Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Lidia Błystak po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. i J. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji.

Wraz ze skargą na wymienioną w sentencji postanowienia decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. skarżący – K. i J. R., reprezentowani przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.

Jak wynika z akt sprawy, skarżący nie uzasadnili zgłoszonego wniosku. W uzasadnieniu skargi podnieśli okoliczności mające charakter wyłącznie merytorycznych zarzutów skierowanych przeciwko kwestionowanej decyzji organów podatkowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przewidziana w procedurze sądowo – administracyjnej instytucja wstrzymania wykonania decyzji ma charakter wyjątku od zasady, że ostateczna decyzja administracyjna korzysta z domniemania zgodności z prawem i podlega wykonaniu.

Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153, poz. 1270; z 2004 r. Nr 162, poz. 1692; z 2005 r. Nr 94, poz. 788; Nr 169, poz. 1417), zwana dalej u.p.s.a., Sąd może wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, będących przedmiotem zaskarżenia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Jak podkreśla się w orzecznictwie, wskazane w tym przepisie przesłanki wstrzymania wykonania decyzji dotyczą takiej szkody, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też, nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (por. postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004).

Zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 grudnia 2004 r. (sygn. akt FZ 496/204), uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji spoczywa na stronie skarżącej.

W stanie faktycznym sprawy, skarżący, domagając się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji, podnieśli okoliczności mające charakter wyłącznie merytorycznych zarzutów, skierowanych przeciwko kwestionowanej decyzji organów podatkowych. Zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zawierał bowiem żadnego odniesienia do wymaganych ustawą przesłanek o jakich mowa w dyspozycji art. 61 § 3 u.p.s.a. W szczególności, skarżący w żaden sposób nie odnieśli się do potencjalnych skutków jakie może wywołać wykonanie zaskarżonej decyzji w majątku zobowiązanych. Z tych względów, wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie mógł zasługiwać na uwzględnienie, albowiem, zaniechanie przez podatników uprawdopodobnienia jakichkolwiek przesłanek uwzględnienia tego wniosku, uniemożliwiało jego merytoryczną ocenę.

Należy przy tym podnieść, iż zaniechanie wskazania przez stronę okoliczności uzasadniających twierdzenie, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków nie może być uznany za brak formalny wniosku (art. 49 § 1 u.p.s.a.), lecz za brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej przez Sąd, uzasadniający odmowę uwzględnienia wniosku (tak Jan Paweł Tarno w komentarzu: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi", Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2006 r., s. 189) .

Przy tej okazji należy również wskazać, iż strona skarżąca nie jest ograniczona w możności złożenia ponownego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, a w przypadku wykazania okoliczności przemawiających za jego uwzględnieniem, Sąd ponownie rozważy możliwość wstrzymania wykonania decyzji, zgodnie z dyspozycją art. 61 § 4 u.p.s.a.

Jednocześnie, nawiązując do podniesionego w skardze zarzutu naruszenia prawa podatkowego należy nadmienić, iż rozstrzygając o wstrzymaniu wykonania decyzji Sąd nie bada zgodności tego rozstrzygnięcia z prawem, a jedynie potencjalne skutki jakie może ponieść strona w związku z wykonaniem zaskarżonej decyzji.

Mając na uwadze wskazane okoliczności, na podstawie art. 61 § 3 u.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu postanowił jak w sentencji.