł być rozpoznany przez Sąd bez wiedzy skarżącej, a do takich błędnych wniosków prowadzi rozstrzygnięcie wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w przedmiotowej sprawie:

c) błędne przyjęcie, iż w niniejszej sprawie Organ nie pozostaje w bezczynności, podczas gdy w stanie faktycznym niniejszej sprawy Organ nie wykonał wskazania co do dalszego postępowania zawartych w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie (sygn. akt I SA/OI 345/18), tj. nie przesłał Sądowi uzupełnionego wniosku o przywrócenie terminu do wezwania do usunięcia naruszenia prawa;

d) błędne przyjęcie, że w niniejszej sprawie nie zachodzą podstawy uzasadniające stwierdzenie bezczynności Organu, podczas gdy w stanie faktycznym niniejszej sprawy Organ nie podjął żadnej czynności.

W oparciu o tak postawione zarzuty Spółka wniosła wnoszę o:

1. uchylenie zaskarżonego wyroku w całości w trybie art. 188 p.p.s.a. i stwierdzenie bezczynności Prezydenta Miasta Olsztyn z rażącym naruszeniem prawa, ze względu na wyjaśnienie istoty sprawy;

2. przyznanie na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. od organu na rzecz skarżącego sumy pieniężnej w wysokości 22 925,15 złotych;

3. zasądzenie od Prezydenta Miasta Olsztyn na rzecz Skarżącej C. B. i N."Ż." sp. z o.o. kosztów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, wedle norm prawem przepisanych oraz kosztów postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Olsztynie, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, wedle norm prawem przepisanych;

alternatywnie:

4. uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie do ponownego rozpoznania;

5. zasądzenie od Prezydenta Miasta Olsztyn na rzecz Skarżącej C. B. i N. "Ż." sp. z o.o. kosztów postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego, wedle norm prawem przepisanych.

W odpowiedzi na skargę kasacyjną organ wniósł o jej oddalenie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 183 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, bierze jednak z urzędu pod rozwagę nieważność postępowania. Jeżeli nie wystąpiły przesłanki nieważności postępowania wymienione w art. 183 § 2 p.p.s.a., a w rozpoznawanej sprawie nie wystąpiły, to Sąd związany jest granicami skargi kasacyjnej.

Według art. 193 zdanie drugie p.p.s.a., uzasadnienie wyroku oddalającego skargę kasacyjną zawiera ocenę zarzutów skargi kasacyjnej. W ten sposób wyraźnie został określony zakres, w jakim Naczelny Sąd Administracyjny uzasadnia z urzędu wydany wyrok, w przypadku gdy oddala skargę kasacyjną. Regulacja ta, jako mająca charakter szczególny, wyłącza zatem przy tego rodzaju rozstrzygnięciach odpowiednie stosowanie do postępowania przed tym Sądem wymogów dotyczących elementów uzasadnienia wyroku, przewidzianych w art. 141 § 4 w związku z art. 193 zdanie pierwsze p.p.s.a. (por. wyroki NSA: z dnia 25 listopada 2016 r., sygn. akt I FSK 1376/16, z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. akt I GSK 1294/16, z dnia 8 lutego 2017 r., sygn. akt I GSK 1371/16, z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. akt I GSK 91/17; z dnia 27 czerwca 2017 r., sygn. akt II GSK 1869/17; baza orzeczeń nsa.gov.pl). Omawiany przepis ogranicza wymogi, jakie musi spełniać uzasadnienie wyroku oddalającego skargę kasacyjną wyłącznie do, niemającej swojego odpowiednika w art. 141 § 4 p.p.s.a., oceny zarzutów skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny uzyskał fakultatywne uprawnienie do przedstawienia, zależnie od własnej oceny, wyłącznie motywów zawężonych do aspektów prawnych świadczących o braku usprawiedliwionych podstaw skargi kasacyjnej albo o zgodnym z prawem wyrokowaniu przez sąd pierwszej instancji mimo nieprawidłowego uzasadnienia.

Skarga kasacyjna nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że bezzasadny jest zarzut naruszenie zasady związania sądów i organów administracji publicznej oceną prawną zawartą w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 21 listopada 2019 r. wydanym w sprawie sygn. akt: I SA/OI 345/18 i brak podporządkowania się w pełnym zakresie poglądowi wyrażonemu w tym wyroku z uwagi na formułowanie nowych ocen prawnych, sprzecznych z wyrażonym wcześniej poglądem Sądu w zakresie konieczności procedowania i rozpoznania wniosku strony przez uprawniony Sąd po przekazaniu mu uzupełnionego wniosku. Jednocześnie bezzasadności powyższego zarzutu prowadzi do tożsamej oceny pozostałych zarzutów.

Podkreślić należy, że w uzasadnieniu wyroku w sprawie I SA/Ol 345/18 Sąd wskazał, że "wezwanie do usunięcia naruszenia prawa nie jest środkiem zaskarżenia, ale jest formalnym wymogiem do wniesienia skargi. Jest to wymóg formalny od którego uzależnione jest skuteczne wniesienie skargi do sądu i jako taki podlega ocenie dokonywanej wyłącznie przez sąd administracyjny.

W konsekwencji powyższego uznać należało, że organy nieprawidłowo dokonały oceny powyższego wniosku, gdyż nie leżało to w zakresie ich kompetencji. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia na czynność nie powinien być procedowany przed organami, ale przedstawiony (po uzupełnieniu) sądowi do rozpoznania wraz ze skargą. Jak wynika z postępowania przed organami nie była bowiem procedowana skarga na czynność Prezydenta Miasta .Przedstawiony w sprawie wyrok dotyczył skargi na czynność Prezydenta Miasta. Dlatego za nieprawidłowe Sąd uznał rozstrzygnięcia organów obu instancji."

Prawidłowo zatem ocenił Sąd I instancji, że rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w sprawie, sygn. akt I SA/OI 345/18 miało charakter procesowy. Z takim rozstrzygnięciem nie wiązały się żadne zobowiązania dla organu do podejmowania dalszych czynności. Sąd wskazał, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia na czynność nie powinien być procedowany przed organami, ale przedstawiony (po uzupełnieniu) sądowi do rozpoznania wraz ze skargą. Ten wniosek był procedowany przy okazji rozpoznania sprawy o sygn. akt I SA/OI 151/18. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odrzucił skargę. Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny, w sprawie o sygn. akt I GSK 2489/18, po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2018 r. skargi kasacyjnej C. N. i B. "Ż." Spółki z o.o. w Ł. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 10 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Ol 151/18, w zakresie odrzucenia skargi i zwrotu wpisu sadowego od skargi, w sprawie ze skargi C. N. i B. "Ż." Spółki z o.o. w Ł.., na czynność Prezydenta Olsztyna z dnia 27 grudnia 2016 r. o nr: [...], w przedmiocie odmowy udzielenia dotacji, oddalił skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że niedopuszczalną – w rozumieniu art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. – jest skarga wniesiona bez uprzedniego wezwania na piśmie do usunięcia naruszenia prawa, gdy ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi (por. A. Kabat [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, LEX 2013 – komentarz do art. 58, teza 8 oraz postanowienie NSA z dnia 9 maja 2012 r., sygn. akt II GSK 729/12). W ocenie NSA za niedopuszczalną "z innych przyczyn" uznać należy też skargę wniesioną z naruszeniem czternastodniowego dniowego terminu przewidzianego art. 32 § 3 p.p.s.a. na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Stosownie zaś do art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a Sąd odrzuca skargę, jeżeli z przyczyn innych niż wymienione w pkt od 1 do 5 wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

Tym samym w świetle powyższych okoliczności brak było jakichkolwiek podstaw do podejmowania czynności przez organ w zakończonej już sprawie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Mając powyższe na względzie Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 p.p.s.a. skargę kasacyjną oddalił. O koszach orzeczono na podstawie art. 203 pkt 1 p.p.s.a. i art. 205 § 2 p.p.s.a. w związku z § 14 ust.1 pkt. 1 lit. c i § 14 ust. 1 pkt. 2 lit. a rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1804 ze zm.)