A. I. i M. I. zwrócili się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Małżonkowie prowadzą dwuosobowe gospodarstwo domowe. Źródłem ich utrzymania jest dochód z tytułu renty M. I. w wysokości około 650 miesięcznie. Oświadczenie o stanie majątkowym skarżących wskazuje, że małżonkowie posiadają dom o powierzchni 100 m2, poza tym zaś nie posiadają oni żadnych innych nieruchomości, przedmiotów o wartości powyżej 3000 Euro oraz jakichkolwiek zasobów pieniężnych, w tym oszczędności i papierów wartościowych. Małżonkowie podkreślili, że ich dochody przeznaczane są także na zakup leków na cukrzycę, nadciśnienie i łuszczycę.
W związku z powziętymi wątpliwościami, co do możliwości płatniczych skarżących oraz ich stanu majątkowego Sąd, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), pismem z dnia 30 stycznia 2008 r. (doręczonym w dniu 6 lutego 2008 r.), wezwał ich do przedłożenia – w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania – następujących dokumentów źródłowych: wyciągów z posiadanych przez skarżących rachunków bankowych, w tym kont i lokat dewizowych z ostatnich trzech miesięcy, ze szczególnym uwzględnieniem aktualnych sald rachunków i wysokości środków zgromadzonych na lokatach, lub oświadczenia o ich nieposiadaniu; odpisów zeznań podatkowych wnioskodawców za 2006 rok; oświadczenia w przedmiocie zarejestrowanych przez skarżących pojazdów mechanicznych; ostatniego odcinka renty M. I. oraz oświadczenia, czy A. I. jest zarejestrowana jako bezrobotna, ewentualnie – przełożenia stosownej decyzji w tym zakresie. W wyznaczonym terminie (tj. do dnia 20 lutego 2008 r.) nie uczyniono zadość wezwaniu Sądu.
Stosownie do treści art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami), prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przyznanie zaś prawa pomocy w zakresie częściowym osobie fizycznej następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 cytowanej ustawy).
Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę wykazane.
Mając na uwadze okoliczność, iż skarżący nie wykonali zobowiązania Sądu, należało uznać, że skarżący nie wykazali, że spełniają ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy. Pomimo bowiem wezwania, wnioskodawcy nie przedłożyli żądanych w nim dokumentów, które pozwoliłyby na wyjaśnienie istotnych okoliczności dotyczących ich sytuacji majątkowej i możliwości zarobkowych. Rzeczą wnioskodawcy bowiem jest wykazanie, że spełnia ustawowe przesłanki, od których spełnienia uzależnione jest przyznanie prawa pomocy. Nie sposób zaś dokonać rzetelnej oceny w tym zakresie w sytuacji, gdy dokładne dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych wnioskodawców nie są znane, gdyż zaniechali oni złożenia stosownych dokumentów w tym przedmiocie.
Z tych względów Sąd na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.
