drukuj    zapisz    Powrót do listy

6120 Ewidencja gruntów i budynków, Prawo pomocy, Główny Geodeta Kraju, Oddalono zażalenie, I OZ 546/13 - Postanowienie NSA z 2013-07-04, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

I OZ 546/13 - Postanowienie NSA

Data orzeczenia
2013-07-04 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2013-06-17
Sąd
Naczelny Sąd Administracyjny
Sędziowie
Joanna Banasiewicz /przewodniczący sprawozdawca/
Symbol z opisem
6120 Ewidencja gruntów i budynków
Hasła tematyczne
Prawo pomocy
Sygn. powiązane
IV SA/Wa 393/13 - Wyrok WSA w Warszawie z 2013-10-23
Skarżony organ
Główny Geodeta Kraju
Treść wyniku
Oddalono zażalenie
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 246 par. 1 pkt 1, art. 252 par. 1, art. 255
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Banasiewicz po rozpoznaniu w dniu 4 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia P. K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 393/13 odmawiające przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 maja 2013 r., sygn. IV SA/Wa 393/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania P. K. prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie ze skargi tego skarżącego na decyzję Głównego Geodety Kraju z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

W uzasadnieniu podkreślono, że to na wnioskodawcy spoczywa ciężar wykazania, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Stwierdzając, że w ocenie Sądu wnioskodawca powyższych okoliczności nie wykazał podniesiono, że skarżący, mimo wezwania z dnia 14 marca 2013 r. nie przedłożył koniecznych do oceny jego sytuacji materialnej dokumentów:

1) uprawdopodabniających podane przez skarżącego kwoty uzyskiwane z tytułu wynajmu mieszkań i lokalu użytkowego (3.200 zł) oraz uzyskiwane przez małżonkę skarżącego (ok. 2.200 zł miesięcznie),

2) wyciągów z rachunków bankowych, będących w posiadaniu członków rodziny, przedstawiających operację na rachunkach za okres ostatnich trzech miesięcy.

Tym samym nie było możliwe przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.).

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył P. K. podnosząc, że osiągane dochody nie pozwalają na ustanowienie pełnomocnika z wyboru. Podniósł, że w innych sprawach Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zwalniał go z kosztów postępowania. Do zażalenia dołączono kserokopie: informacji dla lekarza kierującego dotyczącej udzielenia w dniu 21 maja 2013 r. świadczenia medycznego J. K., pisma Starostwa Powiatowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 30 listopada 2011 r. dotyczącego wpisów w ewidencji gruntów dotyczących działki nr [...] położonej w Tomaszowie Mazowieckim w obrębie 28, opisu tej działki i postanowienia stwierdzającego nabycie własności tej nieruchomości przez zasiedzenie przez Skarb Państwa.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zasadą ogólną postępowania przez sądami administracyjnymi jest ponoszenie przez stronę kosztów tego postępowania związanych z jej udziałem w sprawie (art. 199 p.p.s.a.). Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Sąd wydaje orzeczenie w tej sprawie mając na uwadze okoliczności podane w oświadczeniu strony zawartym we wniosku, o którym mowa w art. 252 p.p.s.a. W razie zaś, gdy oświadczenie to jest zdaniem Sądu niewystarczające do oceny rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych strony, wnioskodawca jest zobowiązany złożyć na wezwanie Sądu w zakreślonym terminie dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe.

Z powyższego wynika, że to na wnioskodawcy ciąży obowiązek wykazania, iż znajduje się w sytuacji materialnej uprawniającej do przyznania prawa pomocy w zakresie przez niego wnioskowanym. W orzecznictwie sądów administracyjnych utrwalony jest pogląd, że niedopełnienie w całości lub w części obowiązku złożenia przez stronę dodatkowego oświadczenia uzasadnia oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 28 marca 2012 r., sygn. I OZ 189/12 i z dnia 9 grudnia 2011 r., sygn. I OZ 987/11).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, rozpoznając wniosek P. K. o przyznanie prawa pomocy powziął wątpliwość, o której mowa w art. 255 p.p.s.a. i wezwał skarżącego do przedłożenia określonych dokumentów, które miały być uzupełnieniem oświadczenia odnośnie stanu majątkowego. Skarżący nie przedstawił jednak żądanych dokumentów. Zasadnie zatem Sąd I instancji w sytuacji, gdy skarżący, pomimo wezwania Sądu, nie złożył dodatkowych wyjaśnień i dokumentów, które pozwoliłyby na dokładną analizę jego sytuacji materialnej uznał, że wniosek nie może być uwzględniony.

Zaskarżone postanowienie jest zgodne z prawem, wniesiony przez skarżącego środek odwoławczy nie zawiera argumentów, które mogłyby podważyć jego prawidłowość, przedstawione przy zażaleniu kserokopie dokumentów nie mają związku z przedmiotem postępowania zakończonego zaskarżonym postanowieniem. Uzyskanie prawa pomocy w innej sprawie nie zwalnia strony od obowiązku przedłożenia żądanych przez Sąd dokumentów, uznanych za niezbędne do oceny wniosku.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na mocy art. 184 w związku z art.197 p.p.s.a.



Powered by SoftProdukt