W reakcji na wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi ustalonego na 500 zł E.D. wniosła o zwolnienie od kosztów sądowych podnosząc, iż w związku z uiszczeniem zaległego podatku jej sytuacja majątkowa uległa pogorszeniu.
Z oświadczeń i dokumentów przedstawionych przez skarżącą wynika, że mieszka ona wraz mężem i wspólnie prowadzą gospodarstwo domowe. Oboje utrzymują się z prowadzenia działalności gospodarczej (każde z nich prowadzi ją odrębnie), przy czym swoje miesięczne dochody skarżąca zadeklarowała na 3000 zł zaś męża na 3500 zł. Przedstawione miesięczne obliczenia dochodu zaświadczają jednak, że w październiku 2007 r. dochód brutto skarżącej wyniósł 1940 zł, a w listopadzie i grudniu po 4.400 zł. Skarżąca jest nadto właścicielką domu mieszkalnego, trzech nieruchomości (określonych jako "sklepy") oraz dwóch samochodów osobowych marki [...] oraz [...] (o wartości - odpowiednio: 20.000 i 50.000 zł).
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże ona, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Skarżąca nie wykazała powyższych przesłanek, nie udowodniła bowiem, że poniesienie kosztów sądowych w pełnej wysokości może uniemożliwić jej zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych. Wręcz przeciwnie: z przedstawionych przez nią dokumentów i oświadczeń wynika, że jest dobrze sytuowana. Wraz z mężem posiada wartościowy majątek ruchomy i nieruchomości. Każde z nich prowadzi dochodową działalność gospodarczą. Wprawdzie skarżąca nie przedstawiła (pomimo wezwania w trybie art. 255 p.p.s.a.) dokumentów obrazujących wysokość dochodów osiąganych przez jej męża, to jednak z urzędu wiadome jest z racji rozpoznawania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi W.D., że dochody męża skarżącej są wyższe niż osiągane przez nią i w 2007 roku wyniosły 79.503,17 zł. Nie można w tej sytuacji uznać, że uiszczenie wpisu przekroczy ich możliwości płatnicze i to nawet uwzględniając, że E.D. i jej mąż złożyli jednocześnie skargi na łącznie 6 decyzji podatkowych, a w każdej z nich wpis sądowy ustalono na 500 zł.
Mając na względzie powyższe, postanowiono o odmowie przyznania prawa pomocy (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
