Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA - Zofia Flasińska po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2008 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. R. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14 lipca 2006 r. sygn. akt II SA/Wr 403/06 oddalające wniosek skarżących A. R. i Z. R. o wyłączenie sędziego w sprawie ze skargi A. R. i Z. R. na uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...]. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Ś. postanawia: oddalić zażalenie

Skarżący A. R. i Z. R. wnieśli skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...] Nr [...]] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Ś.. Pismem z dnia 30 kwietnia 2006 r. skarżący wystąpili o wyłączenie od orzekania w tej sprawie sędziego [...]. W uzasadnieniu wniosku wskazali, iż sędzia ta orzekała poprzednio w sprawie z ich skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul. [...] w Ś. (sygn. akt II SA/Wr 227/04) i wbrew woli skarżących, postanowieniem z dnia 30 marca 2006 r. umorzyła postępowanie w tej sprawie.

Postanowieniem z dnia 14 lipca 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił wniosek skarżących o wyłączenie sędziego. Sąd wskazał, iż przyczyny wyłączenia sędziego od orzekania w konkretnej sprawie stanowią okoliczności określone w art. 18 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., oraz przyczyną taką może być fakt, iż między sędzią a jedną ze stron lub jej przedstawicielem zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego. W ocenie Sądu I instancji, w przedmiotowej sprawie taka przyczyna nie wystąpiła, a powodem wyłączenia sędziego nie może być w szczególności wskazywana przez skarżących okoliczność, iż sędzia, którego dotyczy wniosek o wyłączenie orzekał w innej sprawie zawisłej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu (w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 227/06).

W zażaleniu na to postanowienie A. R. wniósł o jego uchylenie. W uzasadnieniu wskazał, iż sędzia [...] nie jest osobą bezstronną w stosunku do skarżących, ponieważ pomimo ich sprzeciwu umorzyła postępowanie w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 227/06, która dotyczyła tego samego przedmiotu, co sprawa niniejsza. Zdaniem A. R., taka postawa sędziego godzi w interesy skarżących, ponieważ niepotrzebnie ponieśli oni koszty poprzedniego postępowania sądowego. Skarżący podniósł, iż zgodnie z art. 18 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sędzia jest wyłączony z mocy ustawy od orzekania w sprawach, w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia. Jego zdaniem "wznowienie teraz postępowania w przedmiocie sporu objętego postanowieniem o umorzeniu jest zaskarżeniem tego orzeczenia".

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie ma usprawiedliwionych podstaw.

Zgodnie z art. 19 p.p.s.a. niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się, iż okolicznością uzasadniającą wątpliwość co do bezstronności sędziego jest jego stosunek osobisty do strony postępowania o charakterze emocjonalnym (przyjaźń, niechęć); może to być także stosunek natury gospodarczej.

Strona występująca z wnioskiem o wyłączenie sędziego ma obowiązek uprawdopodobnić przyczyny tego wyłączenia (art. 20 § 1 p.p.s.a.). W niniejszej sprawie skarżący jako przyczynę wyłączenia sędziego [...] wskazali fakt, iż sędzia ta orzekała w innej sprawie zawisłej przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym we Wrocławiu (sygn. akt II SA/Wr 227/06), która zakończyła się umorzeniem postępowania sądowego, z czym skarżący się nie zgadzają. Należy zgodzić się z Sądem I instancji, iż wskazana przez skarżących okoliczność nie stanowi przesłanki uzasadniającej wyłączenie sędziego na podstawie art. 19 p.p.s.a. Subiektywne przekonania skarżących co do niezgodności z prawem orzeczenia Sądu, w składzie którego uczestniczył dany sędzia, wydanego w innej sprawie nie świadczą bowiem o negatywnym stosunku osobistym tego sędziego do stron, a tym samym o jego stronniczości w obecnie toczącej się sprawie. W postanowieniu z dnia 27 września 2005 r., I OZ 939/05, (niepubl.) Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie podkreślił, iż podstawy wyłączenia sędziego nie stanowi fakt, że sędzia, którego wyłączenia domaga się skarżący, uczestniczył w wydaniu orzeczenia w innej sprawie tej samej strony, z którym ona nie zgadzała się.

Odnosząc się do podniesionego w zażaleniu zarzutu naruszenia art. 18 § 1 pkt 6 p.p.s.a., wskazać należy, iż skarżący A. R. błędnie utożsamia przedmiot sprawy o sygn. akt II SA/Wr 227/06, w której wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ul. [...] w Ś. z przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie, którym jest uchwała Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Ś.. Postępowanie sądowe prowadzone w tej sprawie nie jest postępowaniem odwoławczym od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 marca 2006 r. o umorzeniu postępowania w sprawie o sygn. akt II SA/Wr 227/06, nie jest to również postępowanie prowadzone w trybie wznowienia postępowania sądowego w sprawie II SA/Wr 227/06 w oparciu o przepisy Działu VII ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W przedmiotowej sprawie skarżący wnieśli bowiem skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...], której przedmiot (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta Ś.) być może częściowo pokrywa się z przedmiotem poprzednio zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Ś. z dnia [...], lecz w sensie prawnym są to dwa odrębne akty prawa miejscowego, które są przedmiotem dwóch odrębnych skarg wniesionych do sądu administracyjnego.

Mając na uwadze powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.